bajtek_1985_02_redux.pdf

(6833 KB) Pobierz

Z MIKROKOMPUTEREM NA TY

NR 2 Cena 60 zł

PAŹDZIERNIK — 85

 Steve

WOZNIAK

i jego Apple I

 Algorytmy

 Klawiatura

ZX SPECTRUM

 LOGO cd.

 micro-PROLOG

 DUN DARACH

 Mikrokomputery

na Węgrzech

 Sekskomputer

 Pióro

świetlne

956523319.306.png

956523319.317.png

956523319.328.png

956523319.339.png

956523319.001.png

956523319.012.png

956523319.023.png

956523319.034.png

956523319.045.png

956523319.056.png

956523319.067.png

956523319.078.png

956523319.089.png

956523319.100.png

956523319.111.png

956523319.122.png

956523319.133.png

956523319.144.png

956523319.155.png

956523319.166.png

956523319.177.png

956523319.188.png

956523319.199.png

956523319.210.png

956523319.221.png

956523319.232.png

956523319.243.png

956523319.252.png

956523319.263.png

956523319.274.png

956523319.282.png

956523319.283.png

956523319.284.png

956523319.285.png

956523319.286.png

956523319.287.png

956523319.288.png

956523319.289.png

956523319.290.png

956523319.291.png

956523319.292.png

956523319.293.png

956523319.294.png

956523319.295.png

956523319.296.png

956523319.297.png

956523319.298.png

956523319.299.png

956523319.300.png

956523319.301.png

956523319.302.png

956523319.303.png

956523319.304.png

956523319.305.png

956523319.307.png

956523319.308.png

956523319.309.png

956523319.310.png

956523319.311.png

956523319.312.png

956523319.313.png

956523319.314.png

956523319.315.png

956523319.316.png

956523319.318.png

956523319.319.png

956523319.320.png

956523319.321.png

956523319.322.png

956523319.323.png

956523319.324.png

956523319.325.png

956523319.326.png

956523319.327.png

956523319.329.png

956523319.330.png

956523319.331.png

956523319.332.png

956523319.333.png

956523319.334.png

956523319.335.png

956523319.336.png

956523319.337.png

956523319.338.png

956523319.340.png

956523319.341.png

956523319.342.png

956523319.343.png

956523319.344.png

956523319.345.png

956523319.346.png

956523319.347.png

956523319.348.png

956523319.349.png

956523319.002.png

956523319.003.png

956523319.004.png

956523319.005.png

956523319.006.png

956523319.007.png

956523319.008.png

956523319.009.png

956523319.010.png

956523319.011.png

956523319.013.png

956523319.014.png

956523319.015.png

956523319.016.png

956523319.017.png

956523319.018.png

956523319.019.png

956523319.020.png

956523319.021.png

956523319.022.png

956523319.024.png

956523319.025.png

956523319.026.png

956523319.027.png

956523319.028.png

956523319.029.png

956523319.030.png

956523319.031.png

956523319.032.png

956523319.033.png

956523319.035.png

956523319.036.png

956523319.037.png

956523319.038.png

956523319.039.png

956523319.040.png

956523319.041.png

956523319.042.png

956523319.043.png

956523319.044.png

956523319.046.png

956523319.047.png

956523319.048.png

956523319.049.png

956523319.050.png

956523319.051.png

956523319.052.png

956523319.053.png

956523319.054.png

956523319.055.png

956523319.057.png

956523319.058.png

956523319.059.png

956523319.060.png

956523319.061.png

956523319.062.png

956523319.063.png

956523319.064.png

956523319.065.png

956523319.066.png

956523319.068.png

956523319.069.png

956523319.070.png

956523319.071.png

956523319.072.png

956523319.073.png

956523319.074.png

956523319.075.png

956523319.076.png

956523319.077.png

956523319.079.png

956523319.080.png

956523319.081.png

956523319.082.png

956523319.083.png

956523319.084.png

956523319.085.png

956523319.086.png

956523319.087.png

956523319.088.png

956523319.090.png

956523319.091.png

956523319.092.png

956523319.093.png

956523319.094.png

956523319.095.png

956523319.096.png

956523319.097.png

956523319.098.png

956523319.099.png

956523319.101.png

956523319.102.png

956523319.103.png

956523319.104.png

956523319.105.png

956523319.106.png

956523319.107.png

956523319.108.png

956523319.109.png

956523319.110.png

956523319.112.png

956523319.113.png

956523319.114.png

956523319.115.png

956523319.116.png

956523319.117.png

956523319.118.png

956523319.119.png

956523319.120.png

956523319.121.png

956523319.123.png

956523319.124.png

956523319.125.png

956523319.126.png

956523319.127.png

956523319.128.png

956523319.129.png

956523319.130.png

956523319.131.png

956523319.132.png

956523319.134.png

956523319.135.png

956523319.136.png

956523319.137.png

956523319.138.png

956523319.139.png

956523319.140.png

956523319.141.png

956523319.142.png

956523319.143.png

956523319.145.png

956523319.146.png

956523319.147.png

956523319.148.png

956523319.149.png

956523319.150.png

956523319.151.png

956523319.152.png

956523319.153.png

956523319.154.png

956523319.156.png

956523319.157.png

956523319.158.png

956523319.159.png

956523319.160.png

956523319.161.png

956523319.162.png

956523319.163.png

956523319.164.png

956523319.165.png

956523319.167.png

956523319.168.png

956523319.169.png

956523319.170.png

956523319.171.png

956523319.172.png

956523319.173.png

956523319.174.png

956523319.175.png

956523319.176.png

956523319.178.png

956523319.179.png

956523319.180.png

956523319.181.png

956523319.182.png

956523319.183.png

956523319.184.png

956523319.185.png

956523319.186.png

956523319.187.png

956523319.189.png

956523319.190.png

956523319.191.png

956523319.192.png

956523319.193.png

956523319.194.png

956523319.195.png

956523319.196.png

956523319.197.png

956523319.198.png

956523319.200.png

956523319.201.png

956523319.202.png

956523319.203.png

956523319.204.png

956523319.205.png

956523319.206.png

956523319.207.png

956523319.208.png

956523319.209.png

956523319.211.png

956523319.212.png

956523319.213.png

956523319.214.png

956523319.215.png

956523319.216.png

956523319.217.png

956523319.218.png

956523319.219.png

956523319.220.png

956523319.222.png

956523319.223.png

956523319.224.png

956523319.225.png

956523319.226.png

956523319.227.png

956523319.228.png

956523319.229.png

956523319.230.png

956523319.231.png

956523319.233.png

956523319.234.png

956523319.235.png

956523319.236.png

956523319.237.png

956523319.238.png

956523319.239.png

956523319.240.png

956523319.241.png

956523319.242.png

956523319.244.png

956523319.245.png

PIERWSZE KROKI

WITAJ „BAJTKU". PUNKTY DLA „BAJTKA", LU-

DZIE CHCĄ W TO GRAC — to tylko niektóre z ty-

tułów, jakimi pojawienie się naszego pisma powi-

tali koledzy — dziennikarze z gazet i tygodników.

Dziękujemy, za te wstępne słowa otuchy!

Cały czas oczekujemy na kolejne propozycje

współpracy. Chcemy, żeby BAJTEK był w dużej mie-

rze redagowany przez samych Czytelników. Nie sta-

wiamy żadnych wymogów typu statusu akademickie-

go, czy limitu wieku. Uważamy, że ciekawe pomysły

może mieć zarówno 14—latek, jak czło nek Akademii

Nauk. Ważna jest oryginalność myślenia i chęć prze-

kazania swych doświadczeń innym.

Otucha w stawianiu pierwszych kroków, ale

i zobowiązaniem do podnoszenia poziomu pisma

jest dla nas ponad 1,5 tys. listów, jakie nadeszły

do redakcji „Sztandaru Młodych" po ukazaniu

się pierwszego numeru BAJTKA. Dziękujemy za

nie serdecznie i zapowiadamy jednocześnie, iż

od przyszłego numeru rozpoczniemy drukowanie

w BAJTKU specjalnych kolumn listów Czytelników

i odpowiedzi redakcji. Rubrykę tę prowadził bę-

dzie Marcin Waligórski, student drugiego roku

informatyki Uniwersytetu Warszawskiego (tel.

21—98—34).

W wielu listach i telefonach pytano nas o szan-

se zdobycia kolejnych numerów BAJTKA, w tym

zwłaszcza o możliwość prenumeraty. Odpowia-

dam: czynimy obecnie starania, aby od stycznia

1986 roku BAJTEK ukazywał się w większym na-

kładzie. Gdy tylko zostaną te sprawy ustalone —

będzie można przyjmować prenumeratę, o czym,

oczywiście, nie omieszkamy poinformować wcze-

śniej Czytelników. Cierpliwości!

Często spotykamy się z pytaniem: czym chce być

BAJTEK? Do jakiej grupy odbiórców chce traiać?

Powtórzmy więc dekla rację z pierwszego nume-

ru: ambicją zespołu redagującego BAJTKA jest

— najogólniej mówiąc — zwalczanie analfabetyzmu

mikrokomputerowego w Polsce. Chcemy więc, co jest

naturalne, traiać do 12—20—latków, ale także do

wszystkich, którzy postanowili przełamać w sobie lęk

przed komputerem osobistym. Oczywiście — znajdą

u nas coś ciekawego dla siebie również osoby bar-

dziej zaawansowane w programowaniu i obsłudze

komputerów. Ale przede wszystkim będziemy uczyć

elementarza, przynajmniej na razie.

Przyzwoity elementarz powinien być wydany na

dobrym papierze, przyciągać estetyką i pełną gama

kolorów. Wszystko wskazuje na to, że takim właśnie

już od stycznia 1986 roku będzie BAJTEK. Szczegó-

ły — za miesiąc.

WALDEMAR SIWIŃSKI

BAJTEK

— dodatek specjalny "Sztandaru Młodych" i "Odrodzenia". Wydawca: Kra-

jowe Wydawnictwo Czasopism RSW »Prasa—Ksiązka—Ruch« ul. Nowa-

kowskiego 14, 00—666 Warszawa, tel. 257294. Dodatek specjalny »Odrodze-

nia« i »Sztandaru Młodych«. Cena 60 zł.

Bajtek redux nr 2/85/01/2011 | http://www.try2emu.net.pl/

2

956523319.246.png

Ze STEVE WOZNIAKIEM — współzałożycielem irmy

APPLE rozmawiają GREGG WILLIAMS i ROB MOORE

z redakcji miesięcznika BYTE (czyt. bajt) — najbardziej

znanego pisma mikrokomputerowego świata. Wywiad

ukazał się w numerach z grudnia '84 i stycznia '85 roku.

HISTORIA

ZŁOTEGO JABŁUSZKA

dowa uzyskała nieoczekiwane przyśpieszenie — zacząłem

zdobywać doświadczenia w prawdziwym projektowaniu,

poznałem tajniki planowania układów scalonych i ich dzia-

łania. Z czasem zainteresowania moje zaczęły się zmie-

niać i nim się zorientowałem, odszedłem zbyt daleko, by

móc wrócić do Berkeley. Próbowałem kontynuować studia

w stanowym uniwersytecie w San Jose, ale okazało się, źe

praca pozostawia mi na to zbyt mało czasu, zwłaszcza że

program nauczania nie w pełni był zgodny z kierunkiem

moich poprzednich studiów, tak więc w praktyce uzyska-

nie stop nia zajęłoby mi dalsze cztery lata. W rezultacie

formalnie nigdy nie ukończyłem studiów.

W istocie nadal pozostawałem elektronikiem — hob-

bystą. W ciągu następnych trzech lat przestałem się nawet

interesować minikomputerami, gdyż całymi dnami robi-

łem układy do kalkulatorowe u Hewlett—Packarda, a no-

cami chałturzyłem robiąc projekty dla innych irm.

Po raz pierwszy grę komputerową — Pong ujrzałem

w pobliskiej kręgielni. Poszedłem do domu i zaprojekto-

wałem własną jej wersję. Po tem zaprojektowałem inną

grę. Nazwałem ją Breakout. Stała sie później przebojem

Atari. Tak więc w elektronikę, jako hobby, byłem zaanga

żowany praktycznie nieustannie, a u Hewlett——Packarda

zdobyłem całkiem spore doświadcze nie w projektowaniu

układów scalonych.

Mniej więcej w tym samym czasie powstał Homebrew

Computer Club i przypadkowo zostałem zaproszony na

jego pierwsze spotkanie. Odkryłem tam tłum dzieciaków

z okolicznych szkół średnich, wiedzących absolutnie

 BYTE: Jak słyszeliśmy, mikrokomputer Apple

I skonstruowałeś w 1975 r., będąc pra cownikiem irmy

Hewlett—Packard. Jak do tego doszło?

STEVE WOZNIAK: Komputerami i elektroni ką intere-

sowałem się od dzieciństwa. W szkole średniej studiowa-

łem obwody telewizorów i na papierze zaprojektowałem

ponad 50 komputerów, choć oczywiście nie było mnie

stać na kupienie części potrzebnych do ich zbudowania.

W 1970 roku. kiedy to większość ludzi nie mo gła sobie

pozwolić na zakup monitora, zaprojektowałem układ po-

zwalający podłączyć komputer do oscyloskopu, tak by na

jego ekranie ukazywały się litery. Zajmowałem się także

oprogramowaniem — chciałem wiedzieć, jak pisze się

kompilatory takich języków jak FORTRAN i BASIC, ana-

lizowałem je i robiłem sto sy notatek. Byłem papierowym

samoukiem, który nigdy nie miał szansy sprawdzić swej

wiedzy w praktyce.

Również lata college'u poświęciłem na pogłębianie

swej wiedzy komputerowej (tylko nielicz ne college roz-

poczynały wówczas oferowanie studentom tego typu pro-

gramu nauczania). Swój trzeci rok studiów spędziłem na

University of California w Berkeley.

Sytuacja materialna zmusiła mnie do rocznej przerwy

w nauce dla zgromadzenia pieniędzy potrzebnych do opła-

cenia dalszych studiów. Za mierzałem podjąć pracę tech-

nika, miałem jed nak szczęście: zostałem przyjęty przez

Hewlett——Packarda i pracując w tej irmie uzyskałem

u—prawnienia inżynierskie. Tak więc moja karie ra zawo-

3

956523319.247.png

wszystko na temat mikroprocesorów i języków maszy-

nowych. Mieli oni te same problemy z jakimi ja boryka-

łem się trzy lata wcześniej. Odkryłem więc nagle, że

mikrokomputery są w istocie tym samym, co minikom-

putery i natychmiast zacząłem je rozumieć.

 Wspomniałeś, że zaprojektowałeś dla Atari grę

w Breakout. Jak to się stało?

— W tym czasie Steve Jobs pracował dla Atari. Nolan

Bushnell ciągle wściekał się na niego, gdyż wszystkie ich

nowe gry wymagały od 150 do 170 układów scalonych,

natomiast irmie zależało na obniżce kosztów. Wówczas

ujrzał moją wersję gry w Pong, wymagającą jedynie 30

układów. Kupił ją i zapowiedział, że jeśli uda nam się

stworzyć wersję gry w Breakout. wymagającą mniej niż

50 układów, płaci 700 dolarów, a jeśli uda nam się zejść

poniżej 40 ukła dów — dostaniemy 1000 zielonych.

Atari nie postawiło nam żadnego terminu na wyko-

nanie tej pracy, narzucił go jednak Steve: musiałem tę

robotę wykonać w cztery dni, gdyż Steve musiał złapać

samolot do Oregonu. Byłem w naszym zespole projek-

tantem i inżynierem, a Steve był montażowcem i kontro-

lerem.

Zdążyliśmy, dostaliśmy działającą płytkę. Mój pierw-

szy projekt wymagał 42 „kości", ale ostatecznie okazało

się, że potrzeba ich 44 Byliśmy już zbyt zmęczeni, by

szukać sposobów dalszego zmniejszenia ich liczby. Mu-

sieliśmy się więc za dowolić siedmiuset zielonymi.

nym znaku podczas każdego cyklu wyświetlania ekranu.

Moim celem było jednak głównie oszczędzanie na czę-

ściach, a nie zwiększanie możliwości maszyny.

 Czy można więc nazwać Apple I kompu terem

z prawdziwego zdarzenia?

— Tak, choć jego właściwości, różniły się nieco od

możliwości Apple II i innych póżniejszych komputerów

osobistych: był on powolny, czysto tekstowy, ale i tak

o wiele szybszy od dalekopisów, do jakich byliśmy przy-

zwyczajeni — pisały one jedynie 10 znaków na sekundę.

Ter minale telewizyjne w tych dniach dopiero za czynały

zdobywać popularność.

 Przede wszystkim były one niezwykle

drogie...

— Tak, a ja musiałem budować tanio, gdyż nie mia-

łem pieniędzy Używałem najstarszych, najtańszych,

przecenionych części, jakie tylko można było zdobyć.

W piśmie Radio—Electronics ukazał się w tym czasie

artykuł zatytułowany TVT1 i było to wówczas wielkie

wydarzenia dla hobbystów. Don Lancaster przedstawił

w nim skomplikowaną konstrukcję, wykorzystując ca

łe tony części i bramek logicznych, ale moim zdaniem

był to zły projekt. Ja miałem już wprawę w tworzeniu

dowcipnych rozwiązań, oszczędzających części, w czym

bardzo przydatna była wprawa w wykorzystywaniu za-

leżności czaso wych pracy monitora TV. Z czasów szkol-

nych pamiętałem, że odbiorniki TV są projektowane

z dużą rezerwą, tak więc nawet jeśli moje ukła dy nie

mieściły się w teoretycznie dostępnym czasie, to mimo

to dobrze współpracowały z większością telewizorów

i monitorów.

 Nie troszczyłeś się więc zbytnio o precyzyjny

rytm pracy twoich urządzeń.

— Prawdę mówiąc nie — byłem konsekwen tnym

hobbystą—praktykiem. Nie tworzyłem w końcu wyrobu

do masowej produkcji, lecz coś, co miało działać u mnie

w domu z moim własnym telewizorem. Komputer uży-

wał więc procesora 6502 połączonego z terminalem po-

przez układ zwany PIA, który mógł także czytać klawia-

turę. Kupiłem więc z ogłoszenia w gazecie przecenioną

klawiaturę za 60 dol. Emulowała ona dalekopis i robiła

wszystko, czego oczekiwałem, tak więc podłączyłem ją

do mej maszyny.

Moim głównym problemem była pamięć. W tym cza-

sie z przeceny można było kupić je dynie „kości” 2102

z 1kb statycznej RAM. Mój komputer był jednak już

zaprojektowany i mia łem już napisany BASIC na 4kb,

tak więc po życzyłem od przyjaciela płytkę z 4kb sta-

tycznej RAM, zbudowanej z układów 2102 i mogłem za

cząć testować swoje pomysły. Okazało się, że mój BA-

SIC spisuje się całkiem nieźle, nadal jed nak chciałem

zdobyć pamięci dynamiczne, ponieważ umożliwiałoby

mi to poważne zmniejszenie liczby wykorzystywanych

układów.

Steve był zainteresowany moimi pomysłami i które-

goś dnia zapytał mnie po prostu: „Dlaczego, u licha, nie

używasz tych nowych 16—nóżkowych pamięci dyna-

micznych?" Widziałem już je co prawda u Hewlett—Pac-

karda, ale była to wówczas absolutna nowość, a mnie nie

było stać na żadne części poza takimi, jakie udawało mi

APPLE I

 Jak doszło do powstania Apple I?

— Pracowałem wówczas nad oprogramowa niem uży-

wając terminala współpracującego z lo kalną siecią kom-

puterową. Czasami czułem po trzebę dokończenia pracy

w domu. Zdecydowa łem się w końcu własnoręcznie za-

projektować i zbudować domowy terminal TV wraz z mo

demem, co pozwoliło mi łączyć się z komputerem i grać

w gry. Byłem więc prawdziwym piratem. Nauczyłem się

włamywać do sieci ARPA i po przez nią korzystać z kom-

puterów z całego kon tynentu. Gdy pojawiło się pierwsze

pismo mik rofonów BYTE, czekałem przed kioskiem, by

wydać dolara na pierwszy numer.

W naszym laboratorium u Hewlett—Packarda mieli-

śmy biurkowy komputer typu 9380 z wbudowanym BA-

SIC—em. Został on zaprojektowany z myślą o naukow-

cach i kosztował ponad 10 000 dol. Nie można go więc

było nazwać kompu terem osobistym, ale pozwalał uży-

wać BASIĆ—u natychmiast po włączeniu do kontaktu.

To stało się też moim celem przy Apple I — aby można

było usiąść, włączyć go i przystąpić do pracy. To właśnie

w Apple I było najważniejsze.

Jego charakterystyka uzależniona była głównie od

możliwości terminala TV. W tym czasie po wszechnie

używanym urządzeniem wejścia—wyjścia był dalekopis

typu ASR—33. Był on stan dardem przez ponad 10 lat

i irmy minikom puterowe dopiero zaczynały posługiwać

się wi deoterminalami.

W 1975 roku wideoterminale projektowano z reje-

strami przesuwnymi, gdyż pamięci RAM były zbyt dro-

gie. Trzeba wiec było instalować cały zestaw takich re-

jestrów i przesuwać je, stale wysyłając znaki na ekran.

W rezultacie Apple I pracował stosunkowo powoli. Mógł

on wysłać na ekran jedyne 60 znaków na sekunde po jed-

DOKOŃCZENIE NA STR. 26

4

Algorytmem nazywa się przepis postępowania,

prowadzący w sposób automatyczny do roz-

wiązania określonego problemu. Przepis ten

powinien być na tyle precyzyjny, aby posługi-

wanie się nim polegało wyłącznie na wykony-

waniu jego instrukcji. Zakłada się przy tym, że

pewne instrukcje pierwotne tego przepisu są

wykonalne tzn., ze są uprzednio zdeiniowane.

KILKA UWAG

O

ALGORYTMACH

Każdy algorytm można opisać w sposób słówny

używając poleceń typu: wykonaj...; jeśli jest prawdą...,

to wykonaj...; zakończ; zacznij od początku; itd. Najła-

twiejsze i najbardziej zrozumiałe jest przedstawienie al-

gorytmu w postaci graicznej (schematów blokowych),

zgodnej z ogólnie przyjętą konwencją. I tak opis instruk-

cji (wykonaj...) umieszcza się zazwyczaj w prostokącie

rys. 1a, testy (jeśli jest prawdą..., to wykonaj...) w rom-

bach lub sześciokątach rys. 1b, a oznaczenie startu i sto-

pu algorytmu w okręgach rys. 1c. Niekiedy wyróżnia się

także polecenia wprowadzania informacji z zewnątrz

(np. z klawiatury lub dysku) i wyprowadzania jej (np.

na monitor lub drukarkę). Umieszcza się je wówczas

w elementach przedstawionych na rys. 1d.

Poszczególne elementy opisu graicznego łączy się

ze sobą strzałkami, które określają kolejność opera-

cji wykonywanych w algorytmie. Strzałki wychodzące

z pól opisu testu są etykietowane słowami "tak" lub

"nie" i wskazują na następne czynności w zależności od

wyniku testu.

algorytmu w program (w określonym języku programo-

wania) to często bardzo pracochłonne zajęcie, lecz jest

wyłącznie czynnością wtórną. Naprawdę twórcze jest

napisanie prawidłowego algorytmu. Nieco upraszcza-

jąc, możemy przyjąć, że prawidłowy algorytm to taki,

który gwarantuje osiągnięcie postawionego celu zawsze

w skończonej liczbie kroków. Każdy problem można

rozwiązać na kilka różnych sposobów. Istnieje więc

wiele algoryt mów. Jak spośród nich wybrać najlepszy,

optymalny? Jeśli założymy, że najlepszy to ten, który

doprowadza do celu po wykonaniu najmniejszej ilości

operacji, to wybór staje się jednoznaczny.

Instrukcje lub testy mogą być opisywane słownie

lub za pomocą wyrażeń i symboli. Im bardziej opis al-

gorytmu jest sformalizowany, tzn. zapisany w konwen-

cji pewnego języka programowania, tym łatwiejsze jest

przejście od algorytmu do programu. Przekształcanie

Rys. 1. Elementy składowe schematu blokowego

Instrukcja

We/Wy

instrukcja

START

a

Test

?

TAK

NIE

Instrukcja

We/Wy

STOP

b

c

d

5

956523319.248.png

956523319.249.png

956523319.250.png

956523319.251.png

956523319.253.png

956523319.254.png

956523319.255.png

956523319.256.png

956523319.257.png

956523319.258.png

956523319.259.png

956523319.260.png

956523319.261.png

956523319.262.png

956523319.264.png

956523319.265.png

956523319.266.png

956523319.267.png

956523319.268.png

956523319.269.png

956523319.270.png

956523319.271.png

956523319.272.png

956523319.273.png

956523319.275.png

956523319.276.png

956523319.277.png

956523319.278.png

956523319.279.png

956523319.280.png

956523319.281.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin