Zagadki kryminalne.pdf

Zagadki kryminalne

Tajemnicza kradzie Ň

Spadek 20 milionów dolarów,

jakie otrzymała pani Williwaw, nie

zmienił jej wcale. Stała si ħ mo Ň e

troch ħ wi ħ cej rozrzutna.

Wybudowała pi ħ kny dom,

urz Ģ dziła gustownie 27 pokoi (tyle

tylko apartamentów liczył dom),

zajmowała si ħ muzyk Ģ i szaradami.

W sobot ħ wydała przyj ħ cie z

okazji rocznicy swoich urodzin.

Go Ļ cie zjechali si ħ ju Ň w pi Ģ tek.

Ka Ň dy przygotował jaki Ļ miły

upominek. W Ļ ród nich była zapinka

do paska wysadzana du Ň ymi

diamentami, drogocenna popielnica,

sznur pereł, bransoletka, podomka

chi ı ska itd.

Młoda kuzynka, Delia, tak Ň e

entuzjastka szarad, przygotowała

bogatej ciotce komplet magazynu

rozrywkowego i zaabonowała go dla

niej na cały rok.

Zaproszeni go Ļ cie uradzili zło Ň y ę pó Ņ nym wieczorem w pi Ģ tek wszystkie prezenty na

stół w pokoju jadalnym, tak by gospodyni domu w sobot ħ rano od razu je spostrzegła.

Niestety w ci Ģ gu nocy kto Ļ cichaczem zakradł si ħ do pokoju i skradł wszystkie

podarunki - nawet i komplet magazynu rozrywkowego. Jak to si ħ mogło sta ę ?

Nic nie podejrzewaj Ģ cy go Ļ cie zastali pani Ģ Williwaw pogr ĢŇ on Ģ we łzach. Nastrój

prysł. Atmosfera stała si ħ ci ħŇ ka.

Ka Ň dy zastanawiał si ħ i pytał, kto mógł skra Ļę prezenty. W pokoju wrzało jak w ulu.

Nagle zabrała głos Delia:

- Droga Ciociu, szukajmy winnego w Ļ ród tych ludzi, którzy Ci ħ nie lubi Ģ . Czy wiesz,

kto jest takim typem?

- O tylko kuzyn Bob stara si ħ zawsze mi dokuczy ę , jakby chciał si ħ zem Ļ ci ę , Ň e nie

dostał nic ze spadku.

Aha! Klucz ju Ň jest - pomy Ļ lała Delia.

- Gdzie byłe Ļ Bob ostatniej nocy? - zapytała.

- Spałem - odparł krótko zagadni ħ ty - Czułem si ħ zm ħ czony wi ħ c wła Ļ nie poło Ň yłem

si ħ spa ę , gdzie Ļ przed dziewi Ģ t Ģ . Spałem jak zabity. Dopiero przed minut Ģ obudziłem si ħ ,

bo budzik hałasował jak op ħ tany.

Delia zwróciła si ħ do zebranych:

- Sprawa jest prosta i jasna, moi pa ı stwo. Kiedy dzwonił budzik, była godzina

dziesi Ģ ta trzydzie Ļ ci. Oddaj zaraz wszystkie prezenty Bob! Jak mogłe Ļ wa Ň y ę si ħ na taki

haniebny post ħ pek!

Pytanie: W jaki sposób Delia wykryła złodzieja. Odpowied Ņ jest naprawd ħ bardzo

prosta.

Je Ň eli kład Ģ c si ħ do snu o godz. 9 nastawi si ħ budzik na godz. 10.30 rano

dnia nast ħ pnego, budzik b ħ dzie dzwonił nie za trzyna Ļ cie i pół godziny, ale

za półtorej godziny. Rano nie b ħ dzie ju Ň dzwonił. Bob skłamał, a bystra

Delia od razu zorientowała si ħ , Ň e w tej budzikowej historii co Ļ nie jest w

porz Ģ dku.

Zaginiona ekspedycja

W 1935 r. słynna ekspedycja "Dolman" zagin ħ ła w "Zielonym Piekle", jak nazywaj Ģ

d Ň ungl ħ południowoameryka ı sk Ģ . Nie pozostawiła po sobie Ň adnych Ļ ladów. W jaki Ļ

czas potem pewien nieznany tragarz opowiadał, Ň e tubylcy napadli na białych i

pomordowali wszystkich. W skład ekspedycji wchodzili: Stefan Dolman - szef wyprawy,

Sihrana - jego Ň ona, któr Ģ poznał we Francji, Bob Trevor - garbaty fotograf i dziennikarz

ameryka ı ski, John Hardy niepozorny i szczupły kolega Dolmana, z którym polował na

lwy w Afryce, oraz kapitan Alyaro Coles - bliski przyjaciel Dolmana.

Łucja Dolman, matka Stefana, zmarła w pocz Ģ tku ostatniej wojny Ļ wiatowej. Do

ostatniej chwili swego Ň ycia wierzyła, Ň e syn Ň yje gdzie Ļ cały, zdrowy i na pewno wróci.

Przed Ļ mierci Ģ zapisała mu cały maj Ģ tek milionowej warto Ļ ci.

Rzeczywi Ļ cie w kilka lat po zako ı czeniu wojny zjawił si ħ w Londynie człowiek

przybyły z Ameryki Południowej, który podawał si ħ za zaginionego Stefana Dolmana.

Miał dokumenty stwierdzaj Ģ ce to Ň samo Ļę jego osoby i opowiadał takie historie, Ň e nawet

kuzyni zmarłej Łucji Dolman i egzekutorzy jej ostatniej woli nie w Ģ tpili Ň e jest jej

synem.

Powrót zaginionego godnie uczczono. Cała prasa europejska pisała o sensacyjnej

odysei podró Ň nika - badacza. Potoczyły si ħ konferencje, wywiady.

Pewnego dnia policja otrzymała telefon od dyrektora banku, w którym zdeponowany

był spadek. Dyrektor meldował, Ň e spadkobierca podejmuje cały maj Ģ tek i zamierza

wyjecha ę do Wenezueli.

Inspektor Scotland Yardu, Antony Slade, natychmiast udał si ħ do dyrektora banku,

który pokazał mu czeki. Na wszystkich czekach podpisy były absolutnie identyczne nie

wył Ģ czaj Ģ c najmniejszych szczegółów. Slade uwa Ň nie studiował wszystkie blankiety a

nast ħ pnie zapytał, czy zna Johna Hardy.

- Znałem go osobi Ļ cie - odparł dyrektor. Przed wojn Ģ był u mnie w towarzystwie

Dolmana.

- A Amerykanin Trevor? Miał pan okazj ħ poznania go?

- Nie. Tego nie poznałem.

Slade wrócił do Scotland Yardu, odbył narad ħ ze swymi współpracownikami i kazał

przygotowa ę nakaz aresztowania.

Pytanie: Kogo kazał aresztowa ę ? Co zdemaskowało oszusta?

Slade kazał aresztowa ę Alvara Coles'a. Podpisy na czekach były zbyt podobne

do siebie. Człowiek nigdy nie podpisuje si ħ w sposób zupełnie identyczny.

Prawdopodobnie podpisy zostały skopiowane i odrobione według jednego wzoru.

Hardy był mniejszy od Dolmana, a Trevor był garbaty. Jedynie kapitan

Coles, najbli Ň szy przyjaciel Dolmana, mógł podszywa ę si ħ pod jego nazwisko,

a fakt, Ň e wybierał si ħ do Wenezueli - kraju, który nie wydaje przest ħ pców

pa ı stwom europejskim - utwierdził w podejrzeniach dyrektora banku.

Tragiczne polowanie

- No to mo Ň e pan opowie, panie Zwarg, jaki przebieg miały wypadki. Prosz ħ

jednak Ň e nie pomija ę przy tym Ň adnego szczegółu! - rzekł inspektor policji.

- Prosz ħ bardzo! Otó Ň , wczoraj przez cały dzie ı tropili Ļ my kozła. Niestety, bez

rezultatu! Było nas pi ħ ciu. Dzi Ļ rano postanowiłem spróbowa ę szcz ħĻ cia sam. Zaledwie

wszedłem do lasu, zaledwie uczyniłem kilka kroków, zobaczyłem wspaniałego jelenia,

który najspokojniej w Ļ wiecie zajadał li Ļ cie na polanie. Zatoczyłem półkole, aby znale Ņę

si ħ w kierunku przeciwnym do kierunku wiatru. Kiedy tylko znalazłem sobie dobr Ģ

pozycj ħ - wystrzeliłem. Na nieszcz ħĻ cie mierzyłem zbyt nisko i kula przeszła pod łbem

zwierz ħ cia. Jele ı umkn Ģ ł. Jednocze Ļ nie posłyszałem krzyk. Zbli Ň yłem si ħ do lasku i

znalazłem biednego Michała le ŇĢ cego na ziemi... martwego. Otrzymał postrzał w głow ħ .

Ogromnie mi smutno, Ň e moja nieumiej ħ tno Ļę spowodowała tak tragiczny koniec tego

zacnego człowieka.

- A czy nie pozostawał pan w złych stosunkach z Michałem?

- Raz jeden, sze Ļę miesi ħ cy temu miał do mnie pretensj ħ , Ň e go oszukałem. Udało mi

si ħ go przekona ę , Ň e był w bł ħ dzie. Potem byli Ļ my bardzo dobrymi przyjaciółmi.

- Czy jest pan pewien, Ň e pa ı scy przyjaciele pozostali w gajówce dzi Ļ rano?

- Jak najbardziej!

- A wi ħ c mógł pan spokojnie, bez Ň adnych przeszkód zabi ę biednego Michała.

Aresztuj ħ pana!

Pytanie: Dlaczego Zwarg został aresztowany?

Zwarg powiedział, Ň e zatoczył półkole w kierunku przeciwnym wiatrowi, a Ň eby

jele ı nie poczuł zapachu człowieka. Tym samym powiedział, Ň e najpierw

znalazł si ħ od strony wiatru, a wi ħ c jele ı czuj Ģ c go nie mógłby spokojnie

obrywa ę li Ļ ci. Tak wi ħ c Zwarg kłamał.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: