Badz_wola_Twoja_tom13_numer5.pdf

Bądź wola Twoja

Tom 13, numer 5

W numerze:

Strona 2: Boża wola

Strona 3: Na ziemi tak jak w niebie

Strona 7: O duchowej współpracy z Bogiem

Strona 12: Nasza wola przechodząca w Jego

Strona 13: Duchowa wola

Strona 17: O wierze

Strona 18: Nasza wola zachowana dla Jezusa

„Ponieważ więc Chrystus cierpiał w ciele, uzbrójcie się też i wy tą myślą, gdyż kto

Cieleśnie cierpiał, zaniechał grzechu, aby pozostały czas doczesnego życia poświęcić

Już nie ludzkim pożądliwościom, lecz woli Bożej." —1 Piotra 4:1,2

Bądź wola Twoja

Boża wola

„Oto jestem — niech mi uczyni, co mu się podoba! " —2 Samuela 15:26

Ty słodka kochana Boża wolo

Moja kotwica, moja forteca,

Spokojne mieszkanie Twojego Ducha

W Tobie się kryję i jestem spokojny.

O wolo, która chcesz tylko dobra

Prowadź mnie, Ty najlepiej prowadzisz;

Idę za Tobą jako spokojne dziecko,

I z ufnością spoczywam na Twojej piersi.

Boża wola sprawia, że gorzkie staje się słodkie

I wszystko jest dobrze, kiedy jest wykonywana;

Jeżeli Jego wola jest uświęcona,

To wypełnia ona radością.

Własne ja, rozum i uczucia mogą szydzić

Z tej ukrytej drogi, która prowadzi w górę—

Tam będzie moja wola złamana,

I umrze siła natury.

A jeżeli w smutku Ciebie nie zobaczę,

Zdaję się na Twoją nieznaną miłość—

We mnie jest wypisana Twoja błogosławiona wola

Jeżeli nie chcę nic z siebie.

Duchu małego dziecka

Pozbawiony woli, czysty, spokojny,

Widzę Twoją wolę nieskażoną;

Panie, weź moją wolę, Twoja miłość jest pewna.

P Boża wolo, pragnienie mojej duszy,

Mój chleb życia w potrzebie i bólu;

O Boża wolo, mój ogniu prowadzący,

Połącz moją wolę znowu z Twoją.

O wolo, wykonaj we mnie twoje dzieło,

Teraz i na wieki—

Dawaj radość czy smutek, wszystko jedno

Dla tej błogosławionej duszy, która Ciebie kocha.

Gerhard Ter Steegen (ok. 1769)

Bądź wola Twoja

Na ziemi tak jak w niebie

Trudno sobie wyobrazić atmosferę i nastawienie, które muszą przenikać niebo.

Bóg, jako Stwórca i najwyższy autorytet otrzymuje pełne posłuszeństwo i bez wahania.

Nie ma sprzeczania, ani dyskusji, ani upartej trudności. On tak chce i tak się dzieje.

W pierwszym rozdziale Łukasza mamy krótkie wejrzenie w naturę niebiańskich

poleceń i odpowiedzi, kiedy widzimy anioła Gabriela w misji do Zachariasza a potem do

Marii, Mamy wrażenie, że całe istnienie Gabriela jest skoncentrowane na jego pragnieniu

i chęci, aby wykonać polecenie Stwórcy, bez względu na to czego ono dotyczy. „Jam jest

Gabriel, stojący przed Bogiem i zostałem wysłany, aby do ciebie przemówić i zwiastować

ci tę dobrą nowinę" (1:19). Jako jeden z niebiańskich zastępów, Gabriel bez zastrzeżeń

odpowiada na Bożą wolę. Został wydany rozkaz i natychmiast następuje posłuszeństwo.

Ten stopień posłuszeństwa woli Bożej pomaga nam zrozumieć pierwsze całe

zdanie w modlitwie Jezusa w Mateusza 6: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie, święć się

imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na

ziemi” (6:9,10).

Jezus mówi swoim uczniom, że najpierw i na pierwszym miejscu ma być

uświęcone, czczone i szanowane Boże imię i charakter. Mamy szukać Jego Królestwa,

albo bardziej poprawnie, Jego panowania na ziemi, a przede wszystkim w naszym życiu.

Będzie to demonstrowane w posłuszeństwie Jego woli na ziemi tak samo jak to jest w

niebie. Inaczej mówiąc, kiedy uznajemy świętość i chwałę Boga i akceptujemy Jego

miejsce władzy i panowania w naszym codziennym życiu i okolicznościach, to stajemy

się posłuszni woli Ojca w taki sam sposób, w jaki są Mu posłuszne zastępy niebiańskie—

to znaczy całkowicie i bez wahania.

Takie podniosłe duchowe wyżyny i aspiracje mogą szybko spowodować zawrót

głowy z poziomu osiągnięć, albo mogą spowodować całkowite zniechęcenie z powodu

pozornych niemożności wypełnienia takiego żądania. Jednak nie jesteśmy bez przykładu

tego, jak o takie życie można się nie tylko modlić, ale nim żyć.

Chrystus naszym wzorem

W każdym aspekcie naszego życia duchowego Chrystus jest naszym przykładem i

wzorem. „Kto mówi, że w Nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On

postępował" (1 Jana 2:6). Poprzez całe życie na ziemi słyszymy jak Jezus deklarował

ciągle na nowo, że Jego wiecznym celem było jedynie wykonanie woli Ojca. To

obejmowało nie tylko całkowite posłuszeństwo Bożym wiecznym celom, ale również

poleganie na prowadzeniu i kierownictwie Ojca.

Bądź wola Twoja

Na ziemi tak jak w niebie

„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić,

tylko to, co widzi, że Ojciec czyni; co bowiem On czyni, to samo i Syn czyni. Ojciec

bowiem miłuje Syna i ukazuje mu wszystko, co sam czyni" (Jana 5:19,20). Chrystus

wiedział, że wszystko, czego pragnął i chciał Jego niebiański Ojciec jest najlepsze dla

Niego i dla świata, który On przyszedł odkupić.

Pisarz Listu do Hebrajczyków przypisuje cytat z Psalmu 40 do Chrystusa

podczas Jego życia na ziemi: „Nie chciałeś ofiar krwawych i darów, aleś ciało dla mnie

przysposobił; nie upodobałeś sobie w całopaleniach i ofiarach za grzechy. Tedy rzekłem:

Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją, o Boże, jak napisano o mnie w zwoju księgi"

(Hebr. 10:5-7; Psalm 40:7-9).

W hebrajskim ten 7 werset Psalmu brzmi tak: „Nie chcesz ofiar krwawych i

darów, ale dałeś mi otwarte uszy (lub przebite)". Spurgeon nazywa tę różnicę między

hebrajskim a greckim Septaginty „przykładem różnych brzmień tak samo natchnionych."

Słowa Psalmu 40:7 nawiązują do aktu, jaki wykonywał sługa, jeżeli nie chciał odejść od

swojego pana. Miał mieć przekłute ucho jako znak, że pozostaje sługą swojego pana na

całe życie (2 Mojż. 21:2-6).

Jezus wiedział, że te ofiary i obrzędy religijne nie są tym czego naprawdę Ojciec

oczekiwał od Swoich dzieci. On pragnął mieć lud całkowicie Jemu oddany, który by

chodził w posłuszeństwie Jego przykazaniom i był z całego serca poddany Jego wiecznej

woli. Obraz z 2 Mojż. pokazuje tego, kto stał się oddanym sługą na całe życie—nie

dlatego, że został zmuszony, ale dlatego, że sam chciał.

Chrystus przyszedł i przyjął kształt człowieka—„przygotowane ciało"—aby nam

pokazać jak wygląda rzeczywiste wypełnienie woli Ojca. Jezus wiele razy wprawiał w

zakłopotanie tych, którzy szli za Nim i tych, którzy się Jemu sprzeciwiali. Mówił o

intymności z Bogiem i całkowitym poświęceniu się Bożym prawom, a przy tym ciągle

„łamał zasady" ich religijnych tradycji i ludzkich ustanowień—wszystkiego co dla nich

było drogie, jako sposoby podobania się Bogu. On zastępował zwykłe religijne obrzędy

intymną znajomością Boga i posłuszeństwem Jego objawionej woli.

Dla wielu z nas łatwiej jest schować się za wykonywaniem obrzędów

religijnych, niż wykonywać Bożą wolę w naszym codziennym życiu. Wielu ludzi w

kościele obecnie wpadło w nałóg praktykowania poszczególnych tradycji danego

kościoła. Mogą żyć całe tygodnie, miesiące a nawet lata bez prawdziwego przeżywania

osobistego spotykania z Bogiem, albo poznawania tego co to znaczy chodzić w pełni Jego

woli.

Faryzeusze w czasach Jezusa byli szanowani i oceniani jako najbardziej religijni

ludzie na ziemi, ale Jezus tak skomentował ich religijne działania: „Ci ludzie czczą Mnie

swoimi wargami, ale ich serce jest daleko ode Mnie. Daremnie Mi cześć oddają; ich nauki

są jedynie ludzkimi naukami."

Bądź wola Twoja

Na ziemi tak jak w niebie

Stawiał im otwarte wyzwania: „Odrzuciliście przykazania Boże, a trzymacie się

ludzkich tradycji ... macie sprytny sposób odrzucania Bożych przykazań po to, aby

trzymać się swoich tradycji!" (Marek 7:6-9). Jezus mógłby to samo powiedzieć o wielu,

którzy nazywają się chrześcijanami w naszych czasach.

Chodzenie w Bożej woli niekoniecznie jest jakimś fantastycznym stanem

zaślepienia umysłu, który nigdy nie napotyka na trudności czy walki. Jest to raczej

decyzja serca, aby chodzić z Bogiem i zaufać Mu, że będzie On realizował wieczne cele

dla naszego życia, bez względu na to co będzie. I znowu patrzymy na Jezusa jako nasz

przykład.

W Ogrodzie Getsemane rozegrała się ostateczna walka woli. Jezus wiedział co

się ma wydarzyć; właśnie dla tego przyszedł na tę ziemię. Jednak w obliczu tej realności

był nadal uczciwy, aby przyznać, że gdyby był jakiś inny sposób dokonania tego, to byłby

z tego zadowolony. „Ojcze, jeżeli można, niech Mnie ten kielich minie." Jezus przeżywał

ludzki strach i niepewność tak jak my; chciał uniknąć bólu i agonii Golgoty, gdyby to

było możliwe. Ale On poszedł dalej w Swojej modlitwie: „Jednak nie Moja wola, ale

Twoja niech się stanie" (Mateusz 26:39).

Niektórzy komentatorzy uważają, że to był rzeczywiście punkt zwycięstwa w

dziele odkupieńczym Chrystusa. Kiedy została już podjęta decyzja woli, to nie odwrócił

się od tego, co Go czekało. Jeżeli nie było innej drogi, to Chrystus poszedł drogą na

krzyż. Wypełniła się wola Ojca.

Niebo zstępuje na ziemię

W ten sposób Chrystus sprowadził realność nieba na tę ziemię. Przez 33 lata w

tym jednym życiu Boża wola wykonywała się na ziemi tak, jak jest w niebie. On

doświadczył wszystkiego, czego my doświadczamy—każdej próby, każdego

rozczarowania, każdego bólu serca, każdej pokusy, każdej przeciwności—i pozostał

wierny woli Ojca we wszystkim. „Nie mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć

nam w naszych słabościach, ale mamy tego, który był kuszony we wszystkim tak jak my

— ale nie zgrzeszył" (Hebr. 4:15). On wie co my przeżywamy, ale On również zna

zwycięstwo w każdych okolicznościach.

Izajasz opisuje realność ludzkiej woli w taki sposób: „Wszyscy jak owce zbłądziliśmy,

każdy poszedł własną drogą" (53:6). Dzisiaj wielu chce obwiniać szatana za każdy

grzech, każde świadome działanie przeciwko Bogu, każdą formę osobistego buntu; ale

Izajasz pokazuje jaka jest prawda. To my idziemy własną drogą. My

postępujemy według swoich planów i pragnień, zamiast według woli Bożej. My wszyscy

jesteśmy winni tej samowoli.

Wszyscy rodzimy się z naturą naszego ojca, pierwszego Adama—Adama, który

zbuntował się przeciwko Bogu i obrał sobie własną drogę, zamiast po prostu postępować

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: