DZIADY          [  Mury  3’00  ]        muz. P. Gintrowski                                                                                                                                                                  

                                                                                                         sł. M. Jastrun

/ e. e. / e4. e. / e. e. / e2. e. /

                               A, a, a

e. h. e.                    Powracają  z  pooranym  czołem

e. h. e.                    Z  wyplutymi  na  gwiazdy  zębami

D7. G. D. e.            Szyje  zgięte  polarnym  kołem

e. G. D. e.              W  oczach  mroźnej  pustyni  firmament

a. h. e.                    Niby  dziadom – białym  wołopasom,

a. h. e.                    Długie  rosną  im  brody  śniegowe

G. D. e.                  Tak  rozeszli  się  ze  swoim  czasem

e. G. D. e.              Że  stracili  dawny  wzrok  i  mowę

                               A, a, a

e. e2. e4.                   Proszą  tylko  o  chleb  i  o  wódkę

e. e2. e.                    Zaszywają  się  w  kąty  mieszkania

e. e2. e4.                   Słychać  gulgot  i  dziąseł  mlaskania

e. e2.                        Tak  historia  długa – życie  krótkie

                                A, a, a