33 ŚW. TOMASZ Z AKWINU - SUMA TEOLOGICZNA - TOM XXXIII - ZMARTWYCHWSTANIE CIAŁ.pdf

(1067 KB) Pobierz
ŚW. TOMASZ Z AKWINU
SUMA TEOLOGICZNA
Tom 33
ZMARTWYCHWSTANIE CIAŁ
(Suppl. 60 - 86)
Przełożył, objaśnieniami i skorowidzem zaopatrzył o. PIUS BEŁCH O.P.
„Jak najgoręcej pragniemy, by z każdym dniem wzrastała liczba ludzi
czerpiących z dzieł Tomasza z Akwinu oświatę i naukę; dotyczy to nie tylko
księży i ludzi wielkiej nauki.. . Wielce też sobie życzymy, by ze względu na
potrzeby Chrześcijaństwa coraz więcej wydobywano skarbów z jego
wskazań. Trzeba więc jego pisma tłumaczyć i wydawać w jak największej
ilości języków . . ."
Papież Jan XXIII, 16 września 1960 (AAS, 25.X.1960)
KATOLICKI OŚRODEK WYDAWNICZY
"VERITAS"
4-12 Praed Mews, London W2 1QZ
1
ZAWARTOŚĆ TOMU 33
1. Traktat: ZMARTWYCHWSTANIE CIAŁ (Suppl. z. 69-85)
2. Odnośniki do tekstu
3. Objaśnienia tłumacza
4. Skorowidz nazwisk i rzeczy
2
OD REDAKCJI
W toku swoich wywodów św. Tomasz często powołuje się na autorytet Pisma
św., dekretów papieskich, uchwał synodów i soborów, zbiorów prawa kanonicznego i
cywilnego (rzymskiego), autorów oraz do innych swoich dzieł; odwołuje się też do
tego, co na dany temat napisał lub napisze w Sumie Teologicznej.
Aby nie przerywać toku myśli i nie przeciążać tekstu tytułami dzieł, szczegóły
bibliograficzne podajemy osobno, na końcu każdego traktatu, pod tytułem
ODNOŚNIKI DO TEKSTU. Cyfry w nawiasach (np. /25/) odnoszą się do objaśnień
tłumacza, zamieszczonych po odnośnikach do tekstu.
W tomie obecnym tłumacz dodatkowo podał nieco odnośników do Sumy,
umieszczając je w toku tekstu. Podajemy tu skróty, którymi tłumacz posłużył się w
odnoszeniu się do owych miejsc Sumy. Wiadomo, że Suma dzieli się na kilka tzw.
Części (Partes). Przy odnośnikach tłumacz nie podaje tytułu dzieła, lecz zaznacza
Części liczbą arabską z kropką. Podajemy tu przykłady, dając w nawiasie skrót Części.
I tak: Część Pierwsza ( 1.), Część Pierwsza Części Drugiej (1-2.), Części Drugiej Część
Druga (2-2.), Część Trzecia (3.), Supplementum (Suppl.).
Każda Część dzieli się na numerowane zagadnienia, te zaś dzielą się na
numerowane tzw. artykuły (a.; rzadziej art), artykuły dzielą się na numerowane
zarzuty (zarz.), wbrew, odpowiedź (odp) oraz na odpowiedzi na zarzuty (Na 1).
Jeżeli Autor odwołuje się do zagadnienia (z.) znajdującego się w Części tej
samej, co omawiany temat, w skrócie podano tylko np. z. 24, 2 itd.; jeśli odwołuje się
do artykułu zagadnienia bieżącego, podaje tylko np. a. 5 Na 3; przy odwołaniu się na
artykuł bieżący, podaje tylko np. zarz. 2 lub odp lub Na 2.
Jeśli odwołanie się Autora dotyczy tematu znajdującego się w jednym z
wydanych przez nas tomów, tłumacz podaje numer łomu i stronicy, np. t. 20 str. 35;
podaje zaś tylko numer tomu bn stronicy, jeśli dany tom nie został jeszcze przez nas
wydany.
3
OD TŁUMACZA
W tłumaczeniu posługiwałem się tekstem: Sancti Tomae de Aąuino, Summa
Theologiae, Alba, Editiones Paulinae, Roma 1962; według niego podaję odnośniki.
Cytaty Ojców i innych autorów tłumaczę według tego, jak są podane w tekście, o ile
nie było pod ręką polskiego ich tłumaczenia. Cytaty z Pisma św. brałem przeważnie z
Biblii Tysiąclecia, Palloti-num, Poznań-Warszawa 1980. Niekiedy trzeba było udać się
do przekładu ks. Wujka z Wulgaty, a niekiedy nawet wprost z tekstu, aby stosował się
do linii rozumowania. W odnośnikach duże W oznacza tekst z Wulgaty. Sposób
przytaczania Pisma św. według Biblia Tysiąclecia. Słowa w klamrach są dodatkiem
tłumacza.
Ks. prałat dziekan mgr Józef Bełch był łaskaw dokonać konfrontacji z tekstem
łacińskim i bardzo cennych poprawek, za co wyrażam mu niniejszym jak
najserdeczniejsze podziękowanie.
4
ZAGADNIENIE 69
O TYM, CO DOTYCZY ZMARTWYCHWSTANIA CIAŁ, A NAJPIERW O
MIEJSCU DUSZ PO ŚMIERCI /I/
Z kolei należy zabrać się do tematyki zmartwychwstania. Po ukończeniu
bowiem rozprawy o sakramentach, które uwalniają człowieka od winy powodującej
śmierć duchową, trzeba następnie mówić o zmartwychwstaniu, które uwalnia od kary
[za grzech pierworodny], jaką jest śmierć. Żeby zaś wyczerpać całą tematykę
zmartwychwstania, należy omówić trzy sprawy: to, co poprzedza zmartwychwstanie;
to, co mu towarzyszy; i to, co po nim następuje. I dlatego najpierw będzie mowa o
tym, co — po części, chociaż nie w całości — poprzedza zmartwychwstanie ; potem o
samym zmartwychwstaniu i otym co będzie mu towarzyszyło (z. 75); wreszcie o tym,
co po nim nastąpi (z. 87).
Jeśli chodzi o to, co poprzedza zmartwychwstanie, omówimy: 1. miejsca
pobytu wyznaczone duszom po śmierci; 2. właściwości, cechujące dusze odłączone
oraz karę ognia, jaką ponoszą (z. 70); 3. pomoce, jakie żywi niosą duszom zmarłych
(z. 71); 4. modlitwy świętych przebywających w niebie (z. 72); 5. znaki poprzedzające
sąd powszechny (z. 73); 6. ogień ostatecznego spłonięcia świata, który poprzedzi
postać Sędziego (z. 74).
Pierwsze zagadnienie nasuwa siedem pytań: 1. Czy po śmierci dusze mają
wyznaczone miejsce pobytu? 2. Czy zaraz po śmierci bywają do nich wprowadzane?
3. Czy mogą z tych miejsc wyjść? 4. Czy otchłań piekła jest tym samym, co łono
Abrahama? 5. Czy otchłań jest tym samym, co piekło potępionych? 6. Czy otchłań
dzieci jest tym samym, co otchłań Ojców? 7. Czy należy wyodrębnić aż tyle miejsc
przebywania?
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin