05_02.pdf

(435 KB) Pobierz
1129507 UNPDF
Forum Czytelników
F ORUM C ZYTELNIKÓW
Forum Czytelników ma służyć celom edukacyjnym, wymianie doświadczeń i pomysłów.
Zasady są następujące:
− publikujemy wyłącznie projekty opracowane samodzielnie i nigdzie dotychczas nie publikowane
(należy dołączyć stosowne oświadczenie z własnoręcznym podpisem);
− poza tekstem i rysunkami pożądane (choć nie konieczne) jest przysłanie działającego modelu;
− publikacja projektu nie oznacza jego pozytywnej oceny przez redakcję EdW, lecz stanowi punkt
wyjścia do publicznej dyskusji nad proponowanym rozwiązaniem. Etap dyskusji nazywany “Do−
grywką”, trwa dwa miesiące. W tym czasie oczekujemy nie tylko listów z uwagami krytycznymi, ale
przede wszystkim propozycji innych, lepszych rozwiązań (tym razem wystarczy schemat z opisem
działania układu);
− nagroda za opublikowany projekt wynosi 100 zł (brutto) za stronę artykułu w EDW. Nagroda nie
zostanie przyznana, jeśli “Dogrywka” wykaże, iż projekt stanowi plagiat. Jeśli w ”Dogrywce” zosta−
ną zaproponowane lepsze rozwiązania, wówczas część nagrody (w proporcji uznanej przez redakcję
EdW) zostanie przyznana autorom lepszych rozwiązań.
Chętnie będziemy prezentować sylwetki autorów − prosimy więc o załączenie do projektu fotografii
paszportowej i około 5 zdań życiorysu.
Dziś prezentujemy projekt Rafała Pacharzyny z Raciborza.
Wykorzystanie starych komputerów 8−bitowych
Nazywam się Rafał Pacharzyna,
mam 17 lat i jestem uczniem Techni−
kum Mechanicznego w Raciborzu
o specjalności “elektronika przemysło−
wa”. Choć elektrotechnika jest tylko po−
krewna elektronice, to moim hobby jest
właśnie elektronika. Jestem stałym czy−
telnikiem EP, lecz stwierdzam szczerze,
że jasna jest dla mnie tylko część artyku−
łów proponowanych na jej łamach. Ale
na wszystko przyjdzie czas. Uważam, że
taki stan rzeczy, to głównie sprawa bra−
ku podstaw niektórych dziedzin elektro−
niki. Mam nadzieję, że zmieni to EdW.
Jeśli każdy numer EdW będzie równie
interesujący jak pierwsze dwa, to
z pewnością zdobędziecie rzesze czy−
telników. Nawiasem mówiąc, kilku zna−
jomych już zainteresowało się elektroni−
ką.
Napisałem do Was zachęcony propo−
zycją ze wstępniaka (1/96), gdzie propo−
nujecie opis własnych układów. Zbudo−
wałem już kilkanaście układów elektro−
nicznych, lecz sam zaprojektowałem do−
piero cztery. Wiem, że opisany układ wy−
wołuje ironiczny uśmiech na ustach za−
wodowców; no cóż, nie od razu Kraków
zbudowano.
Opis układu
W EP wiele czytałem o różnego ro−
dzaju sterownikach µP, z wykorzysta−
niem mikrokomputerów jednoukłado−
wych. Rozwiązanie to jest z pewnością
bardzo nowoczesne, jednak nie każdy
potrafi programować EPROM−y, pisać
programy w kodzie maszynowym czy
w asemblerze oraz uruchamiać rozbu−
dowane systemy. Wreszcie, nie każdy
ma PC. Z własnych obserwacji wiem,
że w wielu domach stoją, pokryte ku−
rzem, stare (ale jare!) 8−mio bitowe kom−
puterki C64 firmy Commodore. Osobiś−
cie byłem zainteresowany wykorzysta−
niem C64 jako sterownika. Z całą pew−
nością mogę stwierdzić, że konstrukcja
C64 aż “prosi się”, aby czymś sterować,
poprzez wbudowany firmowo interfejs
użytkownika − User Port. Jest to progra−
mowalny port 8−mio bitowy, mogący być
wykorzystany jako wejście lub wyjście,
Rys. 1.
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/96
15
orum Czytelników
1129507.004.png
Forum Czytelników
Rys. 2.
powiednie diody muszą zapalić się. Po
pomyślnym uruchomieniu urządzenia
można przejść do wykonania wtyku.
Montaż wtyku jest trochę czasochłon−
ny, lecz lepiej wykonać go porządnie.
Należy zaopatrzyć się we wtyk do User
Portu. Ja rozwiązałem ten problem, sto−
sując wtyk ze złomowanego sprzętu
komputerowego (produkcji Eltry). Ponie−
waż mają one przeważnie postać dłu−
gich listew łączących, należy odciąć tyle,
ile potrzebujemy, czyli 12 połączeń. Na−
stępnie wytrawiamy małą płytkę druko−
waną. Z jednej strony przylutowujemy
wtyk, z drugiej zaklejamy go np. żywicą
epoksydową. Następnie możemy przylu−
tować do wtyku przewody − 9 sztuk (8 bit
+ masa) lub przejść na bardziej popular−
ny standard wtyku np. D525.
Po dokładnym sprawdzeniu połą−
czeń, możemy uruchomić układ. Naj−
pierw podłączamy układ do komputera,
a następnie włączamy zasilanie układu
i komputera. Przy wkładaniu wtyku pa−
miętajmy, aby częścią drukowaną był
zwrócony ku dołowi, zgodnie z rysun−
kiem 1, gdyż to właśnie na spodzie
gniazda są interesujące nas sygnały.
względnie obie funkcje jednocześnie.
Portem steruje układ oznaczony jako
6526, tzw. CIA2 (z ang. Complex Interfa−
ce Adapter). Właśnie ten układ jest bar−
dzo wrażliwy na napięcie elektrostatycz−
ne, więc nie może być mowy o lutowa−
niu czegokolwiek bezpośrednio do płyty
komputera. Połączenie komputer − układ
wykonany za pomocą wtyczki. Uwaga −
 wszelkie wkładanie jakichkolwiek wty−
czek do komputera przy włączonym za−
silaniu może zakończyć się poważną
awarią systemu.
Rysunek 1 przedstawia opis intere−
sujących nas wyprowadzeń User Portu.
Proszę zwrócić uwagę, że styki dolne
nie są połączone z górnymi, lecz mają
zupełnie inne połączenia z kompute−
rem.
Teraz przystąpimy do omówienia
właściwego układu wyjścia, będącym
w gruncie rzeczy tylko przedłużaniem,
zabezpieczeniem User Portu. Schemat
układu przedstawia rysunek 2.
Jest to układ pozwalający zwiększyć
obciążalność poszczególnych wyjść,
choć jest to przede wszystkim zabezpie−
czenie User Portu przed uszkodzeniem
wynikającym z np. napięć elektrosta−
tycznych. Zawsze przecież lepiej wymie−
nić tani (ok. 50 gr.) układ TTL niż CIA2
(ok. 20 zł) będący w komputerze.
W urządzeniu modelowym pracuje
zasilacz ze stabilizatorem 7805 i trans−
formatorem TS 2/15, który ze względu
na małe gabaryty świetnie się nadawał.
Zastosowanie układu stabilizatora po−
zwala na dobranie dość luźno transfor−
matora, gwarantując stabilność napięcia
zasilania. Można próbować zasilić układ
napięciem dostępnym z komputera, ale
należy pamiętać, że prąd, który można
pobrać z pinu 2 User Portu wynosi
max. 100mA. Dla obu scalaków wystar−
czy, ale nic poza tym.
Montaż i uruchomienie
Montaż układu proponuję rozpocząć
od zasilacza.
Następnie wykonujemy układ interfej−
su. Urządzenie modelowe zostało złożo−
ne na płytce uniwersalnej, lecz nic nie
stoi na przeszkodzie, aby płytkę zapro−
jektować i wytrawić. Oba układy scalo−
ne montujemy w podstawkach, w celu
umożliwienia szybkiej wymiany w przy−
padku awarii. Na rysunku 2 zastosowa−
no układy UCY7407. Układ UCY7404
ma taki sam układ wyprowadzeń, różni
się wykonywaną funkcją. Uklad 7407
jest buforem. Diody świecące LED mon−
tujemy tylko po to by wizualnie ocenić
pracę układu. Kiedy już wszystko zosta−
nie dopracowane, zamiast diod i rezys−
torów ograniczających prąd diody, moż−
na wstawić układy wykonawcze z prze−
kaźnikami lub transoptorami. Wszystko
zależy od inwencji konstruktora.
Chcąc sprawdzić układ bez narażania
komputera, należy połączyć zewnętrzny
zasilacz +5V i podawać napięcie +5V
na wejścia poszczególne układu. Kolej−
ne diody muszą się zaświecić. Nato−
miast dla układów 7404 należy przepro−
wadzić ten sam test. Jednakże podając
(0V) czyli masę na wejścia. Również od−
List. 1. Tester złącza.
1 PRINTCHR$(147)
10 POKE 56579,255
20 INPUT "PODAJ WARTOSC ";Q
30 POKE 56577,Q
40 GOTO 20
List. 2. Wąż świetlny.
1 PRINTCHR$(147)
10 POKE 56579,255
12 INPUT "OPOZNIENIE ";Q
15 POKE 56577,219
16 PRINTCHR$(19)
17 PRINT"FAZA 1− **.**.** "
20 GOSUB 100
30 POKE 56577,182
32 PRINTCHR$(19)
33 PRINT"FAZA 2− .**.**.* "
35 GOSUB 100
40 POKE 56577,109
42 PRINTCHR$(19)
43 PRINT"FAZA 3− *.**.**. "
45 GOSUB 100
50 GOTO 15
100 FOR I=1 TO Q :NEXT I
101 RETURN
List. 3. Stroboskop
1 PRINTCHR$(147)
10 INPUT"OPOZNIENIE';Q
11 POKE 56577,255
15 GOSUB 100
20 POKE 56577,0
30 GOTO 11
100 FOR I=1 TO Q :NEXT
110 RETURN
16
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/96
orum Czytelników
1129507.005.png 1129507.006.png 1129507.007.png 1129507.001.png
Forum Czytelników
Po poprawnym połączeniu całości
i włączeniu zasilania, należy nasz układ
oprogramować. Ponieważ User Port mo−
że być wykorzystany zarówno jako we−
jście, jak i wyjście, należy do jednego
z rejestrów układu wpisać wartość 255
(FF hex), co spowoduje, że CIA#2 bę−
dzie używać User Portu jako wyjścia.
Rejestr ten ma adres 56597 (DD03
HEX). Po uruchomieniu komputera nale−
ży z edytora Basica (zapisany w ROM
komputera i dostępny od razu po włącze−
niu) wpisać komendę: Poke 56577, 255.
O wiele przyjemniejszy w testowa−
niu urządzenia będzie program z listin−
gu I. Po wpisaniu programu do edytora,
uruchamiany go komendą RUN. Po za−
kończonym teście urządzenia można za−
stanowić się nad docelowym zastosowa−
niu interfejsu. W moim domu urządze−
nie wyposażone w triaki, steruje wężem
świetlnym. Oczywiście można znaleźć
sto innych zastosowań. Wszystko zależy
od pomysłowości konstruktora. Przykła−
dowy program obsługi węża świetlnego
przedstawia listing 2.
Całe urządzenie należy jeszcze wło−
żyć do obudowy. Proponuję na ściance
zamocować dwa gniazda − jedno prze−
znaczone do komputera, drugie do urzą−
dzenia docelowego np. zestawu prze−
kaźników, triaków, etc. Również diody
świecące, monitorujące poszczególne linie
wyjść, zainstalowane na obudowie spra−
wią dobre wrażenie, nie wspominając o
funkcjonalności takiego rozwiązania.
Mam nadzieję, że cały układ sprawi
Wam wiele satysfakcji, pomimo swojej
prostoty i łatwości montażu. Naprawdę
łatwo jest napisać program w Basicu,
który np. o godzinie 6 oo włączy radio,
czy podczas naszej nieobecności będzie
symulował obecność domownika. Być
może ktoś pokusi się o zbudowanie
edukacyjnego modelu robota, którego
można będzie nauczać jakiejś sekwencji
ruchów...
PS. To pierwsza tego typu “próba”
w moim życiu, więc mam nadzieję, że
wszystko jest napisane i opisane
w wystarczającym stopniu, by Was za−
dowolić.
mat domowych systemów sterowania.
Prosimy o listy z opisem własnych
osiągnięć w tym zakresie. W grę
wchodzą systemy oparte na PC−tach,
starych komputerach 8−bitowych, samo−
dzielnych sterownikach mikroprocesoro−
wych oraz wszelkie układy budowane
z pojedynczych kostek czy elementów
dyskretnych. Podzielcie się swymi do−
świadczeniami, zaprezentujcie samo−
dzielnie zaprojektowane i wykonane
urządzenia. Napiszcie też, co chcielibyś−
cie zbudować, a na razie nie bardzo po−
traficie. Wasze oczekiwania i doświad−
czenia mogą być bardzo cenne dla in−
nych. W redakcji przygotowujemy po−
mału cały system domowego sterowania
obejmujący użycie podczerwieni (piloty
TV pracujące w kodzie RC5), wyko−
rzystanie zdalnego sterowania za pomo−
cą telefonu (m.in. wykorzystanie kodu
DTMF), fal radiowych (pasmo CB), prze−
syłanie sygnałów siecią energetyczną.
Ma to być system otwarty, budowany
stopniowo z bardziej i mniej skompli−
kowanych, standardowych “klocków”,
z pomocą których każdy będzie mógł
zrealizować własne pomysły. Może
i Wy wniesiecie swój wkład do tego du−
żego przedsięwzięcia.
Zgodnie z zapowiedzią ze wstępu,
rozpoczynamy więc dwumiesięczny etap
“Dogrywki”. Listy kierowane do Redakcji
opatrzcie dopiskiem: “EdW − domowe
systemy sterowania”.
Rafał Pacharzyna, Racibórz
Od Redakcji: Bardzo nam się podobał
rzetelnie i jasno napisany list, zdradza−
jący wrodzoną skłonność do systema−
tyczności i (może jeszcze nie w pełni
ujawnione) zamiłowanie do porządku je−
go autora, a także, co bardzo ważne,
zawierający dużą dozę samokrytycyz−
mu. To dobry zadatek na przyszłość.
Zgodnie ze znaną komendą żeglarską:
tak trzymaj!
Temat poruszony przez Rafała nie
jest nowy, ale wydaje się godny przypo−
mnienia. Nasze pismo rzeczywiście ma
być “dla Wszystkich”, a temat automa−
tycznego sterowania różnymi urządze−
niami domowymi jest zawsze aktualny.
Publikujemy ten bardzo prosty pro−
jekt, bo chcemy wywołać dyskusję na te−
Cd. ze str. 8
Piotr Potocki z Bodzechowa pisze:
Szanowni Państwo! Na wstępie mojego
listu pragnę wyrazić słowa uznania dla
Waszego pisma, które dla mnie, czyli po−
czątkującego amatora jest doskonałe.
Moja przygoda z Elektroniką zaczęła się
w liceum, lecz z powodu trudności z na−
byciem części dopiero teraz, czyli po stu−
diach, wracam do niej z pełnym zapa−
łem. (...)
Piotr pyta, czy do współpracy z ”Przełącz−
nikiem sterowanym pilotem TV” (EdW 1/96)
nadaje się pilot od pewnego odtwarzacza
płyt kompaktowych, i czy ewentualnie trze−
ba zastosować inny układ odbiornika pod−
czerwieni. Nie potrafimy jednoznacznie od−
powiedzieć na to pytanie, ale najpraw−
dopodobniej współpraca jest możliwa .
Wszystko zależy od częstotliwości nośnej
pilota. Rozkazy w formie ciągu zer i jedy−
nek emitowane są przy wykorzystaniu im−
pulsów o częstotliwościach nośnych rzę−
du kilkudziesięciu kiloherców. Jak poda−
no w ramce na stronie 11 EdW1/96, czu−
łość układu SFH505 jest największa przy
częstotliwości nośnej impulsów promie−
niowania podczerwonego równej 30kHz
i maleje do 50% przy częstotliwościach
25kHz i 37kHz. Ten element odbiorczy mo−
że więc być stosowany, jeśli częstotliwość
powtarzania impulsów nośnych zawiera
się w zakresie 25...40kHz. Dla upewnienia
się należałoby to zmierzyć za pomocą os−
cyloskopu (duża dokładność pomiaru nie
jest potrzebna). Jedną z możliwości jest
użycie zwykłej fotodiody na podczerwień,
np. BPY30...46, czy BPW84 w układzie jak
na rysunku a. Dla uzyskania dużego syg−
nału, odległość od pilota powinna wyno−
sić kilka centymetrów.
a)
Jeśli pilot da się bez problemów otwo−
rzyć, to wystarczy zmierzyć przebiegi na
diodzie nadawczej pilota w układzie z ry−
sunku b.
W razie gdyby częstotliwość była dużo
większa niż 40kHz, co jednak jest bardzo
mało prawdopodobne, należałoby zasto−
sować inny układ odbiornika. Firma Sie−
mens ma obecnie w swej ofercie nową
rodzinę odbiorników SFH506, w skład któ−
rej wchodzą wersje przeznaczone do pra−
cy przy częstotliowściach nośnych 20, 33,
36, 38, 40 i 56. Natomiast Telefunken
produkuje rodzinę TFMS5xx0, w której
skład wchodzą odbiorniki na częstotliwo−
ści nośne 30...40kHz. Dwie środkowe cyfry
oznaczenia wskazują częstotliwość pra−
cy, np. TFMS5360 ma maksymalną czu−
łość przy częstotliwości nośnej 36kHz.
Piotrze, gdybyś mimo wszystko miał kłopo−
ty, sensowną alternatywą jest zakup ta−
niego krajowego pilota, który na giełdzie
kosztuje około 15 złotych.
b)
Cd. na str. 59
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/96
17
orum Czytelników
1129507.002.png 1129507.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin