Patofizjologia - wykłady.doc

TARMOREGULACJA ORGANIZMU

Wytworzenie ciepła w organizmie zależy:

1.       Podstawowej przemiany materii (BMR),

2.       Pracy wykonywanej przez komórki mięśniowe,

3.       Czynności przewodu pokarmowego związane z trawieniem i wchłanianiem.

Podstawowa przemiana materii (GMR) – zależy od zapotrzebowania na energię w spoczynku dla podtrzymania fizjologicznych czynności komórek i narządów.

Wytworzenie ciepła w różnych stanach

Termoregulacja dzięki fizjologicznemu mechanizmowi termoregulacji ciała ludzkiego jest stała i wynosi 37  0,5 – 0.7 °C

Ośrodek termoregulacyjne:

1.       Zlokalizowany w podwzgórzu,

2.       Działa na zasadzie termostatu kontrolującego inne ośrodki:

·         Ośrodka wyzwalającego drżenie mięśniowe - termogeneza drżenia,

·         Ośrodek kontrolujący układ współczulny – pobudzenie układu współczulnego powoduje wydzielanie noradrenaliny, wzrost metabolizmu komórek mięśniowych i tkanki tłuszczowej,

·         Ośrodek kontrolujący wydzielanie gruczołów dokrewnych – pobudzenie rdzenia nadnercza, pobudzenie gruczołu tarczowego – wzrost przemiany materii (tyroksyna, trójodotryna),

·         Ośrodka naczyniowo – ruchowego – rozszerzenie lub kurczenie średnich naczyń skóry.

Oddawanie ciepła u ludzi.

Odprowadzanie nadmiaru wytworzonego ciepła z organizmy.

Czynniki zwiększające przemianę materii komórek.

Wzrost wytworzonej energii w komórkach

Przekazanie energii krwi odpływającej komórki

Wzrost temperatury krwi

Dostarczenie krwi o podwyższonej temperaturze do podwzgórza, gdzie znajduje się ośrodek termoregulacji:

Pobudzenie ośrodka hamującego drżenie mięśni.                            Pobudzenie tremo efektronów.

                                                                                                                Utrata nadmiaru ciepła.

                                                                                                                Normalizacja temperatury krwi.

Utrata ciepła zachodzi w organizmie przez:

1.       Skórę:

·         Promieniowanie,

·         Przewodnictwo,

·         Pocenie się. 

2.       Przewód pokarmowy – z kałem,

3.       Układ moczowy – z moczem.

Wzrost odparowania nadmiaru ciepła z organizmu zachodzi dzięki:

1.       Rozszerzenie naczyń skórnych wydzielanie potu przez gruczoły potowe,

2.       Pogłębienie oddechu,

3.       Przyspieszenie pracy serca,

4.       Pobudzeniu ośrodka hamującego drżenie mięśni w śródmózgowiu.

Gorączka – jest to podwyższenie temperatury ciała przy zachowanej sprawności ośrodków i mechanizmów termoregulacji, które jedynie ulegają przystosowaniu lub przestawieniu się do utrzymania wyższej temperatury ciała.

Patofizjologia powstawania gorączki.

Toksyn, bakterie i inne czynniki.

Wszystkie komórki organizmu (głównie leukocyty i makrofagi) wytwarzają interleukiny a (i b), (endogeny, pirogeny).

Krążą wraz z krwią w organizmie.

Docierają do podwzgórza przez miejsca pozbawione briery krwi – mózg (blaszka końcowa pod skrzyżowaniem wzrokowym i narządem podsklepieniowym).

Pod wpływem interleukinów a postępują prostogle cyny.

Obniżenie wrażliwości ośrodków termoregulacji.

Gorączka.

Okres przebiegania gorączki:

1.       Okres wzrostu – powstanie substancji gorączkotwórczych:

·         Czas przestawienia się ośrodka i mechanizmu termoregulacji na wyższy,

·         Skurcz naczyń skórnych, przemieszczenie krwi do narządów wewnętrznych,

·         Główną rolę w rozwoju tego okresu spełniają impulsy z termoreceptorów zimna,

·         Skurcz, który poprzez..... tylnej okolicy podwzgórza wymagają mięśni poprzecznie – prążkowanych.

2.       Okres trwania (ustalony stan gorączki),

3.       Okres końcowy – zejście (obniżenie gorączki).

Gorączka w zależności od temperatury ciała wyróżniamy:

1.       Stan gorączkowy do 38 °C,

2.       Gorączka mała 38-38,5 °C,

3.       Gorączka umiarkowana 38,5 – 39 °C,

4.       Gorączka wysoka 39-40 °C,

5.       Stan hiperpirencji pow3yżej 41 °C, w którym dochodzi do zaburzeń czynności OUN i utraty świadomości.

Gorączka może być:

1.       Stała – dobowe wahania nie przekraczają 1 °C,

2.       Wzrastają – w której temperatura ciała po osiągnięciu pewnej wielkości z małymi wahaniami dobowymi powoli się obniża,

3.       Odpadają, - w której temperatura ciała po osiągnięciu pewnej wielkości z małymi wahaniami dobowymi powoli się obniża,

4.       Prawie stała, - w której dobowe wahania temperatury ciała są nieco większe niż w gorączce ciągłej,

5.       Zwalniające, - w której dobowe wahania temperatury przekraczają 1 °C i mogą wynosić 2 °C i więcej, temperatura nie obniża się do prawidłowej wartości,

6.       Przepuszczająca – krótkie trwające kilka godzin napady podwyższonej temperatury ciała, po czym ustępuje

7.       Powrotna – występuje w durze pierwotnym, od gorączki przepuszczającej różni się tym, że zarówno napad gorączki jak i okresy bez gorączki trwają zazwyczaj kilka dni,

8.       Trwająca – z bardzo dużymi dobowymi wahaniami temperatury, która podwyższa się do wartości czasem towarzyszą dreszcze i ból głowy. Występuje ona w zapaleniu ropnym gruźlicy i w innych ciężkich- chorobach zakaźnych.

9.       Nieregularna – występuje w posocznicy, czerwonce i wielu innych chorobach zakaźnych.

Rodzaje gorączki:

1.       Zakaźna,

2.       Z nadwrażliwości,

3.       Z uszkodzenia tkanek,

4.       W zapaleniu jałowych,

5.       Steroidawi,

6.       Z odwodnienia,

7.       W wyniku działania substancji, w tym również leku.

Zmiany czynnościowe w ustroju z HIPERTERMIĄ:

21

...