Z misją miłosierdzia w Australii.pdf

Orędzie Miłosierdzia 68

Z MISJ¥ MI£OSIERDZIA W AUSTRALII

W Australii woda w zlewie spływa w odwrot-

nym kierunku, kierowca w samochodzie siedzi po

prawej stronie, aby pokonać niemałe odległości

do zamierzonego celu. Mało tu rodowitych Au-

stralijczyków – Aborygenów, a mieszkańcy tej zie-

mi przybyli z blisko dwustu narodów o różnych

wyznaniach, tradycji i kulturze. Blisko połowa lud-

ności skupiona jest w 2 miastach: Sydney i Mel-

bourne, a każde z nich jest tak rozległe, że by je

przemierzyć trzeba pokonać drogę niemal taką,

jak z Krakowa do Zakopanego. Mieszkańcy 20 mi-

lionowego państwa stają przed niełatwym zada-

niem określenia swojej narodowej i religijnej toż-

samości, zwłaszcza wobec licznych prądów świa-

topoglądowych, religii i przeróżnych sekt. Nie-

wiele tu biedy materialnej, na ulicach nie spoty-

ka się żebraków, ale dużo jest pustki duchowej,

a ludzie w żyją „tak, jakby Boga nie było”.

Melbourne

Liczy 4 miliony mieszkańców. Na jednej uli-

cy Greens Road w Keysborough, dzielnicy Mel-

bourne, przy której znajduje się sanktuarium Bo-

żego Miłosierdzia, widać niczym w soczewce róż-

norodność narodowości i wyznań tego kraju.

W bezpośrednim sąsiedztwie kościoła katolickie-

go swą siedzibę mają buddyści, z drugiej strony

swój meczet budują muzułmanie, a w niedalekim

sąsiedztwie są świadkowie Jehowy i masoni.

W tym kraju, w którym stopa życia jest wysoka,

jedno pozostaje niezmienne: ludzkie pragnienie

miłości i doświadczenie Bożego miłosierdzia. Na

taką glebę ludzkich serc w lipcu br. z nową mocą

padało znane już na tej ziemi orędzie miłosier-

dzia Bożego przekazane przez św. Siostrę Faus-

tynę. Głosiły je s. M. Elżbieta Siepak i s. M. Dia-

na Kuczek, które na zaproszenie rektora ks. Grze-

gorza Gawła TChr przybyły do sanktuarium Bo-

żego Miłosierdzia w Melbourne. Świątynia, wznie-

siona rękami naszych rodaków zamieszkałych od

lat na tych ziemiach, jest jedynym w całej Au-

stralii sanktuarium Bożego Miłosierdzia, w któ-

rym modlą się nie tylko Polacy, ale także czci-

ciele Miłosierdzia Bożego z wielu krajów, emi-

granci zamieszkujący Melbourne i okolice.

Orędziem o Bożym miłosierdziu przeka-

zanym przez św. Siostrę Faustynę siostry ze

Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia dzieli-

ły się w kościołach polskich i anglojęzycznych,

ze słuchaczami rozgłośni radiowych SBS i 3ZZZ

oraz czytelnikami najpopularniejszego czasopis-

ma polonijnego „Tygodnik Polski”. Nie zabrak-

ło też ubogacających spotkań z tutejszą Polo-

nią, której niektórzy członkowie niosą na swych

barkach trud walki w obronie naszej ojczyzny.

Miłosierdzie niczym złota nić połączyło ich

w jedną rodzinę i uzdolniło do zwiększenia wraż-

liwości na potrzeby innych. Wyrazem tej wy-

obraźni miłosierdzia była gościna, jakiej udzie-

lili 800 młodym Polakom w drodze na Świato-

we Dni Młodzieży w Sydney.

www.faustyna.pl

październik, listopad, grudzień 2008

Sydney

Ze szczególną mocą orędzie Miłosierdzia

rozbrzmiewało na Światowych Dniach Młodzie-

ży, gdyż do grona patronów tego spotkania mło-

dych została wybrana św. Siostra Faustyna. Orę-

dzie Miłosierdzia było głoszone przede wszyst-

kim w ramach tak zwanego Youth Festival, czyli

popołudniowych i wieczornych spotkań w koś-

ciele pw. Serca Maryi w dzielnicy Randwick.

Przez trzy dni siostry ze Zgromadzenia Matki

Bożej Miłosierdzia z Krakowa i Bostonu, zespół

Nazaret, księża Marianie z USA oraz apostoło-

wie Bożego Miłosierdzia z Australii na różne

sposoby opowiadali młodym i mieszkańcom Syd-

ney o miłości miłosiernej Boga do człowieka.

W programach Youth Festival były multimedial-

ne prezentacje przybliżające życie, misję i du-

chowość św. Siostry Faustyny, modlitwa, świa-

dectwa, filmy i specjalnie na to wydarzenie przy-

gotowany koncert: „Rozmowy z miłosiernym

Panem”, w całości oparty na tekstach z „Dzien-

niczka” św. Siostry Faustyny. Muzykę do nich

skomponował Maciej Zając, a wspaniale wyko-

nał zespół „Nazaret” z Piotrkowa Trybunalskie-

go. Profesjonalny śpiew zespołu „Nazaret”, nie

tylko w czasie koncertu, ale w całym programie

przygotowanym przez siostry z Łagiewnik, przy-

ciągał wielu słuchaczy. Byli wśród nich tacy, któ-

rzy weszli do kościoła zachęceni usłyszaną mu-

zyką. Inni z wielkim wzruszeniem dziękując za

takie – jak mówili – wspaniałe głoszenie orędzia

Miłosierdzia w ramach Youth Festival, twierdzili,

że to były najwspanialsze wieczory w ich życiu.

Orędzie Miłosierdzia rozbrzmiewało nie

tylko w kościele, ale i na ulicach, zwłaszcza wte-

dy, gdy siostry wraz z grupą ewangelizacyjną

przechodziły ulicami centrum miasta z dużym

obrazem Jezusa Miłosiernego, rozdając obraz-

ki z Koronką do Miłosierdzia Bożego. Wielu

uczestników Światowych Dni Młodzieży i miesz-

kańców Sydney pragnęło zamienić z nimi choćby

parę słów, zrobić pamiątkowe zdjęcie lub po pro-

stu zapytać o przesłanie, które głoszą. Wielu

z dużą czcią podchodziło do obrazu, by go do-

tknąć i przeżegnać się, by przy nim wraz z sios-

trami zrobić zdjęcie. Wszędzie, gdzie pojawiły

się siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miło-

sierdzia: w sklepie, autobusie, w barze i na uli-

cy, były żywym i łatwo rozpoznawalnym znakiem

daru, którego Bóg udzielił dla naszych czasów,

daru orędzia Miłosierdzia.

Z tym darem do Australii przybyli wszys-

cy młodzi Polacy (ponad 2 000), by w czasie piel-

grzymki do Sydney i w czasie Światowych Dni

Młodzieży dzielić się nim z tymi, których spot-

kają. W tym apostolstwie pomocne były płyty

DVD z filmem „Miłosierdzie nadzieją dla świa-

ta” (w języku polskim i angielskim) i specjalnie

na ten cel wydrukowane reprodukcje łaskami sły-

nącego obrazu Jezusa Miłosiernego z Sanktua-

rium w Krakowie-Łagiewnikach z Koronką do

Miłosierdzia Bożego w języku angielskim i logo

Światowych Dni Młodzieży.

Święta Siostra Faustyna była obecna także

w czasie kulminacyjnego spotkania Światowych

Dni Młodzieży z Ojcem Świętym Benedyk-

tem XVI na stadionie Randwick. Wzięło w nim

udział 400 000 młodych ze 170 krajów świata, ze

wszystkich kontynentów. Na tym największym

zgromadzeniu w Australii, w modlitwie o nowe

wylanie Ducha Świętego wzywano wstawiennic-

twa świętych patronów, m. in. św. Siostry Faus-

tyny, której wizerunek umieszczono w dekora-

cji przy papieskim ołtarzu.

Posługę głoszenia orędzia Miłosierdzia

w Australii wspierały swą modlitwą m. in. sios-

try ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia

i apostołowie Bożego Miłosierdzia ze stowarzy-

szenia „Faustinum”. Dzięki niej można było po-

konać wiele trudności związanych nie tylko ze

zmianą klimatu (o tej porze w Australii jest zima)

i czasu (8 godzin do przodu), ale także radoś-

nie i owocnie nieść orędzie światła i nadziei.

Ludzie wyrażali wielką wdzięczność za dar spot-

kania i krzepiące orędzie, wielu dzieliło się swo-

im doświadczeniem praktyki nabożeństwa w for-

mach przekazanych przez św. Siostrę Faustynę,

a byli i tacy, których łaska Boga dotknęła w tych

dniach i skłoniła do zmiany swego życia.

s. M. Diana Kuczek ZMBM, s. M. Elżbieta Siepak ZMBM

www.faustyna.pl

Orędzie Miłosierdzia 68

W SZKOLE MIŁOSIERDZIA

ŚW. SIOSTRY FAUSTYNY

I SŁUGI BOŻEGO JANA PAWŁA II

Pod takim hasłem od 2 – 4 października br. w Sanktua-

rium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach

odbędzie się III Międzynarodowy Kongres Apostołów

Bożego Miłosierdzia, organizowany przez Stowarzysze-

nie Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum” oraz

Rektorat Sanktuarium z okazji 70. rocznicy śmierci św.

Siostry Faustyny i 30. rocznicy wyboru kard. Karola

Wojtyły na Stolicę Piotrową.

Wydarzeniu patronować będzie metropoli-

ta krakowski kard. Stanisław Dziwisz i przełożo-

na generalna Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej

Miłosierdzia m. M. Gracjana Szewc, referaty przy-

gotowali znani teologowie z różnych ośrodków

w Polsce, a udział zapowiedzieli przedstawiciele

sanktuariów Bożego Miłosierdzia, liderzy różnych

wspólnot i apostolatów podejmujących misję św.

Siostry Faustyny z całego świata.

Referaty, świadectwa i modlitwa uczestni-

ków Kongresu koncentrować się będą wokół mi-

łosierdzia w relacjach międzyludzkich, dla któ-

rego punktem odniesienia jest miłosierdzie Boga,

a bogactwem doświadczenie myśli i praktyki ca-

łej historii Kościoła. Program obrad tak został

pomyślany, aby w ciągu trzech dni ukazać bib-

lijne źródło chrześcijańskiego miłosierdzia, prze-

krój różnych jego modeli i poglądów na nie,

poczynając od Ojców Kościoła, przez św. To-

masza z Akwinu i jego następców, poprzez filo-

zofie, które zaprzeczały potrzebie miłosierdzia

w życiu społecznym (Marks, Nietzsche), aż po

czasy współczesne, w których na różne sposoby

funkcjonują historyczne ujęcia i praktyka miło-

sierdzia oraz nowy model, jaki w życie Kościo-

ła wnosi św. Siostra Faustyna i Ojciec Święty Jan

Paweł II. Teologowie określają go mianem mo-

delu personalistycznego, bo skoncentrowany jest

on na godności człowieka, a nie na jego potrze-

bach czy samym akcie miłosierdzia, jak to ma

miejsce w innych, wcześniejszych modelach.

W sposób usystematyzowany językiem teologii opi-

sał go Ojciec Święty Jan Paweł II m. in. w ency-

klice „Dives in Misericordia”, a językiem misty-

ków opowiedziała o nim św. Siostra Faustyna

w swym dziele zatytułowanym „Dzienniczek”.

Z treści tego dzieła można wyczytać nie tylko samo

rozumienie przez nią miłosierdzia, ale także pro-

ces kształtowania się w jej życiu tej postawy.

Dla św. Siostry Faustyny i Sługi Bożego

Jana Pawła II ludzkie miłosierdzie nierozerwal-

nie związane jest z miłosierdziem Boga, które

dla tego pierwszego jest źródłem, wzorem i mo-

tywem. Tylko Bóg jest dobry i On jest źródłem

wszelkiego dobra na świecie, także tego, które-

go współtwórcą jest człowiek czyniący dobrze

bliźniemu. Także Bóg w swoim Synu Jezusie

Chrystusie – Wcielonym Miłosierdziu – jest dos-

konałym i niedościgłym wzorem oraz motywem

świadczenia miłosierdzia ludziom. Takie miło-

sierdzie, które swoje źródło, wzór i motyw ma

w miłosierdziu Boga, jest właściwie ukształtowa-

ne, bo opiera się na obiektywnej prawdzie – sło-

wie Boga, zakłada spełnienie wymagań sprawied-

liwości, która jest podstawową miarą miłości,

i owocuje w konkretnym czynie, a nie tylko

w samym wzruszeniu, współczuciu czy intelek-

tualnej ocenie sytuacji. Miłosierdzie jest kwiatem

miłości (Dz. 651) lub czynem miłości – napisze

lapidarnie św. Siostra Faustyna.

www.faustyna.pl

październik, listopad, grudzień 2008

W personalistycznym modelu miłosierdzia na

szczególną uwagę zasługuje człowiek ze swą god-

nością istoty stworzonej na obraz i podobieństwo

Boga, odkupionej krwią Syna Bożego i przezna-

czonej do wspólnoty życia z Nim już na ziemi

i przez wieczność całą. Dostrzeżenie godności

i wielkości człowieka w oczach Bożych oraz uwz-

ględnienie tej wartości w myśleniu i praktyce mi-

łosierdzia ma zasadnicze znaczenie i ono decydu-

je o kształcie tego modelu chrześcijańskiego miło-

sierdzia, który ukazują współcześni Apostołowie

Bożego Miłosierdzia: św. Faustyna i Jan Paweł II.

Dlatego Ojciec Święty w encyklice „Dives in Mise-

ricordia” napisze, że miłosierdzie nie jest nigdy

aktem jednostronnym, polegającym na zaspokaja-

niu potrzeb ludzkich, ale procesem, w którym za-

chodzi relacja wzajemnego obdarowania. Tylko

wówczas dobro świadczone drugiemu człowieko-

wi jest naprawdę aktem miłości miłosiernej – na-

pisał Papież – gdy świadcząc je, żywimy głębokie po-

czucie, iż równocześnie go doznajemy ze strony tych,

którzy je od nas przyjmują. Jeśli tej dwustronności,

tej wzajemności brak, wówczas czyny nasze nie są

jeszcze prawdziwymi aktami miłosierdzia (DM 14) .

Tak rozumiane miłosierdzie w życiu i pis-

mach św. Siostry Faustyny i Jana Pawła II nie

oznaczało sporadycznych, okazjonalnych aktów

miłości wobec potrzebujących, lecz styl życia,

całożyciową chrześcijańską postawę wobec dru-

giego człowieka we wszystkich wymiarach, którą

całkowicie kieruje miłosierna miłość. Takie mi-

łosierdzie fascynuje i motywuje do przemiany życia

w tym duchu. Pragnę się cała przemienić w miło-

sierdzie Twoje – modliła się Siostra Faustyna –

i być żywym odbiciem Ciebie, o Panie; niech ten

największy przymiot Boga, to jest niezgłębione mi-

łosierdzie Jego, przejdzie przez serce i duszę moją

do bliźnich (Dz. 163) . Ta przemiana życia w mi-

łosierdzie oznacza właśnie styl życia, a nie tylko

jakąś jego cechę obok wielu innych.

Postawy chrześcijańskiego miłosierdzia św.

Siostra Faustyna i Jan Paweł II uczyli się w szko-

le Boskiego Mistrza. On sam przypominał Sios-

trze Faustynie ewangeliczne zasady miłości bliź-

niego, pouczał o sposobach praktykowania mi-

łosierdzia, odkrywał przed nią jego piękno i bez-

cenną wartość, a także warunki, jakich wymaga

kształtowanie takiej postawy. Najlepszą metodą

w kształtowaniu postawy miłosierdzia jako stylu

życia – jak wynika z jej zapisków – jest ciągłe po-

znawanie Boga tajemnicy miłosierdzia i jej kon-

templacja w codzienności. To poznawanie nie

oznacza jednak tylko zdobywania wiedzy, ale

wcielanie jej w życie, przyswajanie sobie Bożego

sposobu myślenia, wartościowania i postępowa-

nia, które zapisane jest w Słowie Objawionym.

Naśladowanie Boga w Jego miłosierdziu – jak po-

kazuje życie św. Siostry Faustyny – wymaga mod-

litwy i odpowiedniej ascezy, która zmierza do

odkrycia godności każdego człowieka oraz usu-

wania z własnego życia tego, co sprzeciwia się

lub hamuje rozwój miłości miłosiernej, a rozwi-

jania takich sprawności moralnych, które służą

postawie miłosierdzia. Siostra Faustyna uczy prak-

tykowania miłosierdzia w codzienności, gdyż jak

twierdziła, to w niej ukryte są skarby łask i bo-

gactwo ludzkiego miłosierdzia. Wielkość miłosier-

dzia nie polega na wielkich czynach – mawiała –

ale na wielkiej miłości. Chociaż uczynki nasze są

drobne i pospolite same z siebie – pisała – to wsku-

tek miłości stają się wielkie i potężne przed Bo-

giem wskutek miłości (Dz. 889) . Miłosierdzie czyni

człowieka pięknym w jego człowieczeństwie

i chrześcijańskim powołaniu, jest najdoskonalszym

odbiciem Boga, Jego żywym obrazem.

Pierwszy Międzynarodowy Kongres w ła-

giewnickim Sanktuarium odbył się w 1996 roku

i poświęcony był Apostolskiemu Ruchowi Bo-

żego Miłosierdzia, który zrodził się w Kościele

z charyzmatu i doświadczenia mistycznego św.

Siostry Faustyny, drugi – w 2005 roku podjął te-

mat orędzia o Bożym miłosierdziu w Piśmie

Świętym, w nauczaniu Kościoła i w przesłaniu

Apostołki Bożego Miłosierdzia św. Siostry Faus-

tyny. Trzeci pochylił się nad miłosierdziem ludz-

kim. Referaty z tych Kongresów zostały opubli-

kowane w formie książkowej przez Wydawnic-

two „Misericordia” i są dostępne w sklepie in-

ternetowym: www.misericordia.faustyna.pl.

s. M. Elżbieta Siepak ZMBM

www.faustyna.pl

Orędzie Miłosierdzia 68

PROMIENIOWANIE

ŚWIĘTOŚCI

Świętość jest dziełem Boga w człowieku,

który jest Mu całkowicie oddany. Dziś, gdy jes-

teśmy świadkami wynoszenia na ołtarze Sługi

Bożego ks. Michała Sopoćki, gorliwego kapła-

na, spowiednika św. Siostry Faustyny i apostoła

Miłosierdzia Bożego coraz pełniej ujawnia się

jego świętość, a także jej oddziaływanie na lu-

dzi, z którymi się stykał i za którymi teraz się

wstawia u Boga. Zebrane w trakcie procesu bea-

tyfikacyjnego wspomnienia i świadectwa o ks.

Sopoćce oraz opisy łask za jego przyczyną ry-

sują piękny obraz dzieła Bożego w nim doko-

nanego, czyli jego świętości.

Z najwcześniejszych wspomnień o ks. So-

poćce z okresu wikariatu w Taboryszkach na

Wileńszczyźnie wynika, że był bardzo dobry i miły

dla wszystkich; (...) gdy był po kolędzie albo do

chorego jechał to – mówili – furmanowi usługi-

wał . Zaś jego proboszcz wystawił mu taką opi-

nię: Przyszłość mający pocieszającą – bowiem bo-

dziec religijno-moralny zawsze ma na straży, przo-

dujący w życiu, z ustrzeganiem od jakich niebądź

wykroczeń moralności .

Gdy był ojcem duchownym w seminarium

wileńskim, krążyła wśród kleryków opinia o jego

świątobliwości. Rozpoznawano w nim kapłana

bogobojnego, pobożnego, wewnętrznie wyciszo-

nego i skupionego. A jeden z wychowanków

wspominał: W pamięci mojej ks. profesor Sopoć-

ko pozostał jako staranny, dobry wykładowca i gor-

liwy kapłan, stale usiłujący nas, swoich uczniów,

umysłowo wzbogacić, a duchowo pobudzić do po-

stępu w doskonałości. (…) Czy wprost, czy ubocz-

nie, mimochodem, zawsze lądował na zachęcie

do świętości, a z obfitości serca usta mówią .

Podobnie o nim wyrażały się siostry zakon-

ne i osoby świeckie, które stykały się z nim

w Wilnie. Nawet wprost mówiono o nim, że jest

to święty człowiek. Jedna z sióstr zakonnych

przekazała, że w praktyce cnót był stały, a jego

duchowość była ponad miarę przeciętności, (...) był

wyjątkowym, świątobliwym kapłanem . A osoba

świecka uczestnicząca w nabożeństwach w koś-

ciele św. Michała w Wilnie, gdzie był duszpa-

sterzem, wspominała: Lubiłam tam się modlić,

a zwłaszcza gdy nabożeństwom przewodniczył on

– charyzmatyk. Czuło się wtedy, że jest się bar-

dzo blisko Boga. Już sama postać księdza skrom-

nego, skupionego, wewnętrznie uciszonego, promie-

niowała na zewnątrz Bożym pokojem . Siostry ur-

szulanki, u których ukrywał się w czasie wojny,

zauważyły, że podczas sprawowania Mszy świę-

tej był tak skupiony i rozmodlony, iż wydawało

się, że swoim przenikliwym wzrokiem wielbi Boga

i rozmawia z Nim .

Opinia o świątobliwości ks. Sopoćki wyra-

żana też była przez osoby znające go w Białym-

www.faustyna.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: