F. Casetti R. Odin – Od paleo- do neo- telewizji
Cała analizja zjawiska będzie prowadzona na przykładzie:
• Francji – Francja jest jedynym państwem w Europie które calkowicie sprywatyzowało kanał publiczny. Francuzi również zawsze starali się trzymać kontolę nad ilością kanałów prezentowanych w telewizji.
• Włoch – Włochy są tym krajem, gdzie istnieje i powstaje najwięcej telewizji prywatnych.
Paleotelewizja
• Rozumiana jako INSTYTUCJA. Struktura odnoszącą się do umowy komunikacyjnej.
• Funkcja kulturalna, edukacyjna, popularyzacyjna naukę.
• Widzowie stanowią rolę „klasy” w której program (telewizja) jest „nauczycielem”.
• Istnieje wyraźny podział ról – na tych którzy posiadają wiedzę i ją przekazują (Ci w telewizji) i Ci którzy tej wiedzy potrzebują i otrzymują (my- odbiorcy).
• Wyraźny podział na gatunki (informacje, filmy, programy edukacyjne, teleturnieje) i publiczność (programy dla dzieci, filmy dla dorosłych etc) – otrzymujemy możliwość selekcji i wyboru.
• Ramówka jest określona i dokładnie podana. Wiemy co kiedy leci, możemy wybrać to co chcemy. Ramówkę publikuje prasa, internet – mamy do niej wgląd.
• Przedłużenie szkoły lub rodziny.
• Widz ma dosłownie odczytać komunikat nadawny przez nadawcę. Nadawca zaś musi mieć pewność że jasno i wyraźnie przekazał przekaz.
• Przekaz zachęca do powielania czynności wykonanych w telewizji.
Neotelewizja
• Zrywa z zasadą edukacyjności.
• Zerwanie z linearnością (wektoryzacją) ramówki i programów.
• Widz bierze swojego rodzaju udział w programie, np. poprzez wiadomości SMS lub inne kontakty z prowadzącym. Widz jest pytany o zdanie, ankietowany.
• Widz jest ośrodkiem wokół którego wszystko się kręci.
• Mamy mieć złudzenie wpólnej zabawy, biesiadowania.
• Nie chodzi już o przekazywanie wiedzy, ale o prezentację poglądów i możliwość owej prezentacji poglądów. Telewizja przedłużeniem codziennej gadaniny. Nie trzeba nawet być znawcą, wystarczy wyrażać poglądy aby inni je konfrontowali z własnymi.
• Najważniejsze jest życie codzienne.
• Programy poddają się rytmowi dnia codziennego- Dzień dobry TVN, Wieczór przy kawie, Noc filmowa.
• Przestrzeń telewizji przeniosła się w przestrzeń danego tematu. Często przestrzeń domową, prywatną osoby z którą się rozmawia.
• Tematyka dnia codziennego, życie rodzinne, gotowanie, samochody, seks, pieniądze.
• W programach informacyjnych nastepuje zmniejszenie dystansu referującego do tematu o którym mowa.
• Ramówka programu rozmywa się.
• Programy są porozrzucane, często powtarzają się po kilka razy.
• Programy łączą się (Za chwilę pokażemy...)
• Powiązany strumień znaczeniowy. Często oglądamy reklamy, widząc w nich rzeczy które wystepują w jakiś serialach. W serialach oglądamy postaci, ich sąsiadów i rodzię, a zaraz potem znowu ich. Chodzi tu głównie o ciągłość nadawnych sygnałów kodów tak abyśmy byli w stanie się do nich przyzwyczaić. Mają one za zadanie wejść w nasza codzienność, stać się dla nas znajome, zwykłe, codzienne. Postaci seriali mają być naszym otoczeniem, przedmioty z reklam naszymi przedmiotami.
• W neotelewizj wszystko toczy się szybciej. Wszystko błyska, mamy pełno urywków, reklam, chwilowych pokazów.
• Przekaz zachęcia do bycia z telewizją. Do spędzania z nią jak największej ilości czasu.
• Zależnośc występuje między widzem przed telewizorem a jego alter ego (w postaci np. zaproszonego gościa).
• Neotelewizja traci wymiar socjalizujący. W paleotelewizji wszyscy byli jednym (ową klasą), tworzyli grupę odbiorców (czyli jedność). W neotelewizji wszystko jest zindywidualizowane. Każdy inacej odbiera emocję, zabawę. Inaczej wybiera także kanał który ogląda i rodzaj zabawy jaką otrzyma.
• Paleotelewizja wymagała uwagi, skupienia. Dawała naukę, wiedzę, refleksje. Neotelewizja to wejście w próżnię bez obiektu, nic konkretnego. Nie ma przeżycia, wchodzi się w wymiar próżni.
• W neotelewizji występuje pozorny udział widza. Jeśli odpowiada on w ankieie ma ograniczony obszar wypowiedzi. Zazwyczaj jest to między a) a b). Bez możliwości wyjaśnienia.
• Przykładem przymusu na widzy jest sitcom- nagrany wcześniej śmiech i puszczany widzowi podczas programu. Wskazuje na emocje które mają w danym momencie się ujawnic.
• W neotelewizji liczy się czas jaki widz spędził przed telewizorem. Im więcej tym lepiej.
Dziś mamy do czynienia z oboma rodzajami telewizji, zaleznie od stacji i programu.
Marudziara