Sylabografika.pdf.pdf
(
71 KB
)
Pobierz
Sylabografika japońska
Kana - japońska sylabografika
Około VIII w. w Japonii pojawiły się rodzime symbole fonetyczne i formy literackie
znajdując swój wyraz graficzny w kaligrafii. Miękka linia hiragany miała zastosowanie
w poezji oraz prywatnej korespondencji.
Za wynalazcę hiragany uważa się mistrza zen Kobo Daishi- Kukai (774 - 835).
Współcześnie, Japończycy dysponują do graficznej notacji sylab i ich modyfikacji
dwiema postaciami pisma fonetycznego zwanego kana; jeden nosi nazwę hiragana,
drugi - katakana. Obie kany mają analogiczny skład po 46 znaków. Hiragana służy do
zapisu słów rdzennie japońskich, natomiast katakaną zapisywane są słowa obcego
pochodzenia, onomatopeje oraz wyróżnienia pewnych fragmentów tekstu w druku.
Ponieważ w języku japońskim istnieje wiele słów, które wymawia się podobnie
(homofony), oprócz kany istnieją w systemie pisma Japonii znaki kanji niosące
informację o znaczeniu. Symbole kany oddają tylko wartość fonetyczną.
1. Znaki w zestawieniu umieszczono w następującej kolejności:
roma-ji*, hiragana, katakana:
------------------------------------------------------------------------------------------
a ͋�Ξ
u ͏�
e ͑�Τ
ki ͖ɹΩ
ku ͘ɹΫ
ke ͚ɹέ
ko ͜ɹί
------------------------------------------------------------------------------------------
sa ͞ɹα
su ͢ɹε
se ͤɹη
so ͦɹι
------------------------------------------------------------------------------------------
ta ͨɹλ
tsu ͭ�π
te ͯ�ς
to ͱ�τ
------------------------------------------------------------------------------------------
na ͳ�φ� ni ʹ�χ�� nu ͵�ψ� ne Ͷ�ω� no ͷ�ϊ
------------------------------------------------------------------------------------------
ha �ϋ� hi ͻ�ώ
me Ί�ϝ� mo �Ϟ
------------------------------------------------------------------------------------------
ya �Ϡ� � � yu Ώ�Ϣ� � � yo Α�Ϥ
------------------------------------------------------------------------------------------
ra Β�ϥ�� ri Γ�Ϧ� � ru Δ�ϧ� re Ε�Ϩ� ro Ζ�ϩ
------------------------------------------------------------------------------------------
wa Θ�ϫ� � � � � � � (o) Λ�Ϯ
------------------------------------------------------------------------------------------
O�Μ�ϯ
------------------------------------------------------------------------------------------
o ͓�Φ
------------------------------------------------------------------------------------------
ka ͔ɹΧ
i ͍�Π
si ͠ɹγ
chi ͪɹν
fu ;�ϑ� he �ϔ� ho ΄�ϗ
------------------------------------------------------------------------------------------
ma ·�Ϛ� mi Έ�ϛ� mu Ή�Ϝ
go ͝�ΰ
------------------------------------------------------------------------------------------
za ͟�β
gu ͙�ά
ge ͛�ή
zo ͧ�κ
------------------------------------------------------------------------------------------
da ͩ�μ
zu ͣ�ζ
ze ͥ�θ
do Ͳ�υ
------------------------------------------------------------------------------------------
ba �ό
zu ͮ�ρ
de Ͱ�σ
bo ΅�Ϙ
------------------------------------------------------------------------------------------
pa ͺ�ύ
bu Ϳ�ϒ
be ϕ
po Ά�ϙ
------------------------------------------------------------------------------------------
pu �ϓ
pe �ϖ
3. Palatalizacja sylabogramów z grupy pierwotnie fonemicznej i grupy
diakrytycyzowanych poprzez wiązania z: -ya, -yu, -yo
----------------------------------------------------------------------------
kya ͖Ό�Ωϟ
sho ͠ΐ�γϣ
----------------------------------------------------------------------------
cha ͪΌ�νϟ
cho ͪΐ�νϣ
----------------------------------------------------------------------------
nya ʹΌ�χϟ
nyo ʹΐ�χϣ
----------------------------------------------------------------------------
hya ͻΌ�ώϟ
hyu ͪΎ�ώϡ� � hyo ͪΐ�ώϣ
----------------------------------------------------------------------------
mya ΈΌ�ϛϟ
myo Έΐ�ϛϣ
----------------------------------------------------------------------------
rya ΓΌ�Ϧϟ
ryo Γΐ�Ϧϣ
----------------------------------------------------------------------------
gya ͗Ό�Ϊϟ
gyo ͗ΐ�Ϊϣ
----------------------------------------------------------------------------
ja ͡Ό�δϟ
jo ͡ΐ�δϣ
----------------------------------------------------------------------------
bya ͼΌ�Ϗϟ
byo ͼΐ�Ϗϣ
----------------------------------------------------------------------------
pya ͽΌ�ϐϟ
pyo ͽΐ�ϐϣ
----------------------------------------------------------------------------
2. Przekształcenia sylabogramów za pomocą znaków diakrytycznych:
------------------------------------------------------------------------------------------
ga ͕�Ψ
gi ͗�Ϊ
ji ͡�δ
ji ͫ�ξ
bi ͼ�Ϗ
pi ͽ�ϐ
kyo ͖ΐ�Ωϣ
----------------------------------------------------------------------------
sha ͠Ό�γϟ
kyu ͖Ύ�Ωϡ
shu ͠Ύ�γϡ
chu ͪΎ�νϡ
nyu ʹΎ�χϡ
mya ΈΌ�ϛϡ
ryu ΓΎ�Ϧϡ
gyu ͗Ύ�Ϊϡ
ju ͡Ύ�δϡ
byu ͼΎ�Ϗϡ
pyu ͽΎ�ϐϡ
wo Υ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
va ϰΝ
we Σ
vo ϰΥ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
fa ϑΝ
vu ϰ ve ϰΣ
fo ϑΥ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
fe ϑΣ
du υΡ�
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ti ςΟ tu τΡ�
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ca γΝ
ci γΟ
ce γΣ
co γΥ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
� � � � � � ZF ΠΣ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
je δΣ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
tsa πΝ
tso πΥ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
tse πΣ
5. Długie samogłoski (w kolejności: roma-ji, hiragana, katakana):
------------------------------------------
aa ͋͋� � Ξʔ
------------------------------------------
ii ͍͍� � Πʔ
------------------------------------------
uu ͏͏� � ʔ
------------------------------------------
ee ͑͑, ͍͑���Τʔ
------------------------------------------
oo ͓͓, ͓͏� Φʔ
------------------------------------------
* Znak ͏QP[OBLV�TZMBCZ[BLPńD[POFKTBNPHłPTLąPMVCV�wydłuża tę samogłoskę.
* W katakanie wydłużenie oznacza się kreską poziomą (ʔlub pionową (ʛ) w
zależności od kierunku pisma.
6. Podwojenie spółgłosek:
-------------------------------------------------------------------------
mały znak ͬ lub ο podwaja następną spółgłoskę
-------------------------------------------------------------------------
4. Sylaby przyjęte z języków obcych zapisywane są tylko znakami katakany:
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
wi Ο
vi ϰΟ
fi ϑΟ
di σΟ
che νΣ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
tsi πΟ
7. Zasady wymowy wyrazów japońskich zapisanych w transkrypcji Hebon shiki romaji
-------------------------------------------------------------------------
- Samogłoski neutralne a, i, u, e, o wymawia się tak samo jak po polsku.
- Samogłoski długie zapisane z poziomą kreską nad literą a, i, u, e, o lub aa, ii, ee, oo
należy wymawiać z podwójnym iloczasem.
- Zestawy dwusamogłoskowe jak np: si, su, se, iu, ie, ei, ou lub trójsamogłoskowe jak
np: aci - są traktowane na ogół jak dwu- lub trzysylabowe.
- Kya, gya, pya należy wymawiać tak samo krótko jak polskie kia, gia, pia.
ch - czytamy jak polskie (ć); chi - jak polskie (ci)
sh - czytamy jak polskie (ś); shi - jak polskie (si)
j - czytamy jak polskie (dź); ji - jak polskie (dzi)
z - czytamy jak polskie (dz); za - jak polskie (dza)
y - czytamy jak polskie (j); ya - jak polskie (ja)
sh - czytamy jak polskie (ś); shi - jak polskie (si)
ts - czytamy jak polskie (ts); tsu - jak polskie (tsu)
w - czytamy jak polskie (ł); wa - jak polskie (ła)
v - czytamy jak polskie (w); vi - jak polskie (wi)
* romaji - międzynarodowy system transkrypcji Hebon shiki romaji opracowany przez
J. C. Hepburna (1815 -1911).
Kornel Drzewiński
źródła:
- Mochizuki Katsu, Kumazawa Seiji, Yoshioka Hideyuki, Sanada Kazuko; Słownik
japońsko polski, wyd. Wiedza Powszechna, W-wa 1997
- Kazuko Adachi; Słownik minimum japońsko-polski i polsko-japoński, wyd. Wiedza
Powszechna 2003
- W. Kotański, T. Okazaki; Teksty do nauki pisma japońskiego,
Uniwersytet Warszawski 1980
- Praktyczny kurs gramatyki języka japońskiego, praca zbior. Katedry Orientalistyki i
Bałtologii UAM, Poznań 1999
Naoya Fujita; Mówimy po japońsku, Dialog 2003
http://fr.wikipedia.org/wiki/Katakana
Plik z chomika:
chomaroma
Inne pliki z tego folderu:
audio-kurs-japonski-kurs-podstawowy.jpg
(9 KB)
Japanese for eve.pdf
(35773 KB)
Japanese for everyone CD1.rar
(54580 KB)
Japanese for everyone CD 2.rar
(46001 KB)
Japanese for everyone CD 3.rar
(84061 KB)
Inne foldery tego chomika:
Pliki dostępne do 08.07.2024
Pliki dostępne do 21.01.2024
Pliki dostępne do 25.06.2023
000 anime LN manga
000 biblia
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin