Smith Wilbur - Triumf słońca.pdf - ebooki Wojenne - sq7btu

WILBUR SMITH

TRIUMF SŁOŃCA

Z angielskiego przełożyli MARIA I CEZARY FRĄC

WARSZAWA 2006

Tytuł oryginału: THE TRIUMPH OF THE SUN

Redakcja: Barbara Nowak

Ilustracje na obwolucie: Jacek Kopalski

Projekt graficzny obwoluty: Andrzej Kurylowicz

Wydanie 1

Skład: Laguna

Druk: Łódzkie Zakłady Graficzne, Łódź

Książkę tę poświęcam

mojej pomocnicy, towarzyszce zabaw, bratniej duszy, żonie

i najlepszemu przyjacielowi Mokhiniso Rakhimova Smith

Rebecca wspierała łokcie na parapecie szerokiego okna bez szyb, a gorąco pustyni biło w twarz

niczym żar z pieca hutniczego. Wydawało się, że nawet rzeka w dole paruje jak kocioł. Tutaj miała

prawie milę szerokości, nastała bowiem pora Wysokiego Nilu. Silny nurt tworzył lśniące wiry na

powierzchni. Nil Biały był zielony i cuchnął bagnami, przez które niedawno przepłynął i które

zajmowały obszar wielkości Belgii. Arabowie nazywali to rozległe trzęsawisko Bahr el Ghazal, a

Brytyjczycy Sudem.

W chłodnych miesiącach ubiegłego roku Rebecca wyprawiła się z ojcem w górę rzeki do

miejsca, gdzie Nil Biały wypływa z bagien. Dalej na południe rozciągały się nienaniesione na mapę

bezdroża. Tam kanały i laguny Sudu pokrywał gęsty kożuch pływających wodorostów, które wciąż

się przesuwały, skrywając drogi wodne przed wszystkimi prócz najsprawniejszych, najbardziej

doświadczonych nawigatorów. Ten wodny, malaryczny świat był królestwem krokodyli i

hipopotamów, niezliczonych gatunków ptaków, pięknych i groteskowych, a także dziwnych,

ziemnowodnych antylop sitatunga o spiralnych rogach, kudłatej sierści i wydłużonych racicach,

przystosowanych do życia na rozlewiskach. Rebecca odwróciła głowę i pukiel jasnych, gęstych

włosów przysłonił jej oko. Odgarnęła go na bok i popatrzyła w dół nurtu, gdzie spotykały się dwie

wielkie rzeki. Widok nie przestawał jej intrygować, choć oglądała go codziennie od dwóch długich

lat. Środkiem koryta żeglowała wielka tratwa wodorostów. Prąd porwał ją z bagien i niósł na

północ, gdzie miała rozpaść się na kataraktach, które przerywają gładki nurt rzeki. Rebecca śledziła

ją wzrokiem aż do zbiegu dwóch Nilów.

Drugi Nil płynął ze wschodu, świeży i słodki jak górski strumień, który był jego źródłem. W

porze Wysokiego Nilu woda miała szaroniebieski kolor, od pyłu wymytego z gór Abisynii. Od tej

barwy rzeka wzięła swoją nazwę. Nil Błękitny, choć nieco węższy od swojego bliźniaka, i tak

stanowił ogromną drogę wodną. Rzeki schodziły się u szczytu trójkąta, na którym leżało Miasto

Trąby Słoniowej, Chartum. Dwa Nile nie mieszały się od razu. Jak okiem sięgnąć, płynęły obok

siebie w jednym korycie. Zachowywały odrębne kolory i własny charakter aż do leżących

dwadzieścia mil dalej skał przełomu Szabluka, gdzie w końcu łączyły się w burzliwym związku.

- Nie słuchasz, kochanie — powiedział ostro jej ojciec.

Rebecca odwróciła się z uśmiechem.

— Wybacz, tato, zamyśliłam się.

— Wiem, wiem. Nastały trudne czasy — przyznał. — Ale musisz stawić im czoło. Już nie jesteś

dzieckiem, Becky.

— Nie jestem — zgodziła się z żarem w głosie. Nie miała zamiaru się skarżyć, nigdy się nie

skarżyła. — W zeszłym tygodniu skończyłam siedemnaście lat. Mama wyszła za mąż w tym samym

wieku.

— A teraz ty zajmujesz jej miejsce jako pani tego domu. — Na jego twarzy odmalowała się

rozpacz, gdy wspomniał ukochaną żonę i jej straszną śmierć.

— Drogi tato, właśnie użyłeś obosiecznego argumentu — zaśmiała się. -- Skoro jest tak, jak

mówisz, czy możesz żądać, żebym cię zostawiła?

David Benbrook przez chwilę był zakłopotany, ale zaraz potem odpędził smutki i roześmiał się

razem z nią. Była taka bystra i śliczna, że nieczęsto potrafił się jej oprzeć.

— Jesteś tak podobna do matki. — Stwierdzenie to zwykle pełniło funkcję białej flagi, ale w tym

wypadku zapoczątkowało wyliczanie argumentów. Rebecca odwróciła się w stronę okna; nie

ignorowała ojca, ale słuchała półuchem. Teraz, gdy przypomniał o grożącym im poważnym

niebezpieczeństwie, zimne szpony strachu ścisnęły jej serce na widok drugiego brzegu Nilu.

Dochodzące do samej rzeki zabudowania tubylczego miasta Omdurmanu, mające barwę

Smith Wilbur - Triumf słońca.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: