Borelioza 2010 Wytyczne EFNS dotyczące rozpoznawania i leczenia neuroboreliozy.pdf

(242 KB) Pobierz
372296493 UNPDF
Medycyna Praktyczna - portal dla lekarzy
Wytyczne EFNS dotyczące rozpoznawania i leczenia
neuroboreliozy w Europie
EFNS guidelines on the diagnosis and management of European Lyme neuroborreliosis
A. Mygland 1,2,3 , U. Lj Ø stad 1 , V. Fingerle 4 , T. Rupprecht 5 , E. Schmutzhard 6 , I. Steiner 7
European Journal of Neurology 2010, 17: 8-16
Data utworzenia: 21.06.2010
Ostatnia modyfikacja: 15.09.2010
1 Department of Neurology; 2 Department of Rehabilitation, Sorlandet Sykehus, Kristiansand; 3 Department of Clinical
Medicine, University of Bergen, Bergen, Norwegia; 4 Bavarian Health and Food Safety Authority, Oberschleißheim; 5
Department of Neurology, Ludwig-Maximilians University, Monachium, Niemcy; 6 Department of Neurology, Medical
University Innsbruck, Innsbruck, Austria; 7 Neurological Sciences Unit, Hadassah University Hospital, Mount Scopus,
Jerozolima, Izrael
Tłumaczył dr med. Wojciech Turaj
Otrzymano 7 sierpnia 2009 roku; przyjęto do druku 2 października 2009 roku.
Adres do korespondencji: A. Mygland, Department of Neurology, Sorlandet Sykehus, Serviceboks 416, N-4604 Kristiansand S, Norwegia
(tel.: +47 380 73 914; faks: +47 380 73 911; e-mail: aase.mygland@sshf.no ) .
Skróty: PCR - metoda łańcuchowej reakcji polimerazy, AI - wskaźnik przeciwciał
Artykuł ten należy do programu medycznego kształcenia ustawicznego i można go znaleźć wraz z dotyczącymi go pytaniami
na stronie internetowej www.efns.org
EFNSContinuing-Medical-Education-online.301.0.html. Certyfikaty za prawidłowo udzielone odpowiedzi będą wydawane
przez EFNS.
EFNS guidelines on the diagnosis and management of European Lyme neuroborreliosis, A. Mygland, U. Ljostad, V. Fingerle,
T. Rupprecht, E. Schmutzhard, I. Steiner, European Journal of Neurology 2010; 17: 8-16
Copyright © 2010 EFNS. Reproduced with permission of John Wiley & Sons Inc.
Wstęp: Neuroborelioza jest zakażeniem układu nerwowego spowodowanym przez Borrelia burgdorferi sensu
lato ( B. burgdorferi ).
Cele: Opracowanie zaleceń dotyczących rozpoznawania i leczenia neuroboreliozy w Europie na podstawie
wiarygodnych i aktualnych danych naukowych.
Metody: Dane naukowe poddano analizie odpowiednio do stopnia wiarygodności określonego zgodnie z
zaleceniami EFNS.
Zalecenia: Ustalenie pewnego rozpoznania neuroboreliozy wymaga spełnienia wszystkich 3, a rozpoznania
możliwego - 2 z następujących kryteriów: (i) objawy neurologiczne, (ii) pleocytoza płynu mózgowo-
rdzeniowego, (iii) wewnątrzpłynowe wytwarzanie przeciwciał przeciw B. burgdorferi. Analiza metodą PCR i
posiewy płynu mózgowo-rdzeniowego mogą potwierdzić rozpoznanie, kiedy objawy występują <6 miesięcy i
przeciwciała przeciw B. burgdorferi mogą być jeszcze niewykrywalne. W innych przypadkach nie zaleca się
wykonywania analizy metodą PCR. Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać następujące badania
diagnostyczne: testy mikroskopowe, oznaczanie chemokiny CXCL13, wykrywanie antygenów, oznaczanie
kompleksów immunologicznych, test transformacji limfocytów, tworzenie się torbieli i analiza wskaźników
limfocytarnych. U pacjentów dorosłych, u których ustalono pewne lub możliwe rozpoznanie świeżej
neuroboreliozy (czas utrzymywania się objawów <6 miesięcy), należy zastosować pojedynczy 14-dniowy cykl
leczenia antybiotykiem. Doksycyklina podawana doustnie (200 mg/d) i ceftriakson podawany dożylnie (2 g/d)
są równie skuteczne u pacjentów z objawami ograniczonymi do obwodowego układu nerwowego oraz
zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych (siła zalecenia A). Chorym z objawami zajęcia ośrodkowego układu
nerwowego należy podawać dożylnie ceftriakson (2 g/d) przez 14 dni, a pacjentom z późną neuroboreliozą
(czas utrzymywania się objawów >6 miesięcy) - przez 3 tygodnie (wskazówki dobrej praktyki klinicznej).
Dzieci należy leczyć w taki sam sposób jak dorosłych, z wyjątkiem przeciwwskazania do stosowania
doksycykliny u dzieci <8. rż. (w niektórych krajach - <9. rż.). Utrzymywanie się objawów >6 miesięcy mimo
standardowego leczenia określane jest często mianem zespołu po przebytej boreliozie. Leczenie antybiotykami
nie wpływa na ten zespół (siła zalecenia A).
Wstęp
Neuroborelioza jest zakaźną chorobą układu nerwowego, którą wywołują przenoszone przez kleszcze krętki kompleksu
Borrelia burgdorferi ( B. burgdorferi ) sensu lato. Objawy kliniczne neuroboreliozy są zróżnicowane i odmienne u chorych w
Europie i Ameryce - najprawdopodobniej ze względu na różne gatunki bakterii. Laboratoryjne potwierdzenie neuroboreliozy
jest utrudnione ze względu na małą wydajność posiewów i analizy płynu mózgowo-rdzeniowego metodą łańcuchowej reakcji
polimerazy (PCR). [1,2] Wykrycie przeciwciał przeciw B. burgdorferi w płynie mózgowo-rdzeniowym z potwierdzeniem ich
wewnątrzpłynowego wytwarzania jest tradycyjnie złotym standardem diagnostycznym, mającym jednak pewne ograniczenia,
do których należą mała czułość w bardzo wczesnej fazie chorob y [3-5] i utrzymywanie się przeciwciał przez wiele lat po
372296493.038.png 372296493.039.png 372296493.040.png 372296493.041.png 372296493.001.png 372296493.002.png 372296493.003.png
wyleczeniu zakażenia. [6,7] Opracowano szereg innych testów diagnostycznych, uwiarygodnionych w mniejszym lub
większym stopniu, mających poprawić rozpoznawanie choroby. W leczeniu neuroboreliozy należy stosować antybiotyki w
celu szybkiego ustąpienia objawów i teoretycznie zapobieżenia rozprzestrzenieniu się zakażenia i jego przetrwania. Wybór
najlepszego antybiotyku, preferowana droga podania i czas trwania leczenia pozostają przedmiotem dyskusji. Celem
przedstawianych wytycznych jest opracowanie zaleceń dotyczących postępowania diagnostycznego i leczenia neuroboreliozy
w Europie na podstawie wiarygodnych i aktualnych danych naukowych.
Proces analizy danych
Dane uzyskano, przeszukując bazy MEDLINE, EMBASE i Cochrane oraz inne wytyczne i prace przeglądowe opracowane
na podstawie wiarygodnych i aktualnych danych naukowych, w tym praktyczne wytyczne przedstawione przez American
Academy of Neurolog y [8] i wytyczne The Infectious Diseases Society of America. [9] Terminy wyszukiwania "borelioza"
(Lyme disease ) oraz "neuroborelioza" (Lyme neuroborreliosis) połączono krzyżowo z określeniami: "encefalopatia"
( encephalopathy ), "zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych" ( meningitis ), "choroba obwodowego układu nerwowego"
( peripheral nervous system [PNS] disease ), "obwodowy niedowład nerwu twarzowego" ( peripheral facial palsy ), "badanie
laboratoryjne" ( laboratory test ), "rozpoznanie" ( diagnosis ) i "leczenie" ( treatment ). Stopień wiarygodności danych
naukowych ustalano zgodnie z wytycznymi EFNS10. Uwzględniono również artykuły przeglądowe i rozdziały w książkach,
jeżeli uznano, że stanowią szczegółowy przegląd zagadnienia. Podstawą ostatecznego wyboru artykułów i uwzględnionych
pozycji piśmiennictwa była ocena znaczenia dla badanego tematu. Dwóch autorów oceniało niezależnie jakość badań
klinicznych dotyczących leczenia. Zalecenia uzgadniali wszyscy członkowie grupy zadaniowej, stosując zmodyfikowaną
metodę Delphi; uzgodnione zalecenia uwzględniają wiedzę i doświadczenie kliniczne autorów. W sytuacjach, gdy dane
naukowe były niewystarczające, ale wspólne stanowisko było jednoznaczne, określaliśmy naszą opinię jako wskazówkę
dobrej praktyki klinicznej.
Badania diagnostyczne
Objawy kliniczne neuroboreliozy
Objawy neurologiczne ujawniają się zwykle w ciągu 1-12 (najczęściej 4-6) tygodni po ukąszeniu przez kleszcza, najczęściej
od lipca do grudnia. Jedynie 40-50% pacjentów przypomina sobie ukąszenie przez kleszcza, a 20-30% podaje miejscowe
zakażenie skóry (rumień wędrujący; stadium I) . [11,12] Ponad 95% przypadków można sklasyfikować jako neuroboreliozę
wczesną (stadium II), definiowaną jako utrzymywanie się objawów przez <6 miesięcy. Mniej niż 5% chorych ma
neuroboreliozę późną (stadium III), cechującą się występowaniem objawów od 6 miesięcy do kilku lat. [12] Przebieg
naturalny wczesnej neuroboreliozy wskazuje często na samoistne ustępowanie zakażenia , [13] podczas gdy neuroborelioza
późna ma przewlekły przebieg, który zależy prawdopodobnie od bakterii przetrwałych w tkance nerwowej.
Neuroborelioza wczesna
Objawy ze strony obwodowego układu nerwowego
W Europie najczęstszą postacią neuroboreliozy wczesnej (tab. 1) jest bolesne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i
korzeni nerwowych (zespół Bannwartha). Charakterystycznymi cechami klinicznymi zespołu Bannwartha są ból
korzeniowy (86% chorych) i niedowład (61% chorych). [3] Ból jest zazwyczaj opisywany jako nigdy wcześniej
niewystępujący u chorego. Nasilenie i umiejscowienie bólu może zmieniać się z dnia na dzień i typowo nasila się w
nocy. Niedowład może dotyczyć mięśni zaopatrywanych przez nerwy czaszkowe (zwłaszcza nerw twarzowy, rzadziej
nerw odwodzący lub okoruchowy), mięśni brzucha lub kończyn. Ból głowy występuje u około 43% chorych, ale
dominujący ból głowy bez bólu korzeniowego lub niedowładu jest rzadkością u osób dorosłych. Oprócz zespołu
Bannwartha i limfocytarnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych występują także inne obwodowe zespoły
neurologiczne (5-10% pacjentów), obejmujące zapalenie splotu oraz mnogą mononeuropatię.
Objawy zajęcia ośrodkowego układu nerwowego
Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego występuje rzadko, ale zapalenie rdzenia kręgowego lub mózgu może być
pierwszym objawem choroby. Z zakażeniem B. burgdorferi wiązano takie zespoły neurologiczne, jak splątanie,
ataksja móżdżkowa, zespół opsoklonii i mioklonii, trzepoczące ruchy gałek ocznych (ocular flutter), apraksja,
niedowład połowiczy i objawy przypominające parkinsonizm. [14] Zespoły przypominające zapalenie rogów
przednich rdzenia kręgowego [15] lub świeży udar mózgu w przebiegu zapalenia naczyń mózgowych [15] zdarzają się
rzadko (opisano jedynie pojedyncze przypadki).
Neuroborelioza późna (tab. 1)
Późne neurologiczne objawy neuroboreliozy określane są również mianem "neuroboreliozy przewlekłej".
Tabela 1. Klasyfikacja neuroboreliozy
neuroborelioza wczesna
objawy neurologiczne występujące <6 miesięcy
z objawami ograniczonymi do obwodowego układu nerwowego (nerwy
czaszkowe, korzenie nerwowe lub nerwy obwodowe; zespół Bannwartha)
z objawami zajęcia ośrodkowego układu nerwowego
neuroborelioza późna
objawy neurologiczne występujące >6 miesięcy
z objawami zajęcia obwodowego układu nerwowego
z objawami zajęcia ośrodkowego układu nerwowego
Objawy zajęcia obwodowego układu nerwowego
Mogą przyjąć postać mononeuropatii, radikulopatii lub polineuropatii. [17,18] W Europie późną polineuropatię
obserwowano tylko w połączeniu z przewlekłym zanikowym zapaleniem skóry kończyn ( acrodermatitis chronica
atrophicans ), [19] typowym objawem dermatologicznym późnego stadium III boreliozy. W Ameryce Północnej
opisano przypadki odosobnionej symetrycznej polineuropatii odsiebnej w przebiegu zakażenia Borrelia. [20] Należy
372296493.004.png 372296493.005.png 372296493.006.png 372296493.007.png 372296493.008.png 372296493.009.png 372296493.010.png 372296493.011.png 372296493.012.png
zwrócić uwagę, że nie można potwierdzić związku przyczynowego polineuropatii z zakażeniem Borrelia wyłącznie
na podstawie wykrycia u chorych na polineuropatię swoistych przeciwciał przeciw B. burgdorferi ; przeciwciała te
wykrywa się również u 5-25% zdrowych osób. [21]
Objawy zajęcia ośrodkowego układu nerwowego
Obejmują zapalenie naczyń mózgowych i przewlekłe postępujące boreliozowe zapalenie mózgu albo mózgu i rdzenia
kręgowego z tetraparezą spastyczną, spastyczno-ataktycznymi zaburzeniami chodu i zaburzeniami oddawania moczu.
Różnice między neuroboreliozą w Europie i Ameryce Północnej
W przeciwieństwie do boreliozy w Europie choroba rozpoznawana w Ameryce Północnej cechuje się rumieniem
wędrującym, zapaleniem stawów i zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, zazwyczaj bez bolesnych objawów
korzeniowych, zajęcia nerwów czaszkowych innych niż nerw twarzowy czy przewlekłego zanikowego zapalenia
skóry kończyn.
Neuroborelioza u dzieci
W Europie najczęstsze objawy neuroboreliozy u dzieci obejmują: ostre porażenie nerwu twarzowego (55%),
porażenie innych nerwów czaszkowych oraz limfocytarne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (27%). [22,23] U
młodszych dzieci dolegliwości mogą być nieswoiste i polegać na utracie łaknienia i zmęczeniu. Chociaż objawy
zajęcia ośrodkowego układu nerwowego zdarzają się rzadko, u dzieci z neuroboreliozą wczesną mogą wystąpić: ostre
zapalenie rdzenia kręgowego, [24] ostry niedowład połowiczy, [25] zespół opsoklonii i mioklonii [26] lub ataksja. [27]
Opisano również neuroboreliozę późną z przewlekłym niedowładem połowiczym. [25]
Badania laboratoryjne
Płyn mózgowo-rdzeniowy - wskaźniki zapalne
Neuroborelioza wiąże się ze zwiększoną pleocytozą płynu mózgowo-rdzeniowego, zwykle 10-1000 leukocytów w
mm 3 , głównie limfocytów i komórek plazmatycznych . [12] U wielu chorych stwierdza się zwiększone stężenie białka
i prążki oligoklonalne IgG 12 . U pacjentów z polineuropatią związaną z przewlekłym zanikowym zapaleniem skóry
kończyn wyniki analizy płynu mózgowo-rdzeniowego są często prawidłowe. U pozostałych chorych rzadko stwierdza
się prawidłową liczbę komórek w płynie mózgowo-rdzeniowym, chociaż może się to zdarzyć, [5] szczególnie w
bardzo wczesnym stadium choroby, u osób z osłabioną odpornością i - być może - w rzadkich przypadkach
neuroboreliozy wywołanej szczepem Borrelia afzelii . [5,28] W takich przypadkach potwierdzenie rozpoznania
klinicznego wymaga wykazania obecności patogenu za pomocą posiewów lub analizy PCR.
Metody mikroskopowe
B. burgdorferi można uwidocznić bezpośrednio w płynie biologicznym pobranym u chorego (np. w płynie mózgowo-
rdzeniowym) za pomocą mikroskopii z ciemnym polem widzenia lub w wybarwionych skrawkach
histologicznych [29-31] (badania klasy IV); czułość i swoistość tych metod są jednak małe. [31] Niedawno wykazano,
że czułą metodą wykrywania B. burgdorferi w bioptatach skóry jest mikroskopia z ogniskowaniem w wielu
płaszczyznach ( focus-floating microscopy ; badania klasy IV). [32]
Zalecenia
Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać którąkolwiek z wymienionych metod mikroskopowych w rutynowej
diagnostyce.
PCR
Opracowano liczne protokoły wykrywania DNA B. burgdorferi w próbkach biologicznych za pomocą PCR. [1,33,34]
Ponieważ nie ma metody, którą można przyjąć za złoty standard, i nie przeprowadzono dużych badań
porównawczych, obecnie nie można zalecać określonego protokołu PCR. Czułość PCR w wykrywaniu patogenu w
płynie mózgowo-rdzeniowym w neuroboreliozie wczesnej wynosi 10-30% (mediana); w przypadku krwi jest jeszcze
mniejsza, [35] a wyniki badań dotyczących przydatności PCR w oznaczeniach w moczu są sprzeczne. [1,33,36-38] W
neuroboreliozie późnej czułość PCR jest bardzo mała.
Swoistość PCR (tzn. zdolność wykrywania wyłącznie DNA B. burgdorferi , a nie cząsteczek DNA o podobnej
sekwencji) wynosi 98-100% pod warunkiem zachowania odpowiednich środków ostrożności w celu uniknięcia
zanieczyszczenia materiału oraz weryfikacji swoistości produktów amplifikacji, np. za pomocą sekwencjonowania.
[1,33,35,39] Nie przeprowadzono badań dotyczących swoistości diagnostycznej (tzn. zdolności prawidłowego
wykrywania osób bez aktywnego zakażenia na podstawie ujemnego wyniku testu).
Zalecenie
Analiza próbek płynu mózgowo-rdzeniowego metodą PCR ma małą czułość, ale może być przydatna w bardzo
wczesnym stadium neuroboreliozy, kiedy wskaźnik przeciwciał* jest ujemny, lub u pacjentów z niedoborem
odporności (wskazówka dobrej praktyki klinicznej). Ze względu na małą czułość i nieznaną swoistość PCR nie można
zalecać w diagnostyce chorych wykazujących przewlekłe objawy ani jako metody monitorowania skuteczności
leczenia.
Hodowla
B. burgdorferi można wyhodować z płynu mózgowo-rdzeniowego, skóry i krwi na zmodyfikowanym podłożu
Kelly'ego w temperaturze 30-34°C . [40-43] Hodowlę należy monitorować do 12 tygodni ze względu na powolny
wzrost krętków in vitro . Mikroskopowe metody wykrywania B. burgdorferi wiążą się z dużym ryzykiem wyników
fałszywie dodatnich, dlatego stwierdzenie struktur przypominających krętki wymaga identyfikacji B. burgdorferi za
pomocą PCR lub znakowania z użyciem swoistych przeciwciał monoklonalnych39,44. Czułość wynosi 10-30% w
płynie mózgowo-rdzeniowym we wczesnej neuroboreliozie, 50-70% w bioptatach skóry i <10% we krwi (rumień
wędrujący).
Zalecenie
372296493.013.png 372296493.014.png 372296493.015.png 372296493.016.png 372296493.017.png 372296493.018.png 372296493.019.png 372296493.020.png 372296493.021.png 372296493.022.png 372296493.023.png
 
Ze względu na małą czułość, powolny wzrost patogenu i ograniczenie analizy do niewielu wyspecjalizowanych
laboratoriów posiewy B. burgdorferi wykonuje się jedynie w przypadku specjalnych wskazań, takich jak nietypowe
objawy kliniczne lub niedobór odporności (wskazówka dobrej praktyki klinicznej).
Przeciwciała przeciw B. burgdorferi w surowicy i płynie mózgowo-rdzeniowym
Przeciwciała przeciw B. burgdorferi można wykrywać w surowicy metodą ELISA, różnicującą IgG i IgM za pomocą
sonifikowanych całych komórek Borelia , antygenów rekombinowanych lub antygenów pojedynczych (np. VlsE lub
peptyd C6). [45-49] Wiele laboratoriów stosuje dwustopniową procedurę - dodatni wynik przesiewowego oznaczenia
metodą ELISA potwierdza się metodą immunoblotu . [39,50-52] Swoistość metody immunoblotu jako testu
potwierdzającego powinna wynosić co najmniej 95%. Czułość przesiewowego oznaczenia metodą ELISA w
neuroboreliozie wczesnej wynosi 70-90%, a w późnej >90-100% (wykrywa się wyłącznie IgG, ponieważ IgM nie ma
wartości diagnostycznej w późnym okresie choroby) [45-49] (badania klasy III i jedno badanie klasy II). Swoistość
diagnostyczna oznaczenia przeciwciał w surowicy jest mała, ponieważ wśród zdrowych osób w populacji
seropozytywnych jest od 5 do >20%. [21,47] Wynik oznaczenia przeciwciał w klasie IgM może być fałszywie dodatni
w następstwie pobudzenia oligoklonalnego, a przeciwciała w klasach IgG i IgM mogą się utrzymywać przez wiele lat
po zakończonym skutecznie leczeniu . [6,7] Swoistość diagnostyczna oznaczenia metodą ELISA z zastosowaniem
peptydu C6 wynosiła 61% w jednym badaniu spełniającym kryteria wiarygodności klasy II. [47] Wiele laboratoriów
podaje, że oznaczenie metodą immunoblotu wykonywane jako jedyny test lub po ujemnym wyniku badania metodą
ELISA ma bardzo małą swoistość. W badaniu klasy III wykazano, że procedura dwustopniowa z zastosowaniem
immunoblotu jako oznaczenia potwierdzającego dodatni wynik testu ELISA zwiększa swoistość diagnostyczną. [52]
W celu potwierdzenia wewnątrzpłynowego wytwarzania przeciwciał przeciw B. burgdorferi stosuje się przeliczniki
uwzględniające zaburzenia czynności bariery krew/płyn mózgowo-rdzeniowy (wskaźnik przeciwciał [*] ) na podstawie
wyników ilościowych oznaczeń metodą ELISA. Wytwarzane wewnątrzpłynowo przeciwciała IgM mają dużą czułość
w wykrywaniu neuroboreliozy w przypadku krótko utrzymujących się objawów, zwłaszcza u dzieci. [5,53,54]
Fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń IgM odnotowano jednak w przypadkach zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych
wywołanego wirusem Epsteina i Barr. [53] W niektórych przypadkach wykrywa się przeciwciała w płynie mózgowo-
rdzeniowym, mimo że są niewykrywalne w surowicy. [53] Dodatni wskaźnik przeciwciał może utrzymywać się przez
wiele lat po zakończonym skutecznie leczeniu . [6,7] Czułość diagnostyczna wskaźnika przeciwciał wynosi około 80%
w neuroboreliozie o krótkim czasie trwania (<6 tygodni) [3,4] i prawie 100% w przypadku dłuższego czasu trwania
choroby (badania klasy III). [4,5,39] W jednym badaniu klasy II swoistość diagnostyczna wynosiła 63%. [55]
_________________________________________________________
Przypis redakcji
* Wskaźnik przeciwciał ( antibody index - AI) - stosunek mian przeciwciał przeciw B. burgdorferi w płynie mózgowo-rdzeniowym i surowicy / stosunek całkowitych mian IgG w płynie mózgowo-
rdzeniowym i surowicy.
Zalecenie
Oznaczanie przeciwciał w surowicy (wyłącznie metodą ELISA albo metodą ELISA i następnie techniką immunoblotu
w celu potwierdzenia dodatniego wyniku testu ELISA) i płynie mózgowo-rdzeniowym (wskaźnik przeciwciał*) jest
przydatne w rozpoznawaniu neuroboreliozy (siła zalecenia B), mimo ograniczonego zastosowania z powodu małej
czułości u chorych z objawami utrzymującymi się <6 tygodni i małej swoistości w razie interpretacji bez powiązania
z innymi kryteriami. Ze względu na małą swoistość wyniki oznaczania przeciwciał należy interpretować tylko w
połączeniu z danymi klinicznymi i wskaźnikami zapalnymi płynu mózgowo-rdzeniowego. Z tego powodu
przeciwciała należy oznaczać wyłącznie u pacjentów z objawami wskazującymi na neuroboreliozę.
Chemokina CXCL13
Wyniki najnowszych badań wskazują, że stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym chemokiny CXCL13, działającej
jako atraktant limfocytów B, zwiększa się u chorych z prawidłowo rozpoznaną neuroboreliozą wczesną w stopniu
umożliwiającym wiarygodną diagnostykę. [38,55-57] W jednym badaniu klasy II oznaczenie CXCL13 metodą ELISA
w płynie mózgowo-rdzeniowym w neuroboreliozie wczesnej cechowało się 100% czułością i 63% swoistością, a
normalizację stężenia stwierdzono u 82% chorych 4 miesiące po zakończeniu leczenia. [55] Badanie to może być
przydatne u pacjentów we wczesnym okresie choroby, kiedy przeciwciała są niewykrywalne, oraz w celu oceny
skuteczności leczenia.
Zalecenie
Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać oznaczenie CXCL13 jako rutynowy test diagnostyczny lub metodę
monitorowania skuteczności leczenia.
Wykrywanie antygenów
Metodami immunodiagnostycznymi wykrywano antygeny B. burgdorferi w płynie mózgowo-rdzeniowym i moczu.
[58-60] Przydatność tych metod jest ograniczona ze względu na małą czułość, niewielką swoistość i słabą
powtarzalność . [61,62]
Zalecenie
Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać wykrywanie antygenów jako rutynowy test diagnostyczny lub
metodę monitorowania skuteczności leczenia.
Wykrywanie przeciwciał występujących w krążących kompleksach immunologicznych
Wysunięto przypuszczenie, że wiązanie swoistych przeciwciał w kompleksach immunologicznych może w dużym
stopniu odpowiadać za ujemne wyniki testów serologicznych we wczesnej boreliozie. [63-66] Wyniki badań, w
których oznaczano przeciwciała pochodzące ze zdysocjowanych kompleksów immunologicznych, są jednak
niejednoznaczne. [63,67] Wykrywanie kompleksów immunologicznych może być przydatne u chorych z ujemnymi
wynikami testów serologicznych we wczesnym okresie choroby.
Zalecenie
Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać oznaczanie kompleksów immunologicznych jako rutynowy test
diagnostyczny. Test transformacji limfocytów Celem testu jest wykrycie aktywnego zakażenia B. burgdorferi na
podstawie komórkowej odpowiedzi immunologicznej. Test polega na pomiarze aktywacji limfocytów pochodzących
od chorego pod wpływem inkubacji z antygenami Borrelia . Wyniki przeprowadzonych badań są sprzeczne, a
372296493.024.png 372296493.025.png 372296493.026.png 372296493.027.png 372296493.028.png 372296493.029.png 372296493.030.png
dostępne dane nie pozwalają na ocenę czułości ani swoistości testów wykonywanych w celu rozpoznania boreliozy.
Zalecenie
Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać test transformacji limfocytów jako rutynowe oznaczenie
diagnostyczne lub metodę monitorowania skuteczności leczenia.
Tworzenie form kulistych
Pod wpływem czynników stresowych, takich jak wysoka temperatura lub zmiana pH, bakterie B. burgdorferi mogą
tworzyć formy kuliste (określane jako "torbiele", sferoplasty lub postać L). [73-76] Nie wiadomo, czy i jakie
znaczenie mogą one mieć dla patogenezy lub rozpoznania neuroboreliozy.
Zalecenie
Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać badanie tworzenia się form kulistych jako rutynowy test
diagnostyczny.
Subpopulacja limfocytów CD57+/CD3-
W jednym badaniu opisano zmniejszenie liczebności subpopulacji limfocytów CD57+/CD3- u chorych na przewlekłą
boreliozę niewykazujących swoistych objawów. [77] Grupę przypadków zdefiniowano jednak nieprecyzyjnie i
nieodpowiednio dobrano grupę kontrolną. W innym badaniu nie stwierdzono związku liczebności limfocytów CD57+
z objawami zespołu po przebytej boreliozie. [78]
Zalecenie
Dostępne dane są niewystarczające, aby zalecać badanie populacji limfocytów jako rutynowy test diagnostyczny.
Zalecenia
Wybór badań laboratoryjnych
1. Badanie pary próbek płynu mózgowo-rdzeniowego i surowicy w kierunku przeciwciał przeciw B. burgdorferi ,
wewnątrzpłynowego wytwarzania przeciwciał oraz zmian zapalnych w płynie mózgowo-rdzeniowym jest
obligatoryjne dla laboratoryjnego rozpoznania neuroboreliozy (siła zalecenia B).
2. Posiewy i PCR mogą potwierdzić rozpoznanie w bardzo wczesnym stadium neuroboreliozy (wskazówka dobrej
praktyki klinicznej).
3. Obecnie nie można zalecać innych metod diagnostycznych.
Kryteria rozpoznania
Rozpoznanie neuroboreliozy może być trudnym problemem klinicznym. Ze względu na występowanie różnorodnych
objawów kryteria rozpoznania muszą uwzględniać cechy kliniczne i nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych.
Nie opracowano kryteriów, które zostałyby uzgodnione na poziomie międzynarodowym. W Europie za niezbędne do
rozpoznania uznaje się wykazanie wewnątrzpłynowego wytwarzania przeciwciał przeciw B. burgdorferi (dodatni
wskaźnik przeciwciał [79] ) mimo małej czułości, która może wynosić zaledwie 55%. [4,5,80-84] Kryteria
amerykańskie nie wymagają potwierdzenia dodatniego wskaźnika przeciwciał przeciw B. burgdorferi . [85] Zalecamy
(wskazówka dobrej praktyki klinicznej) następujące kryteria pewnego i możliwego rozpoznania neuroboreliozy (tab.
2).
Tabela 2. Sugerowane definicje przypadków neuroboreliozy
pewne rozpoznanie neuroboreliozy a
możliwe rozpoznanie neuroboreliozy b
spełnione 2 kryteria
spełnione wszystkie 3 kryteria
objawy neurologiczne przemawiające za neuroboreliozą niewytłumaczone za pomocą
innych oczywistych przyczyn
pleocytoza płynu mózgowo-rdzeniowego
wewnątrzpłynowe wytwarzanie przeciwciał przeciw B. burgdorferi
a Przedstawione kryteria odnoszą się do wszystkich postaci neuroboreliozy z
wyjątkiem późnej neuroboreliozy z polineuropatią wymagającej spełnienia
następujących kryteriów pewnego rozpoznania: (I) neuropatia obwodowa, (II)
przewlekłe zanikowe zapalenie skóry kończyn, (III) występowanie w surowicy
przeciwciał przeciw B. burgdorferi .
b W razie niespełnienia kryterium III po 6 tygodniach trwania choroby konieczne jest
potwierdzenie występowania przeciwciał przeciw B. burgdorferi w surowicy.
Pewne rozpoznanie neuroboreliozy
Spełnione są następujące 3 kryteria: (I) chory wykazuje objawy neurologiczne przemawiające za neuroboreliozą (po
wykluczeniu innych przyczyn), (II) stwierdzono pleocytozę płynu mózgowo-rdzeniowego, (III) wykryto swoiste
przeciwciała przeciw B. burgdorferi w płynie mózgowo-rdzeniowym (wytwarzane wewnątrzpłynowo).
Możliwe rozpoznanie neuroboreliozy
Spełnione są 2 z 3 kryteriów pewnego rozpoznania.
W razie niespełnienia kryterium III po 6 tygodniach trwania choroby konieczne jest potwierdzenie występowania
przeciwciał przeciw B. burgdorferi w surowicy. Przedstawione kryteria odnoszą się do wszystkich postaci
neuroboreliozy z wyjątkiem późnej neuroboreliozy z polineuropatią, wymagającej spełnienia następujących kryteriów
pewnego rozpoznania:
372296493.031.png 372296493.032.png 372296493.033.png 372296493.034.png 372296493.035.png 372296493.036.png 372296493.037.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin