szkolenie_etap_wstepny tenis stołowy.pdf

Marek Rzemek

Tenis stołowy - szkolenie w etapie wstępnym

I Wprowadzenie

II Ćwiczenia wszechstronne

III Ćwiczenia wstępne

Trzymanie rakietki

Ustawienia: pozycja wyjściowa

IV Nauczanie uderzeń

Rejestr ćwiczeń

Systematyka ćwiczeń

V Sprzęt

VI Uwagi końcowe

Drogi kolego nauczycielu, instruktorze, trenerze, tak jak ja, na pewno, chciałbyś

być szkoleniowcem, który pomógł wychować Mistrza (Świata, Europy, Polski,

województwa, miasta) . Nie jest to proste, ale przecież nie niemożliwe - co rok

duża grupa zawodników zdobywa Mistrzostwo Polski (seniorzy, juniorzy, ka-

deci, młodzicy) indywidualnie, drużynowo. Trochę tego jest, a więc nasze szan-

se rosną ! Co do Mistrzostwa Świata .... cóż marzenia zawsze są piękne

(a nawet czasem się spełniają).

Spróbuj zatem (z moją małą pomocą) usystematyzować swoją wiedzę, prze-

analizuj jeszcze raz niektóre problemy, poznaj inne koncepcje.

Może się zdarzyć, że wszystko już wiesz , doskonale - mała powtórka nie zasz-

kodzi, a drobne regulacje warsztatu pracy tym bardziej.

Nasza praca szkoleniowa jest pracą twórczą (choć niektórzy nie zdają sobie

z tego sprawy) wymaga więc szczególnej staranności również w planowaniu.

Twój i mój plan powinien opierać się na racjonalnych przesłankach (mówiąc

prościej trzymać się życia - ping-pongowego oczywiście).

Zdajesz sobie sprawę, że przygotowanie zawodnika jest procesem wieloletnim

opartym o plan perspektywiczny (życiowy). Jak wiesz, niczego nie nauczysz

od razu (wszystko ma swój czas i miejsce), w związku z tym konieczne jest

podzielenie czasu pracy na etapy:

etap wstępny ( zwany także wszechstronnym) trwający od 7do 9 roku życia

etap ukierunkowany od 10 do 14 roku życia

etap specjalistyczny od 15 do 18 roku życia

etap mistrzostwa sportowego od 19 roku życia

Etapy należy podzielić, stopniując dokładność planu pod kątem czasu, na cykle

krótsze (roczne, półroczne, miesięczne, tygodniowe) dochodząc w końcu do

jednostki treningowej.

Spytasz, czujnie, po co to wszystko? Ano po to, że lepiej pracować z głową

(czytaj z planem) niż na tzw. nosa. I aby pracować z planem , należy go po

prostu ..... opracować. W tym miejscu uprzedzam, że nie będę go dyktował.

Nie dam na tacy. Plan, który powinieneś opracować będzie TWÓJ

oryginalny - oparty o TWOJE możliwości : zawodnicze, salowe, sprzętowe,

organizacyjne i jak zawsze finansowe. Mam nadzieję, że moje dalsze

rozważania pomogą Ci w tej trudnej , ale koniecznej pracy.

Zanim zajmiemy się etapem wstępnym powinniśmy przybliżyć sobie model

mistrza , a więc pewien ideał w naszej dyscyplinie - ideał do którego ucząc,

doskonaląc, trenując naszych zawodników zmierzamy. Ideał, do którego cech

w czasie szkolenia będziemy nawiązywać,

U modelowego zawodnika, biorąc pod uwagę cechy motoryczne, istotna jest

wytrzymałość szybkościowa, oraz przygotowanie siłowe. Z elementów czysto

technicznych należy zauważyć wiodącą rolę forhendu w grze. Istotny jest

również moment atakowania piłki - powinna być zaatakowana tuż przed!

dojściem do najwyższego punktu po odbiciu od stołu. W sposób istotny

przyspiesza to grę. Pod kątem taktyki gry to 99% czołowych zawodników

Polski, Europy i Świata gra atakująco (u zawodniczek odsetek ten jest trochę

niższy).

A więc nasz zawodnik to szybki i wytrzymały, atakujący forhendzista .

Etap wstępny może poprzedzić nabór zawodników - sytuacja taka będzie miała

miejsce gdy ze względów organizacyjnych nie będzie można przyjąć wszystkich

chętnych. Pytanie kontrolne: czy lepszy będzie nabór zaplanowany czy przypa-

dkowy?. Dziękuję za dobrą odpowiedź. Planując proste próby spróbuj przymie-

rzyć się do znalezienia dzieci ruchliwych, zwinnych, szybkich (myślę, że przy-

dadzą się łatwe tory przeszkód). Zdecydowanie potrzebni będą kandydaci,

u których zauważysz zdolności koordynacyjne (również przydatne tory prze-

szkód, starty z różnych pozycji, rzuty, chwyty piłki ping-pongowej w różnych

pozycjach).Jeżeli uda Ci się uzyskać pomoc psychologa i lekarza to poproś o

zbadanie czasów reakcji, a bezwzględnie stanu zdrowia (wzrok, słuch).

Im lepszy czas reakcji, wzrok i słuch (żeby dobrze zareagować trzeba małą

piłeczkę dokładnie zauważyć i usłyszeć) tym kandydat jest dla nas cenniejszy.

Każdy z wyżej wymienionych etapów musi mieć określone cele i zadania.

W etapie wstępnym chciałbym abyś przekonał się do:

rozwijania możliwości ruchowych wychowanka jako podstawy do późniejszych

potrzeb wynikających z uprawiania tenisa stołowego, a więc w s z e c h s t r o n-

n e g o r o z w o j u a p a r a t u r u c h o w e g o

wprowadzania podstawowych umiejętności technicznych tenisa stołowego, a

więc n a u k i t e c h n i k i p o d s t a w o w e j

Etap ten proponuję przeprowadzić przez 3 lata w klasach 1-3 szkoły podstawo-

wej. Pociąga to za sobą przemyślenie metod, form, środków zgodnych z

wiekiem n a u c z a n y c h a nie trenowanych dzieci. Proszę o baczenie -nasze

dzieci uczymy- na trening przyjdzie czas później.

Ćwiczenia wszechstronne

Ćwiczenia wszechstronne znane także jako ogólnorozwojowe muszą mieć róż-

norodny charakter. Rozwijać muszą tak układ sercowo-naczyniowy, jak

i mięśniowy Jednym z podstawowych środków powinny być zabawy i gry.

Pozwolisz, że przypomnę:

zabawy i gry bieżne - szczególnie przydatne rodzaje to wykonane po liniach

łamanych (jako pewien wstęp do poruszania się przy stole), w tym na szcze-

gólną uwagę zasługują zabawy i gry z pościgiem akcentujące szybką

orientację, szybkość decyzji (nie muszę tłumaczyć jak ważne).

Najczęściej spotykane to wszelkie odmiany berków; wprowadzać należy

poruszanie się w czasie berka krokiem dostawnym (zaczynasz domyślać się

dlaczego ?). Obroną przed goniącym berkiem może być zatrzymanie się w po-

zycji forhendowej lub bekhendowej,

zabawy i gry rzutne -kształtujące siłę szybką, koordynację ruchowo-wzrokową,

umiejętność dozowania siły - przydatną do późniejszej nauki techniki, pomocne

są piłki lekarskie (1kg), piłki gumowe, tenisowe i t.p. Doskonale zrobiłbyś

wprowadzając zabawy i gry rzutne do celu ruchomego, jako pewne

wprowadzenie a n t y c y p a c j i przydatnej do tenisa stołowego,

zabawy i gry z podbijaniem - rozwijające koncentrację uwagi, zawierające

elementy wytrzymałości. Do wykorzystania żonglerka piłkarska (używamy

piłki siatkowej),podbijanie balonów rękami, nogami pojedynczo, w dwójkach,

trójkach,

zabawy i gry skoczne - wzmacniające mięśnie NN, poprawiające koordynację

oraz szybkość zmiany pozycji jako reakcji na ciągle zmieniające się sytuacje

w grze. Wiemy, że gracz mający tzw. "dobre nogi" jest bardzo cenny,

zabawy i gry z mocowaniem -akcentujące siłę, kształtujące bojowość cechy

potrzebne we wszystkich grach, więc w tenisie stołowym jak najbardziej.

Po tym małym przypomnieniu chcę zaakcentować potrzebę prowadzenia

ćwiczeń oddziałujących kompleksowo -do wykorzystania różnorodne tory

przeszkód . Jeżeli tor jest krótki akcentujemy szybkość, jeśli dłuższy akcen-

tujemy wytrzymałość, gdy ustawimy bieg slalomem, przejście pod płotkiem

lekkoatletycznym zaakcentujemy zwinność, dodając rzut piłką lekarską

wprowadzimy element siły, uwzględniając kozłowanie piłki poprawiamy

koordynację . Namawiam też do wykorzystania na zajęciach elementów

łyżwiarstwa, jazdy na rolkach, unihokeja.

Zapamiętajmy, że w grach i zabawach w związku z możliwością dużych

zmian tętna - od tętna zabawy ok. 120 uderzeń/min. do ok. 200 uderzeń/min -

kształtujący się układ sercowo-naczyniowy podnosi w efekcie wydolność

fizyczną istotną, jako podstawę wysiłków ( nie tylko sportowych).

Zwracam uwagę, że właściwa jest metoda częstego powrotu na zajęciach

do wybranych gier , zabaw i ćwiczeń (pamiętając o przerwach

odpoczynkowych) akcentująca objętość, a nie podwyższanie intensywności.

Tak więc aplikujemy dużo ćwiczeń o zmiennej, ale stosunkowo łagodnej

intensywności (delikatnie przypominam, że pracujemy z dzieckiem, którego

organizm dopiero przyzwyczajamy do określonego wysiłku, a nie trenujemy do

zawodów ). Proporcje między rozłożeniem akcentów na poszczególne cechy

motoryczne przedstawia wykres poniżej.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: