Mały Książę.pdf

LEONOWI WERTH

PrzepraszamwszystkiedziecizapoświęcenietejksiążkidorosłemuMam

ważnekutemupowodytendorosłyjestmoimnajlepszymprzyjacielemna

świecieDrugipowódtendorosłypotrafizrozumiećwszystkonawet

książkidladzieciMamteżtrzecipowódtendorosłyznajdujesięwe

FrancjigdziecierpigłódichłódItrzebagopocieszyćJeślitepowodynie

wystarczą- chętniepoświęcętęksiążkędzieckujakimbyłkiedyśten

dorosłyWszyscydoroślibylikiedyśdziećmiChoćniewieluznicho tym

pamiętaZmieniamwięcmojądedykację

LEONOWI WERTH,

gdybyłmałymchłopcem

Gdymiałemsześćlatzobaczyłempewnegorazuwspaniałyobrazekw

książceopisującejpuszczędziewicząKsiążkanazywałasię"Historie

prawdziwe"Obrazekprzedstawiałwężaboapołykającegodrapieżne

zwierzęOtokopiarysunku

Wksiążcebyłonapisane"Wężeboapołykająwcałościschwytane

zwierzętaNastępnieniemogąsięruszaćiśpiąprzezsześćmiesięcydopóki

zdobycz nie zostanie strawiona".

Po obejrzeniu obrazkawielemyślałemożyciudżungliPodwpływemtych

myśliudałomisięprzypomocykredkistworzyćmójpierwszyrysunek

Rysuneknumer1Wyglądałontak

Pokazałemmojedziełodorosłymispytałemczyichprzeraża

- Dlaczegokapeluszmiałbyprzerażać? - odpowiedzielidorośli

MójobrazeknieprzedstawiałkapeluszaTobyłwążboaktórytrawił

słoniaNarysowałemnastępnieprzekrójwężaabydoroślimoglizrozumieć

ImzawszetrzebatłumaczyćMójrysuneknumer2wyglądałnastępująco

Dorośliporadzilimiabymporzuciłrysowaniewężyzamkniętychoraz

otwartychiabymsięraczejzająłgeografiąhistoriąarytmetykąi

gramatykąWtensposóbmająclatsześćporzuciłemwspaniałąkarierę

malarskąZraziłemsięniepowodzeniemrysunkunumer1inumer2.

DoroślinigdyniepotrafiąsamizrozumiećAdziecibardzomęczy

koniecznośćstałegoobjaśnianiaMusiałemwybraćsobieinnyzawód

zostałempilotemLatałempocałymświecieimuszęprzyznaćże

znajomośćgeografiibardzomisięprzydałaPotrafiłemjednym rzutem oka

odróżnićChinyodArizonyTawiedzaoddajedużeusługiszczególnie

wówczasgdysiębłądzinocą

Zawódpilotadałmiokazjędolicznychspotkańzwielomapoważnymi

ludźmiWieleczasuspędziłemzdorosłymiObserwowałemichzbliska

LecztoniezmieniłomejopiniionichGdyspotykałemdorosłąosobęktóra

wydawałamisiętrochęmądrzejszarobiłemnaniejdoświadczeniezmoim

rysunkiemnumer1którystalenosiłemprzysobieChciałemwiedziećczy

mamdoczynieniazosobąrzeczywiście pojętnąLeczzakażdymrazem

odpowiadano mi: - To jest kapelusz. - Wobectegonierozmawiałemanio

wężachboaaniolasachdziewiczychaniogwiazdachStarałemsiębyćna

poziomiemegorozmówcyRozmawiałemobrydżugolfiepolitycei

krawatach. A dorosłybyłzadowolonyżepoznałtakrozsądnegoczłowieka

Wtensposóbnieznajdującznikimwspólnegojęzykaprowadziłem

samotneżycieażdomomentuprzymusowegolądowanianaSaharzeByło

tosześćlattemuCośsięzepsułowmotorzePonieważnietowarzyszyłmi

animechanikanipasażerowiemusiałemsamzabraćsiędobardzotrudnej

naprawyByłatodlamniekwestiażycialubśmierciMiałemzapaswody

zaledwie na osiem dni.

Pierwszegowieczoruzasnąłemnapiaskuotysiącmilodterenów

zamieszkałychByłembardziejosamotnionyniżrozbiteknatratwie

pośrodkuoceanuToteżproszęsobiewyobrazićmojezdziwieniegdyo

świcieobudziłmnieczyjśgłosikPosłyszałem

- Proszęcięnarysujmibaranka

- Co takiego?

- Narysuj mi baranka.

ZerwałemsięnarównenogiPrzetarłemdobrzeoczyNatężyłemwzrokI

zobaczyłemniezwykłegomałegoczłowiekaktórybaczniemisię

przyglądałOtojegonajlepszyportretktóryudałomisięzrobićpóźniej

Oczywiścieniejestonnatymrysunkutakczarującyjakw rzeczywistości

ToniemojawinaGdymiałemsześćlatdoroślizniechęcilimniedo

malarstwaidlategoumiemrysowaćtylkowężeboazamknięteiotwarte

PatrzyłemnatozjawiskooczymaokrągłymizezdziwieniaNie

zapominajcieżeznajdowałemsięotysiącmilodterenówzamieszkałych

Tymczasemczłowieczekniewyglądałaninazabłąkanegoaninaginącego

zezmęczeniaaninaumierającegozpragnieniaczygłoduanina

przestraszonegoWniczymnieprzypominałdzieckazgubionegowśrodku

pustyniotysiącmilodmiejsczamieszkałychGdywreszcieodzyskałem

mowęodezwałemsię

- Alecóżtytutajrobisz?

Aonpowtórzyłbardzopowolijakgdybychodziłooniezwykleważną

sprawę

- Proszęcięnarysujmibaranka

ZawszeulegasięurokowitajemnicyPomimoniedorzecznościsytuacji-

byłembowiemotysiącmilodterenówzamieszkałychigrozimi

niebezpieczeństwośmierci- wyciągnąłemzkieszenikartkępapierui

wiecznepióroWtymmomencieprzypomniałemsobieżeprzecieżuczyłem

siętylkogeografiihistoriirachunkówigramatykiwięczmartwiony

powiedziałemchłopcużenieumiemrysowaćAleonodrzekł

- To nic nie szkodzi. Narysuj mi baranka.

Ponieważnigdywżyciunierysowałembarankapokazałemmujedenz

dwóchrysunkówjakieumiałemzrobićrysunekwężaboazamkniętegoKu

memuzdziwieniuchłopczykodpowiedział

- NienieNiechcęsłoniapołkniętegoprzezwężaboaBoajestzbyt

niebezpiecznyasłońzadużyMamzamałomiejscaPotrzebnymijest

baranek. Narysuj mi baranka.

NarysowałembarankaMałyprzyjrzałsięuważnieirzekł

- NietenbaranekjestjużbardzochoryZróbinnego

Narysowałem

Małyprzyjacieluśmiechnąłsięgrzeczniezpobłażaniem

- PrzyjrzyjsięToniejestbaranektobaranOn ma rogi.

Zrobiłemnowyrysunekalezostałodrzuconytakjakpoprzedni

- TenbaranekjestzastaryChcęmiećbarankaktórybędziedługożył

Tracącjużcierpliwość- chciałembowiemjaknajprędzejzabraćsiędo

naprawy motoru - nabazgrałemtenobrazekipowiedziałem

- TojestskrzynkaBaranekktóregochciałeśmiećjestwśrodku

Byłembardzozdziwionywidzącradośćnabuzimałegokrytyka

- TojestwłaśnietoczegochciałemCzymyśliszzetrzebadużotrawydla

tego baranka?

- Dlaczego pytasz?

- Bo mam tak małomiejsca

- NapewnowystarczyDałemcizupełniemałegobaranka

Pochyliłgłówkęnadrysunkiem

- NietakiznowumałyZobaczzasnął

TakwyglądałpoczątekmojejznajomościzMałymKsięciem

DużoczasuupłynęłozanimzrozumiałemskądprzybyłMałyKsiążęchoć

samzadawałmiwielepytańudawałżemoichniesłyszydopieroz

wypowiedzianychprzypadkowosłówpoznałemjegohistorięKiedyporaz

pierwszyujrzałmójsamolot(nienarysujęmegosamolotuponieważjestto

rysunek zbyt trudny), zapytał

- Co to za przedmiot?

- ToniejestprzedmiotTolataTosamolotTomójsamolot

ByłembardzodumnymogącmupowiedziećlatamWtedyzapytał

- Jakto?Spadłeśznieba?

- Tak - odparłemskromnie

- Ach, to zabawne...

IMałyKsiążewybuchnąłśmiechemktórymnierozgniewałWolałbymaby

poważniejtraktowanomojenieszczęściePochwilipowiedział

- Awięctyteżspadłeśznieba?Zjakiejplanetypochodzisz?

Wtymmomencierozjaśniłmisięniecomrokotaczającyjegozjawieniesięi

spytałemnatychmiast

- Więctyprzybyłeśzinnejplanety?

AleonnieodpowiadałSchyliłgłowęiuważnieprzyglądałsięmemu

samolotowi.

- ToprawdaPrzypomocyczegośtakiegoniemogłeśprzybyćzdaleka

IpogrążyłsięwrozmyślaniachNastępniewyjąłzkieszenibarankaizaczął

uważnieprzyglądaćsięswemuskarbowi

Możeciesobiewyobrazićjakbardzobyłemzaintrygowanytym

zagadkowymzwierzeniemoinnychplanetachStarałemsięzatem

dowiedziećczegoświęcej

- Skądprzybyłeśmójmały?Gdziejesttwójdom?Dokądchceszzabrać

baranka?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: