Zdrowie z Natury.docx

Zdrowie z Natury - owoce , warzywa


AGREST

- jest jednym z najzdrowszych owoców, jego krzaki jeszcze niedawno gościły w niemal każdym ogródku działkowym. Dziś staje się mniej popularny, chociaż wciąż ma wielu zwolenników. Agrest to owoc pochodzenia europejskiego, uznawany niegdyś za oznakę szczęścia domowego ogniska. Jest kolczastym krzewem, wysokości do 2 metrów, kolce występują na wszystkich pędach, u nasady pączków. Zbieranie agrestu, ze względu na kolce, to niewielka przyjemność, ale 
dojrzewające w pełnym słońcu surowe owoce, wbrew wszelkim opinią są słodkie, smaczne i bardzo zdrowe. A pogląd o kwaśnym agreście zapewne wziął się z braku cierpliwości i zbieraniu niedojrzałych owoców. Wielu osobom nie smakuje też pokryta włoskami gruba skórka, ale i bez niej agrest zasługuje na uwagę i kto powiedział, że trzeba ją jeść? 

Pomaga w ujędrnianiu mięśni, wyostrza myślenie, wzmacnia wątrobę i płuca, redukuje kwasowość, zwiększa także płodność. Owoce agrestu pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu układu moczowego, są dobre dla skóry i pracy oczu. Zawiera sporo witaminy C, wspierającej odporność i będącej cennym antyoksydantem. Uznanym antyoksydantem jest także witamina A, której również sporo w agreście. Niskokaloryczny agrest ( 100 g zawiera 46 kcal ), usprawniający pracę układu pokarmowego dzięki sporej zawartości 
kwasów organicznych i przyzwoitej ilości błonnika ( 100 g zawiera 3 g błonnika ) jest zalecany osobą na diecie. 

Obfituje w witaminy z grupy B i P, niezbędne dla prawidłowego metabolizmu komórki, czyli zdrowia ogólnego, funkcjonowania całego organizmu. Zawiera wyjątkowo cenne minerały żelazo, potas, sód, molibden, magnez, żelazo, fosfor, wapń, dlatego skutecznie wspiera układ kostny i mięśniowy, zapobiega anemii, a nawet poprawia humor. Zawiera kwasy organiczne: cytrynowy oraz niewielkie ilości kwasów jabłkowego i winnego, w owocach niedojrzałych dodatkowo występuje kwas bursztynowy. Pośród węglowodanów 
dominują fruktoza i glukoza, sacharoza obecna jest w znikomych ilościach. Dzięki pektynom pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi. Działa moczopędnie. 

Jest polecany osobom cierpiącym na artretyzm, usuwa bowiem kwas moczowy, co zapobiega kolejnym atakom tej nieuleczalnej choroby. Dzięki swoim właściwościom przyczynia się do zapobiegania nowotworom i poprawia metabolizm, normalizując przemianę materii całego organizmu, regularne spożywanie agrestu działa wspomagająco w leczeniu podagry, reumatyzmu i chronicznych stanów zapalnych skóry. Agrest ma również właściwości żółciopędne (schorzenia wątroby i woreczka żółciowego), przeczyszczające 
(chroniczne zaparcia), remineralizujące, wzmagające ruch robaczkowy jelit, poprawiające przyswajanie pokarmów i pobudzające apetyt (brak łaknienia). Stosuje się je także jako środek przeciwbólowy przy stanach zapalnych żołądka i jelit, jak również w celu normalizacji procesów trawiennych. Zawarte w agreście pektyny ułatwiają wydalanie z organizmu soli metali ciężkich, a także pobudzają przemianę materii, mają zdolność obniżania ciśnienia. Regularne spożywanie agrestu jest skutecznym środkiem 
przeciwko otyłości. W chorobach skórnych owoce agrestu i sok działają oczyszczająco i odżywczo. Podobnie jak sok z cytryny, sok z agrestu poprawia kwasowość skóry, w związku z tym po myciu rąk mydłem można je natrzeć rozkrojonym agrestem. 

Naturalny sok z agrestu nadaje się świetnie na kuracje dietetyczne przy zaburzeniach przemiany materii – zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci ( można podawać dzieciom po 9 miesiącu życia ). Odświeża, tonizuje i reguluje gospodarkę witaminami, szczególnie przy niedoborze witaminy C, także przy wszelkich chorobach przeziębieniowych. Świeży zapobiega zaparciom, suszony działa przeczyszczająco.

W medycynie ludowej agrest zaleca się przy często występujących krwotokach, również przy zbyt obfitym krwawieniu miesiączkowym, których skutkiem może być anemia. Profilaktycznie przeciwko miażdżycy, schorzeniom dróg moczowych i żółciowych, chorobom nerek. Przy biegunce pomaga wywar z korzeni agrestu. Dawniej sądzono, że sok z agrestu leczy wszystkie stany zapalne i pomaga w uzdrawianiu chorych na malarię. Liście agrestu stosowano jako środek pomagający w piasku nerkowym, czyli małych 
kamyczkach tworzących się w układzie moczowym. Badania naukowe dowodzą, iż kwas bursztynowy, zawarty w owocach agrestu ma właściwości eliksiru młodości. Dlatego lecznicza nalewka z agrestu bardzo polecana osobom starszym, chorym na przewlekłe choroby zakaźne, mającym kontakt z promieniotwórczymi materiałami.

Znalazł także zastosowanie w kosmetologii i jest składnikiem kremów przeciwzmarszczkowych. Jest to zasługą obecnych w nim antyoksydantów. Maseczka z jego świeżych owoców, dzięki obecności kwasów organicznych działa oczyszczająco i wybielająco. 

Agrest możemy spożywać na surowo, ale jest również wyjątkowo cennym surowcem przetwórczym. Agrest można zamrażać, robi się z niego także dżemy, konfitury, powidła, kompoty, kremy, budynie, kisiele, galaretki, kruche babeczki z agrestem, szarlotki, nadzienia do cukierków, zupy, kompoty, soki oraz wina i nalewki.

ANANAS

Znachorzy brazylijscy od wieków stosują kurację ananasową na anemię, choroby wątroby i nerek. Dzięki witaminom, solom mineralnym i kwasom organicznym pomaga pokonać przeziębienie. Wzmacnia system immunologiczny, zwalcza wirusy i łagodzi najróżniejsze stany zapalne. Wpływa korzystnie na pracę nerek, gdyż jest lekko moczopędny. Wspomaga leczenie zaburzeń nerwowych i niektórych chorób skórnych. Działa odżywczo, dodaje energii, zapobiega wiotczeniu mięśni. Zawiera enzym, który wspomaga pracę jelit 
i usprawnia procesy trawienne, powoduje również spalanie nadwyżek kalorycznych. Sok ze świeżego owocu powinny pić osoby na diecie odchudzającej, a także narzekające na wzdęcia i zaparcia. Jest również bogatym źródłem manganu, który chroni przed osteoporozą i zmianami reumatycznymi. Miąższ z wyciśniętego owocu można wykorzystać do maseczki piękności.

- w stanie naturalnym rośnie w Ameryce Południowej. Ananas to potocznie nazwa owocostanu ananasa jadalnego. Duży, soczysty owoc wyrasta na szczycie krótkiej łodygi, wyrastającej z rozety kolczastych liści. Do głównych producentów ananasów należą Hawaje, Brazylia, Meksyk i Filipiny. 

Ananas ma niepowtarzalny słodki, aromatyczny, intensywny zapach i jest przede wszystkim zdrowym i nietuczącym owocem. Świeży owoc jest bogaty w cenne dla naszego organizmu składniki odżywcze, a przy tym mało kaloryczny.

Dostarcza sporo błonnika, który pęczniejąc w żołądku, tłumi uczucie głodu. Duży plaster ananasa zawiera 30 mg witaminy C - czyli prawie połowę zalecanej dziennej dawki - a także witaminy A, B, PP oraz miedź, mangan, cynk, żelazo, sód, fosfor, magnez, potas, wapń, kwas foliowy i bromeline - enzym rozkładający białko i ułatwiający trawienie. To ona powoduje, że roztwór żelatyny zmieszany z kawałkami świeżych owoców się nie ścina.

Świeże owoce zaleca się osobom cierpiącym na niestrawność i słabe wydzielanie soków trawiennych, poprawiają też one między innymi funkcjonowanie nerek, pracę wątroby i naczyń wieńcowych. Ananas ma również działanie przeciwzapalne i likwidujące obrzęki. Okłady z jego świeżych plastrów pomagają przy stłuczeniach, ropiejących krostach i opuchliźnie. Wspomaga procesy gojenia i rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych i urazach sportowych, wspomaga gojenie ran i 
oparzeń. Bromelina zmniejsza obrzęki, siniaki, skraca czas wyleczenia urazu, zmniejsza ból po zabiegu i zwiększa odporność na urazy.

Według naukowców bromelina może mieć podobne działanie przeciwbólowe do ibuprofenu w przypadku zwyrodnień i chorób reumatycznych stawów. Może również obniżyć temperaturę ciała podczas gorączki, zapobiega osteoporozie dzięki zawartości manganu, żelaza i miedzi. Podobno bromelina pomaga usuwać martwe tkanki z ran po oparzeniowych, nie uszkadzając zdrowych tkanek. Działa również odkażająco na rany, jest stosowana przy ukąszeniach i ugryzieniach przez zwierzęta. Pomocniczo przy chorobach 
dróg oddechowych i alergii, przy katarze, kaszlu oraz może wpływać na zmniejszenie obrzęku wywołanego zapaleniem zatok i kataru siennego. 

Wspomaga procesy trawienne, zmniejsza zgagę i inne zakłócenia ze strony żołądka. Bromelina pomaga w walce z biegunkami wywołanymi przez bakterie, może być stosowany przy zapaleniach oskrzeli, układu moczowego, płuc, w chorobach wieńcowych ma zdolność rozpuszczania zakrzepów krwi.

Ten tropikalny owoc obfituje substancje antyrakowe,szczególnie zapobiega
nowotworom płuc i stosuje się go w diecie nałogowych palaczy. Ananas zalecany jest jako owoc spowalniający efekty starzenia. Odbudowuje splot kolagenowy regenerując komórki. Łagodzi skutki opalania, wybiela przebarwienia skóry, likwiduje plamy starcze i piegi. Enzym ten czyli bromelina jest w stanie rozłożyć tysiąckrotnie więcej protein, niż sam waży, dlatego też jest stosowany w dietach odchudzających. Pamiętaj jednak, że taki efekt zapewnia jedynie spożycie bromeliny na surowo, więc po sutym 
posiłku zjedz plaster świeżego ananasa.

Nie jest jednak cudownym lekiem na wszystkie dolegliwości, gdyż mogą również wystąpić skutki uboczne, może wchodzić w reakcje z niektórymi lekami, dlatego jej stosowanie powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. Działania niepożądane to: biegunka, nudności, wymioty, nasilone krwawienia miesiączkowe i inne krwawienia ( rozrzedza krew), reakcje skórne u osób uczulonych na ananasa, wzmożone objawy astmy. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby z wysokim ciśnieniem, nadkwasotą, chorobami 
wątroby i nerek, wrzodami żołądka i dwunastnicy oraz kobiety w ciąży.

Obecnie ananasa używa się do produkcji niektórych preparatów odchudzających i kremów przeciwko cellulitowi, do produkcji kosmetyków dla cery z "problemami". Możesz pomóc swoje skórze i nałożyć po prostu na nią zmiksowany bądź cały plaster ananasa . Pamiętaj jednak, że enzym szybko się ulatnia.

Ananasy spożywa się na surowo, w postaci soku, czy konserwowane zalewą w puszkach, są słodsze, ale nie posiadają w/w własności. Chętnie stosuje się do ciast, deserów i przetworów (dżemy, kompoty ), do dań mięsnych, mącznych i rybnych. Sok również poddaje się fermentacji otrzymując ocet albo alkohol, a po jego destylacji uzyskuje się spirytus. Z liści wierzchołkowych uzyskuje się przędzę do produkcji koronek i delikatnych przewiewnych tkanin.

Porcja surowego ananasa zawiera 30 kalorii w 100 gramach. Najbardziej tuczące są konserwowane ananasy w mocno słodzonym syropie. Kiedy więc dokucza nam głód, najlepiej skusić się na duży plasterek świeżego ananasa. Owoc ten wypełni nam żołądek, a co za tym idzie zaspokoi uczucie głodu. Ananas zawiera bardzo mało tłuszczu i kalorii, natomiast zawiera dużo wody, której picie jest wskazane podczas odchudzania. Pijmy więc świeży sok z ananasa - może tylko Nam pomóc w 
zachowaniu zdrowia i szczupłej sylwetki.

Uważany również za afrodyzjak - Sprawdźcie sami?

Arbuz 

- zwyczajny, nazywany także kawonem lub melonem, gatunek rośliny z rodziny dyniowatych. Wywodzi się z Afryki. W Europie arbuzy hoduje się w Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Chorwacji, Francji, Grecji, Bułgarii, Rumuni, Węgrzech oraz Ukrainie. W Polsce hoduje się odmianę odporną na niskie temperatury.
Owoce arbuza mają gładką skórkę. Jej barwa jest najczęściej zielona, żółta, rzadziej biała. 

Nie ma nic bardziej orzeźwiającego latem niż duży kawałek zimnego arbuza. 

Arbuz jest najbardziej wodnistym owocem składającym się w 92% z wody, dlatego tak skutecznie gasi pragnienie latem. Jednak woda to nie jedyna zawartość tego owocu. Zawarte są w arbuzie witaminy oraz sole mineralne takie jak witamina A (beta-karoten), witamina C, kwas foliowy, kwas pantotenowy i w mniejszym stopniu witaminy B1, B2, B3 i B6. Natomiast jeżeli chodzi o sole mineralne to obecne są wapń, magnez, fosfor, potas, sód i w mniejszym stopniu miedź, żelazo i cynk. 

Dodajmy, że 100g to tylko 10 kalorii! Arbuz jest wyśmienitym pokarmem dietetycznym i środkiem tonizującym. 

Ze względu na niską zawartość cukru zalecany jest diabetykom, jak również osobom dbającym o sylwetkę, korzystnie wpływa na układ trawienny i polepsza przemianę materii. Jest moczopędny, co powoduje, że z organizmu wydalane są substancje szkodliwe. Arbuz wykorzystywany jest także przy leczeniu stanów zapalnych skóry oraz tzw. zajadów, czy wyprysków. Arbuz zmniejsza ból i pieczenie w ustach, a osobom chorym na nowotwór nerek lekarze (poza terapią oczywiście) zalecają zjedzenie codziennie 
całego arbuza. 

Uważa się, że chronią przed chorobą wieńcową, zapaleniem oskrzeli, nowotworami, zaćmą, parkinsonizmem i starzeniem się organizmu. Z badań wynika również, że podobnie jak pomidor i czerwony grejpfrut jest źródłem lipokenu, który ma właściwości wspomagania leczenia chorób nowotworowych. Arbuz to także bogate źródło likopenu i glutationu, cennych dla organizmu przeciwutleniaczy. Likopen obniża ryzyko powstawania wielu rodzajów nowotworów. Obecność w soku i miąższu arbuza witamin 
powoduje, że podawanie tego soku chorym w stanach podgorączkowych, znacznie sprzyja ich dojściu do zdrowia. Owoc ten jest skuteczny w leczeniu obrzęków spowodowanych zaburzeniami pracy serca i nerek. Niektórzy przypisują mu działanie antywirusowe i przeciwzakrzepowe, a także chroniące przed zaćmą. Skórka arbuza z kolei zawiera cytrulinę, której spożywanie wyzwala w organizmie argininę i oba te związki w połączeniu ze sobą obniżają ciśnienie tętnicze krwi oraz stymulują układ 
odpornościowy. 

Najlepiej arbuza jeść świeżego, bez żadnych dodatków. Jest często dodawany do różnych sałatek, zwłaszcza sałatki owocowej. Skórka arbuza przez niektórych jadana jak zwykłe warzywo. Większość z nas jednak wyrzuca pestki i skórkę ze względu na jej nieatrakcyjny smak, zjadając sam miąższ. Tymczasem pod skórką ukrytych jest wiele składników odżywczych. 

Witaminy arbuza a także zawarte w nim enzymy, działają tonizująco i ściągająco na skórę, dlatego owoc ten jest stosowany jako naturalny środek przeciwzmarszczkowy i oczyszczający. Jest stosowany do maseczek, dobre efekty daje wcieranie soku z arbuza w skórę wokół oczu. Okłady z plastrów tego owocu stosuje się na twarz i szyję. Wystarczy wtedy tylko obrać arbuza i ogórka, wycisnąć z nich sok, posmarować twarz i trzymać tę mieszankę ok. 20 minut, po czym zmyć letnią wodą. Dzięki czemu 
skóra jest odżywiona, oczyszczona i odmłodzona. Działają także kojąco na stany zapalne skóry, wypryski oraz zajady. Dlatego owoc ten cieszy się powodzeniem w przemyśle kosmetycznym, szczególnie w produkcji maseczek i kremów do twarzy.

Przy kupnie warto arbuza dokładnie ostukać, by ocenić, czy jest już dojrzały, czy jeszcze nie. Głuchy dźwięk, to znak, że owoc nadaje się do zjedzenia. Jeżeli mamy zamiar przechować arbuza, to najlepiej w całości ( jeśli nie jest zbyt dojrzały, może leżeć nawet kilkanaście dni ), natomiast przekrojony owoc powinien być zjedzony raczej tego samego dnia, inaczej zwiędnie, straci jędrność i smak. 

Naukowcy amerykańscy twierdzą że arbuzy są naturalnymi afrodyzjakami.

ARONIA

Aronia posiada ogromne ilosci ró nych bioflanoidów wraz z frakcjami witaminy
"P"- aktywnymi, i one doskonale zapewniaja elastycznosc i przepustowosc
naczyn krwionosnych usuwajac ze scianek tetnic złogi wraz z cholesterolem,
normalizuje cisnienie krwi silnie dotlenia komórki serca. Owoce aroni biora
udział w procesie tworzenia w organizmie glikogenu, który jest wa nym
produktem zapasowym dla przemian energetycznych.
Owoce aronii zyskały wielka sławe dzieki niesamowitemu bogactwu witaminy z
grupy B oraz witamin: A, C /niewiele/, E, soli mineralnych, kwasów
organicznych, weglowodanów, ale nade wszystko witaminy PP. Dlatego z tak
wielkim powodzeniem lekarze podawali ja w diecie dla kosmonautów i chorym
jako naturalny lek w chorobach po promiennych. To te owoc ten powinni
spo ywac osoby, które sa nara one bezposrednio i posrednio na działanie
szkodliwych promieni takich jak: praca przy rentgenie, komputerze, przy
oparach toksycznych przy produkcji niebezpiecznych materiałów (akumulatory),
przy przewozie niebezpiecznych materiałów (kierowcy) w czasie i po
chemioterapii, osobom, które długo siedza przed telewizorem. Wzmacnia system
nerwowy, poprawia refleks pamiec, zwieksza koncentracje, zmniejsza napiecie
nerwowe, pomaga przy stresach, depresjach, nerwicach wegetatywnych.
Indianscy szamani stosowali sok z aronii tak e przy leczeniu chorób oczu.
Dzis ju wiadomo, e oczy ludzi, którzy systematycznie pija sok z aronii, mniej
sie mecza, rzadziej ulegaja zapaleniom spojówek, tak e przewlekłym. Mo na
wrecz powiedziec: chcesz miec dobry wzrok pij aroniowy sok!
Antocyjany znajdujace sie w aronii (na ich bazie powstał specjalny preparat
antocyjanowy) stosuje sie w leczeniu zaburzen mikrokra enia w gałkach
ocznych, w krótkowzrocznosci postepowej i zwyrodnieniowej, w tzw.
retinopatiach u cukrzyków, w zmianach starczych, zwiazanych z uposledzeniem
widzenia. Czynniki aktywne z aronii moga byc z powodzeniem stosowane w
profilaktyce chorób oczu, łagodza te zaburzenia wzroku, sa nadzieja dla chorych
na jaskre. Antocyjany i flawonoidy zawarte w aronii chroniac nasze naczynia
krwionosne wzmacniaja odpornosc scian włosniczek (naczynia włosowate oczu),
zmniejszaja ich przepuszczalnosc, nie dopuszczaja do kruchosci i łamliwosci,
przywracaja im elastycznosc.
Profilaktyka aroniowa w ochronie wzroku polega tak e na tym, e jej czynniki
aktywne działaja przeciwobrzekowo, przeciwbakteryjne i witalizujaco.
Zawiera wa ny składnik weglowodanu z grupy polisacharydów, DEKSTRAN, który
bardzo silnie odpowiada za przyrost czerwonych krwinek. Zapobiega krwotokom
zewnetrznym takich jak: ylaki, pekanie naczyniek włosowatych oraz
wewnetrznym spowodowanym kruchoscia naczynek, krwotoki menstruacyjne,
zatory, wylew krwi do mózgu. Aronia oczyszcza i pobudza obieg limfy, co w
efekcie daje ulge osobom cie ko pracujacym fizycznie, gdy pobudza układ
krwionosny, dodaje sił witalnych i energetycznych, usuwa dokuczliwy ból
mrowienia i dretwienia rak spowodowany wyczerpujaca praca. Równie osoby,
które szybko marzna lub jest im ciagle zimno, maja zimne dłonie i stopy, niskie
cisnienie spowodowane niedotlenieniem komórek, spo ywajac aronie zapominaja
o dokuczliwym bólu i problemie.
Bardzo wa nym elementem tego owocu jest ogromna ilosc antocyjanów i
betaniny, dlatego proponuje sie ja w profilaktyce nowotworowej, białaczce
anemii, awitaminozie. Aronia równie ma dobroczynny wpływ na rozwój płodu u
kobiet cie arnych i dodaje sił witalnych przyszłej mamie. Wpływa pozytywnie na
wzmocnienie ogólne dzieci i młodzie y przy intensywnym wzroscie gdy pomaga
wzrastac i regenerowac tkanke miesniowa i kostna. Ma te własciwosci
rozpuszczajace sluz to te jest srodkiem przeciw bronchitowym, astmatycznym,
pomaga zwalczyc angine i grype, zabija zarazki. Owoc aronii silnie normalizuje
czynnosci tarczyc, wiec stosuje sie ja przy niedoczynnosci tarczycy i chorobie
zwanej "BASEDOWA".


BANAN

- owoc rośliny z rodziny bananowatych, obejmujący około 80 gatunków. Główni producenci to: Indie, Brazylia, Ekwador, Filipiny, Chiny, Kostaryka i Izrael. Największymi krajami eksportującymi banany są: Ekwador, Kostaryka, Filipiny i Kolumbia, ich eksport stanowi w sumie ok. 2/3 światowego eksportu tych owoców.

Banan osiąga długość do 30 cm, zawiera do 20% cukrów, jest okryty skórką wewnątrz, której znajduje się mączysty, słodki miąższ.

Banany mają wiele właściwości leczniczych. Jeden banan zawiera około 500 miligramów potasu, który obniża ciśnienie krwi i reguluje równowagę płynów w organizmie. Niedobór potasu może być przyczyną zaburzeń akcji serca, mięśni, nerwów, drażliwości, biegunek i mdłości. Jak wynika z najnowszych badań, błonnik zawarty w bananach sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca - choroba wieńcowa, a w konsekwencji – zawału mięśnia sercowego. 
Ponadto banan zawiera magnez zwany " minerałem antystresowym ", który wpływa na pracę mózgu, mięśni, budowę kości i zębów.

Stymuluje on także wiele innych funkcji życiowych. Banany są jednym z najlepszych źródeł kwasu foliowego. Kwas foliowy to organiczny związek chemiczny pełniący bardzo ważną rolę w życiu każdej przyszłej matki, zapobiega bowiem uszkodzeniom systemu nerwowego płodu. Obecność kwasu foliowego wpływa korzystnie nie tylko na zdrowie młodych mam. Chroni on organizm przed nowotworami, wpływa dodatnio na system nerwowy i mózg, a także usprawnia funkcjonowanie układu pokarmowego.

Banany zawierają znaczne ilości beta-karotenu, witaminy A, B1, B2, B3 ( PP ), B5, B6, B11, B12, a także witaminę C, D, E i K. Gruba skórka bananów zapewnia im właściwą ochronę, dlatego jedząc banany możemy być pewni tego, że witaminy w nim nie ulegają zniszczeniu. Banan bogaty jest też w makroelementy: potas, magnez, fosfor, wapń i sód chroniące przed chorobami serca. Ponadto banany zawierają mikroelementy: miedź, cynk, selen, fluor, żelazo, mangan i jod. Zawierają też prebiotyki, które w 
jelicie grubym ulegają fermentacji, pobudzając wzrost korzystnych dla zdrowia bakterii probiotycznych. Ich obecność obniża pH w jelitach, skraca czas przebywania treści w przewodzie pokarmowym, ogranicza procesy gnilne, co w efekcie zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Spożywanie bananów może zmniejszyć także ryzyko zachorowania na raka nerek. W owocach tych znajdują się duże ilości przeciwutleniaczy fenolowych, szczególnie pomocnych w ochronie nerek. Banany działają 
regenerująco i wzmacniająco na błonę śluzową żołądka. Zawierają także serotoninę, która pobudza powstawanie śluzu w żołądku oraz jest jednym z przekaźników układu nerwowego i wpływa na dobre samopoczucie.

Prawdopodobnie banany regulują też poziom cholesterolu i równowagę kwasowo-zasadową płynów ustrojowych, dzięki czemu polecane są w chorobach nerek i artretyzmie. W bananach wykryto również związki podobne do hormonów, poprawiające nastrój.

Francuzi nazwali te owoce " hormonami radości i urody życia ". Znajdujące się w bananowym miąższu kwasy tłuszczowe poprawiają stosunek kwasów nienasyconych do nasyconych. Zawartość węglowodanów trawionych przez układ pokarmowy człowieka jest znacznie większa w bananach niż w innych owocach. W zielonych bananach znajdują się one pod postacią łańcucha skrobi, który w miarę dojrzewania owoców rozbija się na cukry proste, co nadaje bananom słodki smak. W/g najnowszych badań, błonnik zawarty w 
bananach sprzyja obniżeniu poziomu cholesterolu i zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca. Skórki banana zawierają pewne śladowe ilości substancji psychoaktywnych, takich jak serotinina, norepinefryna i dopamina. Dlatego powinny jadać je codziennie osoby narażone na stresy oraz pesymiści. Dzięki nim mają szansę pogodniejszym okiem spojrzeć na życie. Banany są również źródłem cukrów prostych, zapewniających szybki zastrzyk energii. Ze względu na to, stanowią doskonałą 
przekąskę dla osób mających większe zapotrzebowanie energetyczne np: tych, których czeka trudna rozmowa w sprawie pracy.

Owoce spożywa się na surowo, jako sałatki owocowe, suszone, wędzone, smażone w cieście naleśnikowym lub w głębokim oleju, jako składnik koktajli mlecznych, deserów i ciast. Obok odmian słodkich i soczystych istnieją też odmiany bananów skrobiowych mączystych, które stanowią podstawę wyżywienia ludności afrykańskiej są one tam gotowane niczym ziemniaki, suszone na płatki, pieczone, suszone i mielone na kaszę i mąkę. We Wschodniej Afryce z bananów wytwarza się piwo, natomiast w Południowo - 
Wschodniej Azji pąki męskich kwiatów banana spożywa się po ugotowaniu jako warzywo. Owoce banana są także sprzedawane w puszkach i przerabiane na przecier. Plastry niedojrzałych owoców są przerabiane na chipsy. Świeże lub suszone dodaje się do płatków śniadaniowych typu musli.

Banany są surowcem bardzo nietrwałym, od momentu ścięcia do dnia sprzedaży nie może upłynąć więcej niż 24 dni. Dlatego przewozi się niedojrzałe owoce w chłodniach w temperaturze 10 - 14ºC, a dojrzewają już na miejscu przeznaczenia. Do przyspieszenia dojrzewania bananów wykorzystuje się etylen.

Niedojrzałe banany nie powinny być przechowywane w domowych lodówkach, ze względu na zbyt niską temperaturę, która szkodzi owocom, powinniśmy je zapakować w papierową torebkę i pozwolić samoistnie im dojrzeć. Dojrzałe banany mogą być przechowane w domowej chłodziarce przez kilka dni.

BRZOSKWINIA

- zwyczajna zaliczana jest do najsmaczniejszych owoców świata i często nazywana królową owoców. Uprawiana jest od ponad 4000 lat i pochodzi z Chin. Pozostałe kraje uprawne to Francja, Hiszpania, Grecja, USA, Ameryka Południowa, Chiny, Australia i Afryka Południowa. 

Brzoskwinie są jedną wielką bombą witaminową! Zawierają witaminy A, B1, B2, B3, B6, C, PP, magnez, fosfor, żelazo, bor, potas, kwas foliowy, wapń i niacytynę. Barwa owocu jest uzależniona od odmiany, spotykamy brzoskwinie żółte, czerwone bądź zielone. Te o jaśniejszej skórce są o wiele bardziej słodsze niż ciemniejsze. Najlepiej zjadać je razem ze skórką, bo właśnie pod nią znajduje się najwięcej cennych składników.

Brzoskwinie chronią przed anemią, pobudzając produkcję czerwonych krwinek. Do swojej diety powinny je wprowadzić kobiety w ciąży oraz wegetarianie. Jadane regularnie oczyszczają organizm z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii, co jest ważne dla chorych na reumatyzm i nerki. Nie zawierają tłuszczu i sodu, więc warto je polecić osobom z nadciśnieniem i wysokim poziomem cholesterolu.

Owoce brzoskwiń zawierają dużo składników odżywczych, są niskokaloryczne i poleca się je w kuracjach i dietach odchudzających, pomagają organizmowi w procesie oczyszczania z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii. Z uwagi na działanie zasadotwórcze i moczopędne, stosowane są przy chorobach reumatycznych oraz schorzeniach układu moczowego. Pobudzają żołądek do wydzielania soku trawiennego, co aktywuje procesy trawienne. Spożywanie brzoskwiń zaleca się także przy zaburzeniach 
pokarmowych, złej przemianie materii i dokuczliwych zaparciach. Ze względu na błonnik pokarmowy, dzieciom powinno się podawać brzoskwinię bez skórki. 

Brzoskwinia w swoim miąższu i pestce zawiera bogactwo cenniejsze niż złoto, jest źródłem boru, czyli pierwiastka odpowiedzialnego za produkcję estrogenu i chroniącego przed osteoporozą, pozytywny wpływ boru na gęstość mineralną kości. 

Kwasy organiczne zawarte w owocach brzoskwiń przyczyniają się do zachowania równowagi kwasowo-zasadowej.
Owoce brzoskwiń zjadane nawet w dużych ilościach nie powodują zaburzeń pokarmowych i dlatego są szczególnie cenne dla dzieci, ludzi starszych oraz chorych i rekonwalescentów. Brzoskwinie mogą spożywać nawet diabetycy.

Kolory owoców brzoskwini mówią nam o zawartości cennych karotenoidów, które jak wiadomo chronią przed rakiem. Ostatnie badania dowodzą , że w owocach istnieje dodatkowy czynnik wspomagający walkę z kancerogenami. To owoce, które łagodzą stresy i poprawiają nastrój- a wszystko to dzięki zawartości niacyny, witaminy z grupy B, zwanej czynnikiem antystresowym, łagodzącym niepokój, oraz stany lękowe. W pracach naukowych dowiedziono, że mogą także hamować rozwój nowotworu w obrębie jamy ustnej - 
zawarty w nich beta-karoten stanowi bowiem blokadę dla rozwoju komórek nowotworowych, chroni błony śluzowe, wzmacnia naturalną ochronę skóry przed promieniowaniem słonecznym, rewitalizuje skórę i odświeża jej koloryt. 

Wiosna to także czas, kiedy decydujemy się zmienić swoją sylwetkę i zaczynamy stosować rozmaite diety odchudzające. Ich naturalnym wspomożeniem będą właśnie brzoskwinie – ten niskokaloryczny owoc aktywnie pobudza żołądek do wydzielania soku trawiennego i reguluje pracę układu pokarmowego, działając oczyszczająco i odtłuszczająco. Właściwości tych owoców pomogą nam także w utrzymaniu dobrej kondycji całego ciała – zawarte w nich keratoniny pełnią bowiem funkcję ochronną komórek i 
odmładzają, wzmacniając tkankę łączną.

Brzoskwinia poprawia kondycję skóry, tonizuje ją i odświeża. Wszystko dzięki znajdującej się w niej witaminie A, witaminom z grupy B i PP. Dodatkowo zawiera karotenoidy, które mają właściwości odmładzające. Z ich też powodu brzoskwinie często wykorzystywane są w kosmetologii. Nie bez powodu brzoskwiniowa cera jest tak ceniona przez kobiety.

Wszystkim paniom znane są na pewno właściwości upiększające brzoskwiń, dlatego powinny stosować maseczki sporządzane z tych urokliwych owoców, mające nadać cerze zdrowy kolor i aksamitną gładkość. Po brzoskwinie powinni więc sięgnąć wszyscy, którzy wraz z początkiem wiosny chcą olśniewać zdrową i piękną cerą. 

Z tego względu owoce te chętnie wykorzystywane są w przemyśle kosmetycznym, stanowią symbol młodości i odnowy, kojarzony ze zmysłowością i delikatnością. Każda pani marzy zaś o brzoskwiniowej cerze. W drogeriach, u kosmetyczki – brzoskwiniowe maseczki na twarz robią sporą furorę wśród kobiet w każdym wieku

Dlatego powinnyśmy co wieczór przed snem stosować i nakładać na twarz maseczkę z jednej brzoskwini. Wykonanie jej jest bardzo proste: umyty owoc obieramy ze skórki, rozgniatamy i pokrywamy nim skórę twarzy i szyi. Po 20 minutach zmywamy. Jak widać, owoc ten nie bez powodu służył w literaturze jako metafora - piękne kobiety często porównywano właśnie z brzoskwinią, a ich zdrową cerę poetycko nazywano brzoskwiniową.

Dzięki swemu smakowi brzoskwinie są też składnikiem wielu potraw, szczególnie w kuchni francuskiej np: rogalików francuskich z nadzieniem owocowym czy tart owocowych. Bardzo dobrze sprawdzają się także jako dodatek do ciast, deserów, lodów i sałatek owocowych. 
Brzoskwinie - wykorzystuje się do produkcji przetworów: dżemów, galaretek, konfitur, soków, kompotów i likierów. Bardzo dobrze komponują się w przetworach z jabłkami oraz gruszkami. Brzoskwinie z puszki to wspaniały dodatek do potraw mięsnych. 

Brzoskwinie są kolorowe, soczyste, pachnące, a do tego zdrowe. Dbają o naszą cerę, oczyszczają z toksyn, pomagają w przemianie materii, przeciwdziałają bez-senności. Jedzmy więc je na zdrowie! 

BORÓWKA

- brusznica (Vaccinium vitis-idaea), nazywana także borówką czerwoną – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych. Występuje powszechnie w Europie oraz Ameryce Północnej. W Polsce często występuje w lasach iglastych i na wrzosowiskach. Inne nazwy to borówka wiecznozielona, czerwienica, czerwona jagoda – kamioneczka, gogodza. 

Borówka brusznica zaliczana jest do roślin leczniczych. Do celów leczniczych wykorzystuje się przede wszystkim liście, choć związki lecznicze występują także w owocach czerwonej jagody. Liście borówki brusznicy zawierają glikozydy (przede wszystkim arbutynę), garbunki, kwasy organiczne, cukry, witaminę C i antybiotyki. W owocach odnajdziemy przede wszystkim cukry, kwasy owocowe (cytrynowy i jabłkowy), kwas benzoesowy i szczawiowy( z tego względu nie są zalecane przy 
kamicy nerkowej). 

Ponadto są w nich obecne garbniki, flawonoidy, glikozydy- w tym arbutyna i wakcynina, które mają właściwości przeciwzapalne - głównie w drogach moczowych. Borówki mają także pektyny, prowitaminę A, witaminę C, sole mineralne- w sporych ilościach, najwięcej związków magnezu. Zawierają rzadki mangan. 

Substancje te działają ściągająco i dezynfekująco. Odwar z nich stosuje się przeciw zapaleniom dróg moczowych i żółciowych, przeciw kamicy nerkowej, gośćcu i biegunce. Czerwone jagody działają regulująco na czynności trawienne i przeważnie stosowane są jako środek dietetyczny ułatwiający odchudzanie. Jak widać, to cenna roślina. Owoce poprawiają apetyt, mają także działanie przeciwbiegunkowe, sok obniża temperaturę. W lecznictwie liście stosuje się jako środek moczopędny, 
dezynfekujący. Mają one działanie antyseptyczne i przeciwzapalne, są znanym ludowym środkiem na przeziębienia, reumatyzm.

Owoce borówki cenione są w produkcji przetworów, ponieważ stanowią cenny dodatek do mięsnych potraw. Robi się z nich konfitury, dżemy, które są dodatkiem do sosów, z dodatkiem gruszek i jabłek, robi galaretki, które są dodatkiem do ciemnych mięs, indyka i dziczyzny. Do mięs podaje się również czerwone jagody kwaszone. W niektórych gospodarstwach domowych robi się z nich kompoty i soki. W przemyśle spożywczym czerwone jagody używa się do produkcji wina oraz nadzienia do cukierków. 
Dzięki naturalnemu konserwantowi (kwas benzoesowy) zawekowane owoce nie psują się. 

Rośliny borówki brusznicy cieszą się popularnością także ze względów dekoracyjnych. Ich kwiaty chętnie stawia się w domowych wazonach, a gałązki brusznicy często pojawiają się w dekoracjach bożonarodzeniowych, są także tradycyjnym elementem ozdobnym wielkanocnych stołów i przystrajają wielkanocne święconki. Owoce można mrozić i suszyć. Suszone owce zmieniają część swoich właściwości

CYTRYNA

- zwyczajna, nazywana też cytryną właściwą lub po prostu cytryną – gatunek roślin z rodziny rutowatych. Pochodzi z południowo wschod...