notatka z kinezjologii.doc

Biegańska Patrycja

Piątek Agata gr. 12A

Wybrane testy okolicy stawu kolanowego

Badanie ruchomości rzepki

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji siedzącej lub leżącej tyłem.

·         Badana kończyna w lekkim zgięciu (ok. 10º)

·         Całkowite rozluźnienie mięśnia czworogłowego uda  (w celu utrzymania wymaganej pozycji stawu stosujemy podkładkę w dole podkolanowym).

Sposób wykonania:

Badający ręką wykonuje ruchy rzepki:

·         Zgodnie z osią długą kończyny (ryc.1)

·         Poprzecznie (ryc.2)

·         Następnie uciska rzepkę w kierunku kości udowej (ryc.3)

Obecność wysięku w stawie kolanowym powoduje:

^ „balotowanie” rzepki

^ „zatapianie” w płynie wysiękowym.

Ryc.1                                                                                                                                Ryc.2

Ryc.3

Badanie niestabilności stawu

1.Badanie niestabilności przyśrodkowej

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji siedzącej lub leżącej tyłem,

·         Kończyna badana wyprostowana w stawie kolanowym.

Sposób wykonania:

Badający ręką chwyta:

·         Jedną ręką udo badanego powyżej stawu kolanowego po stronie bocznej (stabilizując je w tej pozycji),

·         Drugą- podudzie nad kostką przyśrodkową (ryc.3),

·         Wykonuje próbę ruchu podudzia na zewnątrz (w kierunku bocznym),

·         Ruch taki możliwy- próba dodatnia = niestabilność przyśrodkowa stawu = uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego (ryc.4).

                             Ryc.3                                                                               Ryc.4

2.Badanie niestabilności bocznej.

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji siedzącej lub leżącej tyłem,

·         Kończyna badana wyprostowana w stawie kolanowym.

Sposób wykonania:

Badający:

·         Jedną ręką stabilizuje udo po stronie wewnętrznej (przyśrodkowej),

·         Drugą ręką chwyta podudzie powyżej kostki bocznej,

·         Wykonuje próbę ruchu podudzia w kierunku przyśrodkowym (ryc.5),

·         Ruch taki możliwy- próba dodatnia = niestabilność boczna stawu = uszkodzenie więzadła pobocznego strzałkowego.

Ryc.5

3.Badanie niestabilności przedniej.

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji leżącej tyłem,

·         Badana kończyna ugięta w stawie biodrowym i kolanowym,

·         Stopa oparta o podłoże.

Sposób wykonania:

Badający chwyta:

·         Oburącz podudzie poniżej stawu kolanowego

·         Stara się wykonać ruch przesunięcia ku przodowi (ryc.6)- możliwość ruchu = dodatni wynik testu = niestabilność przednia stawu = uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego.

4.Badanie niestabilności tylnej.

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji leżącej tyłem,

·         Badana kończyna ugięta w stawie biodrowym i kolanowym,

·         Stopa oparta o podłoże.

Sposób wykonania:

Badający chwyta:

·         Górną nasadę podudzia (jak w badaniu poprzednim ryc.7),

·         Stara się wykonać ruch przesunięcia ku tyłowi,

·         Możliwość wykonania ruchu = dodatni wynik testu = uszkodzenie więzadła krzyżowego tylnego,

·         Objawy niestabilności przednio-tylnej stawu kolanowego potocznie nazywane są ruchami „szufladkowymi”.

                                  Ryc.6                                                                                Ryc.7

Testy łąkotkowe

1.Test Apleya (elongacyjno-kompresyjny z rotacją)

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji leżącej przodem,

·         Staw kolanowy badanej kończyn zgięty do kąta 90º,

·         Udo ustabilizowane (pasem lub przez drugą osobę).

Sposób wykonania:

Badający chwyta:

·         Oburącz stopę badanego (za śródstopie i piętę)

·         Wykonuje ruch podudzia ku górze z następową rotacją wewnętrzną i zewnetrzną (ryc.8),

·         Następnie ruchy rotacyjne podudzia powtarza się dociskając powierzchnie stawowe (w czasie kompresji ryc.9),

·         Ból podczas rotacji zewnętrznej = uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej,

·         Ból podczas rotacji wewnętrznej = uszkodzenie łąkotki bocznej.

                    Ryc.8                                                                                 Ryc.9

2.Test Böhlera (uciskowy).

Pozycja wyjściowa:

·         Badany leżący tyłem bądź siedzący,

·         Podudzie wysunięte poza podłoże,

·         Udo ustabilizowane do podłoża.

Sposób wykonania:

Badający:

·         Próbuje wykonać ruchy boczne podudziem (tak jak przy badaniu stabilności stawu kolanowego),

·         Powodując zwężenie szpary stawu kolanowego po stronie przyśrodkowej lub bocznej,

·         W przypadku badania łąkotki przyśrodkowej – bierny ruch przywodzenia podudzia (ryc.10),

·         Ból w okolicy przyśrodkowej podczas tego ruchu = uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej,

·         Badanie łąkotki bocznej- ruch odwodzenia podudzia (ryc.11)

·         Ból po stronie bocznej stawu kolanowego = uszkodzenie łąkotki bocznej.

        Ryc.10                                                                                      Ryc.11

3.Test Steinmanna (rotacyjny)

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji leżącej- tyłem lub siedzącej,

·         Podudzie strony badanej zwieszone poza podłoże,

·         Staw kolanowy zgięty do kąta 90º.

Sposób wykonania:

Badający chwyta:

·         Jedną ręką górną nasadę podudzia,

·         Drugą- stopę od strony podeszwowej,

·         Wykonuje ruchy rotacyjne na zewnątrz i do wewnątrz (przy rozluźnionych mięśniach (ryc.12),

·         Ból po stronie przyśrodkowej (podczas rotacji zewnętrznej) = uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej,

·         Ból po stronie bocznej ( podczas rotacji wewnętrznej) = uszkodzenie łąkotki bocznej.

MODYFIKACJA TESTU STEINMANNA.

Pozycja wyjściowa:

·         Pozycja stojąca jednonóż (na kończynie badanej),

·         Ustabilizowana stopa i podudzie (ryc.13).

Sposób wykonania:

·         Badany wykonuje rotacje całym ciałem,

·         Wystąpienie bólu w okolicy przyśrodkowej, bądź bocznej = uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej lub bocznej.

                                Ryc.12                                                                                Ryc.13

Badanie odruchu kolanowego

Cel badania: sprawdzenie przewodnictwa nerwu udowego.

Pozycja wyjściowa:

·         Badany w pozycji siedzącej,

·         Badana kończyna dolna założona na drugą,

·         Stopa drugiej kończyny znajduje się na podłożu,

·         Staw kolanowy zgięty,

·         Mięśnie rozluźnione.

·         Lub pozycja siedząca ze zwieszonymi kończynami dolnymi (stawy kolanowe zgięte do 90º).

Sposób wykonania:

Badający:

·         Uderza w ścięgno mięśnia czworogłowego uda poniżej rzepki (ryc.14),

·         Reakcja prawidłowa = szybki odruch wyprostny w niewielkim zakresie,

·         Sprawdzenie odruchów kolanowych wykonuje się oddzielnie dla każdej kończyny.

Ryc.14