Kiekrz.pdf

Orędzie Miłosierdzia

ŒLADAMI ŒWIÊTEJ

Na trasie kolejowej z Poznania do Szczeci-

na, kilka kilometrów za miastem leży Kiekrz

– mała, urokliwa miejscowość o sięgającej dale-

ko wstecz ciekawej historii. Pierwsze historyczne

wzmianki o Kiekrzu pochodzą z 1386 roku, na-

tomiast informacje o parafii pojawiają się już

w 1397 roku. Ta piękna miejscowość położona mię-

dzy dwoma jeziorami: Kierskim Wielkim i Kier-

skim Małym jest również naznaczona obecnością

św. Siostry Faustyny, która w domu Zgromadze-

nia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przy ul. Kier-

skiej 10 spędziła kilka tygodni w miesiącach letnich

1929 roku. Była wtedy młodą siostrą, więc posyła-

no ją do tych domów, gdzie była potrzeba zastęp-

stwa za siostrę wyjeżdżającą na III probację, za

siostrę chorą lub do pomocy w nowo powstającej

placówce. W ten sposób w 1929 roku Siostra Faus-

tyna była w Wilnie, w Warszawie na Grochowie,

w Kiekrzu i Warszawie przy ul. Żytniej.

Spotkanie nad jeziorem

7 lipca 1929 roku św. Siostra Faustyna przyje-

chała do Kiekrza, by zastąpić w kuchni chorą

s. Modestę Rzeczkowską. Pracę w kuchni łączyła

z bardzo głębokim życiem duchowym. Wszystko

umiała wykorzystywać, by poznawać miłosierną mi-

łość Boga i odpowiadać na nią postawą ufności

i miłości. Pewnego dnia doświadczyła niezwykłego

w swej prostocie i bardzo pięknego, można powie-

dzieć „romantycznego” spotkania z Jezusem. O tym,

co się wtedy wydarzyło nad jeziorem, wiemy z jej

relacji zapisanej w „Dzienniczku”: Kiedy byłam

w Kiekrzu, aby zastąpić jedną z sióstr na krótki czas,

w jednym dniu po południu poszłam przez ogród

i stanęłam nad brzegiem jeziora, i długą chwilę za-

myśliłam się nad tym żywiołem. Nagle ujrzałam przy

sobie Pana Jezusa, który mi rzekł łaskawie: „To wszystko

dla ciebie stworzyłem, oblubienico Moja, a wiedz

o tym, że wszystkie piękności niczym są w porówna-

niu z tym, co ci przygotowałem w wieczności”. Dusza

moja została zalana tak wielką pociechą, że pozosta-

łam tam do wieczora, a zdało mi się, że jestem krótką

chwilę. Dzień ten miałam wolny i przeznaczony na

jednodniowe rekolekcje, więc miałam zupełną swo-

bodę oddać się modlitwie. O, jak Bóg jest nieskoń-

czenie dobry, ściga nas swoją dobrocią. Najczęściej

zdarza się, że udziela mi Pan największych łask wten-

czas, kiedy ja się wcale ich nie spodziewam (Dz.158) .

Choć Siostra Faustyna spędziła w Kiekrzu niewiele

tygodni, to jednak i tam pozostawiła dobre wraże-

nie. Przełożona domu s. Ksawera Olszamowska po

jej wyjeździe napisała do matki generalnej Micha-

eli Moraczewskiej: Odniosłam wrażenie, że życie jej

wewnętrzne jest bardzo głębokie, że jest obdarzo-

na szczególnymi łaskami od Boga.

Dzięki staraniom wspólnoty sióstr z Kiek-

rza, przy pomocy licznych dobrodziejów, uda-

ło się odbudować ścieżkę, którą przemierzyła

św. Siostra Faustyna idąc nad jezioro. Droga

Świętej Siostry Faustyny została poświęcona

przez arcybiskupa poznańskiego Stanisława Gą-

deckiego 5 października 2005, w roku setnej rocz-

nicy urodzin Apostołki Bożego Miłosierdzia.

Pielgrzymów wita gipsowa figura Świętej, zapra-

szająca do przemierzenia jej szlaku i kontem-

placji miłosiernej miłości Boga w przyrodzie

i przy stacjach drogi krzyżowej, usytuowanych

przy drodze obsadzonej 33 starymi wierzbami,

niemymi świadkami spacerów Sekretarki Boże-

go Miłosierdzia. W miejscu spotkania Siostry

Faustyny z Jezusem stanął ołtarz z kilkumetro-

wym krzyżem. W jednym z klasztornych budyn-

ków siostry przygotowały pokój pamiątek, w któ-

rym pielgrzymi mogą obejrzeć zabytkowe eks-

ponaty przybliżające życie codzienne sióstr

w początkach istnienia kierskiego domu.

Dom w Kiekrzu

W marcu 1928 roku na zaproszenie ks. ka-

nonika Walentego Dymka, późniejszego arcybisku-

www.faustyna.pl

lipiec, sierpień, wrzesień 2008

SIOSTRY FAUSTYNY (7)

pa poznańskiego, s. Dominika Matysiak i s. Filo-

mena Andrejko ze Zgromadzenia Matki Bożej Mi-

łosierdzia przyjechały do Kiekrza. W kwietniu do-

jechała m. Ksawera Olszamowska mianowana na

pierwszą przełożoną nowej placówki (funkcję tę

pełniła do 1941 roku). Zgromadzenie miało pro-

wadzić Dom Miłosierdzia dla zaniedbanych mo-

ralnie dziewcząt, którymi przez ostatnie 3 lata zaj-

mowały się w Poznaniu panie z Towarzystwa „Przy-

stań”. Siostrom wydzierżawiono posesję (kilkanaś-

cie hektarów) z domem położonym tuż nad Ma-

łym Jeziorem Kierskim, który był otoczony wiel-

kim sadem z 4 tysiącami owocowych drzew,

i uprawnym polem. Do kościoła parafialnego trzeba

było chodzić ponad 2 kilometry, a do stacji kole-

jowej 3. Już w lipcu dom i kaplicę poświęcił bp

Karol Radoński. Pierwszy rok działalności Domu

Miłosierdzia był bardzo trudny, głównie ze wzglę-

du na brak środków materialnych. W zakładzie

przebywało średnio około 20 dziewcząt, które kie-

rowało Starostwo (dziewczęta nieletnie z wyrokiem

sądowym) albo Miejska Opieka Społeczna w Po-

znaniu. Dopiero po otwarciu piekarni w 1934 roku

liczba wychowanek wzrosła do 40. Dom dość szybko

się rozwijał, powiększała się też liczba sióstr. Utrzy-

manie dawało gospodarstwo rolne i sad, a także

piekarnia, w której tygodniowo wypiekano około

1200 kg chleba i bułek. Dużym utrudnieniem był

jednak brak elektryczności i zmechanizowania,

a skromne dochody nie pozwalały na podejmo-

wanie większych inwestycji.

Szczególnie trudnym okresem w dziejach kier-

skiego domu był czas II wojny światowej. Począt-

kowo praca w zakładzie przebiegała normalnie, ale

w 1941 roku hitlerowcy zajęli dom. Siostry wywie-

ziono do obozu w Bojanowie, a dziewczęta roze-

słano do rodzin lub na służbę. W budynku urzą-

dzono zakład dla 75 chłopców niemieckich. Tuż po

wojnie siostry wróciły do Kiekrza, ale budynki po

ucieczce Niemców zajął Samorząd Wojewódzki.

Trzeba było wielu starań, by odzyskać dom i go-

spodarstwo oraz uruchomić zakład. Wszystko trze-

ba było zaczynać od nowa. Kolejne trudności po-

jawiły się w 1960 roku, kiedy w listopadzie władze

państwowe rozwiązały zakład. Aby nie utracić domu,

Zgromadzenie do Kiekrza przeniosło swój nowicjat,

który funkcjonował tam przez 10 lat. Siostry zorga-

nizowały też ochronkę dla dzieci, a od 1986 roku

podjęły nowe dzieło, niosąc pomoc i dając schro-

nienie kobietom samotnie wychowującym dzieci.

W 1999 roku samotne matki wprowadziły się do

nowego budynku, w którym może zamieszkać 21

matek i 25 dzieci. Ze względu na obecność w tym

domu św. Siostry Faustyny, w Kiekrzu od wielu lat

rozwija się ośrodek kultu Bożego Miłosierdzia dla

całej Archidiecezji Poznańskiej.

Jubileusz

W roku 2008 siostry z Kiekrza przeżywają po-

dwójny jubileusz: wraz z całym Zgromadzeniem

obchodzą 70. rocznicę śmierci św. Siostry Faustyny

i 80 lat posługi miłosierdzia na ziemi kierskiej.

W przygotowaniu do uroczystości i obchodach tych

rocznic biorą udział nie tylko siostry, ale także wierni

z Archidiecezji Poznańskiej. W Niedzielę Miłosier-

dzia Bożego bp Grzegorz Balcerek odprawił Mszę

świętą, która rozpoczęła modlitewne przygotowanie

całej diecezji do rocznicy narodzin dla nieba Apos-

tołki Bożego Miłosierdzia. W każdą trzecią sobotę

miesiąca kolejne parafie z poszczególnych dekana-

tów Archidiecezji Poznańskiej spotykają się w domu

zakonnym Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miło-

sierdzia na wspólnej modlitwie w Godzinie Miłosier-

dzia i Eucharystii. Duchowemu przygotowaniu będą

też towarzyszyć imprezy kulturalne. Centralne uro-

czystości odbędą się 5 października. Dziękczynną

Mszę Świętą przy ołtarzu nad Małym Jeziorem Kier-

skim odprawi bp Zdzisław Fortuniak.

s. M. Natanaela Czajkowska ZMBM

www.faustyna.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: