Psychoanaliza i psychologia humanistyczna s. 39-52.pdf

Coś bardzo podobnego do psychologii introspekcyjnej.

Procesy świadome od nieświadomych odróżnia tylko to, że nieświadome nie są świadome

Psychoanaliza

Coś bardzo podobnego do psychologii introspekcyjnej.

Procesy świadome od nieświadomych odróżnia tylko to, że nieświadome nie są świadome

Procesy świadome od nieświadomych odróżnia tylko to, że nieświadome nie są świadome J

Sigmund Freud (1856-1939)

Nie używał pojęcia „instynkt” (niem. Instinkt

Używał pojęć:

• Popęd seksualny (Sexualtrieb)-

determinuje jak to dokładnie ma wyglądać

Popęd – coś co nadaje kierunek zachowaniu, motywacja bez wzorca zachowania

Instynkt – wrodzony wzorzec zachowań.

Instinkt)

- nadaje kierunek naszemu zachowaniu, ale nie

determinuje jak to dokładnie ma wyglądać, popęd (Trieb).

coś co nadaje kierunek zachowaniu, motywacja bez wzorca zachowania

wrodzony wzorzec zachowań.

Mamy 3 rodzaje zachowań:

Odruchowe – wrodzone, niemodyfikowalne, ale mogą być włączone jako element bardziej złożonych

czynności

wrodzone, niemodyfikowalne, ale mogą być włączone jako element bardziej złożonych

Instynktowe – niemodyfikowalne, wrodzone,

zachowania owadów

niemodyfikowalne, wrodzone, sztywne, ale złożone zachowania – np. chodzenie,

np. chodzenie,

Świadome

Nie był pierwszym , który używał pojęcia nieświadomości (przed nim np.. W. Wundt i wielu filozofów)

Osiągnięcia:

•

óry używał pojęcia nieświadomości (przed nim np.. W. Wundt i wielu filozofów)

Teoria rozwoju psychoseksualnego (i tzw. kompleksu Edypa)

Teoria związków moralności i kultury

uwewnętrznione normy społeczne, na początku jest to obraz naszych

. Starcie między szkołą:

podstawą norm moralnych jest wrodzona zdolność do empatii

Hobbes – moralność to kwestia umowy społecznej

Freud wprowadził tu jeszcze jedno, trzecie podejście.

Teoria konfliktu psychicznego i lęku – lęk jest nierozładowaną energią seksualną, może się to

przerodzić w jeszcze inne objawy. Później doszedł do wniosku, że lęk jednak wynika z konfliktów

•

Teoria związków moralności i kultury

•

Teoria genezy „superego” – uwewnętrznione normy społeczne, na początk

rodziców. Starcie między szkołą:

u jest to obraz naszych

angielską/szkocką – Hume – podstawą norm moralnych jest wrodzona zdolność do empatii

podstawą norm moralnych jest wrodzona zdolność do empatii

szkołą kontynentalną – Hobbes

Freud wprowadził tu jeszcze jedno, trzecie

Teoria konfliktu psychicznego i lęku

przerodzić w jeszcze inne objawy. Później doszedł do wniosku, że lęk jednak wynika z konfliktów

wewnętrznych.

Na początku trafiały do niego tylko kobie

zaczęli do niego trafiać ludzie, którzy doświadczyli jakiejś agresji (na sobie lub innych). Ludzkość przeżyła szok

– technika pozwoliła na wymordowanie w krótkim czasie wielu ludzi. Freud wte

śmierci (tanatos).

Z książki „Psychopatologia życia codziennego” można wyczytać, że psychiczna natura człowieka jest

wielopodmiotowa (ego, superego, id). Idea wielopodmiotowości jest czymś nowym, bo od Kartezjusza

zakładano, że jest jeden podmiot, jedna jaźń.

Ta cała symbolika Freudowska (jesteś starym pudłem) istniała już wcześniej. Freud to tylko zebrał.

Interpretacja taka podporządkowana jest regułom hermeneutyki. Nie każdy sen o jeździe windą należy

odczytywać jako sen o seksie J Trzeba wziąć pod uwagę życiorys tej osoby

lęk jest nierozładowaną energią seksualną, może się to

przerodzić w jeszcze inne objawy. Później doszedł do wniosku, że lęk jednak wynika z konfliktów

Na początku trafiały do niego tylko kobiet sfrustrowane seksualnie i stąd taka teoria. Po wybuchu I wojny

zaczęli do niego trafiać ludzie, którzy doświadczyli jakiejś agresji (na sobie lub innych). Ludzkość przeżyła szok

technika pozwoliła na wymordowanie w krótkim czasie wielu ludzi. Freud wtedy dodał do rozważań popęd

t sfrustrowane seksualnie i stąd taka teoria. Po wybuchu I wojny

zaczęli do niego trafiać ludzie, którzy doświadczyli jakiejś agresji (na sobie lub innych). Ludzkość przeżyła szok

dy dodał do rozważań popęd

Z książki „Psychopatologia życia codziennego” można wyczytać, że psychiczna natura człowieka jest

wielopodmiotowa (ego, superego, id). Idea wielopodmiotowości jest czymś nowym, bo od Kartezjusza

jest jeden podmiot, jedna jaźń.

Ta cała symbolika Freudowska (jesteś starym pudłem) istniała już wcześniej. Freud to tylko zebrał.

Interpretacja taka podporządkowana jest regułom hermeneutyki. Nie każdy sen o jeździe windą należy

Trzeba wziąć pod uwagę życiorys tej osoby J

Z książki „Psychopatologia życia codziennego” można wyczytać, że psychiczna natura człowieka jest

wielopodmiotowa (ego, superego, id). Idea wielopodmiotowości jest czymś nowym, bo od Kartezjusza

Ta cała symbolika Freudowska (jesteś starym pudłem) istniała już wcześniej. Freud to tylko zebrał.

Interpretacja taka podporządkowana jest regułom hermeneutyki. Nie każdy sen o jeździe windą należy

C. G. Jung (1875-1961)

Zamyka psychoanalizę i otwiera psychologię humanistyczną

nurtu. Jest to grupa różnych teorii należących do psychologii transpersonalnej.

psychologia transpersonalna są częściowym

czyli przed św. Tomaszem (Tomasz - zaczęto wtedy używać słowa osoba w stosunku do człowieka).

Psychologia transpersonalna ma charakter k

jednoznaczne.

Zamyka psychoanalizę i otwiera psychologię humanistyczną – ten kawałek, który wyłonił się z głównego

nurtu. Jest to grupa różnych teorii należących do psychologii transpersonalnej. Pewne teorie Junga i

psychologia transpersonalna są częściowym intelektualnym powrotem do czasów Awicenny i Awerroesa

zaczęto wtedy używać słowa osoba w stosunku do człowieka).

Psychologia transpersonalna ma charakter kolektywny, ponadosobowy. U Junga nie jest to takie

ten kawałek, który wyłonił się z głównego

Pewne teorie Junga i

intelektualnym powrotem do czasów Awicenny i Awerroesa –

zaczęto wtedy używać słowa osoba w stosunku do człowieka).

olektywny, ponadosobowy. U Junga nie jest to takie

•

Osiągnięcia:

•

Pojęcie nieświadomości zbiorowej i archetypu – ma to charakter kolektywny. Istnieje grupowa,

ponadosobowa nieświadomość i ma ona wypustki, które są u różnych osób, ale one są tylko częścią

czegoś nieosobowego.

Pojęcie symbolu – jako coś, co jest ekspresją treści z nieświadomości, pozwala na uświadomienie

tych treści, ale nigdy nie może być odczytane w pełni, odsłania tylko część tego co symbolizuje.

• Pojęcie rozwoju psychicznego (indywiduacji) – jedno z głównych pojęć Junga. Jest to coś innego niż

samorealizacja. Jest to proces indywidualnego rozwoju, chociaż napędzanego przez nieświadomość

zbiorową. Rozwój to też integrowanie elementów zbiorowej nieświadomości z indywidualną

świadomością. Czyli wyłamanie się z całego kolektywizmu.

• Jung a psychologia transpersonalna

Z koncepcją indywiduacji wiąże się teoria zdrowia psychicznego, zupełnie inna niż u Freuda. Jest tu

pozytywna koncepcja zdrowia psychicznego – nie wystarczy brak zaburzeń, by być zdrowym psychicznie. Wg

niektórych uczniów Freuda brak zaburzeń może być oznaką choroby, bo zdrowie psychiczne to rozwój, a nie

stanie w miejscu.

Freud, Dąbrowski i Rank, Jung wyróżniają 3 kategorie osób. Między innymi:

Zdrowi w sensie tradycyjnym – nie mają zaburzeń -> nie rozwijają się. Dąbrowski rozwój nazywa

dezintegracją pozytywną (pozytywnie nazywa się to neurotyzmem). Ludzie popadają w konflikty, bo

szukają czegoś indywidualnego, nowego. Jednocześnie cierpią. Terapeuta musi dopomóc takiemu

człowiekowi w znalezieniu sensu życia i własnej drogi (ndywiduacji – wg Junga). Kończy się to w późnych

okresach życia. W tym rozwoju pomaga nam nieświadomość zbiorowa, pewne treści, które przejawiają się

w postaci symboli i w postaci patologii/kompulsji/rozterek.

Istnieją takie archetypy, które mają charakter uniwersalny, mogą pojawić się u każdego człowieka, ale istnieją

też pewne treści związane z węższym grupami.

Jest archetyp cienia. W świadomości zbiorowej tkwi jakaś konieczność spotkania z cieniem. Cień to pewna

część naszej osoby, która nie została zrealizowana do końca, która istnieje, obejmuje cechy i tendencje

ciemne (negatywne moralnie – w znaczeni etycznym i ciemne = nieuświadomione). Może się to uzewnętrznić

w postaci projekcji. Np. na naszego wroga będziemy projektować to, co mamy w cieniu. Bez takiego wroga

nie można żyć. Wróg, a właściwie jego obraz jest naszym alter ego.

Istnieje w nas więcej cech, niż sobie wyobrażamy. Są też w nas cechy widziane jako negatywne, gdy nie są

kontrolowane. Ale np. agresywność jest przy okazji przydatna (o świecie bez agresji pisał Lem w „Powrocie z

gwiazd”). Cień jest negatywny tylko względnie, gdy jest nieuświadomiony.

Archetyp animy (mężczyźni)/animusa (kobiety) – spotykamy się z nim w rozwoju psychicznym, w

osiąganiu zdrowia psychicznego. Freud i inni psychoanalitycy (ale część humanistów też) zakładali, że

jesteśmy psychologicznie biseksualni. Mamy cechy, które w danym miejscu, w danym czasie są niezgodne z

naszą płcią. Mężczyźni powinni mieć jakieś zachowania agresywne. Kultura tak rozwija się, że nie pozwala na

rozwijanie u kobiet agresji, stanowczości a u mężczyzn – wrażliwości. Musimy się spotkać z naszym

archetypem w rozwoju. Może to być przez kontakty z konkretnymi osobami płci przeciwnej (mężczyzna

projektuje swoją animę na dziewczynę, a ona swojego animusz na faceta – nie widzą tej drugiej osoby, ale

własne projekcje, są oczywiście cechy, które te projekcje ułatwiają). Są to wtedy związki burzliwe, pełne

napięć i jednocześnie trudne do rozerwania. W rozwoju musimy przyjąć do wiadomości to, że mamy cechy

niezgodne z kulturowym wzorcem naszej płci.

Już Grecy uważali, że idealna istota ludzka, to istota dwupłciowa.

Archetyp starego mędrca i wielkiej matki – obraz istoty doskonałej, mającej taką samą płeć jak my –

już w starszym wieku. To też może być projektowane na innych. Młodzi ludzie znajdują sobie mistrza itp. W

kontekście religijnym jest to Bóg Ojciec i Matka Boska.

Najpóźniej pojawia się archetyp jaźni, symbol czegoś co jest obrazem integracji różnych przeciwnych,

pozornie konfliktowych tendencji (wszystkich możliwych przeciwieństw). Rozwinięta osobowość to

harmonijna całość. Taki zharmonizowany, zintegrowany Kosmos, który istnieje bezkonfliktowo.

•

Alfred Adler (1870-1937) – pierwszy odszedł z wiedeńskiego towarzystwa psychoanalitycznego

Teoria kompleksu niższości/wyższości:

Można bogactwo życia człowieka, form działania, można sprowadzić do jednego motywu. Jest to motyw

poradzenia sobie z silnym, pojawiającym się wcześniej kompleksie niższości. Dzieci mają kompleks

niższości wobec rodziców. Jest to uniwersalne, ale może mieć indywidualne akcenty, gdy ktoś jest

chorowity, mały. Każdy ma jakieś powody, by czuć się gorszym. Jeśli w to uwierzy, albo Inni mu wmówią,

że jest to szczególnie ważne, to ukształtuje się osobowość z kompleksem niższości. UCZUCIE NIŻSZOŚCI

JEST POWSZECHNE

Z tym kompleksem można sobie radzić na 2 sposoby:

• można akcentować swoją słabość i domagać się opieki od innych (np. ucieczka w chorobę, gdy

inni muszą robić za nas różne rzeczy); kiedyś często uciekały się do tego kobiety, które mogły

realizować swoje potrzeby tylko za pośrednictwem mężczyzn, przez udawanie choroby mogły

manipulować innymi

• bardziej konstruktywna jest kompensacja lub pozbycie się powodu niższości – są takie rzeczy,

których można się pozbyć (np. nabyć siły na siłowni – stąd się biorą atleci, sportowcy -> a

właściwie było tak w czasach jak nie było dopingu i sponsorów ;))

Teoria wpływu kolejności urodzenia na osobowość – najgorszą sytuacją jest bycie najmłodszym dzieckiem w

rodzinie – często do końcu życia niedojrzała osobowość – za długo się nią opiekowano, czyniono taką

osobę niesamodzielną.

Psychologia indywidualna – jednym z podstawowych zadań człowieka jest znalezienia sensu życia człowieka

w ogóle jak i jego własnego sensu życia

Inni uczniowie Freuda:

Karen Horney

Teoria leku podstawowego (bierze się z poczucia niepewności, oczekiwania, że będzie żle, jeśli się

doświadczało trudności, szczególnie w początkowym okresie życia), kulturowych źródeł nerwicy,

pozytywna definicja zdrowia psychicznego;

Zapoczątkowała genderową psychologię – różnice między facetami a kobietami wynikające z ich

odmiennego statusu społecznego

Otto Rank

Teoria urazu narodzin – przejście do niebezpiecznego świata nam się nie podoba, więc płaczemy. Takie

narodziny są później jeszcze wielokrotne, np. jak idziemy do szkoły.

Koncepcja rozwoju psychicznego.

S. Ferenczi

Ekscentryczne formy psychoterapii np. wprowadzanie się w stan totalnej frustracji przez przykładowo

deprywację potrzeb fizjologicznych. Terapia polegała na eliminowaniu rozdrażnienia – katharsis. Później

przeszedł do bezwarunkowej akceptacji.

Psychoanaliza poza psychologią:

H. S. Sullivan (1892-1948) – interakcjonizm

społeczny, teoria psychospołeczna

Erich Fromm (1900-1980) –

promarksistowskie, społeczne poglądy

C.G. Jung

K. Horney

O. Rank

S. Ferenczi

A. Adleer

H.S. Sullivan

E. Fromm

Psychologia przed J. Watsonem

Dzięki teorii ewolucji w psychologii też powstał nowy nurt badań:

czegoś dowiedzieć o człowieku, bo są t

ewoluują też zachowania.

W USA powstał behawioryzm, zbliżony do pozytywizmu.

Pragmatyzm też powstał, to na przykład Dewey

Pragmatyzm traktował prawdę nie jako zgodność z rzeczywistością. Prawda stwierdzenia czy teorii pozwala

na skuteczne działanie w rzeczywistości. Prawda jest pewnym instrumentem. Jej zadaniem jest formowanie

takiego poglądu na rzeczywistość, żeby móc skutecznie działać. Takie

behawioryzm (określał co należy robić aby osiągnąć dany cel).

Poza tymi dwiema rzeczami jeszcze jedna przygotowała grunt pod behawioryzm.

ludzkich reakcji/czynności:

•

w psychologii też powstał nowy nurt badań: Trzeba badać zwierzęta, żeby się

czegoś dowiedzieć o człowieku, bo są to jego prostsze formy, poprzednicy. Skoro ewoluują organizmy, to

Trzeba badać zwierzęta, żeby się

poprzednicy. Skoro ewoluują organizmy, to

, zbliżony do pozytywizmu.

też powstał, to na przykład Dewey, William James (wątpił w istnienie świadomości)

prawdę nie jako zgodność z rzeczywistością. Prawda stwierdzenia czy teorii pozwala

na skuteczne działanie w rzeczywistości. Prawda jest pewnym instrumentem. Jej zadaniem jest formowanie

takiego poglądu na rzeczywistość, żeby móc skutecznie działać. Takie pragmatyczne założenia spełniał

behawioryzm (określał co należy robić aby osiągnąć dany cel).

Poza tymi dwiema rzeczami jeszcze jedna przygotowała grunt pod behawioryzm. Są 3 kategorie

, William James (wątpił w istnienie świadomości).

prawdę nie jako zgodność z rzeczywistością. Prawda stwierdzenia czy teorii pozwala

na skuteczne działanie w rzeczywistości. Prawda jest pewnym instrumentem. Jej zadaniem jest formowanie

pragmatyczne założenia spełniał

Są 3 kategorie

odruchowe, proste, niemodyfikowalne

e, związane ze świadomością

czasem podobnie skomplikowane jak te świadome, ale jednak sztywne

Niektóre zwierzęta mają pewnie świadomość, może prostszą, inną od ludzkiej. Ale zastanawiano się,

który gatunek ma, a który nie ma świadomości, jakie kryterium poza introspekcją można zastosować do jej

•

świadome, związane ze świadomością

instynktowne – czasem podobnie skomplikowane jak te świadome, ale jednak sztywne

Niektóre zwierzęta mają pewnie świadomość, może prostszą, inną od ludzkiej. Ale zastanawiano się,

który gatunek ma, a który nie ma świadomości, jak

badania.

czasem podobnie skomplikowane jak te świadome, ale jednak sztywne

Niektóre zwierzęta mają pewnie świadomość, może prostszą, inną od ludzkiej. Ale zastanawiano się,

ie kryterium poza introspekcją można zastosować do jej

George J. Romanes (1848-1894)

Stawiał pytanie jak odróżnić czynności świadome, czynności instynktowne, czynności odruchowe.

Robert M. Yerkes (1876-1956)

Uznał, że o nieodruchowości (psychiczności) świadczy: wytrwałe dążenie do celów i dobór środków działania

zależny od okoliczności, rozwinięty układ nerwowy.

rozwinięty UN.

zności) świadczy: wytrwałe dążenie do celów i dobór środków działania

zależny od okoliczności, rozwinięty układ nerwowy. Im większa plastyczność zachowania, tym bardziej

zności) świadczy: wytrwałe dążenie do celów i dobór środków działania

Im większa plastyczność zachowania, tym bardziej

C. Loyd Morgan (1852-1936.)

„Żadnej czynności nie należy wyjaśniać jak

wyjaśnienia jej jako zdolności znajdującej się na niższym poziomie rozwoju”.

Jeśli coś, co robi człowiek można opisać jako ciąg odruchów, to trzeba to tak zrobić, a nie odwoływać się do

świadomości.

„Żadnej czynności nie należy wyjaśniać jako skutku wyższej zdolności psychicznej jeśli istnieje możliwość

wyjaśnienia jej jako zdolności znajdującej się na niższym poziomie rozwoju”.

Jeśli coś, co robi człowiek można opisać jako ciąg odruchów, to trzeba to tak zrobić, a nie odwoływać się do

o skutku wyższej zdolności psychicznej jeśli istnieje możliwość

Jeśli coś, co robi człowiek można opisać jako ciąg odruchów, to trzeba to tak zrobić, a nie odwoływać się do

Edward Lee Thorndike (1874-1949) – nie był

behawioryzmu. Opisywał jednak swoje prawa językiem mentalistycznym.

Prawo ćwiczenia, prawo efektu (utrwalają się reakcje po których następuje za

satysfakcjonujący stan rzeczy) -> czyli odwoływał się do uczuć.

Behawioryści ten satysfakcjonujący stan zamienili na „nagrodę”. Nagroda to coś, co utrwala reakcję, a reakcja

utrwala nagrodę.

Rozpoczęła się dyskusja w behawioryzmie, czy nale

prawo ćwiczenia, mówiące o tym, że utrwalane są tylko reakcje powtarzane. Thorndike zastanawiał się czy

istnieje tylko pozytywne prawo efektu, czy może też negatywne (zachowanie związane z karą zanika

Ostatecznie doszedł do wniosku, że istnieje tylko pozytywne prawo efektu.

nie był behawiorystą, chociaż badał zwierzęta metodami zbliżonymi do

behawioryzmu. Opisywał jednak swoje prawa językiem mentalistycznym.

(utrwalają się reakcje po których następuje zadowolenie, albo

> czyli odwoływał się do uczuć.

Behawioryści ten satysfakcjonujący stan zamienili na „nagrodę”. Nagroda to coś, co utrwala reakcję, a reakcja

, chociaż badał zwierzęta metodami zbliżonymi do

, albo

Behawioryści ten satysfakcjonujący stan zamienili na „nagrodę”. Nagroda to coś, co utrwala reakcję, a reakcja

Rozpoczęła się dyskusja w behawioryzmie, czy należy przyjąć obydwa prawa ustalone przez niego, czy tylko

prawo ćwiczenia, mówiące o tym, że utrwalane są tylko reakcje powtarzane. Thorndike zastanawiał się czy

istnieje tylko pozytywne prawo efektu, czy może też negatywne (zachowanie związane z karą zanika

Ostatecznie doszedł do wniosku, że istnieje tylko pozytywne prawo efektu.

ży przyjąć obydwa prawa ustalone przez niego, czy tylko

prawo ćwiczenia, mówiące o tym, że utrwalane są tylko reakcje powtarzane. Thorndike zastanawiał się czy

istnieje tylko pozytywne prawo efektu, czy może też negatywne (zachowanie związane z karą zanika).

•

(Z pragmatyzmu można też wyróżnić funkcjonalizm

myśleć, gdy zaczyna działać. Myślenie jest mu potrzebne, aby to działanie

pragmatyzmu można też wyróżnić funkcjonalizm – John Dewey (nauczyciel Watsona)– człowiek zaczyna

. Myślenie jest mu potrzebne, aby to działanie podtrzymać i aby było skuteczne.

człowiek zaczyna

podtrzymać i aby było skuteczne.)

To wszystko doprowadziło do tego, że w 1912 roku Watson ogłosił manifest behawiorystyczny.

Psychologia zapoczątkowana przez Johna Watsona (1878

1912 manifest behawiorystyczny – data powstania kierunku

Uważał, że świadomość nie może być obiektywnie badana (nie mówił, że nie istnieje).

Badane może być tylko zachowanie, to, co widzą wszyscy.

od razu. Watson w swoich czasach nie był ceniony.

pracować w żadnym ośrodku akademickim, bo zrobił jakąś aferę

1920 badania („Małego Alberta”) Alberta B. ; warunkowanie reakcji strachu.

„Obwodowa” teoria myślenia.

Psychologia zapoczątkowana przez Johna Watsona (1878-1958)

data powstania kierunku

świadomość nie może być obiektywnie badana (nie mówił, że nie istnieje).

Badane może być tylko zachowanie, to, co widzą wszyscy. Behawioryzm nie przyjął się

od razu. Watson w swoich czasach nie był ceniony. Od 1924 roku Watson nie mógł

rodku akademickim, bo zrobił jakąś aferę J

1920 badania („Małego Alberta”) Alberta B. ; warunkowanie reakcji strachu.

W latach 20-30 behawioryzm zaczął dominować w

przenikać do Europy. Data zamknięcia kierunku

długo).

dominować w Stanach (tam spodobał się, bo ludzie są praktyczni)

ata zamknięcia kierunku - połowa lat 70 (jak na kierunki humanistyczne to dość

tam spodobał się, bo ludzie są praktyczni) i

połowa lat 70 (jak na kierunki humanistyczne to dość

Kierunek przyjmował różne odmiany/szkoły. Klasyczny, ortodoksyjny behawioryzm był pewnym programem

badawczym, teorią, która nic nie zmieniała. Skinner

Watsona. Między nimi było szereg różnych autorów, którzy próbowali coś zmieniać, łączyć behawioryzm z

innymi nurtami.

Np. Dollard i Miller – dokonali przekładu pojęć psychoanalizy na język behawiorystyczny

Bergline – próbował połączyć Piageta na behawioryzm

Kierunek przyjmował różne odmiany/szkoły. Klasyczny, ortodoksyjny behawioryzm był pewnym programem

badawczym, teorią, która nic nie zmieniała. Skinner – ostatni behawiorysta - nie miał innych poglądów od

Watsona. Między nimi było szereg różnych autorów, którzy próbowali coś zmieniać, łączyć behawioryzm z

Kierunek przyjmował różne odmiany/szkoły. Klasyczny, ortodoksyjny behawioryzm był pewnym programem

nie miał innych poglądów od

Watsona. Między nimi było szereg różnych autorów, którzy próbowali coś zmieniać, łączyć behawioryzm z

przekładu pojęć psychoanalizy na język behawiorystyczny

próbował połączyć Piageta na behawioryzm

przekładu pojęć psychoanalizy na język behawiorystyczny

Sam Watson chciał pozostać fizjologiem i badać tylko zwierzęta. Oparł jednak swoją metodologię na

twierdzeniu, że świadomość być może istnieje, ale nie może być badana metodami obiektywnymi, więc nie

można jej badać (eliminacja świadomości

przyczynowości rozumianej bardzo wąsko

również Skinner. Poza tym doszła sprawa, aby nie opisywać nic w skomp

Sam Watson chciał pozostać fizjologiem i badać tylko zwierzęta. Oparł jednak swoją metodologię na

twierdzeniu, że świadomość być może istnieje, ale nie może być badana metodami obiektywnymi, więc nie

eliminacja świadomości). Próbował stworzyć nurt, który operowałby pojęciem

przyczynowości rozumianej bardzo wąsko – istnieją tylko przyczyny sprawcze. To pojęcie utrzymywał

również Skinner. Poza tym doszła sprawa, aby nie opisywać nic w skomplikowany sposób, jak można prosto.

Sam Watson chciał pozostać fizjologiem i badać tylko zwierzęta. Oparł jednak swoją metodologię na

twierdzeniu, że świadomość być może istnieje, ale nie może być badana metodami obiektywnymi, więc nie

pojęciem

istnieją tylko przyczyny sprawcze. To pojęcie utrzymywał

likowany sposób, jak można prosto.

Behawioryzm czasem nazywa się

też poza świadomością (poza psychologią introspekcyjną). Tu też się uważa, że istnieją elementarne rzeczy,

połączone skojarzeniami, czyli asocjacjami.

prostych związków bodźca-reakcji.

się asocjacjonizmem lub neoasocjacjonizmem. Asocjacjonizm istniał

też poza świadomością (poza psychologią introspekcyjną). Tu też się uważa, że istnieją elementarne rzeczy,

mi, czyli asocjacjami. Jest to też redukcjonizm – sprowadzanie złożonych zachowań do

. Asocjacjonizm istniał

też poza świadomością (poza psychologią introspekcyjną). Tu też się uważa, że istnieją elementarne rzeczy,

sprowadzanie złożonych zachowań do

Pawłow nie był behawiorystą. Był asocjacjonistą. Miał teorie na temat funkcjonowania ludzkiego

mózgu, więc badał to takimi metodami. Ale

była prosta – na podstawie tego co proste można wnioskować o tym co skomplikowane. Podstawowym

pojęciem Pawłowa był łuk odruchowy.

. Był asocjacjonistą. Miał teorie na temat funkcjonowania ludzkiego

mózgu, więc badał to takimi metodami. Ale cel miał inny. Chciał badać mózg! Jednak podstawa jego badań

na podstawie tego co proste można wnioskować o tym co skomplikowane. Podstawowym

. Był asocjacjonistą. Miał teorie na temat funkcjonowania ludzkiego

cel miał inny. Chciał badać mózg! Jednak podstawa jego badań

na podstawie tego co proste można wnioskować o tym co skomplikowane. Podstawowym

Ewolucja behawioryzmu:

Behawioryści na początku uważali, że organizm jest czarną skrzynką. Można badać tylko to, co jest na

wejściu i na wyjściu. W środku nie wiemy co się dzieje, można to pominąć (np. pominąć działanie UN). Ale

szybko przekonali się, że to nie jest prawda.

tego, że bardzo dobrze uwarunkowali jakieś połączenie, wzmocnili je, a reakcja i tak czasem nie występowała.

Więc stwierdzili, że jednak trzeba badać to, co jest w organizmie. Trzeba było założyć

istnienie zmiennej pośredniczącej i zacząć ją badać

Etap klasycznego behawioryzmu (J. Watson, J. B. Skinner):

S – R

S – (O) – R (później rozpisano „O” na ciągi bodźców i reakcji)

Etap neobehawioryzmu:

S – r1 - s1 – r2 – s2 – r3 – s3 – r4 – s4 –

Behawioryści na początku uważali, że organizm jest czarną skrzynką. Można badać tylko to, co jest na

wejściu i na wyjściu. W środku nie wiemy co się dzieje, można to pominąć (np. pominąć działanie UN). Ale

szybko przekonali się, że to nie jest prawda. W badaniach szybko przekonali się, że to nie jest prawda. Mimo

tego, że bardzo dobrze uwarunkowali jakieś połączenie, wzmocnili je, a reakcja i tak czasem nie występowała.

Więc stwierdzili, że jednak trzeba badać to, co jest w organizmie. Trzeba było założyć

stnienie zmiennej pośredniczącej i zacząć ją badać – II etap w rozwoju behawioryzmu.

Etap klasycznego behawioryzmu (J. Watson, J. B. Skinner):

Behawioryści na początku uważali, że organizm jest czarną skrzynką. Można badać tylko to, co jest na

wejściu i na wyjściu. W środku nie wiemy co się dzieje, można to pominąć (np. pominąć działanie UN). Ale

daniach szybko przekonali się, że to nie jest prawda. Mimo

tego, że bardzo dobrze uwarunkowali jakieś połączenie, wzmocnili je, a reakcja i tak czasem nie występowała.

(później rozpisano „O” na ciągi bodźców i reakcji)

r5 – s5 – r6 – s6 – r7 – s7 ......... rn – sn – R

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: