Madeline Hunter - Najrzadziej kwitnąca 01 - Zachwyca w czerwieni.pdf - romanse - Leni33

Hunter Madeline

Najrzadziej kwitnąca 01

Zachwyca w czerwieni

To małżeństwo podyktowała przyzwoitość,

lecz namiętność nią wzgardziła…

Audrianna nie zamierzała strzelać do Sebastiana Summerhayesa –

to był czysty przypadek. Wzięła ze sobą broń tylko po to, by zapewnić

sobie bezpieczeństwo podczas spotkania z tajemniczym osobnikiem,

który wie coś, co mogłoby przywrócić dobre imię jej zmarłemu ojcu.

Jednak zamiast nieznajomego zjawia się lord Summerhayes –

zniewalający mężczyzna i zaciekły wróg jej ojca. I to on staje się

sprawcą kompromitującej sytuacji, która może zniszczyć reputację

Audrianny. By uniknąć skandalu, Audrianna będzie musiała narazić

życie i wystawić na próbę swe serce…

Samodzielna kobieta to kobieta, której nikt nie broni. Audrianna

nigdy lepiej nie pojęła pierwszej lekcji udzielonej jej przez kuzynkę

Daphne niż tego dnia.

Samodzielna kobieta to również kobieta o wątpliwej reputacji.

Gdy wchodziła do oberży Pod Dwiema Szpadami koło Brighton,

ściągnęła na siebie o wiele większą uwagę, niż życzyłaby tego sobie

jakakolwiek młoda dama. Zlustrowano ją wzrokiem od stóp do głów.

Kilku mężczyzn obserwowało jej samotne przejście przez główną izbę

z tak żywym zainteresowaniem, jakiego nigdy wcześniej nie

doświadczyła.

Widniejące w tych spojrzeniach zuchwalstwo wprawiło ją w

jeszcze gorszy nastrój, i tak niewesoły. Wyruszyła w tę podróż

przekonana o jej słuszności. Słoneczna pogoda i wyjątkowe jak na

koniec stycznia ciepło zdawały się świadczyć, że opatrzność sprzyja

jej misji.

Łaska opatrzności okazała się jednak niestała. W godzinę po

wyjeździe z Londynu wiatr, deszcz i narastający chłód kazały jej

gorzko pożałować wyboru miejsca na dachu dyliżansu. Była teraz

przemoczona do suchej nitki i udręczona podróżą.

Zebrała w sobie siły, rozejrzała za oberżystą i poprosiła o pokój

na jedną noc. Oberżysto przyglądał się jej długo, bez skrępowania, a

potem poszukał wzrokiem mężczyzny, który powinien był jej

towarzyszyć.

- Czy pani męża zatrzymało coś w stajni?

- Nie. Podróżuję sama.

Blada, pomarszczona twarz starego mężczyzny skrzywiła się a

wargi ściągnęły co najmniej na pięć różnych sposobów, gdy znów

uważnie się w nią wpatrywał.

- Mogłaby pani dostać mały pokoik, ale on wychodzi na

podwórze od strony stajni.

Nieżyczliwy ton jego głosu dawał jasno do zrozumienia, że

zdaniem oberżysty nic lepszego jej się nie należy. Samodzielna

kobieta dostaje również najgorszy pokój w gospodzie, to oczywiste.

- Wystarczy mi, jeśli jest suchy i ciepły.

- Proszę w takim razie za mną.

Zaprowadził ją do pokoju na tyłach pierwszego piętra. Rozpalił na

kominku ogień, ale słaby. Zauważyła, że opału nie starczy na

ogrzewanie pokoiku przez całą noc.

- Musi mi pani zapłacić z góry za nocleg.

Audrianna przełknęła zniewagę i wysupłała z torebki trzy

szylingi. Było to więcej niż wyniosłaby opłata za jeden nocleg, ale

wcisnęła wszystkie pieniądze w dłoń mężczyzny.

- Gdyby ktoś przyjechał i pytał o pana Kelmsleya, proszę tego

człowieka tu przysłać, ale nie mówić mu nic o mojej obecności ani w

ogóle o niczym, co by mnie dotyczyło.

Oberżysta spojrzał na nią jeszcze bardziej nachmurzony, ale wziął

pieniądze i odszedł bez słowa, a ona uznała, że dobiła z nim targu.

Uważała, że dla dobra misji, której się podjęła, warto narazić na

szwank własną reputację.

Policzyła, ile pieniędzy ma jeszcze w torebce. Rankiem, jak się

spodziewała, niewiele ich już jej zostanie. Dwudniowy wyjazd z

Londynu pochłonął wszystko, co zdołała uciułać dzięki lekcjom

muzyki. Miną całe miesiące niechętnego odbębniania przez

dziewczęta gam, zanim wyrówna tę stratę.

Wyciągnęła z torebki kartkę papieru i przybliżyła ją do słabego

światła kominka, choć znała jej treść na pamięć.

„Domino pragnie się spotkać za dwa dni z panem Kelmsleyem

pod dwiema szpadami w Brighton, żeby pomówić z nim o sprawie,

która obydwu przyniesie korzyść".

Prawdziwe szczęście, że się w ogóle dowiedziała o tym

zamieszczonym w „Timesie" ogłoszeniu. Gdyby jej przyjaciółka

Lizzie nie miała w zwyczaju przeglądać tych rubryk w każdej gazecie

czy plotkarskim magazynie, jakie wpadły jej w ręce, mogłoby ono

umknąć uwadze Audrianny.

Nazwisko napisano z błędem, ale była pewna, że wspomniany

tam „pan Kelmsley" to jej ojciec, Horatio Kelmsleigh. Najwyraźniej

ów ktoś, kto chciał się z nim spotkać, nie wiedział, że ojciec już nie

żyje.

Jego obraz stanął Audriannie przed oczami. Serce się jej ścisnęło i

zapiekły od łez powieki, jak zawsze, gdy ogarniały ją wspomnienia o

nim. Widziała, jak bawi się z nią w ogrodzie i bierze na siebie winę,

gdy matka skarciła ją za ubrudzone buciki. Przywołała właśnie to

mgliste, odległe wspomnienie, zapewne najdawniejsze ze wszystkich.

Był wtedy w wojskowym mundurze, a więc zanim jeszcze sprzedał

swój patent oficerski po narodzinach Sarah i objął stanowisko w

Komisji Zbrojeniowej, która nadzorowała produkcję amunicji podczas

wojny.

Lepiej jednak pamiętała jego zgnębioną twarz z ostatnich

miesięcy życia, gdy stał się obiektem powszechnej pogardy.

Włożyła kartkę z powrotem do torebki. Świstek przypomniał jej,

po co tu przybyła. Nic innego się nie liczyło. Ani deszcz, ani

badawcze spojrzenia, ani okazywana jej nieuprzejmość. Miała

nadzieję, że jej domysły są słuszne i Domino wie o czymś, co pomoże

przywrócić dobre imię ojcu.

Zdjęła granatowy luźny płaszcz bez rękawów oraz noszoną pod

nim szarą pelisę i powiesiła je na kołkach, żeby wyschły. Otrzepała

też z deszczu kapelusik. Potem postawiła lampę na stole koło drzwi, a

jedyne w pokoju drewniane krzesło przesunęła w ciemny kąt za

kominkiem. Gdy tam usiądzie, od razu zobaczy, kto wchodzi, ale ta

osoba początkowo się nie zorientuje, kto jest w pokoju.

Postawiła na krześle torbę podróżną i otwarła ją. Pamiętała ciąg

dalszy lekcji Daphne: „Samodzielna kobieta to kobieta, której nikt nie

broni, musi się ona zatem nauczyć, jak się samej bronić".

Schyliwszy się, sięgnęła po pistolet schowany w torbie pod

kilkoma sztukami skromnej garderoby.

Lord Sebastian Summerhays oddał swego wierzchowca pod

opiekę przemoczonego do suchej nitki stajennego, jednego z wielu

oczekujących na gości w oberży Pod Dwiema Szpadami, i wszedł do

Madeline Hunter - Najrzadziej kwitnąca 01 - Zachwyca w czerwieni.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: