Pickart Joan Elliott - Kamienne serca.pdf - SEGREGOWANIE - kaczki2012

Joan Elliot Pickart

Kamienne serce

(The Devil in Stone)

Rozdział 1

– Co, u diabła, zrobiła pani z moją matką?!

Robert Stone, nim jego szorstkie słowa zdążyły przebrzmieć,

zrozumiał, że popełnił niewybaczalny błąd.

Stojąca przed nim kobieta przestała się ciepło, życzliwie

uśmiechać i z gniewu aż zacisnęła usta. Jej ciemne oczy błysnęły

furią, po czym się zwęziły, napotkawszy wściekłe spojrzenie

Roberta.

Robert poczuł, że coś tu nie jest w porządku. Zawsze zwykł

ważyć słowa, jednak rozdrażnienie, upał, przestawienie pór dnia

po podróży lotniczej wzięły górę. Poza tym bardzo się martwił o

swoją sześćdziesięciopięcioletnią matkę, Bessie Stone.

Teraz dzięki swojej gafie stał twarzą w twarz z krańcowo

rozgniewaną i do tego bardzo piękną kobietą.

Szczupła sylwetka, małe, kształtne piersi – wszystkie jej zalety

podkreślał strój w stylu wiejskim: niebieska drelichowa spódnica i

biała bluzka. Robert nagle zapragnął, żeby wyszła zza kontuaru;

chciał zobaczyć, czy jej nogi są równie kształtne jak reszta ciała.

Była wysoka; miała około metra siedemdziesięciu. Śniada cera,

wystające kości policzkowe i prawie czarne oczy pozwalały

sądzić, że w jej żyłach płynie indiańska krew. Rysy jej twarzy

były delikatne. Jej uśmiech, nim zniknął, ukazywał zmysłową

linię ust i białe zęby. Miała dwadzieścia sześć, może dwadzieścia

siedem lat. Jej włosy, gęste i lśniące, spadały jak hebanowy

wodospad na plecy. Robert zastanawiał się, dokąd sięgają. Jest

piękna, myślał, piękna i wściekła jak diabli.

– Chwileczkę – powiedział. – Zacznijmy jeszcze raz, dobrze?

Przepraszam za moje zachowanie. Nazywam się Robert Stone.

Nie miałem prawa wtargnąć do pani sklepu w ten sposób.

Przeleciałem pół świata, żeby dotrzeć do Tucson. Nawet nie

wiem, jaki dziś jest dzień. Zdaję sobie sprawę, że to nie tłumaczy

mojego postępowania, ale...

Przerwał. Bełkocę jak skarcony nieposłuszny dzieciak, myślał z

niedowierzaniem. Tymczasem ta kobieta nawet nie drgnęła, nie

złagodziła wyrazu twarzy. To żenujące tłumaczyć się i

przepraszać kogoś, kto nagle okazał się posągiem. Czas z tym

skończyć.

Pewnym krokiem podszedł do kontuaru.

– Wiem, że trafiłem do właściwego sklepu – rzekł, starając się

zachować cierpliwość i uprzejmy ton. – Na szyldzie jest napis

Wschodzące Słońce. Właśnie tę nazwę wymieniła w liście moja

matka. W takim razie pani jest tą „miłą młodą kobietą”, o której

wspominała.

Cisza.

– W porządku – powiedział Robert. – Czy nie nadweręży to

zbytnio pani mózgu, jeżeli poda mi pani swoje nazwisko?

Spokojnie, pomyślał. Z tą kobietą należało postępować

łagodnie. Wydawało mu się, że skądś ją zna, lecz nie był pewien,

czy zmęczony umysł nie płata mu figla.

– Przepraszam. Mam przyjemność z panią... panną...

– Holt – powiedziała. Jej głos był równie nieprzyjazny jak

wyraz twarzy. – Panna Winter Holt.

– Śliczne imię. – Uśmiechnął się szeroko. – Bardzo mi się

podoba.

– Nie miałam nic do powiedzenia w tej sprawie. To wybór

moich rodziców.

Krok naprzód, dwa krokrw tył. Niełatwo rozmawiać z Winter

Holt. Winter – zima. Poetyckie imię, które bardzo pasowało do tej

dziewczyny. Doświadczył istotnie lodowatego przyjęcia.

– Panno Holt... Winter, jeżeli mogę... Niepokoję się o los mojej

matki. Znasz Bessie Stone?

Nim Winter zdążyła odpowiedzieć, otwarły się drzwi i do

sklepu wkroczyła para w średnim wieku.

– Dzień dobry!

– Dzień dobry. W czym mogę państwu pomóc?

– Szukam kolczyków pasujących do naszyjnika żony – rzekł

mężczyzna.

– Proszę podejść do końca lady. Z pewnością znajdziemy coś

odpowiedniego.

Oddaliła się, nie zaszczyciwszy Roberta nawet przelotnym

spojrzeniem; on zaś wpatrywał się w nią zafascynowany. Nigdy

dotąd nie zachowywał się tak w towarzystwie dopiero co poznanej

kobiety. Jej obecność sprawiła, że wyobraźnia zaczęła podsuwać

mu śmiałe erotyczne obrazy. Jak miło byłoby pieścić, całować,

odkrywać pod jedwabistą kurtyną włosów piersi Winter... Stone,

na Boga, przestań!

Odwrócił siei zaczął się rozglądać. Sklep był obszerny i

estetycznie urządzony. Wschodzące Słońce oferowało klientom

wiele wyrobów indiańskiego pochodzenia: plecione koszyki, koce,

biżuterię, naczynia. Przez witrynę widać byto dziedziniec z

tryskającą fontanną, dalej olbrzymi hotel oraz przedgórze

upstrzone domkami. Wszystko tu miało klasę, zaś metki

świadczyły o tym, że sklep nie należy do najtańszych.

Robert kręcił się po sklepie, podsumowując ostatnie kilka

minut. Informacje były raczej skąpe: Winter Holt jest wspaniała,

Wschodzące Słońce ma dobrych właścicieli, w Tucson we

wrześniu jest gorąca jak w piekle. Jedno pytanie pozostawało bez

odpowiedzi. Gdzie jest matka? Robert czuł zmęczenie

przenikające kości. Pulsujący ból rozsadzał mu skronie.

Winter zdjęła tacę z biżuterią, której przepych wzbudzał

niekłamany zachwyt klientów.

Pickart Joan Elliott - Kamienne serca.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: