Temat Polityka Strukturalna
Numer 002-STR
Data grudzień ’98
W ramach polityki strukturalnej wyróżniono sześć celów:
1. CEL 1 – to finansowe wspieranie rozwoju i dostosowania regionów słabo rozwiniętych do średniej gospodarczej krajów Unii Europejskiej (UE);
§ O pomoc mogą ubiegać się regiony, których średni poziom dochodu narodowego brutto (PNB) na osobę w ostatnich trzech latach nie przekroczył 75 % średniej PNB w państwach UE;
§ Pomoc przeznaczona jest na budowę niezbędnej infrastruktury, której brak utrudnia rozwój całego regionu (dotyczy to m.in. b. NRD, duża część Hiszpanii, cała Irlandia, Portugalia i Grecja);
§ Na realizację tego celu przeznaczono 70% budżetu Funduszy Strukturalnych
2. CEL 2 – wspieranie restrukturyzacji regionów przygranicznych oraz obszarów, na terenie których upada przemysł:
§ Głównym kryterium jest poziom bezrobocia, który musi być wyższy, niż średnia bezrobocia w UE. Dane te dotyczą okresu ostatnich trzech lat. Natomiast w wybranym roku (od 1975 roku) zatrudnienie w przemyśle nie może być niższe niż w krajach UE. Ponadto pomoc kierowana jest do regionów, gdzie odnotowano wyraźny spadek zatrudnienia w przemyśle w porównaniu z wybranym rokiem (również od 1975 roku).
§ Wsparcie finansowe może obejmować najwyżej 15% ludności Unii Europejskiej
§ Na realizację tego celu przeznaczono 12% budżetu Funduszy Strukturalnych
§ Obecnie we wszystkich krajach UE znajdują się regiony, które wypełniają powyższe kryteria
3. CEL 3 – zwalczanie długookresowego bezrobocia i umożliwienie ludziom młodym oraz osobom nim zagrożonym wejścia w życie zawodowe ;
4. CEL 4 – umożliwienie pracownikom adaptacji do zmian w systemie produkcji i przemyśle:
§ Na realizację 3. i 4. celu przeznaczonych jest około 13% budżetu Funduszy Strukturalnych
5. CEL 5 – dokonanie reformy wspólnej polityki rolnej:
6. CEL 5a – przyspieszenie modernizacji i dostosowanie w ramach struktur rolniczych do standardów unijnych (np. wspomaganie pieniężne, szkolenia zawodowe, zalesianie i ochrona lasów, wspomaganie młodych rolników):
§ W ramach tego celu finansowane są przedsięwzięcia na terenie całej Unii Europejskiej;
§ Na realizację celu przeznacza się około 5% budżetu Funduszy Strukturalnych.
7. CEL 5b – pomoc w rozwoju i zmianach strukturalnych obszarów wiejskich:
§ Cel ten dotyczy tych terenów, które nie kwalifikują się do celu 1; dodatkowym kryterium jest: niski dochód na osobę oraz spełnienie dwóch z trzech poniższych warunków:
§ Wysoki udział w zatrudnienia w rolnictwie w całkowitym zatrudnieniu,
§ Niski poziom dochodów w rolnictwie,
§ Mała gęstość zaludnienia lub spadek zaludnienia;
§ Na realizację tego celu przeznaczono około 4% budżetu Funduszy Strukturalnych
8. CEL 6 – to ułatwienie rozwoju regionów słabo zaludnionych w krajach skandynawskich[1] (regiony w Szwecji i Finlandii)
§ Kryterium jest zaludnienie poniżej 8. osób na kilometr kwadratowy.
Powyższe cele są stałe, a wysokość środków na ich realizację określana jest co cztery lata
Pomoc dla odpowiednich celów jest kierowana z następujących funduszy[2]:
CEL 1
ERDF, ESF , EAGFF
CEL 2
ERDF, ESF
CEL 3
ESF
CEL 4
CEL 5a
EAGFF, FIFG
CEL 5b
EAGFF, ESF, ERDF
CEL 6
Jest to najważniejszy dokument programowania w zakresie polityki strukturalnej. Kraje należące do UE, które ubiegają się o pomoc z Funduszy Strukturalnych muszą opracować plan rozwoju regionalnego. W planie tym powinny być wymienione działania, jakie podejmą władze (np. centralne) w objętym pomocą regionie lub sektorze gospodarki w dłuższym okresie czasu (3-6 lat). Zawarte w nim projekty powinny być zgodne z wymienionymi powyżej celami polityki strukturalnej. Plan taki zostaje przedstawiony Komisji Europejskiej. Na podstawie przeprowadzonych rozmów z zainteresowanymi pomocą krajami Komisja Europejska przygotowuje Ramowy Plan Wsparcia dla wszystkich krajów UE zainteresowanych pomocą. W dokumencie tym zawarte są informacje dotyczące celów udzielanej pomocy, jej wysokości oraz priorytety rozdysponowania środków. Znajdują się w nim również warunki techniczne przyznania pomocy: przybliżony plan finansowy wraz ze wskazaniem sposobu finansowania, okres pomocy oraz zasady kontroli, obserwacji i oceny oraz formy pomocy. Ramowy Plan Wsparcia zawiera także zasady i możliwości skoordynowania pomocy z różnych źródeł polityki strukturalnej (np. z Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Funduszu Spójności).
Dokument ten zawiera informacje o krajach UE, które chcą otrzymać środki pomocowe.
Na realizację Ramowego Planu Wsparcia przeznaczonych jest 90% budżetu Funduszy Strukturalnych, czyli prawie 140 mld ECU.
[1] Ten ostatni cel został zaproponowany przez Komisję Europejską w związku z przyjęciem do Unii Europejskiej Szwecji i Finlandii w 1995 roku.
[2] Użyte skróty zostały odnoszą się do odpowiednich Funduszy Strukturalnych omówionych w oddzielnej informacji pt. Polityka Strukturalna – Fundusze Strukturalne
Tomplus