Statystyka- wzory
Ø średnia arytmetyczna ważona dla szeregu rozdzielczego z przedziałami klasowymi
lub
n-liczba obserwacji
i- środek przedziału klasowego()
Ø W szeregu rozdzielczym przedziałowym dominantę można wyznaczyć graficznie ( wykorzystując histogram) lub analitycznie ( za pomocą wzoru):
D- wartość dominanty
xOD- dolna granica przedziału, w którym znajduje się dominanta
nD- liczebność przedziału dominanty
nD-1- liczebność przedziału poprzedzającego przedział dominanty
nD+1- liczebność przedziału następującego po przedziale dominanty
hD- rozpiętość (długość) przedziału dominanty
Ø Wyznaczanie mediany w szeregu indywidualnym:
Analizowany szereg należy uporządkować od wartości najmniejszej do największej, a następnie stosujemy wzór:
Me= , dla n nieparzystych
Me=0,5(), dla parzystych
Ø Wzór dla mediany w szeregu przedziałowym:
Me=
xOMe- dolna granica przedziału, w którym znajduje się mediana
nMe- liczebność przedziału mediany
nsk-1- zsumowana narastająco (skumulowana) liczebność przedziałów poprzedzających przedział mediany
hMe- rozpiętość przedziału mediany
Ø Wzór dla kwartyla pierwszego w szeregu przedziałowym:
Q1=
Ø Wzór dla kwartyla trzeciego w szeregu przedziałowym:
Q3=
Ø Podstawową miarą zmienności jest odchylenie standardowe:
S(x)= , gdzie S2(x)- wariancja
Ø Wzory na wariancję:
S2(x)= – szereg szczegółowy (indywidualny)
S2(x)=- k- liczba klas, szereg rozdzielczy punktowy
S2(x)= - szereg rozdzielczy przedziałowy
Ø Klasyczny współczynnik zmienności ( miara względna)
Ø Typowy obszar zmienności:
MIARY ASYMETRII I KONCENTRACJI
Ø moment zwykły rzędu r:
dla r= 1,2,…
mr=x – najprostszy moment zwykły to średnia arytmetyczna
Ø Moment centralny rzędu r:
µ1=0 à wynika z własności średniej arytmetycznej (suma odchyleń od średniej arytmetycznej jest równa zero)
µ2=S2(x) à drugi moment centralny to wariancja
Dodatkowy wzór na wariancję:
S2(x)=m2- (m1)2
Ø Wskaźniki asymetrii Ws:
Ws= – D lub Ws= (Q3-Q2)- (Q2-Q1)
Ø Mieszany ( klasyczny i pozycyjny) współczynnik asymetrii:
, S(x) – miary klasyczne ( jeżeli we wzorach jest średnia arytmetyczna)
D- miara pozycyjna
Przyjmuje najczęściej wartości w przedziale od -1 do 1
Ø Pozycyjny współczynnik asymetrii:
Q- odchylenie ćwiartkowe
· określa siłę i kierunek asymetrii jednostek zawartych między pierwszym i trzecim kwartylem
· przyjmuje wartości wyłącznie z przedziału [-1,1]
Ø Klasyczny współczynnik asymetrii:
Ø Klasyczny współczynnik koncentracji:
µ4- moment czwarty centralny [mi 4]
Ø Pozycyjny współczynnik koncentracji:
D9, D1- decyl dziewiąty i pierwszy
Ø współczynnik korelacji liniowej Pearsoha ( współczynnik korelacji)
W liczniku występuje kwariancja (cov(x,y)) będąca średnią arytmetyczną iloczynu odchyleń wartości zmiennych X i Y od ich średnich arytmetycznych: [mierzy kierunek zależności nie siłę]
Ø Współczynnik korelacji kolejnościowej Spearmana:
interpretuje się go jak Pearsona
Ø Agregatowy indeks ilości według formuły Laspayesa ma postać:
Ø Agregatowy indeks ilości według formuły Paaschego:
v Agreatowe indeksy ilości informują o tym pile- przeciętnie rzecz biorąc- wzrosła lub zmalała ilość określonego zbioru artykułów (wyborów, produktów) w okresie badanym w porównaniu z okresem podstawowym.
Przy obliczaniu agregatowych indeksów cen rolę wag spełniają ilości:
Agregatowy indeks cen:
Według formuły Laspeyresa:
Według formuły Paaschego:
Statystyka matematyczna:
Rozkład dwumianowy:
Jeżeli chcemy określić prawdopodobieństwo wystąpienia k razy określonego zdarzenia w n niezależnych doświadczeniach przy danym prawdopodobieństwie p wystąpienia tegoż zdarzenia w pojedynczym doświadczeniu korzystamy z rozkładu dwumianowego
gdzie:
n- liczba powtórzonych zdarzeń
p- prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia w pojedynczym doświadczeniu
q=1-p prawdopodobieństwo porażki, czyli niewystąpienia zdarzenia w pojedynczym doświadczeniu
k- liczba sukcesów, czyli doświadczeń, w których ma wystąpić dane zdarzenie
Dla rozkładu dwumianowego zachodzi:
« wartość oczekiwana E(X)=np.
« wariancja D2(X)=npq
« normalny (Gaussa)
Jednym z najważniejszych rozkładów ciągłych jest rozkład normalny.
Zmienna losowa X ma rozkład normalny, jeśli jej funkcja gęstości prawdopodobieństwa wyraża się wzorem:
gdzie: E(x)=m, =D(x), exp{a}=ea, e= 2,7182
1
katka5725