Reid Carmen - Troje w jednym łóżku(1).pdf - Książki - majowa2015

CARMEN REID

Troje w jednym łóżku

Przełożył JERZY ŻEBROWSKI

Dedykuję Thomasowi i moim siostrom,

Nataszy i Soni

Podziękowania

Dzięki Ci, Thomasie Quinn, za pełne poparcie dla mojej decyzji, by

zrezygnować z pracy, urodzić dzieci i zająć się pisaniem powieści. Jesteś

cudownym człowiekiem i bez ciebie bym sobie nie poradziła.

Dziękuję również moim wspaniałym agentom z agencji literackiej

Darley Anderson. Ta książka nie powstałaby nigdy bez dopingu i cennych

rad ze strony Darley, a także bez niezachwianej wiary Carrie Neilson.

Ogromnie Wam dziękuję i wiem, że jestem w najlepszych rękach.

Jestem także bardzo wdzięczna wszystkim z Transworld, a zwłaszcza

Dianie Beaumont, za entuzjastyczne podejście do Belli.

Mam również ogromny dług wdzięczności wobec wielu przyjaciół,

którzy pomogli mi na różne sposoby. Dziękuję wszystkim, którzy czytali

robocze wersje tekstu, robili zdjęcia, opiekowali się Samem lub po prostu

pozwolili mi wierzyć, że to przedsięwzięcie się uda.

Gorące uściski niech przyjmą także osoby, które były dla mnie

oparciem w trudnych chwilach: moi rodzice, siostry Tasza i Son, Scott i

Dorothy Lukę, Mairi Mallon, Glyn Pugh, Lucy Rock i Jo Sewell.

I na koniec wielki całus dla mojego synka, Sama, codziennego źródła

natchnienia.

Rozdział 1

Była 6.29 rano. Lada chwila miał się odezwać budzik przy łóżku. Gdy

zaczął natarczywie brzęczeć, zadzwonił także telefon.

Bella wyciągnęła rękę, by wyłączyć budzik i podnieść słuchawkę.

– Halo?

Dotarły do niej stłumione trzaski i śpiew:

– Sto lat, sto lat!

– Don! – krzyknęła, słysząc echo własnego głosu.

– Cześć, Bello! Obudź się! Kocham cię i chcę seksu przez telefon.

– Ja też cię kocham – odparła ze śmiechem.

– Co? Mów głośniej!

– Ja też cię kocham! – krzyknęła. – Kiedy puszczą cię do domu?

– Dzwonię z lotniska w Groźnym. Zanim wrócisz z pracy, będę na

miejscu.

– Naprawdę? Nie do wiary! To cudownie!

– Wykonałem już swoje zadanie – powiedział Don tonem bohatera. –

Mówiąc serio, to był koszmar i robi się tu teraz cholernie niebezpiecznie,

więc nas wycofują. Poza tym powiedziałem im, że masz urodziny i muszę

wracać do domu, bo inaczej czeka mnie gorszy los niż dezertera.

– Wszystko w porządku? – spytała.

– Jestem wykończony. Przeżyłem trzy tygodnie piekła.

Kochanie, muszę już iść do samolotu. Zobaczymy się wieczorem. Nie

mogę się doczekać.

– ja też. Uważaj na siebie.

– juz za tobą tęsknię – oznajmił, po czym w słuchawce zaległa cisza.

Uśmiechnęła się z goryczą. Wstając z łóżka i rozpoczynając „Operację

Bella”, pomyślała, że będzie się tak uśmiechać przez cały dzień. Różniła

się tym od innych kobiet o przeciętnej urodzie, że zawsze „bardzo się

starała”. Ta opinia przylgnęła do niej jeszcze w szkole.

Już na początku swojej kariery zawodowej spędziła długie lato na

praktyce w Nowym Jorku i tam właśnie spotkała swoje „duchowe siostry”

– kobiety, które uprawiały jogging, gimnastykę, malowały paznokcie i

traktowały seks jako jeden ze sposobów wejścia w świat biznesu.

Otworzyły jej się wtedy oczy i potem żartowała zawsze, że pozostawiła

wszelkie kompleksy na lotnisku Kennedy’ego i już nigdy ich nie

odzyskała. Nie było to do końca prawdą. Nie opuściły jej tak zupełnie.

Nauczyła się po prostu dobrze je maskować.

Włożyła dres i tenisówki, bo od poniedziałku do piątku każdego ranka

NIEODWOŁALNIE biegała przez dwadzieścia pięć minut. Nie znosiła

tego, ale tylko tak mogła pozbyć się z organizmu oparów alkoholu z

poprzedniej nocy, zachować linię i mieć gwarancję, że zmieści w

rozkładzie dnia ćwiczenia fizyczne.

Po joggingu wzięła kąpiel, ogoliła nogi, wytarła się i nasmarowała

skórę kremem nawilżającym. Potem, owinąwszy włosy dużym białym

ręcznikiem, stanęła przed lustrem w łazience.

Przyjrzała się krytycznie swojej twarzy. Kończyła dziś dwadzieścia

osiem lat. Rozciągając usta w udawanym uśmiechu, popatrzyła na drobne

zmarszczki w kącikach oczu i lekko opuchnięte powieki – pierwsze

symptomy związanych z wiekiem zmian. Miała już zdecydowanie z górki.

Nałożywszy obficie podkład, przypudrowała sobie twarz i szyję. Co

rano dziękowała Bogu, że istnieje makijaż. Potem wytrząsnęła włosy z

Reid Carmen - Troje w jednym łóżku(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: