KLAWITERAPIA.pdf

(187 KB) Pobierz
KLAWITERAPIA
KLAWITERAPIA
Szanowni Państwo.
Wiodące na świecie różne centra naukowo - medyczne i biologiczne (podległe i
współpracujące z NASA, a także renomowane instytuty, uczelnie, szpitale i kliniki), w
ostatnich latach rejestrują wyraźny wzrost zainteresowania naukowo – badawczego i
wdrożenia utylitarnego zweryfikowanych osiągnięć medycyny naturalnej .
Dobre zdrowie to psychologia pozytywnego myślenia także w procesach decyzyjnych
pragmatycznego działania, dobra kondycja neurofizjologiczna ośrodkowego i obwodowego
układu nerwowego, czynniki genetyczne oraz codzienna higiena, aktywny ruch na świeżym
powietrzu i racjonalne żywienie. Trudne problemy życia codziennego, brak psychologicznego
treningu w kształceniu odporności w umiejętności funkcjonowania człowieka w warunkach
stresu psychologicznego - dotyczy znacznej części naszego społeczeństwa. Te czynniki (stres,
frustracja, silne i długotrwałe irytacje a nawet afektywne zachowania) wywołują negatywne
zaburzenia emocjonalne, które warunkują się psychogennie i sprawiają wszelkie perturbacje
psychosomatyczne, stanowiące około 85% chorób, na które cierpi człowiek.
Metoda klawiterapii określona w formie słowa kluczowego na internetowej stronie głównej
www.klawiterapia.com jest całkowicie naturalna i bezpieczna (nie inwazyjna), oparta na
reakcji stymulacyjno – odruchowej, dermovisceralnej (skórno – wewnętrznej), wywołująca
samo zdrowienie. Klawiterapia to działanie pobudzające klawikami na strefy, punkty i
receptory biologicznie czynne, sterujące poprzez układ nerwowy życiodajnymi procesami
endogennymi organizmu człowieka. Klawiterapia była poddana weryfikacji w kilku klinikach
warszawskich w zakresie: bóle (migrena), neuralgie, różne infekcje, aż po bardzo trudne
jednostki chorobowe tj.: stwardnienie rozsiane (potwierdzane MRI), WZW, AIDS, odbudowa
utraconej odporności immunologicznej, nie operacyjne leczenie przepuklin krążków
miażdżystych kręgosłupa (potwierdzone MRI) i wiele innych schorzeń typu
psychosomatycznego. W maju 1999 roku grupa niezależnych lekarzy neurologów, powołana
decyzją Sekcji Refleksoterapii przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa
Lekarskiego, pozytywnie oceniła metodę klawiterapii stwierdzając, że jest niezwykle
skuteczna i powinna być rozpowszechniona, szczególnie w rehabilitacji neurofizjologicznej i
w ogólnej profilaktyce zdrowotnej. Raport naukowy o zastosowaniu klawiterapii w sclerosis
multiplex (SM) został wygłoszony przez dr n. med. Wiktora Bodnara – neurologa,
wiceprzewodniczącego Sekcji Refleksoterapii przy ZG PTL na Plenum wyjazdowym ZG
PTL, które odbyło się w dniu 25,05,1999 roku w Łańcucie.
Istotą z n a m i e n n ą, własnym dorobkiem metody klawiterapii jest odreagowanie
psychologiczne i napięć nerwowych oraz niezwykle skuteczna umiejętność regulacji
zaburzonych prądowych potencjałów własnych a nawet wzbudzanie utraconego
przewodnictwa we włóknach nerwowych (potwierdzone EMG). Chodzi o przepływ
sterujących bioprądów poczynając od OUN poprzez nerwy eferentne do zaburzonych struktur
anatomiczno – morfologicznych i nerwów aferentnych (w sprzężeniu zwrotnym), w
procesach czynnościowych endogennych regulujących poziom np.: cytokin, endorfin,
interferonu, dopełniacza i innych subtelnych wartości żywotnych na poziomie
enzymatycznym, hormonalnym a także subkomórkowym i molekularnym organizmu
człowieka.
240310976.002.png
Przyczyny i patogeneza bólu a możliwości psychoterapii i rehabilitacji
neurofizjologicznej metodą klawiterapii
w holistycznym usprawnianiu cierpiącego i niepełnosprawnego człowieka.
Powszechnie przyjmuje się określenia walki z bólem, walki ze spastycznością itp. Są to
określenia upraszczające a wynikają z braku powszechnej wiedzy o przyczynach i
patogenezie bólu lub spastyczności. Ból i spastyczność są wspaniałym darem natury dla
człowieka cierpiącego i niepełnosprawnego. Powinniśmy z pokorą i wdzięcznością przyjąć,
że ból informuje nas o miejscu, rodzaju, zakresie i stanie zagrożenia homeostazy
fizjologicznej organizmu człowieka cierpiącego i niepełnosprawnego, które wymaga
holistycznego naprawienia – usprawnienia. Spastyczność zaś uniemożliwia, zapobiega
poprzez unieruchomienie niesprawnej struktury czynności motorycznej, pogłębianiu
uszkodzenia (np.: przewrócenia się, potłuczenia, zwichnięcia lub złamania układu kostnego),
organizmu niepełnosprawnego człowieka. Zaburzenia równowagi pochodzenia
błędnikowego, móżdżkowego i niedokrwiennego, w szczególnych stanach niedyspozycyjnych
fizjologicznie, uniemożliwiają samodzielne stanie, schylanie, chodzenie itp. Z bólem,
spastycznością i zaburzeniami równowagi nie możemy walczyć. Trzeba zrozumieć
przyczyny, patogenezę bólu, spastyczności i zaburzeń równowagi. Następnie po usprawnieniu
klawiterapią organizmu – zniesieniu przyczyny i ewentualne patogenezy ból, spastyczność i
zaburzenia równowagi ustępują bardzo sprawnie, skutecznie i szybko (czytaj załączone
wyniki badań neurologicznych). Ból, spastyczność i zaburzenia równowagi możemy zaliczyć
do naturalnych mechanizmów obronnych, przyjaznych człowiekowi. Poprzedzeniem
powstania i ujawniania się bólu mogą być:
1) Ból psychologiczny (stressy, frustracje, dysonans poznawczy, negatywne myślenie, słaba
organizacja intelektualna, brak pragmatyzmu w działaniu, zamartwienia się, poczucie
krzywdy, żalu, agresja, rozdrażnienie, niepokój, strach, lęk, nostalgia, ból fantomowy,
urojeniowy – psychiczny itp.
2) Wszelkiego rodzaju zaburzenia czynnościowe organizmu pochodzenia
psychosomatycznego, wywołane negatywnymi procesami psychologicznymi i
psychicznymi.
3) Stany nagłe: ukłucia, urazy, kontuzje, naruszenia ciągłości naskórka – skaleczenia,
złamania, oparzenia, odmrożenia, ukąszenia, użądlenia, zatrucia, różne gwałtowne
porażenia i obrażenia fizyczne.
4) Wszelkiego rodzaju infekcje lokalne i ogólnoustrojowe organizmu z zaburzeniami
temperatury, obrzęków itp. objawów.
- Zwiastunem powstania bólu mogą być: negatywne czynniki psychologiczne i psychiczne,
dreszcze, tzw. „gęsia skórka”, drętwienia, mrowienia, parestezje, zaburzenia czucia,
przeczulica bólowa skóry i początki wszelkich zaburzeń czynnościowych, temperatura,
obrzęki, infekcje.
- Wszelkie zaburzenia czynnościowe ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego a w
tym szczególnie:
a) zaburzenia wywołane napięciami ośrodkowymi mózgu (równowagi pomiędzy
hamowaniem i pobudzaniem w mózgu, móżdżku, pniu mózgowym, rdzeniu, nerwach
kręgowych i obwodowych), zdominowanymi przez porażenia nerwów czaszkowych,
porażenia na innych poziomach układu nerwowego, z zaburzeniami narządów
wykonawczych a także różnych struktur morfologicznych fizjologii organizmu człowieka.
b) zaburzenia w elektrycznych potencjałach własnych ośrodkowego, piramidowego,
obwodowego układu nerwowego a szczególnie w przewodnictwie nerwowym (silniejsze
240310976.003.png
lokalnie lub słabsze potencjały elektryczne), lokalny brak symetrii potencjałów
elektrycznych sterujących np. ruchem mięśni, naczyniami krwionośnymi, układu
moczowego, zaburzeniami i opuszczeniem trzewi, układu limfatycznego i wiele innych
podobnych doznań, zaburzeń hormonalnych, enzymatycznych itp.
c) zanik przewodnictwa nerwowego lokalnie np.: neuropatia, polineuropatia, zmiany około
nerwowe, obrzęki, zaleganie płynu ustrojowego, krwi, limfy, moczu, kału, mocznika oraz
innych metabolitów. – Wszelkiego rodzaju zmiany zwyrodnieniowe, patologiczne,
zmiany wtórne układu nerwowego (demielinizacja, neuropatia, polineuropatia
pooperacyjne i inne), kostnego, stawowego, więzadłowego, mięśniowego, guzy,
nowotwory, zrosty, blizny itp.
Od wielu dziesiątek lat, w obserwacjach klinicznych i badaniach naukowych, szuka się
odpowiedzi na ustalenie etiologicznych uwarunkowań wywołujących, różne jakościowo,
zaburzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, a szczególnie w przewodnictwie
nerwowym. Nowoczesna diagnostyka neurologiczna, mimo wysokich kosztów, dzięki
osiągnięciom elektroniki, potrafi precyzyjnie określić miejsca zaburzeń, a także zmian
patologicznych w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. Zdecydowanie jednak
trudniejszym nie nadążnym jest stan badań nad profilaktyką i leczeniem zaburzeń oraz zmian
patologicznych w strukturach i funkcjach ośrodkowych mózgu i w przewodnictwie nerwów
obwodowych. Najnowsze publikacje naukowe, dotyczące badań na poziomie
subkomórkowym i molekularnym nad możliwościami regeneracji komórki nerwowej wnoszą
pewne optymistyczne przesłanki nadziei w oczekiwaniach lekarzy i pacjentów. Ale zapewne
trzeba będzie jeszcze długo czekać na wdrożenie omawianych osiągnięć w regeneracji
komórki nerwowej i odbudowy zaburzeń w strukturach nerwowych także w przewodnictwie
nerwowym. Póki co, na ten okres oczekiwań (?), możemy sprawnie rozwiązać niepokojący
nas problem, poprzez wprowadzenie osiągnięć klawiterapii w regulacji jakości nerwowych
potencjałów elektrycznych i wzbudzania fizjologii utraconego przewodnictwa nerwowego. To
jednak wymaga objęcia badaniami naukowymi i klinicznymi metody klawiterapii w
zastosowaniu do osób, u których nie ma jeszcze głębokich, rozległych i zadawnionych zmian
patologicznych ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Człowiek w procesie
formułowania się na przestrzeni wielu dziesiątek tysięcy lat chodząc boso, wykształcił
fizjologiczne mechanizmy odruchowo-refleksoryczne stóp. Podobne mechanizmy
fizjologiczne w procesach adaptacyjnych skóry stóp do wysokich temperatur zostały
wykształcone np. u Hindusów, Bułgarów, Aborygenów i w niektórych plemionach
afrykańskich. Przez tysiące lat na człowieka działały różne bodźce wywołujące ból (ukłucia,
skaleczenia, ukąszenia, użądlenia, kontuzje, uderzenia, otarcia, oparzenia, wychłodzenia,
odmrożenia, głód, porażenia itp. doznania). Odczuwał swędzenia z nieodpartą potrzebą
drapania a nawet czochrania. Ból starał się likwidować poprzez: masowanie, nacierania,
nagrzewania, schładzania, kompresy, przeciąganie - odbarczania się itp. Te wszystkie w/w
doznania oraz wszelkie formy bodźcowania i próby likwidacji bólu wykształciły nawet
genetyczne i hormonalne uwarunkowania, nadzwyczaj bogate, odruchowe fizjologiczne
mechanizmy obronne także samo naprawcze organizmu. Człowiek na powierzchni skóry ma
dostęp do niezliczonych milionów różnych receptorów, poprzez które może precyzyjnie
sterować procesami dermoviscralnymi w likwidacji wszelkich bólów, zaburzeń
psychosomatycznych, czynnościowych w usprawnianiu osób niepełnosprawnych. A zatem
bodźcowanie klawikami wywołuje lepsze przekrwienie, odtrucie i oczyszczenie organizmu,
poprawia sprawność nerwów, zwiększa aktywność przeciwciał a także wywołuje
sprawniejsze funkcje układu trawiennego, gruczołów dokrewnych, hormonalnych i procesów
enzymatyczno-metabolicznych na poziomie subkomórkowym.
Odreagowanie nerwowe w znoszeniu napięć ośrodkowych mózgu, regulacja i
wzbudzanie utraconych potencjałów elektrycznych w przewodnictwie nerwowym.
Medycyna posługuje się wieloma formami terapii odruchowej, które zwykle wymagają
skomplikowanych urządzeń technicznych (stymulatorów, generatorów, laserów itp.).
Klawiterapia należy do grupy terapii odruchowych, ale nie posługuje się elektroniką, a
wykorzystuje przy usprawnianiu immanentne organizmowi odruchowe procesy fizjologiczne
samo naprawcze, uruchamiane nieinwazyjnym ręcznym stymulowaniem (bodźcowaniem).
Zabieg wykonuje się, na skórze, powierzchni ciała nad ośrodkowym i obwodowym układem
nerwowym, tzw. ”klawikami” (clavus – gwóźdź), wykonanymi ze stali nierdzewnej, ostrą
stroną (patrz załączona xerokopia klawików). Proces stymulacji odbywa się planowo poprzez
receptory zgrupowane w skórnych strefach projekcyjnych (według: Penfielda, Nogiera,
Gleditscha, Haeda, Mc`Cenziego i innych) i punktach biologicznie aktywnych, także
akupunktury (korporalnej, kranialnej, aurikularnej). Zabiegi stymulacji wykonujemy,
trzymając klawiki po 7 sztuk w jednej i drugiej ręce. Stymulację wykonujemy w odstępach co
5-7 mm, układając klawiki w równe szpalerki lub wiązki. Tam gdzie tkanek ciała jest mniej
np. na głowie stymulujemy lekko – delikatnie, a tam gdzie tkanek jest więcej np. na
pośladkach bodźcujemy mocniej. Każda przestrzeń terapeutyczna, każde miejsce, należy
bodźcować początkowo w pierwszych dniach zabiegów po 5-10 razy, a w miarę ustępowania
reakcji na bodźce (ból, pieczenie i silne przekrwienia skóry) coraz mniej 3-2 razy. Uwaga !
Recepta niezwykle skuteczna w likwidacji bólu to odreagowanie klawikami strefy
terapeutycznej na skórze głowy nad konkretnym ośrodkiem mózgu odpowiedzialnym za
strefę anatomiczną, morfologiczną lub narząd wykonawczy objęty bólem. Następnie
zniesienie podobnych napięć, w móżdżku, pniu mózgowym, rdzeniu, nerwach kręgowych i
obwodowych zawiadujących strefą bólu. Wywołanie klawikami przekrwienia strefy objętej
bólem. Włączenie stosownych punktów znoszenia bólu, opracowanych w klawipunkturze dla
konkretnej strefy objętej bólem. Integralną częścią klawiterapii są specjalne ćwiczenia
gimnastyczne, które w domu wykonuje pacjent wraz z masażem odruchowym wskazanych
części ciała. Proces stymulacji w zakresie ogólnego odreagowania nerwowego wykonuje się
w pierwszej kolejności na skórze głowy, w celu zniesienia napięć ośrodkowych, a także
usprawnienia fizjologii nerwów czaszkowych, dotyczy także bólu. Szczególnie starannie
należy stymulować strefy skóry niedokrwienne objęte łupieżem * . Łupież nie jest chorobą
skóry. Łupież powstaje, gdy od dłuższego czasu występują silne napięcia ośrodkowe, także
bólu, wywołane projekcyjnie na skórze głowy, stresami, urazami, zaburzoną fizjologią
nerwów obwodowych. Strefy łupieżu, niedokrwienne strefy skóry, białe plamki, rozstępy
skórne, zmarszczki, bruzdy, fałdy skórne, niektóre brodawczaki, plamki brunatne, blizny,
zrosty, znamiona, stanowią w klawiterapii nadzwyczaj precyzyjną diagnozę o zaburzeniach
ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, opracowaną wg F. Barbasiewicza.
Zaburzone potencjały elektryczne w nerwach obwodowych a nawet całkowity zanik
przewodnictwa nerwowego, tuż po odreagowaniu i przekrwieniu skóry, wyraźnie umożliwia
dostrzeżenie niedokrwiennych odczynów, nad miejscem zakłóconego przepływu prądów.
Zanik przewodnictwa nerwowego ujawnia się na skórze nad uszkodzonym miejscem włókna
nerwu obwodowego, małymi białymi plamkami o fakturze podobnej do pergaminu, o
powierzchni od 1 milimetra do 1-2cm. Odczyny niedokrwienne, rozstępy, zmarszczki,
bruzdy, fałdy, zrosty pooperacyjne - blizny trzeba bodźcować 2-3 klawikami aż do
przekrwienia tego miejsca. Czynność tę trzeba powtarzać przez 3-7 dni, aż do zniesienia bólu
* Zależności przyczynowo – objawowe łupieżu, niedokrwienne strefy, białe plamki, brodawczaki itp. zmiany,
ujawniające zaburzenia czynnościowe ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, oraz metody usprawnień
tych zaburzeń zostały odkryte i opublikowane przez Ferdynanda Barbasiewicza w Klawiterapii w 1988 roku.
240310976.004.png
 
i pieczenia a także przywrócenia normalnej reakcji skóry. Proces stymulacji sprawi
przywrócenie właściwych wartości nerwowych potencjałów własnych. Białe plamki są nie
wrażliwe na stymulację klawikiem. Z powodu niedokrwienności skóra w tym miejscu jest
martwa, zrogowaciała. Chcąc wzbudzić przewodnictwo nerwowe, należy klawikiem ucisnąć
kilka razy w tę plamkę, aż do wywołania wyraźnego przekrwienia. To działanie, po kilku
próbach stymulacji wywoła przez sekundę przenikliwy ból i pieczenie, a tym samym
automatycznie przywraca się skutecznie przewodnictwo nerwu obwodowego. Wzbudzanie
przewodnictwa nerwowego należy powtarzać co dziennie, stymulując 1 lub 2 klawikami
przez 5-7 dni, a niekiedy przez kilka następnych dni aż do utrwalenia sprawności
fizjologicznej nerwu. Zaburzenia i zmiany patologiczne w obwodowym przewodnictwie
nerwowym są przyczyną bólu i stanowią największe zagrożenia dla zdrowia człowieka.
Metodą klawiterapii można skutecznie usprawnić te zakłócenia lub zagrożenia, czego nie
osiągnie się w żaden inny sposób znany współczesnej medycynie. Zakłócenia o podobnym
charakterze wywołuje większość brodawczaków znajdujących się na powierzchni skóry.
Niektóre z nich stanowią informację diagnostyczną o zaburzeniach nerwów obwodowych,
lokalnych struktur morfologicznych lub narządów wykonawczych w organizmie. Brunatne
plamki i brodawczaki mogą być przyczyną lokalnego bólu. Brodawczaków i brunatnych
plamek nie należy w żaden sposób podrażniać. Natomiast trzeba jednym lub dwoma
klawikami, ostrą stroną 2-3 mm od brodawczaka lub brunatnej plamki, dookoła tych tworów
uciskać wielokrotnie i przytrzymywać aż ustąpi ból i pieczenie. Wówczas nastąpi
przekrwienie i zniesione zostaną zaburzenia i zagrożenia fizjologiczne. Proces ten należy
powtarzać przez kilka dni aż do trwałego ustąpienia bólu i pieczenia. Następnie dermatolog
może dopiero wówczas usunąć te twory, albowiem mogą tworzyć związek ze zmianami
nowotworowymi w organizmie o charakterze złośliwym. Bywają także znamiona,
brodawczaki, plamki brunatne, które nie są aktywne i wokół nich nie ma bólu i pieczenia –
nie trzeba ich odreagowywać. Efektywność zabiegu zależy od wiedzy teoretycznej terapeuty
jego umiejętności, cierpliwości, staranności i... kondycji fizycznej, gdyż zabieg wykonywany
jest często na osobie ciężko chorej, której towarzyszą z reguły złożone zespoły bólowe
(sclerosis multiplex - SM, AID`S, choroby nowotworowe także białaczka, porażenie
mózgowe i inne ciężkie choroby), przez 3 – 4 godziny dziennie non - stop od 6 do 14 dni
zabiegowych. Metodę tę doskonalę i rozwijam od ponad trzydziestu lat. W moim podręczniku
pt. ,, Klawiterapia, klawipunktura, klawipresura w holistycznym usprawnianiu człowieka ”,
opracowałem swoiste, niepowtarzalne odreagowanie ośrodkowego i obwodowego układu
nerwowego. Zawarłem recepty stymulacyjne na leczenie - usprawnianie 1100 jednostek
chorobowych, dotyczy także bólu, schematy czynności dla terapeuty jak i dla pacjenta w celu
samo leczenia. Metoda usprawniania klawiterapią oparta jest na wiedzy o anatomii i fizjologii
układu nerwowego, odruchu nerwowym, reakcji naczynioruchowej, sprzężeniu zwrotnym,
samoregulacji, samo naprawie, pobudzaniu i hamowaniu, homeostazie. Klawiterapia w
porównaniu z innymi terapiami odruchowymi jest wielokrotnie skuteczniejsza, jako metoda
nieinwazyjna jest bardziej uniwersalna w zastosowaniu i nie uszkadza fizycznie receptorów
jak np. w: akupunkturze, elektropunkturze, laseropunkturze, farmakopunkturze itp.
elektrostymulacji. * Można ją stosować przy chorobach zakaźnych bez większego ryzyka dla
terapeuty. Sterylność klawików uzyskuje się poprzez nagrzanie ostrej strony w płomieniu
palnika gazowego w czasie 5-7 sek. Klawiki są prostymi narzędziami, a jednocześnie w
wyniku wielu udoskonaleń w ergonomice, wygodnymi, bezpiecznymi, wymagającymi od
terapeuty wprawy - umiejętności. Zakres wiedzy specjalistycznej obejmuje wybrane
problemy anatomii, fizjologii, neurofizjologji a także dziedzin klinicznych. Nauczanie
* Czytaj artykuł pt. „ Klawiterapia, jako regulator potencjałów i wzbudzania przewodnictwa nerwowego ”. –
opublikowany w kwartalniku MEDYCYNA MANUALNA – TOM III. NR 1i2/1999.
240310976.001.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin