Churchward James - MU zginiony kontynent.pdf
(
16891 KB
)
Pobierz
James Churchward
MU - Zaginiony kontynent
Spis treści
P
RZEDMOWA
D
AVIDA
H
ATCHERA
C
HILDRESSA
WSTĘP
1.
A
LFA
-
POCZĄTEK
2.
Z
AGINIONY KONTYNENT
3.
Z
IEMIA
,
NA KTÓREJ PO RAZ PIERWSZY POJAWIŁ SIĘ CZŁOWIEK
4.
Ś
WIADECTWA ZAGINIONEGO KONTYNENTU
5.
E
GIPSKA ŚWIĘTA
K
SIĘGA
U
MARŁYCH
6. Mu, I
MPERIUM
S
ŁOŃCA
7.
W
IEK CYWILIZACJI
M
U
8.
P
IERWSZA RELIGIA CZŁOWIEKA
9.
S
YMBOLE
10. A
MERYKA
P
ÓŁNOCNA I JEJ MIEJSCE WŚRÓD DAWNYCH CYWILIZACJI
11.
Z
ASYPANE MEKSYKAŃSKIE MIASTA
N
I
V
ENA
12.
JUKATAN I JEGO MIEJSCE WŚRÓD DAWNYCH CYWILIZACJI
13.
GEOLOGICZNA HISTORIA MU
14.
POCZĄTKI BARBARZYŃSTWA
15.
P
RADAWNE KONCEPCJE RELIGIJNE
16.
D
AWNE ŚWIĘTE MISTERIA
,
RYTUAŁY I OBRZĘDY
17.
O
MEGA
-
ZAKOŃCZENIE
Przedmowa
Mu - zaginiony kontynent
Jamesa Churchwarda to klasyczna książka, która przetrwała próbę czasu. Jest,
tak jak dzieło Ignatiusa Donnelly'ego z 1882
roku Atlantis: The Antediluvian World
(Atlantyda. Świat przed
potopem), ciągle wznawiana. Jej przesłanie, chociaż pod pewnymi względami straciło na aktualności, nadal
cieszy się popularnością wśród czytelników zainteresowanych okultyzmem i pradawnymi cywilizacjami.
Pułkownik Churchward był fascynującym człowiekiem - wytrawnym podróżnikiem i doświadczonym
okultystą. Niestety, był wyszydzany przez różnych “ekspertów" zdolnych jedynie do krótkowzrocznych
wywodów i ograniczonego postrzegania świata, tak jak wyszydzanych jest wielu współczesnych badaczy.
Churchward napisał pięć książek i był współautorem kilku innych. Zmarł w Nowym Jorku w 1936 roku.
Pierwsze dzieło,
Mu - zaginiony kontynent,
wydał własnym sumptem w 1926 roku. Książkę opublikował
ponownie w poprawionej wersji w 1931 roku nowojorski wydawca Yves Washburn. W jego wydawnictwie
ukazały się kolejne cztery dzieła Churchwarda:
The Children of Mu
(Dzieci Mu; 1931),
The Sacred Symbols
of Mu
(Święte symbole Mu; 1933),
The Cosmic Forces of Mu, Volume One
(Kosmiczne siły Mu, część
pierwsza 1934) oraz
The Cosmic Forces of Mu, Volume Two
(Kosmiczne siły Mu, część druga). Każda z
tych pozycji była fascynującą lekturą, natomiast
Mu - zaginiony kontynent
wywołał swego czasu prawdziwą
sensację. Kim był James Churchward i skąd zaczerpnął ezoteryczną wiedzę, którą podzielił się z innymi w
swoich książkach?
Według krótkiej biografii, która ukazała się w latach 30. XX wieku, James Churchward urodził się w
Devonshire w południowej Anglii w 1851 roku. Churchwardowie byli rodziną osiadłą w tym hrabstwie od
dawna, mającą silne masońskie korzenie. Pułkownik opowiadał przyjaciołom, że kształcił się w Oksfordzie,
a następnie w akademii wojskowej w Sandhurst. W 1868 roku, kiedy miał niespełna 18 lat, został wysłany
jako młody oficer do Indii. Służąc w brytyjskiej armii, awansował aż do stopnia pułkownika. Pierwszy
przydział przywiódł go do środkowych Indii, gdzie miał udzielać pomocy ofiarom panującego tam wtedy
głodu. To właśnie w tym kraju nawiązał kontakt, który odmienił jego życie. Obdarzył go przyjaźnią wysoki
rangą kapłan hinduski (riszi - takie miano nosi w Indiach wieszcz, święty mąż) nauczający w szkole
przyświątynnej. Gdy przyjaźń - trwająca 12 lat - pogłębiła się, riszi pokazał Churchwardowi bardzo rzadkie,
o mistycznym charakterze tabliczki, które przechowywano w świątynnych podziemiach jakoby od tysięcy
lat. Tabliczki były pokryte tajemniczymi symbolami. Riszi postanowił nauczyć Churchwarda odczytywania
niektórych z prostszych znaków. Pułkownik okazał się pojętnym uczniem i nauka trwała, aż Anglik
opanował język - przypuszczalnie najstarszy język ludzkości!
Tabliczki “mogły rozpalić najbardziej stępioną wyobraźnię", ponieważ odkrywały fakty dotyczące
początków cywilizacji oraz opowiadały o wysoko rozwiniętej ogólnoświatowej kulturze, która zniknęła po
katastrofalnych zmianach, jakie wystąpiły na Ziemi. Po dwunastu latach badań u boku riszi nad Mu - bo tak
nazywała się owa cywilizacja - Churchward stwierdził, że czas opuścić Indie. Zdobyta już wiedza o
wczesnej cywilizacji opisanej na tabliczkach świątynnych, a także ciekawość żądnego przygody podróżnika
zdopingowały go do poszukiwań kolejnych śladów Mu.
Około 1880 roku Churchward zrezygnował ze służby w brytyjskiej armii, przeszedł na emeryturę,
wyjechał z Indii i popłynął na pacyficzne morza południowe (wyspa Tonga i Karoliny). Tam też odnalazł
dowody na istnienie Mu - były to płaskorzeźby naskalne, które odszyfrował, używając języka Praojczyzny.
Odkrycie reliefów, które - jak uważał - zostały poprawnie odczytane pierwszy raz od upadku owego
kontynentu, skłoniło go do kolejnych poszukiwań w Tybecie i Azji Środkowej. Jako emerytowany
pułkownik Churchward wykorzystał swoją pozycję towarzyską i znajomości, by podróżować stosunkowo
tanio z konwojami wojskowymi. Udzielano mu noclegów w wojskowych barakach i innych należących do
armii miejscach. Bez wątpienia listy polecające od oficerów brytyjskich bardzo mu pomogły. Podróże pod
koniec XIX wieku i na początku XX były kosztowne i trwały bardzo długo, zwłaszcza w Azji Środkowej i
na bezbrzeżnych wodach Oceanu Spokojnego. Jeszcze dzisiaj do wielu wysp na Oceanie Spokojnym trudno
się dostać, a prowadzenie tam badań wymaga dużych nakładów finansowych. Trzeba przyznać, że
Churchward był jak na tamte czasy wytrawnym, nieustraszonym podróżnikiem.
Po Tybecie, Azji Środkowej i Indiach kolejnym celem jego podróży stał się Egipt. Tam spenetrował
piramidy i odwiedził Bulaq Museum w Kairze (obecnie jest to Kairskie Muzeum Starożytności Egipskich,
główne muzeum Egiptu). Churchward, zbadawszy hieroglify i papirusy w poszukiwaniu symbolicznego
języka Mu, odczytał niektóre dokumenty dzięki znajomości języka, którego nauczył go riszi.
Około 1885 roku Churchward wybrał się na Syberię i w dolinę rzeki Leny w poszukiwaniu śladów
starożytnego kataklizmu, które mogłyby potwierdzić, że wysoko rozwinięta cywilizacja Mu rzeczywiście
zniknęła z powierzchni ziemi. Zamierzał obejrzeć kości mamutów i kły obmyte falami pływowymi na
Wyspach Lackoffa (Wyspy Kości) u ujścia Leny. Gigantyczne stosy kłów i kości mamucich przekonały go,
że w przeszłości wystąpiło zjawisko “przesunięcia bieguna" - wtedy to skorupa ziemska przesunęła się o
kilka stopni w stronę równika. Wywołało to olbrzymie fale pływowe, które zmyły część powierzchni ziemi i
spowodowały zatopienie całych kontynentów, w tym lądu Mu.
Z Syberii Churchward powędrował na Ural, aby zobaczyć to, co nazwał “końcem linii dryfu". Tutaj
zakończył poszukiwania śladów kataklizmu. Zrozumiał, że dysponuje wystarczającymi świadectwami
geologicznymi i historycznymi, by udowodnić istnienie pradawnych cywilizacji. Riszi mówił mu, że na
pustyni Gobi kwitła cywilizacja, która była współczesna Mu. I rzeczywiście odkrył świadectwa jej istnienia
w tym rejonie potwierdzające słowa kapłana hinduskiego. Miejscowa legenda mówiła o ziemi Shambala (lub
Agartha). Według Churchwarda był to ślad zaawansowanej pradawnej cywilizacji, która również została
zniszczona w wyniku katastrofalnej zmiany położenia bieguna, następujących po niej trzęsień ziemi,
wielkich pływów i działalności wulkanów.
Przez kilka następnych lat Churchward przebywał w Australii; tam podjął pracę. Jednak za namową
rodziny wybrał się do Nowej Zelandii, gdzie od Maorysów zebrał interesujące go informacje. To nakłoniło
go do kolejnych wypraw w poszukiwaniu dowodów na istnienie Mu. Podróżował parowcami krążącymi
między różnymi wyspami polinezyjskimi na południowym Oceanie Spokojnym. Ponad dwa lata eksplorował
tam wyspy i archipelagi, w tym Samoa, Tahiti, Markizy, Tonga, Wyspy Gilberta, Wyspy Cooka, Wyspę
Wielkanocną, Hawaje i inne. Uważał, że pozostałości megalitów, na które natykał się w tym rejonie, oraz
wyspiarskie legendy o zatopionych kontynentach były ostatecznym dowodem, którego potrzebował, by
napisać książkę o zatopionym kontynencie Mu. Sądził, że udało mu się ostatecznie udowodnić to, o czym
mówił mu riszi.
Churchward pisze: “Jest to historia o Mu i jej wspaniałej cywilizacji, która opanowała cały świat 22 000-
20 000 lat temu. To historia nie tylko o tym, jak rozwijała się ta cywilizacja, ale również o tym, jak została
zniszczona i zdegradowana do stanu barbarzyństwa, z którego stopniowo rozwinęła się nasza współczesna
kultura".
Wraz z dokumentami, fotografiami, wykonanymi przez siebie szkicami, mapami oraz innymi
świadectwami Churchward przybył do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiadł w Nowym Jorku w 1888 roku.
Niedługo potem poznał Percy'ego Tate'a Griffitha, który stał się jego najlepszym przyjacielem w ostatnich
latach życia.
Churchward mieszkał w Nowym Jorku aż do śmierci w 1936 roku, z dwuletnią przerwą na podróż, jaką
odbył ze swoim przyjacielem Williamem Nivenem po Meksyku i Ameryce Środkowej. Odkrycie przez
Nivena starożytnych przysypanych warstwami ziemi miast w Dolinie Meksyku tak zafascynowało Church-
warda, że przyłączył się do przyjaciela w mieście Meksyk i zawędrował z nim na Jukatan, a potem w inne
rejony Ameryki Środkowej, by porównać tamtejsze świadectwa z odkrytymi wcześniej.
Po powrocie do Nowego Jorku Churchward często spędzał wieczory w towarzystwie Percy'ego Tate'a
Griffitha. Czasami dołączali do nich Augustus i Alice Le Plongeonowie. Augustus Le Plongeon, Francuz
zaangażowany w ruch masoński, jako jeden z pierwszych badaczy prowadził wykopaliska w Chichen Itza na
Jukatanie. Jego książka
Queen Moo and the Egyptian Sphinx
(Królowa Moo i Sfinks z Egiptu),
opublikowana w 1900 roku w Londynie, cieszyła się popularnością wśród archeologów i mistyków tamtych
czasów. Przesiadywano u Churchwarda lub w pracowni Griffitha i godzinami rozprawiano o Atlantydzie,
Meksyku, zatopionym kontynencie Mu i Tiahuanaco, o którego istnieniu Churchward był gorąco
Plik z chomika:
ssonja
Inne pliki z tego folderu:
Churchward James - MU zginiony kontynent.pdf
(16891 KB)
Inne foldery tego chomika:
Caba Jacek
Cabot Meg
Cabré Jaume
Cacho Lydia
Cadigan Pat
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin