ŚWIETY PAWLE APOSTOLE PROWADŹ NAS W JEZUSOWEJ SZKOLE.doc

ŚWIETY PAWLE APOSTOLE PROWADŹ NAS W JEZUSOWEJ SZKOLE

Może już niektórzy z Was wiedzą, że św. Paweł dużo podróżował, ale nie dlatego, by zwiedzać różne kraje i odpoczywać, lecz jedynie po to, by inne narody poznały Chrystusa – Syna Bożego. Tak więc, możemy powiedzieć, że był On pierwszym misjonarzem. Napisał też wiele listów, do uczniów Chrystusa, które także my możemy poznać czytając Nowy Testament. W każdym z listów św. Paweł dużo miejsca poświęcał Panu Jezusowi i Jego nauce o wzajemnej miłości. Najbardziej znanym tekstem Apostoła Narodów jest Hymn o prawdziwej miłości, z pierwszego listu do Koryntian.

            Kochane Dzieci, chciałabym w tym roku szkolnym razem z wami zatrzymać się nad cechami tej jedynej, prawdziwej MIŁOŚCI. W ten sposób każdy z nas odpowie sobie na pytanie: czy ja naprawdę kocham Panna Boga i innych ludzi.

            Na samym początku tego Hymnu św. Paweł pisze, że Miłość jest cierpliwa.

Być cierpliwym, to znaczy umieć czekać, nie narzekać, wytrwale pracować, nie grymasić i czasem wbrew przeciwnościom czynić małe, zwyczajne dobro.

Wszyscy cieszymy się kiedy nasi sportowcy zdobywają dla Polski medale, ale mało kto zastanawia się nad tym ile wysiłku i cierpliwości musi mieć każdy z nich. Znam dziewczynkę - Roksanę, która jest jedną z najlepszych zawodniczek w Polsce w gimnastyce, a ma dopiero 10 lat. Jest bardzo cierpliwą i pogodną dziewczynką. Po szkole codziennie trenuje po kilka godzin i kiedy wraca z treningu jest już ciemno, a tu jeszcze lekcje do odrobienia. Pomimo niewielkiego czasu dla siebie na zabawę i spotkania z rówieśnikami, każdy kto ją spotka wie, że to ktoś niezwykły. W tym roku Roksana po raz 5 pielgrzymowała pieszo do Matki Bożej na Jasną Górę. Szła 6 dni, ale nie słyszałam ani raz, by marudziła, czy narzekała, że coś ją boli, czy przeszkadza albo prosiła żeby jej pomóc. Wręcz przeciwnie to ona starała się rozpromieniać swoją radością zmęczone twarze pielgrzymów. Chociaż ma za sobą niejedno zwycięstwo nie chciała być najważniejszą i wyróżnioną, zawsze cierpliwie czekała na swoją kolej i cichutko wypełniała to co w danej chwili było potrzebne. 

            Cierpliwość jest bardzo potrzebna w codziennym życiu, w domu i w szkole, w

budowaniu z klocków, w układaniu puzzli i w uczeniu się wierszyka na pamięć. Jest też potrzebna, wtedy gdy chcemy mieć przyjaciół, bo pozwala, by inni mieli swoje zdanie, swoje pomysły i by czasem się mogli pomylić. Niejeden święty długo się uczył cierpliwości i nie zawsze było to2 łatwe. Zawsze jednak było warto – przecież to znak, że kocham jak Dobry Bóg, który jest najbardziej cierpliwy.

Moja modlitwa

Maryjo, Ty umiałaś cierpliwie czekać,

wsłuchiwać się sercem w Słowo Pana;

pomóż nam zniecierpliwionym –

zatrzymać się i zatęsknić

za prawdziwą Miłością.

Hymn o prawdziwej miłości

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie.
Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe.
Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce.
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość."
1 Kor 13,1-13

Autor: s.Katarzyna Król