14_08.pdf

Nazywam się Przemysław Prus. Mam

19 lat i studiuję informatykę na Politech−

nice Wrocławkiej. Elektroniką zajmuję

się już od dłuższego czasu. Już na dzie−

siąte urodziny zażyczyłem sobie lutow−

nicę. Mam ją do dziś, choć w obecnych

moich konstrukcjach jest ona raczej nie−

przydatna, a trzymam ją jako pamiątkę

(czasem lutuję nią przewody, aby nie po−

myślała sobie, że ją porzuciłem). Poza

elektroniką interesuje mnie kultura Ja−

ponii, a największym marzeniem jest za−

mieszkanie w niej i praca w jednej

z tamtejszych firm elektronicznych.

Każdy elektronik−amator spotkał się

z problemem obudowy do nowoskonstru−

owanego układu Problemem jest także wy−

konanie estetycznej płyty czołowej. Udało

mi się go rozwiązać (tak mi się przynajmniej

wydaje).

Małem gotową płytę z przewierconymi

otworami pod potencjometr, przełączniki,

LED−y, lecz trzeba było to jakoś opisać. Wy−

konałem więc kopię tej płyty z brystolu.

Następnie opisałem ją przy pomocy cienko−

pisów, kolorowych flamastrów, szablonów

i całej masy przyborów kreślarskich. Wyg−

lądało to fajnie. “Maskę” tę nakleiłem na

płytę czołową obudowy. Jednak przy częs−

tych manipulacjach papier się po prostu

wycierał.

I wtedy przyszedł mi do głowy genialny,

bo prosty pomysł. Jeszcze raz wykonałem

z brystolu wzór płyty, lecz tym razem po

naniesieniu napisów i rysunków zaniosłem

ją do... zalaminowania (tam, gdzie laminują

dokumenty). Nożem do wykładzin i dziurka−

czem wyciąłem potrzebne otwory. Koszt

laminowania był groszowy, a efekt zaska−

kująco dobry. Tak wykonaną maskę przyk−

leiłem do płyty czołowej.

Dziś do nanoszenia napisów na papier

używam komputera i drukarki. Sprawia to,

że efekt jest jeszcze lepszy, nawet gdy na−

pisy są czarno−białe.

Przemysław Prus

Problem

obudowy wzmacniacza musi być połączo−

ny z masą (wzmacniacz ma zasilanie sy−

metryczne).

Rozwiązanie

Na szczęście przypomniałem sobie, jak

kiedyś poradziłem sobie z zaizolowaniem

przewodów będących pod napięciem

300000V, którymi chciałem doprowadzić

prąd zasilający skanerorozpruwacz izotro−

meryczno liftingowy. Przecież zwyczajny

papier jest całkiem niezłym izolatorem! Kie−

dy powiedziałem o tym mojemu przyjacie−

lowi, ten z jękiem odpowiedział, że papier

także źle przewodzi ciepło i że mój pomysł

jest do kitu (nie KITU AVT, oczywiście). Ja

jednak wiedziałem, co mówię. Kolejność

postępowania przyjęliśmy następującą:

1.Zaopatrzyliśmy się w kawałek niezbyt

grubej bibuły, a właściwie wykorzystaliś−

my serwetkę śniadaniową. W ofercie

handlowej AVT znajduje się pasta siliko−

nowa, doskonale przewodząca ciepło

i będąca znakomitym izolatorem.

2.Wysmarowaliśmy bibułę z obu stron

pastą i poszliśmy na kawę. Po powrocie

okazało się, że silikon dokładnie nasycił

bibułę, która stała się prawie przezro−

czysta.

3.Położyliśmy bibułę na radiatorze, a na

niej końcówkę mocy i całość mocno

skręciliśmy śrubami. Część pasty siliko−

nowej wyciekła spod końcówki i została

usunięta razem z obciętym ostrym no−

żem nadmiarem bibuły. Całość poddaliś−

my próbie wytrzymałości izolacji stosując

napięcie 220VAC. Trzymało!

Wasz MacGyver

Odwiedziłem niedawno mojego kolegę,

jednego z redaktorów EdW, który opraco−

wuje ostatnio dla Was rewelacyjną kon−

strukcję wzmacniacza dużej mocy. Zasta−

łem go w momencie, kiedy właśnie wyry−

wał sobie resztki włosów z głowy. Kiedy

zapytałem go o przyczynę takiej rozpaczy,

odparł że nie ma żadnej podkładki izolacyj−

nej, która pasowałaby do końcówki mocy

typu TDA1514. Podkładki pod typowe obu−

dowy tranzystorów mocy zdobyć łatwo, ale

podkładek pod końcówki wzmacniaczy

m.cz. nie znaleźliśmy w żadnej ofercie.

Tymczasem producenci układu TDA1514

z iście szatańską złośliwością połączyli obu−

dowę tego elementu z minusem zasilania,

a radiator będący istotnym elementem

Wasz MacGyver

Z OSTAŃ AGENTEM M AC G YVERA

W rubryce "Drobne rady MacGyvera" zamieszczamy krótkie notki, których autorami jesteście przede wszyskim Wy − Czytelnicy EdW.

Każdy praktykujący elektronik ma w skarbnicy swoich doświadczeń liczne “patenty” − pomysły i sposoby ułatwiające pracę. Najczęściej są to

drobiazgi, ale właśnie drobiazgi czasami potrafią nam do reszty uprzykrzyć nasze umiłowane hobby. Nie chcemy w tym kąciku zajmować się

rozbudowanymi układami elektronicznymi, ani rozważać skomplikowanych problemów teoretycznych. Ot, kilka zdań: problem i sposób jego

rozwiązania. Co czym zastąpić, jak poradzić sobie z zawsze uciążliwymi sprawami mechaniki i obudowania naszych układów? Jakie drobne

usprawnienia zastosować przy wykonywaniu i testowaniu urządzeń?

Przysyłajcie więc wszelkie informacje o stosowanych przez Was chwytach. Ale uwaga: niezbędnym warunkiem zamieszczenia notatki

jest nadesłanie swojego zdjęcia i kilku zdań o sobie (wiek, zawód, zainteresowania elektroniczne i te nie związane z elektroniką). Wasze

opisy będą publikowane w postaci zredagowanej przez samego MacGyvera.

E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/97

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: