Procesy Ludnościowe.pdf

(323 KB) Pobierz
76699717 UNPDF
38
Współczesne teorie: uwarunkowań procesów demograficznych
39
Z kolei ML Okólski formułuje model uwarunkowań umieralności, w którym
obok zmian spoleczno-ekonomicznych (modernizacji) odgrywają jednocześnie
poważną negatywną rolę zagrożenia środowiskowe (A) i behawioralne (B) oraz
pozytywną role zachowania społeczne chroniące zdrowie (X. Y, Z) według
klasyfikacji przytoczonej w tablicy 1.1. M. Okólski zakłada, że modernizacja niesie
ze sobą nasilenie zagrożeń lypu A i l', stwarzając jednocześnie możliwości
przeciwdziałania szkodliwym dla zdrowia skutkom modernizacji przez podej­
mowanie specjalnych działali mieszczących sic w grupie czynników X, Y i Z.
Badanie zależności miedzy tempem przyrostu ludności a możliwościami wzrostu
produkcji środków spożycia (w szerokim znaczeniu) nie przestaje zajmować demo-
orafów, ekonomistów i polityków. Zainteresowanie to wywodzi się z szybkiego
tempa wzrostu liczby ludności świata. W okresie 1650-1850, tj. w ciągu 200 lat,
nastąpiło podwojenie ogólnej liczby ludności świata, kolejny okres podwojenia trwał
już tylko 100 lat (1850-1950). a następny — 38 lat (1950-1988). Podwojenie liczby
ludności po 1990 r. może nastąpić w ciągu 80-85 lat. jeśli zrealizuje się średni
yanmt projekcji, gdvi obecnie obserwujemy wyraźne zmniejszanie przyrostu
naturalnego.
Tablica 1.2
Ludność świata (w min osób)
Szacunek CaiT-Sauiult-rsa IUI l:it:i
Szacanck ONZ na lala
Tnhlicii 1.1
Zagrożenia zdrowia i zachowania społeczne chroniące zdrowie w czasie modernizacji
lub w społeczeństwie nowoczesnym
1650
1750
1850
1900
1950
1990
2000
2010
2025
2050
min. 6 062 6 726 7 474 7 662
345 729 1 171 1 608 2 524 5 282 śr. 6 091 6891 8 039 9 367
max. 6123 7 060 8 581 11 156
Źródło: Mały Rocznik Stalynyczny /We s. 15; World ropulolion Protpccl.*: The I9<X> Rensum. aneks 11 i III, Nowy Jork ] l >97
Zagrożenie zdrowia
. .
Zachowania społeczne chroniące zdrowie
A. Za ;rożenia środowiskowe
X. Oświata zdrowotna
A. . .Środowisko przyrodnicze
X.l. Placówki oświatowe
A.1.1. Zanieczyszczenie powietrza
X.2. Wyspecjalizowane ośrodki promujące
Pole zainteresowań badaczy rozszerzyło się w ostatnich latach o problematykę
ochrony środowiska człowieka oraz o ocenę zasobów surowcowych w kontekście
rosnącej liczby ludności.
Demografowie ONZ obliczyli, że gdyby założyć osiągnięcie w skali światowej
w latach 2020-2025 poziomu prostej reprodukcji (W in = 1,0. a W rb = od 1,00 do 1,15,
w zależności od przyszłego poziomu umieralności), wówczas ogólna liczba ludności
ustabilizowałaby się w przyszłości (ok. 2110 r.) na poziomie ok. 11 mld osób. Jeżeli
natomiast poziom prostej zastępowalności pokoleń zostałby odsunięty w czasie do lat
2075-2080, to liczba ludności świata ustabilizowałaby się w przyszłości (ok. 2130 r.)
na poziomie 14 mld osób.
W opracowaniu Banku Światowego z 1988 r. przewidywano stabilizację liczby
ludności świata na poziomie 9,8 mld, poczynając od 2080 r.
Z przytoczonych szacunków wynika, że nadal nie jest łatwo określić przyszłą
liczbę ludności świata. Na tym tle pojawia się coraz częściej pytanie o granice
.pojemności ludnościowej naszego globu. Różne przy tym stawiane są warunki:
wyżywienia, zasobów mineralnych, warunków życia wynikających z właściwych
proporcji między szeroko rozumianym środowiskiem a ludnością ilp.
Z punktu widzenia możliwości wyżywienia przytaczane są zazwyczaj dwa
szacunki. C. Clark
A. 1.2. Zanieczyszczenie wody
zdrowie
A. 1.3. Zanieczyszczenie gleby
X.3. Środki masowego przekazu
A. 1.4. Inne zagrożenia
X.4. Kształcenie kadr medycznych
.
A.: . Środowisko społeczne
X.5. Wzory zachowań
A. 2.1. Świadomościowe
A.2.2. Zawodowe
A.2.3. Komunalno-transportowc
B. Za Ł rożenia behawioralne
Y. Normy prawne
B.l Odżywianie
Y.l. Zadania kontrolne i szczepienia
B.l.I. Skażenie mikroorganizmami
Y.2. Stan sanitarny
B.l.2. Skażenia chemiczne
Y.3. Jakość artykułów konsumpcyjnych
B.l.3. Dieta wiodąca do otyłości
Y.4. Zachowania antyzdrowotne
B.l.4. Niedobory dietetyczne
Y.5. Zachowania prozdrowotne
B.l.5. Higiena odżywiania
Y.6. Ochrona przed zdarzeniami
B.l.6. Regularność odżywiania
gwałtownymi
B .2 Tryb życia
B.2.1. Racjonalność odżywiania
B.2.2. Zakłócenia rytmu
Z. 1 )/iatalność sanitarna i medyczna
biologicznego
Z. 1. Infrastruktura
B.2.3. Czas pracy i relaksu
Z.2, Materiały
B.2.4. Higiena osobista
Z.3. Personel
2
7 w 1967 r. oszacował, że na Ziemi znajduje się 24 min mil
B.2.5. Ruch fizyczny
Z.4. Dostępność usług
B .3. Sprawność fizyczna
Z.5. Standard usług
kwadratowych powierzchni nadającej się pod uprawę. Przy zastosowaniu duńskiej
kultury rolnej i przy duńskiej diecie można wyżywić 12 mld mieszkańców, przy
diecie średnioeuropejskiej 19 mld.
Z kolei R. Revelle na konferencji w Bukareszcie w 1974 r. udowadniał, że przy
wydajności produkcji farmerów ze stanu Iowa w Stanach Zjednoczonych (nic
najwyższa wydajność) na wszystkich ziemiach uprawnych (bez tropików) można
wyżywić 7,6 mld ludzi przy minimalnej diecie 2500 kalorii na dzień. Jeśliby również
B.4, Higiena i pielęgnacja zdrowia
Z.6. Organizacja i funkcjonowanie
< 1 n ( l 1
B.5. ,.Zachowań i a zastępcze"
B.5.1. Wiek inicjacji
B.5.2. Długość okresu uprawiania
B .5.3. Intensywność
B.5.4. Toksyczność
H.5.5 Zachowania towarzyszące
umieralności, raport CPliH 09.0/. Warszawa IW
"' C. Clark. Populaiion Growih and Lund Usi\ Londyn 1967
M Okólski. Model zaclwriwuinuśa i umieralności. Analizo wybranych luińtitit/m-synerfiu-znego działaniu rńzmch czvnnikmi
76699717.003.png 76699717.004.png
Wj)[i)w;itl/ciijc
.1 ,|M>II.U..W,I . tropiki, U) można by wyżywić 38-48 mid osób przy diecie
• KKK) ')(!()() kalorii na dzień. Cala trudność sprowadza się do kosztów takiej operacji
i nieiownomiernego rozmieszczenia środków finansowych w świecie.
Branie pod uwagę jednego kryterium jest zdecydowanie niewystarczające. Nie
chodzi bowiem o wyznaczanie, ilu ludzi może pomieścić Ziemia, lecz raczej
0 wskazanie, ilu ludzi może żyć przy zachowaniu stanu równowagi między szeroko
rozumianymi zasobami i środowiskiem przyrodniczym.
Prognozy demograficzne łącznie z projekcjami ostrzegawczymi dają podstawę
do formułowania określonych programów działań dla zapobiegania niekorzystnym
tendencjom.
Na tym tle wraca ponownie zainteresowanie poszukiwaniem optimum ludności.
Wydaje się, że przy istniejącym obecnie wysokim stopniu społecznego podziału
pracy nie. może być jednak mowy o uniwersalnym optimum ludności dla określonego
kraju czy nawet grupy krajów. Nie pomijając sprawy zmian warunków, wynikają­
cych z rozwoju społeczno-gospodarczego i stałego postępu wiedzy, optimum
ludności dla określonego czasu i terytorium można sobie wyobrazić jedynie z punktu
widzenia pewnych z góry wyznaczonych kryteriów.
Rozważana jest również koncepcja wyznaczania optymalnej struktury ludności
według płci i wieku, która traktuje się jako docelowy model. Za pomocą określonej
polityki ludnościowej 3 * można (teoretycznie) wpływać na kształtowanie procesu
reprodukcji ludności, tak aby zdążał on do ukształtowania owej optymalnej struktury.
Praktycznie jest to bardzo trudne do osiągnięcia i wymagałoby konsekwentnie
i skutecznie realizowanej polityki w długim okresie (ok. 100 lat). Częściej spotyka się
poszukiwania badawcze zmierzające do określenia najbardziej korzystnego rozwoju
liczebnego i kształtowania struktury według płci i wieku w powiązaniu z obecną
strukturą i przesłankami społeczno-ekonomicznymi na okres krótszy, do 30 lat.
Chodzi tu z reguły o uzasadnianie celowości, ewentualnie konieczności prowadzenia
określonej polityki ludnościowej.
W warunkach Polski równic ważne jest badanie społeczno-ekonomicznych
konsekwencji fluktuacji stanu liczebnego kolejnych kohort (wyże i niże demo­
graficzne), które kształtują piramidę wieku, jak i określanie wpływu owych fluktuacji
na programy rozwoju społeczno-gospodarczego kraju.
Zagadnienia powiązań między rozwojem demograficznym, rozwojem ekono­
micznym i zmianami środowiska znajdują się w centrum uwagi zarówno indywidual­
nych badaczy, jak i instytucji międzynarodowych. Organizacja Narodów Zjed­
noczonych publikuje regularne raporty zatytułowane ..Population. Environment and
Development".
Źródła I zakres; Mmmm
2.1
Wprowadzenie
We współczesnym świecie nic może być mowy ani o prawidłowej analizie procesów
gospodarczych, ani o prawidłowej polityce ekonomicznej bez wszechstronnej
znajomości procesów demograficznych. Stąd też, wywodzi się konieczność szukania
źródeł możliwie dokładnych informacji, niezbędnych do prowadzenia analizy stanu,
struktury i dynamiki ludności.
Do źródeł informacji statystycznej o ludności należy zaliczyć:
1) spisy ludności,
2) ewidencję bieżącą ludności.
3) specjalne badania metodą reprezentacyjną.
4) specjalne badania monograficzne.
5 ) materiały wtórne itp.
Spośród wymienionych źródeł informacji największe znaczenie, z punktu
widzenia możliwości prowadzenia szczegółowej analizy demograficznej, ma spis
powszechny przedstawiający stan i strukturę ludności w jednym momencie na
terenie całego kraju oraz naświetlający wszechstronne związki, zachodzące między
poszczególnymi rodzajami badanych cech. Wyniki badań spisowych stanowią zatem
podstawowe źródło informacji, bez których bardzo utrudnione jest prowadzenie
analiz i szacunków demograficznych.
Drugie zasadnicze źródło informacji stanowią: ewidencja bieżąca stanu
ludności (księgi meldunkowe), ewidencja ruchu naturalnego ludności (dane
urzędów stanu cywilnego dotyczące zawierania małżeństw, urodzeń, zgonów) oraz
ewidencja ruchu wędrówkowego (dane Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Ad­
ministracji), ustalane na podstawie zameldowali i wymeldowali.
Trzecim źródłem informacji, którego znaczenie systematycznie się zwiększa, są
specjalne badania prowadzone metodą reprezentacyjną. Są to badania prze­
prowadzane zarówno w skali kraju, jak i poszczególnych regionów, czy też
określonych zbiorowości według wybranych cech.
2.2
Powszechne spisy ludności
Por. podrozdz. 10.5
Powszechny spis ludności jest to pełne badanie statystyczne ip.ta!a|:i< >' M.IM li- I-
ny i strukturę ludności według określonych cech, w określ..ir
iu< m n i. .
76699717.005.png 76699717.006.png
42
/.mdła i zakres informacji
Powszechne spisy ludności
43
określonym leiyloiiiiiu w drodze indywidualnego uzyskiwania informacji o wszyst­
kich jednostkach |»«1 li! 1 .;!j;|('ych badaniu.
Definicja la doiyezy. i /cc/ jasna, współczesnych spisów opartych na podstawach
naukowych. Ilisloria spisów sięga wielu wieków wstecz. Ówczesne spisy miały
ograniczony zasięg, spiowadzaly sic tylko do ustalania ogólnej liczby osób („głów")
lub osób zdolny '> do iv icy c/y noszenia breni. Ogólne liczby ludności stanowiły
najczęściej podstawę do uslalcnia wielkości podatków na poszczególnych obszarach.
Istnieją dowody, ze w Egipcie w IV w. p.n.e. przeprowadzano spisy ludności i jej
majątku. Podobnie w Chinach w II w. p.n.e. ustalano liczbę ludności oraz liczbę
gospodarstw rolnych.
W starożytnym Rzymie odbywały się już regularnie spisy ludności, zwane
cenzusami.
Począwszy od XVIII w. w wielu krajach zaczęto przeprowadzać powszechne
spisy ludności w sposób systematyczny, na zasadach, które można uznać za
nowoczesne 1 .
Najwcześniej, bo już w 1749 r., przeprowadzono spis ludności w Szwecji,
a następnie powtarzano to badanie w regularnych odstępach co 5 lat. W Stanach
Zjednoczonych pierwszy spis powszechny miał miejsce w 1790 r. i od tego czasu
odbywa się regularnie co 10 lat.
W Rosji carskiej natomiast pierwszy spis powszechny przeprowadzono
w 1897 r. W b. ZSRR spis ludności odbył się już w 1920 r.. nie objął jednak ludności
całego kraju, którego część byki w tym czasie okupowana przez wojska kontr­
rewolucyjne i interwencyjne. Spis obejmujący ludność całego b. ZSRR prze­
prowadzono w grudniu 1929 r. Kolejne spisy przeprowadzono w styczniu 1939 r.,
w grudniu 1959 r., w grudniu I 970 i\, w styczniu 1979 r. i w styczniu 1989 r. oraz po
rozpadzie ZSRR, w Rosji w czerwcu 2002 r.
Pierwszy spis ludności, obejmujący całą ludność zamieszkującą ziemie polskie,
zorganizowano w 1789 r. (w ówczesnych granicach). Nieco wcześniej, bo w lalach
1777 i 1787, przeprowadzane były spisy ludności miast. Spis z 1789 r. był spisem
sumarycznym, określającym liczbę ludności miast i wsi.
Pierwszy imienny spis ludności przeprowadzono w 1790 r. W okresie Księstwa
Warszawskiego spisy odbyły się w lalach 1808, 1810 i 1811; dostarczyły one
informacji o cechach demograficznych i strukturze zawodowej ludności. W okresie
zaborów na terenie ziem polskich spisy ludności przeprowadzano jednocześnie ze
spisami na terytoriach państw zaborczych.
W okresie między wojnami światowymi przeprowadzono w Polsce dwa spisy
powszechne o szerokim zakresie. Pierwszy z nich zobrazował stan ludności w dniu
30.09.1921 r„ drugi — w dniu 9.12.1931 r.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej w dniu 14.02.1946 r. przeprowadzono
spis sumaryczny ujmujący stan i strukturę ludności według wieku (kilka grup) oraz
pici. Pełń)
2.2.1
Ogólne zalecenia
1 Narodowy Spis Powszechny zorganizowano sześciokrotnie, w dniach
3.12.1950 r„ 6.12.1960 r.. 8.12.1970 r., 7.12.1978 r.. 6.I2.I')88 r.. a ostatni w dniu
20.05.2002 r.
Zaodnie z zaleceniami Organizacji Narodów Zjednoczonych spisy powszechne
powinny odbywać się co JO lat, w latach zakończonych na 0 (np. I960 r.,
1970 r ) lub im bliskich. Przeprowadzanie spisów ludności we wszystkich ' •
jach w zbliżonych terminach ułatwia opracowanie szacunków ludnościowych w skali
całego globu.
Warto zwrócić uwagę, że dla bieżących potrzeb działalności państwa niezbędne
jest określanie stanu i struktury ludności według podstawowych cech demografie/
nych i społeczno-zawodowych częściej niż raz na 10 lat. W polskiej praktyce
statystycznej w okresach międzyspisowych ustalano dodatkowo stan i slriiklurę
ludności według pici, wieku i rozmieszczenia terytorialnego na podstawie danych
ksiąg meldunkowych lub mikrospisu, co pozwalało na wprowadzanie różnych
korekt, zwłaszcza w podziale ludności na miejską i wiejską.
Dobrze przeprowadzony spis ludności musi spełniać wiele podstawowych
warunków. Do najważniejszych należą:
1) precyzyjne określenie badanej zbiorowości pod względem rzeczowym,
terytorialnym i czasowym,
2) właściwy układ formularzy, jednoznacznie sformułowane pytania i dobra
instrukcja,
3) dobra organizacja,
4) pozytywny stosunek ludności do spisu.
Precyzyjne określenie badanej zbiorowości pod względem rzeczowym wymaga
bardzo szczegółowego ustalenia, jakie osoby należy spisać. Ta zdawałoby się prosta
kwestia może jednak w praktyce budzić zasadnicze wątpliwości, np. czy spisywać
tylko ludność stale zamieszkującą daną miejscowość, czy również i tych, którzy
przebywają czasowo lub są nieobecni czasowo (okresowo) ze względu na odbywaną
naukę itp. Co należy rozumieć przez czasową nieobecność?
Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami osoba zameldowana „na
zamieszkanie" w jednej miejscowości może być jednocześnie zameldowana „na
pobyt czasowy" w innej. W związku z tym liczba zameldowanych „na pobyt
czasowy" powinna się bilansować z liczbą osób wymeldowanych „na pobył
czasowy". Bilans taki stanowi dość istotny element oceny dokładności prze­
prowadzanego spisu.
Należy dodać, że spisem powinny być objęte wszystkie jednostki badanej
zbiorowości, a więc cała ludność określonego terytorium. Wszystkie osoby spisywa­
ne są z imienia i nazwiska, co z jednej strony gwarantuje możliwość przeprowadzenia
kontroli zapisów, z drugiej zaś umożliwia wykrycie pominięć lub kilkakrotnego
spisania tych samych osób.
Z wymogiem imienności spisu nierozerwalnie się wiąże konieczność bezpo­
średniości uzyskiwania informacji. Chodzi o maksymalne zapewnienie możliwości
zbierania informacji bezpośrednio od osób podlegających badaniu. W wyjątkowych
przypadkach informacje mogą być zbierane od najbliższego otoczenia osób
nieobecnych w momencie spisywania.
( . Kozłowski. Powszechne spisy ludności. Warszawa 1951. s. 16-18.
76699717.001.png
I-I
Powszechne spisy ludności
1 'n-i-yy.yjnc określenie badanej zbiorowości pod względem terytorialnym
uniemożliwia pominięcie lub kilkakrotne spisywanie ludności na określonych
obszarach. Dokładne określenie granic województw, powiatów, gmin. a zwłaszcza
obwodów spisowych, wymaga przeprowadzenia przed spisem bardzo wielu adminis­
tracyjnych akcji porządkowych (porządkowanie nazewnictwa miejscowości, ulic,
numeracji domów i mieszkań).
Przez określenie badanej zbiorowości pod względem czasowym rozumie się
oznaczenie dokładnego terminu, w którym spis zostanie przeprowadzony; chodzi tu
o wybranie takiego momentu, w którym ruchliwość ludności jest najmniejsza.
W polskiej praktyce przyjmowano dotychczas okres zimowy jako najdogodniejszy
pod tym względem. W 2002 r. zdecydowano się jednak przeprowadzić spis w maju.
aby zapewnić bezpieczeństwo rachmistrzom i zwiększyć poczucie bezpieczeństwa
odwiedzanych przez nich mieszkańców.
Elementem związanym z określeniem badanej zbiorowości pod względem
czasowym jest również wybór samego momentu spisu. Nie wystarczy bowiem
stwierdzić, że spisywać należy ludność w określonym dniu (ponieważ w praktyce
stwarza to możliwość wielokrotnego spisywania tych samych osób, które w ciągu
jednego dnia mogą znaleźć się w kilku miejscowościach), konieczne jest pre­
cyzyjne ustalenie tzw. momentu krytycznego spisu. Tym momentem w prak­
tyce polskich spisów jest stan o północy. W spisie z 1950 r. jako moment kry­
tyczny przyjęło np. stan o północy z dnia 3 na 4 grudnia, w spisie z 1988 r.
— stan o północy z dnia 6 na 7 grudnia, a w spisie z 2002 r. — stan o północy z dnia
20 na 21 maja. Spisywano zatem wszystkich tam, gdzie znajdowali się w tym właśnie
momencie.
Spośród wyżej omówionych podstawowych warunków, które powinien speł­
niać dobrze przeprowadzony spis. na szczególną uwagę zasługuje ,.pozytywny
stosunek ludności do spisu", umożliwiający zdobycie wiarygodnych informacji.
W związku z tym niezbędne jest przeprowadzenie szerokiej akcji propagando­
wej wyjaśniającej cele spisu oraz jednoczesne zapewnienie z jednej strony cał­
kowitej tajemnicy spisywanych informacji, z drugiej zaś prawnej podstawy ich
uzyskiwania.
Narodowe spisy powszechne są przeprowadzane na podstawie ustaw sej­
mowych, które nakładają na ludność obowiązek udzielania rachmistrzom spisowym
ścisłych, wyczerpujących i zgodnych ze stanem faktycznym odpowiedzi na pytania
zawarte w formularzach spisowych, a jednocześnie gwarantują, że uzyskane
zeznania indywidualne, składane przez prywatne osoby i instytucje, będą zużyt­
kowane wyłącznie do zestawień statystycznych. Dane te nic mogą być udostępniane
ani władzom publicznym, ani instytucjom, ani osobom prywatnym w innym celu. Za
ścisłe przestrzeganie tej uchwały odpowiadają osobiście osoby biorące udział
w badaniu statystycznym
2 .
Istnieją ogólne zalecenia Komisji Statystycznej ONZ. aklti.ilizowaiir |>i cd
każdą zbliżającą się rundą spisów, co do zakresu spisu. Zalecenia /wią ani 1
ze spisami ludności, które były przeprowadzone ok. 20001\, obejmowały n.i:.lepu|.|i y
program podstawowy 4 :
Cechy geograficzne:
1) miejsce zamieszkania:
a) liczba osób.
b) miejscowość.
2) miejsce zamieszkania na rok przed spisem.
Cechy demograficzne:
3) pleć,
4) wiek.
5) stan cywilny prawny.
6) kraj/miejsce urodzenia,
7) obywatelstwo.
Cechy ekonomiczne:
8) bieżąca aktywność ekonomiczna,
9) czas przepracowany,
10) zawód wykonywany,
11) rodzaj działalności zakładu pracy.
12) status zatrudnienia.
13) miejsce pracy.
Cechy dotyczące wykształcenia:
14) poziom wykształcenia.
Cechy dotyczące gospodarstwa domowego i rodziny:
15) stosunek do reprezentanta gospodarstwa domowego:
c) pozycja osoby w gospodarstwie domowym,
d) pozycja osoby w rodzinie.
e) typ rodziny biologicznej.
f) wielkość rodziny biologicznej.
g) liczba dzieci według wieku (w rodzinie),
h) liczba osób aktywnych zawodowo w rodzinie,
i) typ gospodarstwa domowego,
j) wielkość gospodarstwa domowego,
k) liczba osób aktywnych zawodowo w gospodarstwie domowym.
1) liczba dzieci według wieku (w gospodarstwie domowym),
m) liczba osób w wieku emerytalnym.
Wśród wielu zalecanych pytań uzupełniających wymieńmy tylko dotyczące
płodności kobiet:
1) ogólna liczba dzieci żywo urodzonych,
2) data zawarcia pierwszego małżeństwa,
3) data zawarcia obecnego małżeństwa.
3 Recommcndmionsfprlhe2(KMCensusesofPt^mlulitmimdllousm^iniUrHCI
H< ,••!>•«
I
~ Osoby naruszające uchwałę o obowiązku zachowania tajemnicy statystycznej (spisowej)
podlegają karze aresztu i grzywny lub jednej z tych kar.
and Statislical Office of EC, Genewa 1998
4 Cyframi oznaczono tematy podstawowe, a liter.nm
e
" 1 "
l'"
'"'
76699717.002.png
Jesi rzeczą oczywistą, że poza wymienionymi cechami mogą występować
leniały dodatkowe, których /.badanie jest konieczne lub nie, w zależności od
konkrelnyeli poii/eb kiaju |n/.epiowadznjąccgo spis (np. poprzednie miejsce
zamieszkania, grupa eluic/.iia, język, wyznanie religijne, kierunek wykształcenia,
uczęszczanie do szkoły, piara dodnlkowa. główne źródło utrzymania).
Należy także zwrócić uwagę na częste łączenie ze spisami ludności spisów
.m :?r; . e -, armii.mv n.;oszl.aiiiov>ycli. iiicruchoiMu.sci, gOopuuansiw roiuycfa,
przedsiębiorstw pozarolniczych. Łączenie łych spisów wymaga wprawdzie dobrej
organizacji, ale ino/.e znacznie wzbogacić zakres zbieranych informacji, umoż­
liwiając korelowanie wielu cech. I Lak, w Polsce w 2002 r. wraz ze spisem ludności
i mieszkan przeprowadzono leż spis rolny oraz dwa badania towarzyszące — pełne
badanie migracji ora/ badanie reprezentacyjne dzietności kobiet.
Na podstawie danych spisów z ku 1931-1988 opracowano stan liczebny i różne
struktury ludności faktycznie zamieszkałej według ustalonych (przez GUS) kiyte-
nów faktycznego zamieszkania.
Ujęcie stanu liczebnego ludności zamieszkałej powinno mieć większą wartość
poznawczą niż ujęcie sianu liczebnego ludności obecnej. Liczba ludności zamiesz­
kałej powinna lepiej charakteryzować poszczególne miejscowości i być podsta-i
wą analiz i pro^uo- a<..niograacz,nycii. Jednakże opracowywanie danych uoiyczą-:
cych ludności obecnej może być również przydatne przy ocenie stanu liczebnego
i różnych struktur ludności, zwłaszcza w miejscowościach o dużym ruchu migra­
cyjnym. Aby sprawdzić, czy cała ludność została objęta spisem, w formularzu-
spisowym powinno znaleźć się pytanie na temat ludności obecnej w momencie
krytycznym spisu.
W spisie z 1988 r. stosowano zasady zbierania informacji analogiczne do
przyjętych w poprzednich spisach. Należy dodać, że używane w opracowaniach
spisu 1988 r. pojęcie ludności faktycznie stale zamieszkałej na danym terenie różni się
nieco od pojęcia stałego mieszkańca w rozumieniu przepisów ewidencji ludności.;
W spisie bowiem osoby, które opuściły swój dom rodzinny (miejsce zameldowania na
pobyt stały) na okres dłuższy niż 2 miesiące, są ujęte jako mieszkające faktycznie nie
w miejscu zameldowania na pobyt stały, lecz tam, gdzie aktualnie przebywały.
Zgodnie z zaleceniami międzynarodowych organizacji (ONZ. Eurostat) w Na-
rodoyvym Spisie Powszechnym w 2002 r. po raz pierwszy wyodrębniono dodatkową
kategorię ludności tzw. rezydentów, tak więc opracowanie wyników spisu obejmuje
trzy kategorie zamieszkania ludności o następujących nazwach:
1) ludność faktycznie zamieszkała (odpowiadająca kategorii ludności dejure),
2) ludność stale zamieszkała (odpowiadająca kategorii ludności dc jurę),
3) ludność rezydująca (rezydenci).
Termin ludność faktycznie zamieszkała obejmuje:
1. Osoby mieszkające stale, które były:
ł) obecne w momencie krytycznym spisu.
2) nieobecne w momencie krytycznym spisu przez okres krótszy niż 2 miesiące,
3) nieobecne w momencie krytycznym spisu przez okres dłuższy niż 2 miesią­
ce, jeśli ich nieobecność wynikała z:
— odbywania zasadniczej służby wojskowej lub innej w systemie skoszarowanym,
— przebywania w zakładzie karnym lub śledczym.
— pobytu za granicą.
2. Osoby przebywające czasowo przez okres powyżej 2 miesięcy z powodu:
1) nauki, pracy, warunków rodzinnych lub mieszkaniowych.
2) leczenia, rehabilitacji lub przebywania w domu opieki społecznej.
Kategoria ludności faktycznie zamieszkałej nie uwzględnia imigrantów z za­
granicy, którzy nie mają zgody na osiedlenie się w Polsce.
Ludność stale zamieszkała obejmuje (z reguły zameldowanych na pobyt
stały):
1) obecnych y\ momencie krytycznym spisu,
2) nieobecnych w momencie krytycznym spisu, bez względu na czas trwania
nieobecności.
2.2.2
Kategorie ludności spisowej
Podstawowym zadaniem spisu jest ustalenie stanu liczebnego i struktury ludności
według z góry ustalonych eeeli w określonym momencie. Chodzi przy tym
0 uzyskanie danych dla indywidualnych miejscowości, podstawowych jednostek
administracyjnego podziału kraju oraz w skali całego kraju.
W zależności od sposobu sformułowania pytań w formularzu spisowym
przyjętych definicji i zasad tabulacji można uzyskać informacje dotyczące ludności:
1) ,,obecnej" (defacto), tj. ludności, która została spisana w danej miejscowo­
ści w krytycznym momencie spisu,
2) „zamieszkałej" (tle jure), tj. ludności, która stale zamieszkuje daną miejsco­
wość (z reguły dotyczy to ludności zameldowanej na pobyt stały) bez względu na to,
czy w krytycznym momencie spisu była tam obecna, czy też czasowo nieobecna.
Odpowiedni układ pytań oraz przyjętych definicji stosowanych w ostatnich
spisach polskich pozwalał uzyskać informacje zarówno o ludności ..obecnej", jak
1 o „zamieszkałej".
Jeżeli chodzi o ludność zamieszkałą, można albo zastosować kryterium
formalnego zameldowania, albo uwzględnić fakt stałego zamieszkania niezależnie
od tego, czy dana osoba jest zameldowana w danej miejscowości na pobyt stały, czy
też nie. W tym drugim przypadku ustala się pewne kryteria faktycznego zamiesz­
kania, które w określonych okolicznościach mogą się nie pokrywać z przepisami
meldunkowymi (np. osoba studiująca w Krakowie i w związku z tym mieszkająca
w tym mieście, a przybyła z innej miejscowości, w której jest zameldowana na pobyt
stały, powinna być — przy przyjęciu kryterium faktycznego zamieszkiwania
— spisana jako stały mieszkaniec Krakowa).
W spisie z 1921 r. zebrano i opracowane) informacje dotyczące ludności obecnej.
Wprawdzie formularz spisowy zawierał również pytania, na które odpowiedzi miały
umożliwić późniejsze opracowanie stanu i różnych struktur ludności zamieszkałej,
jednak redakcja tych pytań, przepisy w sprawie wypełniania formularzy oraz umiesz­
czenie tych pytań na końcu formularza spowodowały liczne błędy w odpowiedziach.
W związku z tym z opracowania zebranych informacji w ogóle zrezygnowano.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin