Wouk Herman - Nadzieja 01(1).pdf - Książki - SPOKSIK-I976

HERMAN

WOUK

NADZIEJA

Tom 01

Siłom Obronnym Izraela, przede wszystkim zaś tym, którzy padli, i

tym, którzy przeżyli; tym, którzy teraz stoją na straży, i tym, którzy będą

stać tak długo, aż z łaski Bożej Izrael będzie współżył w pokoju z wszystkimi

sąsiadami zadedykowana jest ta opowieść o Nadziei

SYRIA

ARABIA SAUDYJSKA

Brama Muzaum

> Mandalbauma Rockaraflara

Wzgórza, Iwlątynrw

Vr"]Brama SyjoAaka

Stara Miasto!

Morze Czerwone

°D»m»mk

.- I

Nadzieja jest fikcją literacką osadzoną w historycznych realiach.

Postacie znanych Izraelczyków oraz inne osobistości, zmarłe lub jeszcze

żyjące, występują w powieści pod prawdziwymi nazwiskami. Ich sylwetki są

zasadniczo prawdziwe, chociaż dialogi i sceny, w których występują obok

bohaterów fikcyjnych, zostały oczywiście wymyślone. Wykorzystanie

jakiegokolwiek innego prawdziwego nazwiska jest przypadkowe. Jakiekol-

wiek podobieństwo fikcyjnych postaci do autentycznych osób, żyjących lub

zmarłych, jest niezamierzone i przypadkowe. Zadaniem uproszczonej mapy

regionu, którego granice wciąż jeszcze podlegają zawiłym dyskusjom, jest

jedynie ilustracja tekstu. Dalsze wyjaśnienie dotyczące pewnych różnic

pomiędzy faktami a fantazją znajdują się w Notkach historycznych na końcu

książki.

PROLOG

Wysunięta placówka

Ha'm'faked!

Cisza.

Ha'm'faked! Ha'm'faked! (Dowódco! Dowódco!)

Pełniący wartę sierżant brutalnie szarpał ramię dowódcy kompanii.

Kapitan Hagany, Zew Barak, urodzony jako Wolfgang Berkowitz, przewrócił

się na drugi bok i nieco podniósł ciężkie powieki.

Co jest?

Znów nadchodzą, kapitanie.

Barak usiadał i spojrzał na zegarek. L’Azazel! Minęło tylko dziesięć

minut, więc jak mógł mu się przyśnić ten długi, zwariowany sen, że jest

razem z Nachamą, swoją marokańską żoną, w Wiedniu swego dzieciństwa,

wiosłując po jeziorze, kręcąc się na diabelskim kole, jedząc ciastka

w kawiarni na Ringu? Obok niego na ziemi wokół śpią bojownicy. Za

workami z piaskiem i szańcami usypanymi na szczycie wzgórza chodzą

uzbrojeni w karabiny wartownicy, spoglądając w dół na wąską, zalaną

księżycowym światłem szosę z Tel Awiwu do Jerozolimy, wijącą się tutaj

przez górską przełęcz.

Zew Barak podniósł się ze znużeniem, wystawiając się na zimny, nocny

wiatr. Nie ogolony, brudny, w podniszczonym mundurze bez dystynkcji

dwudziestoczteroletni kapitan wyglądał na niewiele starszego,

od swych podkomendnych. Ruszył teraz za sierżantem na skalny uskok,

między karłowate drzewka, gdzie wartownik, kościsty chłopak w wełnianej

czapce Palmachu, wskazywał w dół, na szosę. Barak wpełzł na skałę i

przez lornetkę spoglądał na poruszające się cienie.

— No dobrze — z ciężkim sercem zwrócił się do sierżanta — idź

i obudź ludzi.

Już po kilku minutach stało przed nim półkolem trzydziestu roz-

czochranych młodych mężczyzn. Wielu z nich miało brody. Ziewali i

przecierali oczy.

— Tym razem to całkiem spora grupa, chyba coś koło setki

— powiedział Barak całkiem spokojnie, chociaż czuł, że w tej nierównej

walce, po całych miesiącach ocierania się o śmierć, teraz naprawdę może

zginąć. Ostatnio często słyszał ten wewnętrzny ostrzegawczy głos. Ale na

razie jeszcze żyje, jest tylko bardzo zmęczony i wystraszony, musi jednak

podtrzymywać na duchu tych znużonych, znajdujących się w trudnym

położeniu młodzików. — Mamy mnóstwo amunicji i już przedtem

udawało się nam ich odeprzeć. To wzgórze stanowi klucz do miasta

Kastel, a więc, choćby nie wiem co, musimy się utrzymać! Zrozumiano?

Wouk Herman - Nadzieja 01(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: