032.Przekaz.pdf

(70 KB) Pobierz
CZĘŚĆ II
CZĘŚĆ II
WSZECHŚWIAT LOKALNY
Przygotowano pod nadzorem korpusu osobowości z wszechświata
lokalnego Nebadonu, działających z upoważnienia
Gabriela z Salvingtonu.
PRZEKAZ 32
EWOLUCJA WSZECHŚWIATÓW LOKALNYCH
W szechświat lokalny jest dziełem rajskiego Syna Stwórcy klasy Michała. Składa się on
ze stu konstelacji, z których każda zawiera sto systemów światów zamieszkałych. Każdy
system będzie ewentualnie zawierał około tysiąca sfer zamieszkałych.
Wszystkie wszechświaty czasu i przestrzeni są ewolucyjne. Stwórczy plan Rajskich
Michałów zawsze realizuje się drogą stopniowego rozwoju i ewolucji materialnych,
intelektualnych i duchowych natur oraz zdolności różnorodnych istot,
zamieszkujących rozmaite rodzaje sfer, z jakich składa się wszechświat lokalny.
Urantia należy do wszechświata lokalnego, którego władcą jest Bóg-człowiek z
Nebadonu, Jezus z Nazaretu, Michał z Salvingtonu. I wszystkie plany Michała,
dotyczące wszechświata lokalnego, zyskały pełną aprobatę Rajskiej Trójcy, zanim
jeszcze zaczął on swą najwyższą, kosmiczną przygodę.
Synowie Stwórcy mogą wybierać domeny swych stwórczych poczynań, jednak te
materialne kreacje zostały wpierw zaprojektowane i obmyślane przez Rajskich
Architektów Wszechświata Nadrzędnego.
1. MATERIALNE WYŁANIANIE SIĘ WSZECHŚWIATÓW
Operowanie przestrzenią-siłą i energiami podstawowymi, poprzedzające powstanie
wszechświata, jest funkcją Rajskich Nadrzędnych Organizatorów Siły; jednak odchodzą
oni z domen superwszechświatowych, kiedy energia powstająca zacznie reagować na
grawitację lokalną albo liniową i oddają sprawy w ręce dyspozytorów mocy danego
superwszechświata.
Dyspozytorzy mocy działają sami w przedmaterialnych a posiłowych stadiach
stwarzania wszechświata lokalnego. Syn Stwórcy nie może rozpocząć organizowania
wszechświata, dopóki dyspozytorzy mocy nie zaktywizują energii kosmicznych w takim
stopniu, aby zapewnić materialne podwaliny – dosłownie słońca i sfery materialne –
dla powstającego wszechświata.
Wszystkie wszechświaty lokalne posiadają taki sam w przybliżeniu potencjał energii,
aczkolwiek różnią się znacznie w swych materialnych rozmiarach i mogą się różnić, od
czasu do czasu, w swej zawartości materii widzialnej. Ładunek mocy i potencjalne
wyposażenie wszechświata lokalnego w materię zależy od funkcjonowania
dyspozytorów mocy oraz ich poprzedników, jak również od działania Syna Stwórcy
oraz naturalnych cech kontroli fizycznej, w jaką są wyposażeni jego stwórczy asystenci.
Ładunek energii wszechświata lokalnego stanowi w przybliżeniu jedną stutysięczną
wyposażenia siły tego superwszechświata, do którego wszechświat należy. W
przypadku waszego wszechświata lokalnego, Nebadonu, jego zmaterializowana masa
jest nieco mniejsza. Określając fizycznie, Nebadon posiada całe fizyczne wyposażenie
energii i materii, znajdujące się w dowolnej kreacji lokalnej Orvontonu. Jedyne
fizyczne ograniczenie rozwojowej ekspansji wszechświata Nebadonu polega na
ilościowym ładunku przestrzeni-energii, trzymanej w ujęciu kontroli grawitacyjnej
przez współpracujące ze sobą moce i osobowości zespolonego mechanizmu
wszechświata.
Kiedy energia-materia osiąga pewne stadium materializacji masy, pojawia się na
scenie Rajski Syn Stwórcy, w towarzystwie Stwórczej Córki Nieskończonego Ducha.
Wraz z przybyciem Syna Stwórcy, zaczynają się prace nad sferą zaprojektowaną, która
ma być światem zarządu planowanego wszechświata lokalnego. Kreacja lokalna
rozwija się przez długie epoki, stabilizują się słońca, formują się planety i krążą po
swych orbitach, podczas gdy wciąż trwa praca nad tworzeniem światów
zaprojektowanych, które mają służyć jako zarządy konstelacji i stolice systemów.
2. ORGANIZOWANIE WSZECHŚWIATA
W organizacji wszechświata Synów Stwórcy poprzedzają dyspozytorzy mocy i inne
istoty, pochodzące od Trzeciego Źródła i Centrum. Z wcześniej zorganizowanych
energii kosmicznych, wasz Syn Stwórcy, Michał, stworzył domeny zamieszkałe
wszechświata Nebadonu i troskliwie zajmuje się ich administracją. Z istniejącej
uprzednio energii Boscy Synowie materializują materią widzialną, planują istoty żywe
a we współpracy z wszechświatową obecnością Nieskończonego Ducha, tworzą
zróżnicowaną świtę osobowości duchowych.
Dyspozytorzy mocy i kontrolerzy energii, których materialne prace wstępne nad
organizacją wszechświata na długo poprzedzają działalność Syna Stwórcy, służą
później w doskonałym związku z tym Synem Wszechświatowym, pozostając z nim na
zawsze związani w procesie kontroli tych energii, które pierwotnie zorganizowali i
objęli obwodem. Na Salvingtonie funkcjonuje obecnie ta sama setka centrów mocy,
która współpracowała z waszym Synem Stwórcy w procesie wstępnego formowania
wszechświata lokalnego.
Pierwszy w Nebadonie, kompletny akt materialnego stworzenia, polegał na
zorganizowaniu świata zarządu, zaprojektowanej sfery Salvingtonu, razem z jej
satelitami. Od czasu wstępnych czynności centrów mocy i kontrolerów fizycznych, do
przybycia żywego personelu na ukończone sfery Salvingtonu, upłynęło nieco ponad
miliard lat waszego obecnego czasu planetarnego. Zaraz po zbudowaniu Salvingtonu,
stworzono sto światów zarządu dla projektowanych konstelacji oraz dziesięć tysięcy
sfer zarządu dla planowanych lokalnych systemów kontroli planetarnej i administracji,
wraz z ich zaprojektowanymi satelitami. Te zaprojektowane światy przystosowane są
do zamieszkania zarówno przez osobowości materialne jak i duchowe, jak również
przez pośrednie między nimi, morontialne albo przejściowe stadia bytu.
Salvington, stolica Nebadonu, usytuowany jest dokładnie w centrum energii-masy
wszechświata lokalnego. Wasz wszechświat lokalny nie jest jednak odrębną jednostką
astronomiczną, choć duży układ istnieje w jego materialnym centrum.
Salvington jest osobistą siedzibą Michała z Nebadonu, jednak nie zawsze można go
tam zastać. Podczas niezakłóconego funkcjonowania waszego wszechświata lokalnego,
stała obecność Syna Stwórcy na sferze stołecznej nie jest wymagana, ale inaczej bywało
we wczesnych epokach organizacji materialnej. Syn Stwórcy nie może opuścić swego
świata zarządu tak długo, aż nie zostanie zakończona grawitacyjna stabilizacja domeny,
w wyniku materializacji odpowiedniej ilości energii, aby umożliwić różnym orbitom i
układom wzajemnie równoważenie się, dzięki materialnemu przyciąganiu.
Materialny plan wszechświata zostaje w pewnym czasie zrealizowany a Syn Stwórcy,
w powiązaniu ze Stwórczym Duchem, zaczyna realizację swego planu stwarzania życia;
po czym reprezentantka Nieskończonego Ducha rozpoczyna funkcjonować we
wszechświecie jako odrębna, stwórcza osobowość. Gdy pierwszy akt stwórczy zostaje
wyrażony i spełniony, powołana zostaje do bytu Gwiazda Jasna i Poranna, uosobienie
pierwszej idei tożsamości i ideału boskości. Jest to główny administrator wszechświata,
osobisty asystent Syna Stwórcy, ktoś podobny do niego we wszystkich aspektach
charakteru, chociaż znacznie ograniczony w atrybutach boskości.
I teraz, gdy istnieje już prawa ręka, pomocnik i główny administrator Syna Stwórcy,
następuje powoływanie do bytu szerokiego wachlarza wspaniałych i zróżnicowanych
istot. Przybywa synów i córek wszechświata lokalnego i niebawem taka kreacja ma swój
rząd, rozciągający się od najwyższych rad wszechświata do ojców konstelacji i władców
systemów lokalnych – tych skupisk światów, które mają stać się ojczyzną różnych
gatunków istot śmiertelnych, obdarzonych wolą; a każdy z takich światów będzie
rządzony przez Księcia Planetarnego.
I potem, gdy taki wszechświat jest właściwie zorganizowany i doskonale prowadzony,
Syn Stwórcy przystępuje do realizacji Ojcowskiej propozycji – stworzenia człowieka
śmiertelnego na ich boskie podobieństwo.
Organizacja planet mieszkalnych nadal trwa w Nebadonie, jako że wszechświat ten
jest doprawdy młodym skupiskiem w gwiezdnych i planetarnych domenach
Orvontonu. Ostatni rejestr podaje, że w Nebadonie jest 3.840.101 zamieszkałych planet
a Satania, lokalny system waszego świata, jest całkiem typowym systemem.
Satania nie jest jednolitym systemem fizycznym, pojedynczą jednostką
astronomiczną. Jej 619 zamieszkałych światów znajduje się w ponad pięciuset różnych
układach materialnych. Tylko pięć z nich posiada więcej niż dwa zamieszkałe światy a
tylko jeden ma cztery zaludnione planety, podczas gdy czterdzieści sześć układów ma
dwa zamieszkałe światy.
System światów zamieszkałych Satanii jest znacznie oddalony od Uversy i od tej
wielkiej grupy słońc, która pełni funkcję materialnego i astronomicznego centrum
siódmego superwszechświata. Z Jerusem, stolicy Satanii, jest ponad dwieście tysięcy lat
świetlnych do fizycznego centrum superwszechświata Orvontonu, leżącego bardzo
daleko stąd, na zagęszczonej średnicy Drogi Mlecznej. Satania leży na peryferiach
wszechświata lokalnego a Nebadon jest teraz na skraju Orvontonu. Z najbardziej
oddalonego systemu światów zamieszkałych jest do centrum superwszechświata nieco
mniej niż dwieście pięćdziesiąt tysięcy lat świetlnych.
Wszechświat Nebadon znajduje się teraz na południowo-wschodniej części orbity,
krążąc wokół superwszechświata Orvontonu. Najbliższe, sąsiednie wszechświaty to:
Avalon, Henselon, Sanselon, Portalon, Wolvering, Fanoving i Alvoring.
Ewolucja wszechświata lokalnego to długa historia. Przekazy mające do czynienia z
superwszechświatem wprowadziły w temat, kontynuują go przekazy w tej części,
traktujące o kreacjach lokalnych, podczas gdy dalsze przekazy, dotyczące historii i
przeznaczenia Urantii, dokończą historii. Jednak, aby właściwie zrozumieć
przeznaczenie śmiertelników z tej kreacji lokalnej, musicie zgłębić narracje o życiu i
naukach waszego Syna Stwórcy, jak kiedyś żył życiem człowieka, w formie ciała
materialnego, na waszym własnym świecie ewolucyjnym.
3. IDEA EWOLUCJI
Jedyną doskonale niezmienną kreacją jest Havona, wszechświat centralny,
stworzony bezpośrednio myślą Ojca Uniwersalnego i słowem Wiecznego Syna. Havona
jest egzystencjalnym, doskonałym i kompletnym wszechświatem, otaczającym miejsce
pobytu wiecznych Bóstw, centrum wszystkich rzeczy. Kreacje siedmiu
superwszechświatów mają charakter skończony, są ewolucyjne i wciąż się rozwijają.
Wszystkie materialne układy czasu i przestrzeni mają ewolucyjne pochodzenie. Nie
są nawet materialnie ustabilizowane, zanim nie wejdą na stabilne orbity swego
superwszechświata. Tak samo wszechświat lokalny nie wchodzi w erę światłości i życia,
dopóki jego materialne możliwości ekspansji i rozwoju nie zostaną wyczerpane a status
duchowy wszystkich jego zamieszkałych światów nie zostanie na zawsze ustalony i
ustabilizowany.
Doskonałość osiągana jest stopniowo, za wyjątkiem wszechświata centralnego. W
kreacji centralnej mamy wzór doskonałości, ale wszystkie inne domeny muszą osiągać
doskonałość metodami określonymi dla rozwoju tych właśnie światów czy
wszechświatów. A plany Synów Stwórcy charakteryzują się nieskończoną wręcz
różnorodnością, gdy idzie o organizację, rozwój, porządek i stabilizację poszczególnych
wszechświatów lokalnych.
Każdy wszechświat lokalny jest w pewnym sensie duplikatem organizacji
administracyjnej kreacji centralnej czy wzorcowej, za wyjątkiem obecności bóstwa Ojca.
Chociaż Ojciec Uniwersalny obecny jest osobiście we wszechświecie, który zamieszkuje,
nie zamieszkuje on umysłów istot pochodzących z tego wszechświata tak literalnie, jak
mieszka w duszach śmiertelników czasu i przestrzeni. Wydaje się, że istnieje
wszechmądra równowaga w dopasowaniu i regulacji spraw duchowych rozległej kreacji.
We wszechświecie centralnym Ojciec jest jako taki, osobiście obecny, ale nie ma go w
umysłach dzieci tej doskonałej kreacji; we wszechświatach przestrzennych Ojca nie ma
jako osoby, ale jest reprezentowany przez swych Synów Władców, podczas gdy jest
intymnie obecny w umysłach swoich śmiertelnych dzieci, reprezentowany duchowo
przez przedosobową obecność Nieodgadnionych Monitorów, które mieszkają w
umysłach takich, obdarzonych wolą istot.
W zarządzie wszechświata lokalnego przebywają wszyscy stwórcy i osobowości
stwórcze, reprezentujące niezależną władzę i autonomię zarządzania, za wyjątkiem
osobistej obecności Ojca Uniwersalnego. We wszechświecie lokalnym można znaleźć
jakąś cechę wszystkich istot, oraz kogoś z każdej klasy istot inteligentnych, jakie istnieją
we wszechświecie centralnym, za wyjątkiem Ojca Uniwersalnego. Chociaż Ojciec
Uniwersalny nie jest osobiście obecny we wszechświecie lokalnym, jest on osobiście
reprezentowany przez Syna Stwórcy – z początku namiestnika Boga a później
najwyższego i nieograniczonego władcę na swoich własnych prawach.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin