Do szerokiego rozpowszechnienia papryki przyczynili się Węgrzy, którzy traktują ją jako narodową przyprawę oraz surowiec do przyrządzania dań.
Rozróżnia się pięć odmian uprawnych papryki: delikatesową o kolorze jaskrawoczerwonym i łagodnym aromatycznym smaku; nieco ciemniejszą w kolorze paprykę słodką o smaku korzennym; półsłodką - która jest ostrzejsza i ciemniejsza; półostrą o smaku bardzo ostrym i bladym kolorze i brunatnoczerwoną paprykę ostrą o smaku bardzo piekącym.
Wszystkie te rodzaje stosuje się jako przyprawę i przyrządza z nich potrawy, szczególnie w kuchni krajów bałkańskich i śródziemnomorskich, świeże strączki można dusić napełnione przeróżnymi farszami (grzybowym, twarogowym) i podawać polanę pomidorowym lub pieczarkowym sosem.
Doskonałe są wszelkie sałatki z papryki świeżej lub też upieczonej w piekarniku.
Piękna czerwień papryki ma także niepowtarzalne walory dekoracyjne.
Suszoną sproszkowaną papryką przyprawia się wszelkie sosy, zwłaszcza sos pomidorowy. Aby jednak efekt smakowy papryki był pełny, należy ją poddusić (nie smażyć) w tłuszczu na niewielkim ogniu.
Tę formę przyprawiania należy stosować do wypiekanego na sypko ryżu. Papryka zawiera dużo witaminy C i witaminę P, która wywiera dodatni wpływ na naczynia krwionośne.
Zmniejsza ciśnienie krwi i spożywana regularnie chroni przed przedwczesnym zwapnieniem naczyń krwionośnych.
zadok