Przywilej_Augusta_II_1710.pdf

Przywilej Augusta II zezwalający

na sprowadzanie osadników do Poznania

wyludnionego przez epidemię dżumy

z 6 IX 1710 roku

6 IX 1710, Studzienka k. Gdańska

♦

August II, z Bożej łaski król polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, mazowiecki,

żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski i

czernichowski, dziedziczny książę i elektor saski. Wiadomo czynimy tym naszym pismem,

wszystkim razem i każdemu z osobna, komu to wiedzieć należy. Opowiedzieli nam niektórzy

członkowie rady i senatorowie przy boku naszym zasiadający, że w mieście naszym

Poznaniu, stolicy Wielkopolski, niedawno z dopustu Bożego zmarło z powodu okrutnej

zarazy wielu obywateli i mieszkańców, w tym także rzemieślników, do tego stopnia że mało

jest albo nawet wcale nie można w mieście znaleźć osób biegłych w rzemiosłach. W tym

samym czasie ci którzy pozostali, starsi cechowi i towarzysze [czeladnicy] chcący zostać

mistrzami, tak byli obciążeni licznymi opłatami, podatkami, i innymi niezwykłymi

wymogami, że liczni musieli się wycofać i byli zmuszeni odejść z miasta. My więc, pragnąc

nie wyludnienia lecz powiększenia liczby mieszczan i naszych poddanych, oraz rozbudowy i

rozkwitu naszych miast, aby lud doszedł do zwykłej siły i nie zmniejszyła się liczba bractw i

cechów we wspomnianym mieście naszym Poznaniu, mocą naszej najwyższej władzy

królewskiej dajemy radzie miejskiej poznańskiej wszelkie uprawnienia, aby ona teraz i w

przyszłości, dopóki będzie istniała, przyjmowała do prawa miejskiego różnych rzemieślników

i kupców, ludzi uczciwych i szanowanych, nie tylko polskiej lecz także innych narodowości,

wszelako wiary katolickiej, pozwalała zakładać cechy jak będzie się jej widziało najlepiej,

pozwalała też wybierać i ustanawiać starszych którzy podejmą się zarządzania nimi,

rezygnowała z nakładania obciążeń i opłat przy przyjmowaniu do cechów nowych

Dokument znajduje się w zbiorach Archiwum Państwowego w Lublinie

───────────────────────────────────────────────────────────────────────────

rzemieślników, jednak bez naruszenia i pogwałcenia zwyczajów, zatwierdzała mistrzów

poszczególnych sztuk i przywileje cechowe, zatwierdzała cechy, czuwała nad ich

działalnością i wykonywanymi pracami, wyznaczała wysokość opłat dla swego urzędu z

poszczególnych kramów i ław kupieckich zgodnie z potrzebą, pomagała organizować i

wznosić urządzenia potrzebne dla produkcji i handlu, aby to miasto napełniło się ludźmi,

handlem i rzemiosłem dla dobra ogólnego, wygody całego ludu i dla ozdoby jego samego

oraz jego utrzymania i zachowania, czym obciążamy wasze sumienia, dla łaski Naszej. Dla

wiarygodności czego, niniejsze ręką Naszą podpisawszy, rozkazaliśmy dołączyć pieczęć

Koronną. Dane w Studzience koło Gdańska, 6 [dnia] miesiąca września, roku Pańskiego

1710. Panowania Naszego 14 roku.

August król

Michał Augustyn Howel sekretarz pieczęci koronnej ręką własną

Przywilej na przyjmowanie rzemieślników dany poznańskiej gminie miejskiej

(tłum. Zofia Wojciechowska)

Dokument znajduje się w zbiorach Archiwum Państwowego w Poznaniu