81_84.PDF

K U R S

Drug¹ czÍúÊ kursu poúwiÍcimy omÛwieniu

część 2

przyk³adowego programu, ktÛry umoøliwia wyúwietlanie informacji

na standardowym alfanumerycznym wyúwietlaczu LCD, sterowanym

poprzez interfejs 4-bitowy.

Sterowanie wyœwietlaczem LCD w trybie 4-bitowym

Zaczynamy od bardzo uøyteczne-

go programu. Przyda siÍ on nam

w†przysz³oúci, dziÍki czemu czas po-

úwiÍcony na naukÍ nie bÍdzie zmar-

nowany. Analizuj¹c kod poszczegÛl-

nych fragmentÛw programu (kod

ürÛd³owy przedstawiono na list. 1 )

roz³oøymy go na kawa³eczki. To naj-

lepsza droga do poznania ca³ego pro-

gramu.

Na pocz¹tku znajduj¹ siÍ dekla-

racje. Wybieramy model pamiÍci

( #pragma SMALL ), do³¹czamy w³aú-

ciw¹ definicjÍ rejestrÛw mikroproce-

sora ( #include <reg51.h> ), nastÍpnie

okreúlamy, ktÛre bity steruj¹ wy-

úwietlaczem ( sbit ), jakie definicje

znakÛw zapiszemy do wyúwietlacza

itp. ZwrÛÊmy uwagÍ na trochÍ

odmienny, niø w†innych jÍzykach

programowania, opis bitu portu. Se-

paratorem pomiÍdzy nazw¹ portu,

a†numerem bitu nie jest znak krop-

ki, lecz umowny symbol potÍgi. S³o-

wo kluczowe sbit umieszcza nasz¹

definicjÍ w†rejestrze funkcji specjal-

nych SFR, w†obszarze adresowania

bitowego.

Przyjrzyjmy siÍ zawartoúci tablicy

z†definicjami znakÛw uøytkownika,

ktÛre bÍd¹ wprowadzane do pamiÍci

CG-ROM ( Character-Graphics ROM )

sterownika wyúwietlacza. Zauwaømy,

øe jej deklaracja zawiera wiele istot-

nych informacji dla naszego progra-

mu, praktycznie w†jednej linijce:

- okreúlony zostaje typ elementÛw

tablicy, w†tym przypadku char

(czyli element jednobajtowy),

- tablica zostaje umieszczona w†pa-

miÍci programu mikrokontrolera

(s³owo code ),

- tablica otrzymuje nazwÍ symbolicz-

n¹ ( CGRom ) i†okreúlona zostaje

liczba jej elementÛw ( 65 ),

- elementom tablicy nadawana jest

wartoúÊ sta³a.

Pierwsz¹ z†funkcji, ktÛr¹ napotka-

my analizuj¹c program, jest Delay .

Jest to zwyk³a pÍtla, ktÛra absorbu-

je mikrokontroler na wielokrotnoúÊ

oko³o 1†milisekundy. Tak stanie siÍ

tylko wtedy, gdy uøyjemy rezonato-

ra kwarcowego 7,3728MHz. Jeúli sto-

sujemy inny kwarc, procedura wy-

maga zmiany. Zmieni siÍ bowiem

czas potrzebny na wykonanie pÍtli.

S³owo void przed definicj¹ funkcji

oznacza, øe funkcja nie zwraca øad-

nych wartoúci jako rezultatu dzia³a-

nia. Tutaj wyjaúnienie: funkcja w†jÍ-

zyku C†moøe zwracaÊ tylko jedn¹

wartoúÊ. Nie moøe zwrÛciÊ ich kil-

ku tak, jak procedura jÍzyka Pascal

poprzez var . Jeúli zachodzi potrze-

ba, aby funkcja zwraca³a wiÍcej niø

jeden wynik dzia³ania, moøna to

zrobiÊ na przyk³ad przekazuj¹c, jako

argument funkcji wskaüniki do

zmiennych. WÛwczas obliczenia wy-

konywane s¹ bezpoúrednio na

zmiennych ürÛd³owych. Dzia³ania

wewn¹trz funkcji, o†ile nie s¹ wy-

konywane na wskaünikach, wykony-

wane s¹ na kopiach argumentÛw

przekazywanych w wywo³aniu

funkcji i†dotycz¹ wy³¹cznie zmien-

nych lokalnych zawartych pomiÍdzy

nawiasami klamrowymi {}, oznacza-

j¹cymi jej pocz¹tek i†koniec.

Parametr unsigned int k jest to

po prostu liczba milisekund do ìod-

czekaniaî. S³owo unsigned oznacza,

øe liczba k jest dwubajtow¹ liczb¹

bez znaku, czyli przyjmuje wartoúci

tylko dodatnie. Cia³o funkcji zawiera

rÛwnieø deklaracje zmiennych pomoc-

niczych: j oraz k . Pos³uø¹ one do

budowy pÍtli for . Interesuj¹cy jest

w†jÍzyku C jej zapis: for (j = 0; j†<

k; j++) , co oznacza:

- wstaw do zmiennej j liczbÍ 0 ( j†= 0; );

- dopÛki j jest mniejsze od k ( j <

k; ) zwiÍkszaj wartoúÊ j o† 1 ( j++ ),

wykonuj dzia³anie opisane za na-

wiasem (w tym przypadku jest to

nastÍpna pÍtla for ).

ZwrÛÊmy uwagÍ, øe o†ile w†RC-

51, przed deklaracj¹ typu int musi-

my uøyÊ s³owa unsigned , gdy ma to

byÊ liczba bez znaku, o†tyle s³owo

to jest zbÍdne w†przypadku typu

char . Domyúlnie kompilator zak³ada,

øe chodzi o†liczbÍ unsigned char .

Uwaga: jest to cecha kompilatora RC-

51 firmy Raisonance. Uøywaj¹c inne-

go moøna siÍ napotkaÊ odmienne

rozwi¹zania (np. firma Keil stosuje

typ uchar ). Oczywiúcie, moøna przed

typem char dopisaÊ s³owo unsigned .

WÛwczas jest to zgodne ze specyfi-

kacj¹ ANSI C i†prawdopodobnie bÍ-

dzie dzia³aÊ tak samo, bez wzglÍdu

na typ uøytego kompilatora.

Po Delay wystÍpuje funkcja Wri-

teByteToLcd . Tak jak Delay , jest to

funkcja typu void . Jej zadaniem jest

zapisanie jednobajtowej liczby X do

rejestru wyúwietlacza. Funkcja doko-

nuje podzia³u bajtu na po³Ûwki

i†zapisuje je w†bezpieczny sposÛb -

wykorzystuj¹c tylko bity b4..b7 i†nie

uszkadzaj¹c zawartoúci b0..b3 - do

portu PORT. Przeúledümy ten

proces.

DziÍki funkcji sumy bitowej OR

cztery najstarsze bity portu PORT,

w†tym przypadku zadeklarowanego ja-

ko P2, s¹ ustawiane na ì1î. Zapis

PORT |= 0xF0 moøna bowiem prze-

kszta³ciÊ na rÛwnowaøny mu

PORT=PORT | 0xF0 . W³aúciwy zapis

zmiennej do portu nastÍpuje dziÍki

funkcji AND, jednak po uprzednim

ustawieniu dolnej po³Ûwki zapisywa-

nego bajtu na wartoúÊ ì1î (X |

0x0F). Zapis:

PORT &= (X | 0x0F);

moøna roz³oøyÊ na nastÍpuj¹c¹ sek-

wencjÍ dzia³aÒ:

temp = X | 0x0F; //mlodsze 4 bity

//X przyjmują wartość “1”

PORT = PORT & temp;//mlodsze 4 bity

//portu PORT pozostają niezmienione

//górne przyjmują wartość X

Nawias w wyraøeniu PORT &= (X

| 0x0F) jest konieczny, poniewaø su-

ma bitowa OR musi byÊ wykonana

przed iloczynem zapisuj¹cym po³Ûw-

kÍ bajtu do portu mikrokontrolera.

Identycznie postÍpujemy z†doln¹ po-

³Ûwk¹ bajtu z†tym, øe wykonywane

jest przesuniÍcie w†lewo (o†4 pozy-

cje) bitÛw zmiennej X ( X†<<= 4 , to

znaczy X†= X†<< 4 ).

Funkcja podczas zapisywania da-

nych do LCD nie sprawdza stanu fla-

gi busy wyúwietlacza zak³adaj¹c, øe

po 1†milisekundzie wszystkie opera-

cje wykonywane przez kontroler wy-

úwietlacza zostan¹ zakoÒczone. Wy-

Elektronika Praktyczna 7/2002

K U R S

wo³anie Delay(1) wprowadza koniecz-

ne opÛünienie.

Kolejnymi s¹ funkcje o†nieco

przyd³ugich nazwach WriteToLcdCtrl-

jest zapisywanie parametru X do pa-

miÍci sterownika LCD, co wymaga

wygenerowania odpowiedniej kombi-

nacji sygna³Ûw steruj¹cych. Obie fun-

kcje korzystaj¹ z†omÛwionej wczeúniej

funkcji WriteByteToLcd . Poniewaø

okreúliliúmy w†deklaracjach, øe zmien-

ne LcdReg , LcdRead i† LcdEnable s¹

bitami portu wyjúciowego mikrokont-

rolera, podstawienie wartoúci ì1î lub

ì0î odpowiada rozkazom asemblera

SETB i† CLR . Prawid³owy (i szczegÛl-

nie uøyteczny, gdy mamy do czynie-

nia z†duø¹ liczb¹ zmiennych) jest

rÛwnieø zapis LcdReg = LcdRead =

0; . Kompilator podzieli go na poje-

dyncze operacje SETB i† CLR . Zapis

w†takiej postaci nie ma wiÍc wp³y-

wu na wielkoúÊ generowanego kodu

wynikowego, poprawia jednak czytel-

noúÊ programu.

Dalej w listingu wystÍpuj¹ linie

z†tymi samymi funkcjami. Nie oma-

wian¹ dotychczas spotkamy dopiero

w† GotoXY . Jej rol¹ jest obliczenie

i†ustawienie w³aúciwego dla pozycji

kursora x , y adresu zapisu bajtÛw do

wyúwietlacza. Wykorzystuje ona pole-

cenie switch do rozpatrzenia poszcze-

gÛlnych moøliwych wartoúci y i†wy-

boru odpowiedniej akcji:

switch (y)

{

List. 1

/************************************************

Obsluga wyswietlacza LCD w trybie 4 bity

RC-51 Raisonance

Przykladowy program w jezyku C dla EP

-------------------------

jacek.bogusz@ep.com.pl

*************************************************/

// wybór modelu pamieci

#pragma SMALL

// dolaczenie definicji rejestrów ‘51

#include <reg51.h>

// definicje znaków specjalnych dla wyswietlacza LCD

char code CGRom[65] = {

0xAA,0x55,0xAA,0x55,0xAA,0x55,0xAA,0x55,

// “kratka”

0x00

0xC0,0xC0,0xFF,0xF1,0xF1,0xF1,0xFF,0xC0,

// pusty kwadrat 0x01

0xC0,0xC0,0xFF,0xFF,0xFF,0xFF,0xFF,0xC0,

// kwadrat zacz. 0x02

0xE0,0xFF,0xFF,0xFF,0xE0,0xE0,0xE0,0xE0,

// linia

0x03

0xFF,0xFF,0xF9,0xF3,0xE7,0xF3,0xF9,0xFF,

// znak w lewo 0x04

0xFF,0xFF,0xF3,0xF9,0xFC,0xF9,0xF3,0xFF,

// znak w prawo 0x05

0xFF,0xFF,0xFB,0xF1,0xE4,0xEE,0xFF,0xFF,

// znak w góre 0x06

0xFF,0xFF,0xFF,0xEE,0xE4,0xF1,0xFB,0xFF,

// znak w dól

0x07

0x00};

// port,do którego podlaczono wyswietlacz LCD

#definePORT P2

// 4 najstarsze bity, to bity danych, 4 mlodsze moga byc w dowolny sposób skonfigurowane

// jako sterujace

// po zmianie definicji moga to byc równiez 2 rózne porty,jednak w programie przykladowym

// zakladam wykorzystanie tylko jednego z portów mikrokontrolera

// bity sterujace LCD

sbit LcdEnable = PORT^0;

sbit LcdRead = PORT^3;

sbit LcdReg = PORT^1;

// opóznienie okolo k*1 milisekundy (dla kwarcu 7,3728MHz)

void Delay (unsigned int k)

{

unsigned int i,j;

for (j = 0; j < k; j++)

for (i = 0; i <= 296; i++);

}

// zapis bajtu do lcd, osobna procedura dla zmniejszenia objetosci kodu wynikowego

void WriteByteToLcd(char X)

{

LcdEnable = 1;

PORT |= 0xF0; // ustawienie górnej polówki portu PORT na “1”

PORT &= (X | 0x0F); // “bezkolizyjny” zapis 1-szej polówki bajtu (przez funkcje logiczna)

LcdEnable = 0;

case 0:

x += 0x80;

break ;

case 1:

x += 0xC0;

break ;

case 2:

x += 0x94;

break ;

case 3:

x += 0xD4;

// zapis do wyswietlacza (opadajace zbocze sygnalu E)

LcdEnable = 1; // zapis 2-giej polówki bajtu

X <<= 4; // przesuniecie 4x w lewo

PORT |= 0xF0; // ustawienie górnej polówki portu PORT na “1”

PORT &= (X | 0x0F); // zapis 2-giej polówki bajtu i maskowanie 4 mlodszych bitów

LcdEnable = 0;

// opadajace zbocze E - zapis do LCD

Delay(1);

}

// zapis bajtu do rejestru kontrolnego LCD

void WriteToLcdCtrlRegister(char X)

{

LcdReg = LcdRead = 0; // ustawienie sygnalów sterujacych

WriteByteToLcd(X);

}

Z poleceniem switch úciúle s¹

zwi¹zane s³owa kluczowe case i† bre-

ak . Case ma znaczenie takie, jak ety-

kieta danego warunku, a† break przery-

wa rozpatrywanie warunkÛw. Jeúli nie

uøyjemy polecenia break , wÛwczas na-

st¹pi przejúcie do nastÍpnego warunku

i†jego rozpatrzenie. W†naszym przypad-

ku jest to tylko strata czasu. Jedynym

zadaniem funkcji GotoXY jest bowiem

zwiÍkszenie wartoúci x tak, aby wska-

zywa³a poø¹dany adres - nie ma po-

trzeby dalszego analizowania zmiennej

y . Jeúli nasz y bÍdzie mia³ wartoúÊ 0,

wÛwczas do wartoúci x zostanie doda-

na liczba 80H. Jeúli 1†- to C0H, jeúli

2 to 94H i†tak dalej.

Kilka s³Ûw komentarza. Przecho-

dzenie od jednego przypadku do dru-

// zapis bajtu do pamieci obrazu

void LcdWrite(char X)

{

LcdReg = 1;

// ustawienie sygnalów sterujacych

LcdRead = 0;

LcdEnable = 1;

WriteByteToLcd(X);

}

// czyszczenie ekranu LCD

void LcdClrScr(void)

{

WriteToLcdCtrlRegister(0x01);

}

// inicjalizacja wyswietlacza LCD w trybie 4 bity

void LcdInitialize(void)

{

char i;

Delay(15);

P0 = 0x0F;

// wyzerowanie linii LcdReg,LcdRead,LcdEnable

Elektronika Praktyczna 7/2002

K U R S

for (i = 0; i<3; i++)

{

giego budzi trochÍ w¹tpliwoúci. Nie-

w¹tpliwie zalet¹ jest to, øe moøna

definiowaÊ wiele rÛønych warunkÛw

dla jednej akcji. Jednak taka kon-

strukcja programu, ktÛra umoøliwia

przechodzenie od warunku do warun-

ku, jest bardzo podatna na ìrozsypa-

nieî siÍ podczas jej modyfikacji.

Z†wyj¹tkiem wielu etykiet dla poje-

dynczej akcji, przechodzenie przez

przypadki, powinno byÊ stosowane

bardzo oszczÍdnie i†zawsze opatrzone

komentarzem. Do dobrego stylu pro-

gramowania naleøy wstawianie break

po ostatniej instrukcji ostatniego

przypadku, mimo øe nie jest to ko-

nieczne.

Funkcja WriteTextXY wykorzystu-

je wskaünik. Jest to wskaünik do ele-

mentu typu char . Jego definicjÍ mo-

øemy bardzo ³atwo odrÛøniÊ po sym-

bolu * . Zauwaømy, øe do funkcji ja-

ko parametr nie jest przekazywany

tekst do wyúwietlenia, a†jedynie

wskazanie (adres) do miejsca w†pa-

miÍci RAM (lub ROM), gdzie ten

tekst zosta³ umieszczony. Wskaünik

ma rozmiar tylko dwÛch bajtÛw, nie

tak jak tekst, ktÛry moøe zaj¹Ê znacz-

nie wiÍcej komÛrek pamiÍci. Opera-

cja S++; przesuwa wskazanie na na-

stÍpny znak w†³aÒcuchu. Kompilator

sam dba o†to, aby zwiÍkszanie

wskaünika powodowa³o wskazanie na

nastÍpny znak. Nie musisz przejmo-

waÊ siÍ liczb¹ bajtÛw inkrementacji

jeøeli wskaünik ma przypisane wska-

zanie do okreúlonego typu elementu.

PÍtla while koÒczy siÍ, gdy wskaü-

nik S pokaøe znak o†kodzie 0. Znak

ten umieszczany jest przez kompila-

tor zawsze na koÒcu tekstu. RÛwno-

czeúnie z† S zwiÍkszana jest wspÛ³-

rzÍdna x . Jeúli wartoúÊ x przekroczy

maksymaln¹ liczbÍ znakÛw w†wier-

szu, nastÍpuje zwiÍkszenie y i†przej-

úcie do nastÍpnej linii na wyúwietla-

czu LCD.

Podobnie jest realizowana funkcja

DefineSpecialCharacters , ale jest

ona nieco prostsza, bo nie oblicza

øadnych wartoúci x†i†y, a†jedynie

przesuwa wskazania na nastÍpny bajt

tablicy. RÛwnieø i†tutaj w†pÍtli whi-

le napisaÊ moøna warunek while

(*ptr ), poniewaø pojawienie siÍ zna-

ku o†kodzie 0, while traktuje jako

warunek koÒca (0 jest rÛwnowaøne

false ). Jednak dla wiÍkszej czytelnoú-

ci programu i†wyraünego zaakcento-

wania w†jaki sposÛb koÒczy siÍ tab-

lica definicji, zosta³ uøyty zapis whi-

le (*ptr != 0) .

W†funkcji DefineSpecialCharac-

ters znaleüÊ moøemy jeszcze dwie

nowe konstrukcje, ktÛrych nie uøy-

waliúmy wczeúniej. W wywo³aniu

funkcji DefineSpecialCharacters

znajduj¹cym siÍ w programie

LcdEnable = 1;

// impuls na E

PORT &= 0x3F;

// ustawienie wartosci inicjujacej

LcdEnable = 0;

Delay(5);

}

LcdEnable = 1;

// wpisanie wartosci 2 do rejestru kontrolnego

PORT &= 0x2F;

// tylko “górne” 4 bity

LcdEnable = 0;

Delay(1);

WriteToLcdCtrlRegister(0x28);

// interfejs 4 bity,znaki 5x7

WriteToLcdCtrlRegister(0x08);

// wylaczenie LCD

WriteToLcdCtrlRegister(0x01);

// kasowanie ekranu, powrót do pozycji home

WriteToLcdCtrlRegister(0x06);

// przesuwanie kursora z inkrementacja

WriteToLcdCtrlRegister(0x0C);

// zalaczenie wyswietlacza

}

// ustawia kursor na wspólrzednych x,y

void GotoXY(char x, char y)

{

switch (y)

// obliczenie o ile nalezy zwiekszyc x w zaleznosci od wartosci y

{

case 0:

x += 0x80; // x = x + 0x80

break;

case 1:

x += 0xC0; // x = x + 0xC0

break;

case 2:

x += 0x94; // x = x + 0x94

break;

case 3:

x += 0xD4; // x = x + 0xD4

break;

}

WriteToLcdCtrlRegister(x);

}

// wyswietla tekst na wspólrzednych x, y

void WriteTextXY(char x, char y, char *S)

{

while (*S)

// petla dziala dotad, az napotkany zostanie znak konca lancuch (/0)

{

GotoXY(x, y); // wyliczenie adresu dla znaku

LcdWrite(*S); // wyswietlenie pojedynczego znaku

x++;

// nastepna pozycja x na ekranie

S++;

// nastepna pozycja wskaznika, tzn. nastepny znak napisu

if (x > 19)

// jesli x>19 to nastepna linia

{

x = 0;

y++;

}

// wyświetla tekst rozpoczynając od aktualnego położenia kursora

void WriteText(char *S)

{

while (*S)

// petla dziala dotad,az napotkany zostanie znak konca lancucha (/0)

{

LcdWrite(*S); // wyswietlenie pojedynczego znaku

S++;

}

// definiowanie znaków z tablicy CGRom

void DefineSpecialCharacters(char *ptr)

{

WriteToLcdCtrlRegister(0x40); // ustawienie trybu definicji

while (*ptr != 0) // petla wykonywana do napotkania znaku konca tablicy

{

LcdWrite(*ptr); // zapis znaku do lcd cgram

ptr++;

// nastepna pozycja tablicy (wskaznika)

}

WriteToLcdCtrlRegister(0x80);

// przelaczenie do trybu wyswietlania

}

// program glówny

void main(void)

{

char ix = 1, iy = 1, x, y, i = 0;

LcdInitialize();

DefineSpecialCharacters(&CGRom);

while (1)

{

WriteTextXY(x, y, “ “);

if (ix == 1) x++; else x--;

if (iy == 1) y++; else y--;

if (x == 19) ix = 0;

if (x == 0) ix = 1;

if (y == 3) iy = 0;

if (y == 0) iy = 1;

WriteTextXY(x, y, 0x01);

Delay(50);

}

Elektronika Praktyczna 7/2002

K U R S

g³Ûwnym, znaleüÊ moøemy pewn¹

konstrukcjÍ, ktÛrej nie uøywaliúmy

wczeúniej. Jest to przypisanie

wskaünikowi ptr adresu tablicy

CGRom . Jednoargumentowy operator

& tym razem nie oznacza iloczynu -

podaje adres tablicy CGRom w

pamiÍci mikrokontrolera

Jak juø wspomnia³em przy okazji

omawiania przerwaÒ, program g³Ûw-

ny w†C jest to funkcja o†nazwie

main . W†programach pisanych dla

mikrokontrolerÛw najczÍúciej jest ona

typu void z†pust¹ list¹ parametrÛw

(rÛwnieø void ). Naleøy jednak pamiÍ-

taÊ, øe wykonywanie programu napi-

sanego dla mikrokontrolera nigdy nie

moøe siÍ skoÒczyÊ. Nawet jeúli zro-

bi³ on juø swoje i†nie ma øadnych

dalszych zadaÒ do realizacji, to fun-

kcjÍ main naleøy zakoÒczyÊ pÍtl¹

nieskoÒczon¹ tak¹, jak: while(1) albo

for(;;) . Mikrokontroler nie posiada

bowiem øadnego systemu operacyjne-

go takiego jak DOS, ktÛry po zakoÒ-

czeniu pracy programu przejmie kon-

trolÍ.

kilkuset linii programu tego paramet-

ru, ktÛry ma byÊ zmieniony? Odpo-

wiedzi¹ na tak postawione pytania s¹

tak zwane pliki nag³Ûwkowe ( header

files ), ktÛre umoøliwiaj¹ podzielenie

programu na mniejsze fragmenty

i†mog¹ zawieraÊ definicje sta³ych oraz

zmiennych uøywanych zarÛwno przez

program g³Ûwny, jak i†przez bibliote-

ki funkcji. W†jÍzyku C, zbiory na-

g³Ûwkowe, wyrÛønia rozszerzenie . h

nazwy (na przyk³ad lcd4bit.h ). Tak

moøe wygl¹daÊ plik nag³Ûwkowy

utworzony dla biblioteki funkcji wy-

úwietlacza LCD z†poprzedniego przy-

k³adu.

// wyświetla tekst od miejsca,

// w którym znajduje się kursor

void WriteText(char *S);

// definiowanie znaków z tablicy

// wskazywanej przez ptr

void DefineSpecialCharacters(char

*ptr);

Jak widaÊ, jest to bardzo krÛtki

zbiÛr tekstowy zawieraj¹cy podstawo-

we definicje zmiennych i†funkcji.

ZbiÛr ten do³¹czamy do programu

g³Ûwnego za pomoc¹ dyrektywy #in-

clude , podobnie jak postÍpowaliúmy

z†definicj¹ rejestrÛw mikrokontrolera

(notabene teø jest to zbiÛr nag³Ûw-

kowy). W†takiej sytuacji, program

ürÛd³owy naszej biblioteki nie moøe

zawieraÊ funkcji main() . Zostanie

ona zdefiniowana w†programie g³Ûw-

nym.

Tworz¹c pliki nag³Ûwkowe trzeba

zachowaÊ ostroønoúÊ. Moøna bowiem

samemu stworzyÊ pewien ìba³aganî

polegaj¹cy na tym, øe maleÒki nawet

program bÍdzie mia³ dostÍp do wie-

lu danych, ktÛrych w†praktyce nie

potrzebuje. BÍdzie to rzutowaÊ rÛw-

nieø na rozmiar kodu wynikowego

oraz utrudni zachowanie porz¹dku

w†deklaracjach zmiennych i†funkcji.

WiÍcej informacji o†plikach nag³Ûwko-

wych przedstawimy w†nastÍpnym

przyk³adzie programu w†jÍzyku C (za

miesi¹c w†EP). Aby wykorzystaÊ bo-

wiem mechanizm tworzenia plikÛw

nag³Ûwkowych, musimy siÍ nauczyÊ

jak tworzyÊ project files i†do czego

one s³uø¹.

Jacek Bogusz, AVT

jacek.bogusz@ep.com.pl

// port, do którego podłączono

// wyświetlacz LCD

#define PORT P2

// bity sterujące LCD

sbit LcdEnable = PORT^0;

sbit LcdRead = PORT^3;

sbit LcdReg = PORT^2;

// opóźnienie około k* 1 milisekundy

// dla kwarcu 7,3728MHz

void Delay (unsigned int k);

// zapis bajtu do lcd

void WriteByteToLcd(char X);

// zapis bajtu do rejestru

// kontrolnego LCD

void WriteToLcdCtrlRegister(char X);

// zapis bajtu do pamięci obrazu

void LcdWrite(char X);

// czyszczenie ekranu LCD

void LcdClrScr(void);

// inicjalizacja wyświetlacza LCD

// w trybie 4 bity

void LcdInitialize(void);

// ustawia kursor na współrzędnych

// x,y

void GotoXY(char x, char y);

// wyświetla tekst na współrzędnych

// x, y

void WriteTextXY(char x, char y,

char *S)

Pliki nag³Ûwkowe ( *.h )

Rozwaømy teraz pewn¹ moøli-

woúÊ. Mamy juø napisany program

w†jÍzyku C, mamy w†nim pewne fun-

kcje, o†ktÛrych wiadomo, øe przyda-

dz¹ siÍ nam rÛwnieø w†wielu innych

przypadkach. Chociaøby nasz pierw-

szy program steruj¹cy wyúwietlaczem.

Z†ca³¹ pewnoúci¹ przyda siÍ na rÛw-

nieø w innych aplikacjach.

Pojawia siÍ wiÍc pytanie: czy

moøna z†takich programÛw stworzyÊ

bibliotekÍ, ktÛr¹ bÍdzie moøna do³¹-

czyÊ do w³asnego programu i†uøywaÊ

zawsze wtedy, gdy jest to potrzebne?

A†co z†modyfikacj¹ pewnych paramet-

rÛw procedur? Czy zawsze trzeba

mieÊ dostÍp do kodu ürÛd³owego

programu i†szukaÊ, nierzadko wúrÛd

Dodatkowe informacje

Ewaluacyjn¹ wersjê pakietu firmy Raisonance

oraz Ÿródo programu prezentowanego w artykule

zamieœciliœmy na CD-EP7/2002B.

Elektronika Praktyczna 7/2002

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: