FiM 44-2010.pdf

HIENY CMENTARNE

ß Str. 10, 12, 13

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 44 (556) 4 LISTOPADA 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

Telewizja, radio, prasa... Setki spekulacji

na temat tego, co jest w słynnym raporcie MAK...

A my nie musimy spekulować. My już wiemy.

ß Str. 3

ISSN 1509-460X

Pobierają haracze, wymuszają opłaty, niszczą groby

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 44 (556) 29 X – 4 XI 2010 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Ryszard C., sprawca morderstwa w łódzkiej siedzibie PiS,

okazał się namiętnym, wręcz fanatycznym słuchaczem Radia

Maryja. Dlaczego nas to wcale nie dziwi?

Warto żyć

Ponad 300 tysięcy internautów wzięło udział w międzyporta-

lowej sondzie i odpowiedziało na pytanie: „Która partia po-

litycznawnajwiększym stopniu odpowiada za»język nienawi-

ści«”. Wyniki były takie: PiS –81 proc., PO –19 proc., pozo-

stałe ugrupowania – 0 procent. I to nas też jakoś nie dziwi.

JanaKlusika –pierwszego ogłoszonego przez Rydzyka iTer-

likowskiego męczennika odkrzyża, który jako obrońca znaku

wiary miał być skopany, w wyniku czego zmarł – wykopano

z grobu i przebadano jeszcze raz. Lekarze patolodzy z całą

stanowczością orzekli, że żadnych śladów pobicia czy jakich-

kolwiek urazów nie stwierdzają, a mężczyzna zmarł na zawał

serca. Pewnikiem od przypalenia papierosem w szyję.

O zabójstwie w Łodzi, o „mordowaniu” zarodków pod-

czas „procedury” in vitro czy o Święcie Zmarłych? A mo-

że spróbować te trzy tematy ze sobą połączyć? Przecież

mają wspólny epilog: śmierć. Choć ta – jak widać – nie-

jedno ma imię. Ale tak sobie myślę, że akurat Czytelnikom

„FiM” nie muszę truć o dobrodziejstwie in vitro czy potrze-

bie pokoju i dialogu w polityce, a tym bardziej o śmierci.

Natomiast to, czego nam wszystkim brakuje i o czym

można i trzeba ciągle przypominać, to szacunek dla życia.

Życia pod każdą postacią i w każdym wymiarze. Nasza

cywilizacja, rzekomo prze-

pełniona pacyfizmem, nie

sprzyja takiemu szacunko-

wi i tak naprawdę życiem

szafuje. Począwszy od bier-

nego przyglądania się mi-

lionom ludzi ginących z gło-

du, poprzez lokalne konflik-

ty zbrojne, aż do faszero-

wania całej populacji

sztucznymi, rakotwórczy-

mi „polepszaczami” żyw-

ności. A zastanawialiście

się kiedyś, dlaczego me-

dia tak epatują informacja-

mi o wszelkiego rodzaju

wypadkach i katastrofach?

W ich zestawieniu zawsze

wygrywają te, w których ginie więcej ludzi. Czy to nie

jest przypadkiem odpowiedź na nasze zapotrzebowanie?

Na zaspokojenie czy wręcz wywołanie uczucia satysfak-

cji, że Ja – w odróżnieniu od tych pechowców – ciągle

żyję, że Ja jestem bezpieczny. Podobną reakcję widziałem

u kierowców przejeżdżających obok pewnego wypadku

– zwalniali i z uśmieszkiem na ustach pokazywali brodą

rozbite samochody. Czy to wynik przeludnienia, wyścigu

szczurów czy może po prostu wszechogarniającej nas znie-

czulicy? Na pewno polskie społeczeństwo cechuje kryzys

empatii. Ma on swoje źródło m.in. w katolickiej teologii,

która zakłada indywidualne wypracowanie zasług u Boga

i osobiste zbawienie, nawet wbrew najbliższym. Uczy za-

tem katolików egoizmu. Gdzie nam zresztą do empatii

– z elementarną tolerancją jesteśmy na bakier i nie myślę

tu nawet o zabójstwach na tle politycznym czy rzucaniu

w czarnoskórych bananami. Tolerancji i empatii brakuje

w naszych związkach, w których najbliższe sobie osoby

ranią się najdotkliwiej. I to też jest zabijanie życia, choć

bywa uskuteczniane latami, na raty.

Wszyscy jesteśmy w jakimś stopniu zdeformowani, po-

ranieni już od dzieciństwa. Nosimy w sobie zaszczepione

przez rodziców stereotypy, na przykład kobiety kucharki

i sprzątaczki. Wystarczy, że chłopak z taką wizją swojej

matki zakocha się i ożeni z dziewczyną wyzwoloną, a zgrzy-

ty i awantury mają zapewnione na lata. Chowamy w so-

bie deficyty uczuć, głównie uczuć rodzica lub rodziców,

których na pewnym etapie zabrakło. Słabi, znerwicowani

faceci spalają się w walce o utrzymanie rodziny i w ry-

walizacji o ładniejszy dom, nowszy samochód.

Niedopieszczone kobiety są rozsadzane przez

frustracje, które z kolei rozsadzają facetów.

Zapomniane i nierozumiane dzieci poszukują

akceptacji i dóbr zastępczych. Rośnie liczba

rozwodów, bo każdy z nas wnosi do swojej

nowej rodziny zadawnione kompleksy, blizny

na psychice, niespełnione marzenia, zawie-

dzione nadzieje. Dopasowanie tego wszystkie-

go u dwojga małżonków – którzy na dodatek

są jeszcze z innych planet – jest prawie nie-

możliwe. Zamiast goić nawzajem swoje rany,

rozdrapujemy je. Wydłużają się więc kolejki u psychote-

rapeutów, ale wielu korzeni nie da się już wyrwać; niektó-

re blizny są zbyt głębokie. Z takim bagażem duchowych

ran i garbów stykamy się z innymi ludźmi, nie mniej po-

ranionymi niż my sami. W tej sytuacji nieuniknione są kon-

flikty, nienawiść, złość. To wszystko wychodzi na zewnątrz

z naszych domów i jest powodem konfliktów społecz-

nych, podziałów, zbrodni. Wojny na dole generują te na gó-

rze. Socjologowie przewidują, że po okresie panowania de-

mokracji ludzkość cofnie się do epoki totalitaryzmów, po-

nieważ tylko wspólna dla danej społeczności ideologia

jest tym, co tę społecz-

ność cementuje, a przy-

najmniej zapobiega dalsze-

mu rozkładowi.

Kiedy słyszę, że ludzie

mają żyć po 150 lat, py-

tam: a co z ich psychiką?

Czy nie będzie tak, że

po przekroczeniu setki

90 procent populacji bę-

dzie się leczyło lub na sta-

łe mieszkało w tzw. do-

mach wariatów?

Jedną z najbardziej

skutecznych metod psy-

choterapii jest „uziemie-

nie”. Polega ono na uświa-

domieniu pacjentowi sta-

tus quo. Sprawdza się to m.in. u ludzi zawieszonych po-

między dwoma światami, tj. takich, którzy nie mogą po-

godzić się ze śmiercią najbliższych, rozmawiają z nimi, od-

wiedzają ich codziennie na cmentarzu. Wystarczy sku-

tecznie przekonać takiego pacjenta, że mówi do ściany

lub kawałka marmuru, bo zmarłego już NIE MA. Ale me-

toda uziemienia pomoże każdemu, gdyż każdy z nas wy-

maga leczenia. Należy tylko uwierzyć w oczywistą praw-

dę, że dany jest nam bardzo krótki okres życia, a ta świa-

domość powinna być dla nas samooczyszczeniem. Nie war-

to już wówczas walczyć z mężem czy żoną, a nawet z te-

ściową. Nie warto zawsze mieć ostatnie słowo i stawiać

na swoim. Szkoda czasu. Życie jest na to za krótkie.

Nie warto bać się śmierci, myśleć o niej, bo ona i tak

przyjdzie w swoim czasie. Juliusz Cezar powiedział, że lu-

dzie odważni umierają tylko raz, wtedy, kiedy umierają;

ludzie bojaźliwi umierają po wielokroć. Kilkuletnia córka

mojej znajomej powiedziała kiedyś na pogrzebie wujka: „Ja

wiem, jak to jest nie żyć, bo już kiedyś nie żyłam, kiedy

się jeszcze nie urodziłam”.

Warto natomiast kochać rośliny i zwierzęta. I warto ko-

chać ludzi, bo oni naprawdę tak szybko odchodzą. Warto

otworzyć się na drugiego człowieka, który może czeka na to

od lat. Warto przeżyć prawdziwą przyjaźń i miłość. A prze-

cież z uczuciem jest jak z prądem – jeśli nie ma odbiorcy,

to nic się nie zajarzy. Warto więc być na miłość otwar-

tym. Słysząc tak często o chorobach, wypadkach i o śmier-

ci, tym bardziej otwórzmy się na życie pełnią życia.

JONASZ

Wponiedziałek wieczorem naKrakowskim Przedmieściu po-

jawił się nowy krzyż, a koło niego – rzecz jasna – obrońcy.

Ale... zjawili się też panowie z pałami i bloczkami mandato-

wymi. I... poskutkowało! Krzyż diabli wzięli. Obrońców też.

NaFacebooku nowa strona: „Cały naród przeprasza panapre-

zesa Jarosława”, a na niej setki tysięcy wpisów – przeprosin.

Na przykład taki: „Przepraszam Pana Prezesa, że mam kon-

to, przepraszam zaużywanie internetu, zawłasne zdanie, zato,

że nie pałam nienawiścią i za to, że mam 180 cm wzrostu”.

Czy Ty, Drogi Czytelniku, przeprosiłeś już Prezesa Jarosława?

„Chore, to jest poprostu chore” –powiedział oostatnich wy-

czynach Jarosława Kaczyńskiego Tadeusz Pieronek i odwró-

cił kolejną stronę „Faktów i Mitów”. Skąd wiemy, że biskup

czyta „FiM”? A stąd, że dokładnie takich samych słów użyli-

śmy 2 tygodnie temu.

Pan Samochodzik był agentem SB. To znaczy dokładniej twór-

ca detektywa muzealnika – Zbigniew Nienacki. Nie dość, że

współpracował, to jeszcze należał doORMO! –donosi trium-

falnie IPN. Niemieckie służby jak nic rozpracowują teraz Win-

netou jako agenta Stasi.

„Deklarację łódzką” –czyli słynny już, upichcony przez Kaczyń-

skiego akt kapitulacji PO – można poprzeć własnym podpi-

sem. I komentarzem. W internecie. Ale komentarz musi być

pozytywny. Każdy inny nie ma szansy pojawienia się na stro-

nie. Jak to się nazywa? To się nazywa Prawo iSprawiedliwość.

Antoni Macierewicz zorganizował objazdową wystawę zdjęć

i dokumentów ukazującą niezbicie winę Tuska, Ruska i Ko-

moruska w temacie katastrofa smoleńska. Premiera ekspozy-

cji w Brukseli, a potem już tylko Polska jak długa i szeroka.

Jak nienawistna i śmieszna.

„Rocznie obecnie morduje się o wiele więcej ludzi niż zginę-

ło w Holokauście, a dwa lata praktyki aporterów (nie licząc

dzieci zabijanych w czasie in vitro czy przez środki antykon-

cepcyjne iwczesnoporonne) daje liczbę ofiar większą niż licz-

ba ofiar II wojny światowej” – policzył Terlikowski z „Fron-

dy”. Gdyby doliczył chrześcijańską hekatombę Indian, Mu-

rzynów i Aborygenów, może bilans wyszedłby mu na zero?

A gdyby jeszcze zsumować zmazy nocne Terlikowskiego...

Nikt nie gasił papierosów na szyjach obrońców krzyża, nikt

nie sikał na znicze – dementuje oskarżenia Kaczyńskiego

warszawska policja, która oczywiście na Krakowskim Przed-

mieściu stała dokładnie tam, gdzie ZOMO.

Tam, gdzie ZOMO, stoją też prowadzący „Szkło kontaktowe”:

Miecugow, Sianecki iinni. Mało, że stoją, to jeszcze dokuczają

prezesowi PiS, więc prezes zażądał odTVN-u... likwidacji saty-

ryczno-informacyjnego programu. I chyba mu się daty pomyli-

ły, bo mamy co prawda październik, ale53 lata później, a„Szkło...”

to nie „Po prostu”. No i Kaczyński to nie Gomułka.

Polska reprezentacja wpiłkę kopaną zajęła najniższe whisto-

rii 69 miejsce w rankingu FIFA. Wyżej jest Benin, Albania,

Panama i Gabon. To złe wieści. A dobre są takie, że jeszcze

niżej uplasowały się Wyspy Cooka i Niue.

„Legion Chrystusa czeka okres odbudowy i odnowy” – po-

groziła paluszkiem powołana przez papieża komisja, która

miała zbadać prywatny zakon ks. Marciala Maciela – zbrod-

niarza, zboczeńca ioszusta. Świat spodziewał się kasaty zako-

nu. Nic ztego, bo Kościół nie zrezygnuje zmajątku szacowa-

nego na...4 miliardy dolarów! Apogrobowcy Maciela oświad-

czyli, że w razie kasaty Papa nie zobaczy ani dolara.

„Kościół istnieje po to, by ewangelizować” – oświadczył Be-

nedyktXVI, kiedyzapytano go, czemu właściwie służy kiero-

wana przez niego instytucja. Na to dziennikarze rzucili się

do lektury Ewangelii, gdzie nie znaleźli jednak żadnej zachę-

ty do pedofilii, zdzierstwa, opilstwa i oszustw.

Włoska prokuratura odkryła kilka wielce podejrzanych ope-

racji dokonanych nakontach wwatykańskim banku IOR, dzię-

ki czemu decyzja o zajęciu 23 mln euro należących do Waty-

kańczyków jest nadal w mocy. Dziennik „Corriere della Se-

ra” ujawnił natomiast, że w2009 roku zkonta dyrektora ban-

ku wypłacono 140 mln euro. Problem w tym, że nikt nie wie,

skąd usłużny Kościołowi bankowiec wziął taką sumę. Cud?

RELAX

Z astanawiałem się, o czym mam napisać ten felieton.

Nr 44 (556) 29 X – 4 XI 2010 r.

GORĄCE TEMATY

mitet Lotniczy (MAK)

zamknął prace nad re-

konstrukcją fatalne-

go lotu prezydenckiego Tu-154

do Smoleńska oraz przebiegiem

i przyczynami katastrofy. Akredyto-

wany przy MAK przedstawiciel RP

Edmund Klich otrzymał 22 paździer-

nika projekt końcowego raportu

i od tej chwili polska komisja działa-

jąca pod przewodnictwem ministra

Jerzego Millera ma – zgodnie z obo-

wiązującymi procedurami – 60 dni

na sformułowanie ewentualnych uwag

lub zastrzeżeń do treści wciąż jesz-

cze niejawnego dokumentu. Jego upu-

blicznienia można spodziewać się do-

piero po rozpatrzeniu przez MAK

stanowiska Polski, niezależnie od te-

go, czy zostanie ono uwzględnione,

czy raczej nie.

dowodów) najbardziej prawdopo-

dobne okoliczności zdarzenia, po-

zostawiając ich prawnokarną oce-

nę prokuraturze. Jeśli zaś chodzi

o sam raport, to jego forma jest

w zasadzie standardowa, bardzo po-

dobna do stosowanej w Polsce. Kil-

ka pierwszych rozdziałów prezen-

tuje z najdrobniejszymi detalami za-

łogę, jej doświadczenie, wyszkole-

nie i uprawnienia, dokładny „życio-

rys” samolotu i wyposażenie, spo-

sób przygotowania przed startem

w kontekście obowiązujących w Pol-

sce procedur i instrukcji produ-

centa, charakterystykę i sprawność

wszelkiego sprzętu nawigacyjnego

oraz instalacji, a wreszcie – ich kon-

figurację w ostatniej fazie lotu. Te

wszystkie dane są zrozumiałe jedy-

nie dla specjalistów, więc chyba nie

ma sensu ich omawiać. W każdym

lądować, wynoszą 100 m widoczno-

ści pionowej i 1000 m poziomej;

posiadane przez kpt. Prota-

siuka uprawnienia „osobiste”

pod żadnym pozorem nie pozwala-

ły mu na podejmowanie choćby pró-

by zejścia do lądowania, jeśli pod-

stawa chmur byłaby niższa niż 120 m,

a widzialność pozioma – 1800 m.

Druga część raportu MAK od-

twarza stan pogody panującej 10

kwietnia na lotnisku Siewiernyj

w Smoleńsku. Są to setki liczb o izo-

termach, kierunku i prędkości wia-

tru na różnych wysokościach, zachmu-

rzeniu i rodzaju chmur, wilgotności,

ciśnieniach, temperaturach itp. dane,

które laikowi nic nie mówią. Co jest

w tych liczbach najważniejsze?

– Sytuacja była zmienna, widzial-

ność pozioma i skośna wahała się

od 200 do 400 m, zaś pionowa nie

traktowane jak uchybienie regula-

minowe, za które dowódca eskadry

co najwyżej pogrozi palcem. Prze-

pisy lotnicze pisane są krwią po-

przedników , więc może teraz wresz-

cie coś się zmieni – mówi instruk-

tor z dęblińskiej Szkoły Orląt.

Raport pokazuje dalej listę pasa-

żerów Tu-154 i zajęte przez nich miej-

sca, moment startu z Warszawy, po-

łączenia radiowe i treść rozmów za-

łogi z kontrolerami lotów w Mińsku

oraz ośrodkiem kierowania w Mo-

skwie, a także wszystkie kontakty

z obsługą lotniska docelowego.

– W protokole są udokumento-

wane wszystkie komunikaty, że

na Siewiernym nie ma warunków

do lądowania, i zrekonstruowane

na podstawie odczytów z czarnych

skrzynek zachowania oraz czynno-

ści pilotów. Najbardziej lapidarnie

rzecz ujmując: całkowicie zlekcewa-

żyli zalecenia kontrolerów, choć

w konkluzjach raportu zapisano bar-

dziej elegancko, że dowódca „mógł

ich nie zrozumieć” – zauważa kon-

sultant komisji.

Ostatnie kilkanaście minut lotu

odtworzono z dokładnością do dzie-

siątej części sekundy. Dokument

precyzuje, na jakich wysokościach

znajdował się samolot, jego usytu-

owanie pod względem standardo-

wej ścieżki zniżania i osi podejścia

do lądowania, prędkość opadania,

odległości od początku drogi star-

towej itp.

– Zasadniczy wniosek jest taki,

że stracili orientację o położeniu

w przestrzeni. Z porównania ko-

mend podawanych z wieży i zapi-

sów w rejestratorach lotu wynika,

że odczytując wysokość, dowódca

korzystał z radiowysokościomierza

liczącego faktyczną odległość od zie-

mi, ale interpretował te dane jako

barometryczne, czyli pokazujące wy-

sokość względem poziomu płyty.

Trudno pojąć, dlaczego tak się sta-

ło, bo kontroler podał im wcześniej

prawidłowe dane do nastaw. Pro-

tokół powiada, że „najprawdopo-

dobniej” ich nie zrozumieli lub prze-

oczyli. Opadali za szybko i byli zbyt

blisko progu, żeby zdążyć wyprowa-

dzić maszynę, gdy przeszli ze ste-

rowania automatycznego na ręcz-

ne – ujawnia ekspert.

Wśród prawdopodobnych, bo ni-

gdzie nie zarejestrowanych zacho-

wań pilotów protokół MAK wylicza

również bezskuteczne próby dostrze-

żenia przez nich ziemi.

– To stary i doskonale znany

w polskich siłach powietrznych błąd

wynikający z braku wyrobionych na-

wyków. Zamiast kontrolować wskaź-

niki, obaj skupieni byli na poszuki-

waniu wzrokiem reflektorów „bram-

ki” utworzonej w Smoleńsku przez

dwa specjalne samochody oświe-

tlające próg pasa – twierdzi ekspert.

A jak oceniono działania kon-

trolera?

– Jego ewidentnym błędem by-

ła bierna postawa i brak zdecydo-

wania, a nawet pewna lękliwość, ale

według Rosjan, dyspozytor nie mógł

zabronić lądowania zagranicznemu

statkowi. Mógł jedynie zamknąć mu

przed nosem lotnisko, ale to prze-

rastało jego wyobraźnię. MAK o tym

wszakże nie napisał, ograniczając

się do ekspozycji podawanych za-

łodze tupolewa komunikatów o bar-

dzo niedobrych warunkach meteo.

Czy w raporcie jest mowa o ja-

kichś naciskach na pilotów?

– MAK zajmuje się tylko aspek-

tami czysto technicznymi, ale wśród

prób interpretacji irracjonalnych nie-

kiedy zachowań pilotów pojawiają

się sugestie o „rozłożeniu odpo-

wiedzialności” wynikającym z obec-

ności w kabinie dowódcy Sił Po-

wietrznych. Należy jeszcze podkre-

ślić, że dokument wyklucza po-

nadwszelką wątpliwość pojawia-

jące się wPolsce pogłoski, jako-

by generał Błasik zasiadł zaste-

rami samolotu .

Jaka jest zatem konkluzja doty-

cząca przyczyn katastrofy?

– Smoleńsk był zbiegiem niewła-

ściwej organizacji szkolenia i przygo-

towania załogi oraz nieprawidłowe-

go jej działania w czasie wykonywa-

nia lotu. Jeśli zaś chodzi o bezpo-

średnią przyczynę katastrofy, to MAK

eksponuje: podjęcie decyzji o pró-

bie lądowania mimo posiadania przez

załogę informacji o warunkach at-

mosferycznych poniżej warunków mi-

nimalnych kapitana i lotniska oraz

błędną interpretację wskazań przy-

rządów i złą współpracę załogi.

ANNA TARCZYŃSKA

Raport MAK

Znamy najważniejsze konkluzje raportu o katastrofie

w Smoleńsku. Są po prostu katastrofalne...

przekraczała 50 m. Jeśli pamiętać,

że załoga była o niej wielokrotnie

informowana, o czym świadczą za-

pisy rozmów z ziemią, to zawarta

w raporcie konkluzja, że panu-

jące w okolicy lotniska warunki

atmosferyczne „mogły mieć istot-

ny wpływ nawypadek”, jest wręcz

ukłonem pod adresem Polski

– zauważa ekspert.

– Nie bójmy się powiedzieć, że

decyzja o podejściu do lądowania

była po prostu przestępstwem. To

było mniej więcej tak, jak gdyby czło-

wiek z kartą rowerową wyjechał

na autostradę autokarem wypełnio-

nym ludźmi. Cokolwiek by dzisiaj

powiedzieć o wpływie na załogę

obecnego w kabinie dowódcy Sił Po-

wietrznych generała Marka Błasi-

ka lub presji wynikającej z oczeki-

wań pana prezydenta Lecha Ka-

czyńskiego , to pozostaje faktem, że

kapitan działał po prostu krymi-

nalnie i katastrofy nie usprawiedli-

wią żadne prawdziwe ani domnie-

mane błędy kontrolerów ze Smo-

leńska. Niestety, w naszym systemie

szkolenia naruszanie procedur jest

Podczas konferencji prasowej to-

warzyszącej oficjalnemu przekaza-

niu raportu wiceprzewodniczący

MAK Oleg Jermołow ujawnił je-

dynie tyle, że komisja wykryła w su-

mie 72 przyczyny (techniczne i or-

ganizacyjne), które – jej zdaniem

– doprowadziły do katastrofy, oraz

sformułowała siedem rekomenda-

cji („operatywnych zaleceń”) prze-

kazanych Klichowi już wcześniej, ja-

ko wymagające natychmiastowej re-

alizacji, aby uniknąć podobnych wy-

padków w przyszłości. Reszta po-

zostaje tajna, ale zaprzyjaźniony

z „FiM” były pilot wojskowy –kon-

sultant polskiej komisji – miał

okazję, żeby zapoznać się z ob-

szernymi fragmentami roboczej

wersji tego ponad 200-stronico-

wego dokumentu . Co on zawiera?

– Należy na wstępie podkre-

ślić, że MAK z samego założenia

nie wskazuje palcem winnych ,

tylko przedstawia zestaw faktów lub

(w przypadku braku „twardych”

razie ostateczna konkluzja jest jed-

noznaczna: procedury obsługi na-

ziemnej wykonano prawidłowo, sa-

molot był sprawny, wszystkie sys-

temy pokładowe działały bez zakłó-

ceń i nie ma absolutnie żadnego

związku przyczynowego między

stanem technicznym maszyny

awypadkiem – podkreśla nasz roz-

mówca.

Pomijając detale dotyczące wy-

szkolenia pilotów, należy jednak od-

notować, że siedzący za sterami Tu-

-154 kapitan Arkadiusz Protasiuk

miał ograniczone uprawnienia do lą-

dowania, uzależnione od warunków

pogodowych i wyposażenia lotniska.

W konkretnym przypadku Smoleń-

ska (system naprowadzania przez

dwie radiolatarnie, czyli radary po-

kazujące wieży kontrolnej dane o po-

łożeniu samolotu, które przekazy-

wane są następnie – siłą rzeczy

z pewnym opóźnieniem – załodze):

tzw. warunki minimalne lot-

niska, przy których można tam

ła, która na przekór Kościołowi od-

ważyła się zdjąć wszystkie krucyfiksy ze

ścian w salach lekcyjnych!

Właściciele prywatnej krakowskiej podsta-

wówki i gimnazjum Salwator uznali, że krzy-

że wiszące w salach dydaktycznych mogą wpły-

wać dyskryminująco na niekatolickich uczniów,

dzięki czemu od września żadna z sal (oprócz

katechetycznej) nie posiada krucyfiksów.

Tylko garstka rodziców opowiedziała się

za przywróceniem poprzedniego wariantu

z krzyżami na ścianach, jednak szanując

wolę dyrekcji, nie zamierzają protestować.

W szkole uczy się 170 dzieci, wśród których

są też uczniowie wyznań innych niż katolic-

kie, dlatego właściciele wpadli na pomysł wy-

budowania specjalnej sali katechetycznej,

w której poza krzyżem znajdzie się miejsce

na wszystkie symbole największych religii

świata. Już w przyszłym roku zakończy się

jej remont.

Miejscowi klerykałowie uważają, że takie

dziwne posunięcie może się odbić negatywnie

narodowości i wyznania, a także z rodzin

niewierzących – powiedziała dyrektor szkoły

Magdalena Siekańska .

Oczywiście Kościołowi, który boi się pre-

cedensu, sytuacja w Salwatorze bardzo się nie

Największym problemem dla szkoły może

się okazać miejscowy biskup, który ma prawo

wycofać katechetę z placówki, ponieważ to szko-

ła niepubliczna, a takiej rozporządzenie o na-

uce religii nie dotyczy. I takie właśnie wycofa-

nie katechezy hierarcha rozważa. Powiedział

również: „Ta szkoła w nazwie ma Zbawiciela

( salvator – z łac. zbawiciel). Mieści się też na te-

renie dzielnicy, która była przyczółkiem chrze-

ścijaństwa. Przed tysięcznym rokiem działali tu

uczniowie św. Metodego. Budynek szkoły stoi

na dawnej ziemi zakonnej. Modlę się, żeby

pamiętały o tym wszystkim władze szkoły”.

Przed paroma dniami krakowska kuria po-

stanowiła jednak, że na razie lekcje religii po-

zostaną w szkole. Nie kryjąc zdegustowania,

księża zapowiedzieli spotkanie z rodzicami

uczniów, aby poznać ich zdanie na ten temat.

ARIEL KOWALCZYK

Zbawiciel bez krzyża

na uczniach. Po rozmowie z kilkorgiem dzie-

ci jesteśmy całkowicie innego zdania. „Mnie

to nie przeszkadza, wcześniej i tak ich nie

zauważałem” – powiedział Michał ,

uczeń IV klasy. Podobną opinię mają jego

koleżanki i koledzy. Dyrekcja szkoły również

nie widzi w tym niczego nadzwyczajnego. – Je-

steśmy tolerancyjni, otwarci na dzieci innej

spodobała. „Krakowska kuria nie ukrywa, że

dla Kościoła to bardzo bolesna sprawa. Nigdy

wcześniej nic takiego się nie zdarzyło. Zdjęcie

krzyży to brak tolerancji wobec katolików

(...). Istnieje coś takiego jak słuszna obrona

praw większości przed żądaniami mniejszości”

– powiedział ks. Tadeusz Panuś z Wydziału

Duszpasterstwa Dzieci i Młodzieży.

M iędzypaństwowy Ko-

C zapki z głów! Oto pierwsza polska szko-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 44 (556) 29 X – 4 XI 2010 r.

POLKA POTRAFI

Duszą i ciałem

Prowincjałki

Bolesław Stanisławiszyn , proboszcz z Że-

lazna, plebanię chce przerobić na gospodar-

stwo agroturystyczne. Kiedy jednak turyści (pielgrzymi) skosztują jego spe-

cjalności – ogórków małosolnych i miodu – nie wiadomo, bo pleban twier-

dzi, że nie ma kasy na urządzenie pokoi gościnnych.

W świecie mody zapanowała ko-

lejna moda – na przełamywanie

konwenansów. Występują model-

ki w rozmiarze XXL, ciężarne,

transwestyci, a ostatnio w ra-

mach kampanii społecznych

na wybiegach prezentują się nie-

pełnosprawni.

Według niedawnych badań,

na widok wychudzonej modelki tak

zwana kobieta przeciętna fiksuje

– w jej mózgu uaktywniają się ob-

szary, które odpowiadają za lęk,

przygnębienie i poczucie wstrętu

do samej siebie.

Na szczęście świat modelingu

idzie w zupełnie nowym kierun-

ku. Staje się bardziej uspołecz-

niony. Oto kilka tegorocznych

inicjatyw – ojczystych i nie tylko.

Na Zachodzie zaczęło się

od sesji z modelkami w rozmia-

rze 36 i więcej. Na wybiegach kró-

luje niejaka Crystal Renn , z roz-

miarem 42/44, uznawana za naja-

trakcyjniejszą z modelek zgrab-

nych inaczej. Kiedy starała się

o pracę w modelingu, docenio-

no jej urodę, ale przykazano zrzu-

cić... 30 kilogramów. Crystal tak

zawzięcie walczyła o szczupłą syl-

wetkę, że wpędziła się w ano-

reksję. Kiedy wróciła do swojej

wagi i pogodziła się z krągło-

ściami, okazało się, że trzyma pro-

porcje i jest dobra taka, jaka jest.

Występuje na najlepszych pokazach,

pozuje do najlepszych magazynów,

stała się idolką wszystkich niewychu-

dzonych – udowadniając, że to, co

piękne, nie musi przypominać kija

od szczotki.

Niepełnosprawnych i chorych ko-

biet nie ma w świecie tzw. kultury

popularnej. Aby to zmienić, zrodził

się pomysł szczególnych sesji i poka-

zów z ich udziałem. Organizacja

CAP48, która zajmuje się problema-

mi niepełnosprawnych we Francji

i Belgii, zorganizowała właśnie roz-

bieraną sesję zdjęciową z piękną

Tanją Kiewitz , 35-latką z kikutem

zamiast lewej ręki. Do zdjęć dołączo-

no komentarz: „Spójrz mi w oczy...

Powiedziałam – w oczy”. Jedno jest

pewne, Tanja jako modelka inna niż

wszystkie zwróciła na siebie oczy

całego świata.

Coś z rodzimego gruntu. Fun-

dacja Dziecięca Fantazja, której je-

dynym celem jest spełnianie ma-

rzeń nieuleczalnie chorych dzieci,

spełniła właśnie marzenie trzech

nieco starszych dziewczyn, które

na co dzień zmagają się ze śmier-

telną chorobą, a ich życie dalekie

jest od tzw. normalności. 16-letnią

Marcelinę i 19-letnią Paulinę , cier-

piące na mukowiscydozę,

oraz 17-letnią Justynę zmaga-

jącą się z rakiem zaproszono

na profesjonalną sesję zdjęcio-

wą do jednego z kolorowych ma-

gazynów dla kobiet. Dziewczyny

zgodnie uznały, że był to naj-

piękniejszy dzień w ich życiu.

Gdyńskie projektantki Ni-

na i Natalia Orłowskie zorga-

nizowały w tym roku specjalny

pokaz mody z kolekcją dla osób

poruszających się na wózkach in-

walidzkich. Podczas castingu

zgłosiło się kilkadziesiąt kobiet

poruszających się na wózkach

i o kulach. Udowodniły, że po-

dobać się chcą (i mogą!) nie tyl-

ko młode i zdrowe.

JUSTYNA CIEŚLAK

Poziom polskiej piłki jest tak żenujący, że

na trzeźwo nie do przyjęcia. Z takiego zało-

żenia wyszedł prawdopodobnie włocławski arbiter, który sędziował mecz

juniorów wspomagany ponad 1 promilem we krwi. Facet to twardziel, bo

do końca wytrzymał, a i bramki odliczył jak należy.

Prezydent Grudziądza Robert Malinowski

– zamiast na umówione wcześniej spotka-

nie z mieszkańcami terenów zalewowych – wybrał się do restauracji na też

„zalewową” imprezkę, zorganizowaną przez lokalny ZNP. Pech chciał, że miesz-

kańcy go tam wytropili. Panu prezydentowi – o dziwo – głupio nie jest.

W Polskiej Wsi pod Mrągowem pewien

25-letni myśliwy, który obserwował las zmy-

śliwskiej ambony, pomylił kolegę zdzikiem. Postrzelony ma uszkodzony staw

biodrowy i kość udową. 54-letnia mieszkanka gminy Kikół nie miała tyle

szczęścia. Ją z dzikiem pomylił 51-letni myśliwy z Torunia. Kobieta padła

na miejscu.

Opracowała WZ

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Chcę wprowadzić nowy, świecki obyczaj, że politycy w momencie, kiedy są

wybrani przez ludzi, odpowiadają przed ludźmi, a nie przed hierarchią ko-

ścielną.I tego będę pilnował.

(Donald Tusk)

¹¹¹

To jest też walka z pewną kulturą lęku, którą Kościół chce w Polsce jakby za-

fundować i w ten sposób zablokować realne załatwienie sprawy in vitro (...).

Chcemy pokazać wyraźnie, że nie ma zgody na presję ze strony Kościoła

na posłów, pokazać, że w jakimś sensie mamy w Polsce do czynienia z pań-

stwem wyznaniowym, przez tego typu zachowania (...) Kościół wywiera pre-

sję w stylu islamskim. (Janusz Palikot

o swoim pomyśle zorganizowania manifestacji przed siedzibami biskupów)

¹¹¹

Za krytyką wymierzoną w mój projekt stoją potężne interesy finansowe kon-

cernów farmaceutycznych i klinik in vitro. (poseł PO Jarosław Gowin,

autor jednego z projektów ustawy o in vitro)

¹¹¹

Kaczyński kłamie, kiedy mówi, że agresja, której celem był jego brat przez ostat-

nie 5 lat, nie miała precedensu. Ten sam Jarosław Kaczyński w 1992 roku

uczestniczył w marszach, w których palono kukłę prezydenta Wałęsy i nazy-

wano go agentem obcego mocarstwa.

stanie poddany leczeniu. Jednym z propono-

wanych lekarstw ma być nasilenie przyczyn, któ-

re wywołały chorobę tego systemu.

Od kilku miesięcy komentujemy na łamach „FiM”

debatę na temat reformy systemu emerytalnego. Przy-

pomnijmy, że częściowa prywatyzacja emerytur w 1999

roku doprowadziła do powstania gigantycznego długu

publicznego oraz do przejadania

części składek emerytów przez

wielkie konsorcja finansowe. Jed-

ną z wad systemu, obok marno-

trawstwa, jest także uzależnienie

przyszłych świadczeń od kaprysów

giełdy papierów wartościowych.

Racjonalne propozycje reform systemu przedsta-

wili latem ministrowie Fedak i Rostowski . Zostały

one jednak storpedowane przez premiera Tuska

i superministra Boniego . Zamiast uzdrowienia pre-

mier zorganizował funduszom połajankę, podczas któ-

rej zganił je za kiepskie dbanie o los emerytów. Ale

przecież od dbania o emerytów jest rząd, a prywatne

firmy są od zarabiania pieniędzy dla akcjonariuszy. Co

też robiły najlepiej jak potrafiły i na ile pozwalał im

ustawodawca.

A jednym z ustawodawców był m.in. Donald Tusk,

czołowy lider dawnej Unii Wolności, współtwórczyni

tej nieszczęsnej reformy i jeszcze paru innych. Zresz-

tą w komedii pomyłek uczestniczy nie tylko obecny

premier. Swój zegar liczący dług publiczny uruchomił

z wielką pompą Leszek Balcerowicz – wicepremier

w rządzie Buzka , twórca gigantycznej dziury budże-

towej (od nazwiska jej odkrywcy zwana dziurą Bauca

– 2001 rok). Jako minister finansów żyrował reformę,

na którą nie było pieniędzy. Teraz ten facet jako

„głos społeczeństwa obywatelskiego” poucza innych

o tym, jak nie należy powiększać długów...

To nie koniec tego pokazu śmiesznostek. Buzię na te-

mat długu publicznego otworzył także obecny przewod-

niczący Parlamentu Europejskiego (deputowany z ramie-

nia PO) Jerzy Buzek, zwany także „premierem katastro-

fą” lub reżyserem komedii „cztery reformy i pogrzeb”.

Otóż człowiek, który 9 lat temu spustoszył polskie fi-

nanse nieudanymi reformami, mó-

wi teraz, że „musimy skończyć

z kulturą życia na kredyt” . Przy-

pomnę, że tylko z powodu jego

reformy emerytalnej ROCZNIE

dług polski przyrasta o kolej-

ne 10–12 mld złotych.

I dług ten będzie przyrastał nadal, bo przedstawio-

ne właśnie propozycje zmian ministra Boniego nie na-

ruszają jego podstaw, czyli idei, aby corocznie brać pie-

niądze, których nie mamy, i przekazywać je funduszom

emerytalnym. Plan zakłada obniżenie prowizji pobiera-

nej przez fundusze z obecnych 3,5 procent do 2,3. Z ra-

dością bym temu przyklasnął, gdyby nie pewien szkopuł

– będzie wprowadzona inna, dodatkowa danina dla fun-

duszy. Chodzi o dwuprocentową „opłatę solidarnościo-

wą” (cóż za nazwa!) od zysków osiągniętych przez dany

fundusz. Zostanie ona potrącona z kwoty, którą zarobią

pieniądze emerytów na giełdzie. Zatem utrącenie pro-

wizji nie musi oznaczać mniejszych wpływów dla insty-

tucji finansowych. Niestety, jeśli fundusze będą tracić

na giełdzie nasze pieniądze, to nie muszą być z nami „so-

lidarne” i płacić nam na przykład 2-procentowego od-

szkodowania. „Solidarni” mamy być tylko my z nimi.

Za tydzień m.in. o tym, że według pomysłu Boniego, na-

sze emerytury w jeszcze większym stopniu niż obecnie

będą zależeć od kaprysów giełdy. ADAM CIOCH

RZECZY POSPOLITE

(Cezary Michalski, publicysta)

¹¹¹

Grupa przywódców z PiS-u straciła kontakt z rzeczywistością i my z nimi już

też nie nawiążemy kontaktu. (prof. Ireneusz Krzemiński, socjolog)

¹¹¹

Rozbieżność postaw Polaków i nauczania Kościoła w sprawie metody za-

płodnienia in vitro świadczy o tym, że Kościół poniósł porażkę jako jeden

z głównych wychowawców w Polsce. Formułowanie groźby ekskomuniki

to dowód bezsilności biskupów.

OFE-rmy

(prof. Paweł Łuków, etyk)

¹¹¹

Cieszę się, że Urząd Miasta może aktywnie włączyć się w budowę tego

wielkiego pomnika dla Jana Pawła II.

(prezydent Krakowa Jacek Majchrowski o Centrum Jana Pawła II)

¹¹¹

Moja osoba spotkała się z atakiem przedstawicieli Episkopatu Polski.

Pan biskup Budzik, ksiądz doktor Kloch zarzucili mi podawanie nie-

prawdy. Podważono moje kompetencje zawodowe, zarzucono mi walkę

z Kościołem, zarzucono mi stosowanie stalinowskich metod. Chcąc bro-

nić swojego dobrego imienia, postanowiłem skierować sprawę do właści-

wych organów państwa. (poseł SLD Sławomir Kopyciński)

¹¹¹

Żyjemy w czasie specjalnie tworzonego zamętu, ale i szczególnych znaków:

najpierw katastrofa 10 kwietnia, potem powódź, teraz mord w Łodzi... Czy

to przypadek, że to, co się stało w Łodzi, wydarzyło się 19 października, w rocz-

nicę zamordowania ks. Jerzego Popiełuszki?

(Tadeusz Rydzyk)

Wybrali: AC, ASz, RK

LICZY SIĘ POMYSŁ

NA DOPINGU

SAMORZĄDNY

RATUJ SIĘ KTO MOŻE!

N iedomagający polski system emerytalny zo-

Nr 44 (556) 29 X – 4 XI 2010 r.

NA KLĘCZKACH

W OCZACH NARODU

listopadowe dowolna, na wspomin-

ki roczne ofiara w intencji zmarłe-

go jak na Mszę św.” – wtóruje mu

duszpasterz z parafii św. Szczepa-

na w Krakowie.

Tradycja tradycją, ale przecież

zawsze można potroić wspominko-

wą stawkę. „Proponujemy, aby ofia-

ra za wspominki roczne równa by-

ła trzem intencjom mszalnym” –in-

formuje wiernych parafia pw. św.

Stanisława Biskupa i Męczennika

w Białej. Z kolei proboszcz para-

fii św. Faustyny w Koninie nie wa-

ha się podać konkretnej ceny:

„Wszystkie ofiary składane z racji

wypominek przeznaczone są na kon-

tynuację budowy naszego kościoła.

Przypominamy, że ofiary składane

na wspominki roczne wynoszą 30 zł

od jednego imienia czy nazwiska,

zaś składane jako jednorazowo

w miesiącu listopadzie traktujemy

jako dobrowolne ofiary” . Podobne

stawki obowiązują w parafii Naj-

świętszego Serca Pana Jezusa w Ła-

zach – „Przyjmujemy na wspomin-

ki: 30 zł – roczne, 15 – półroczne,

oktawalne – dobrowolna ofiara. Pa-

miętajmy o naszych zmarłych...”.

Przede wszystkim zaś o naszych

biednych księżach...

portalu są pisane przez jakiegoś pół-

analfabetę! Oto jeden z nich (w cy-

tatach i tytułach zachowujemy pisow-

nię oryginału): „Obrać buraki, po-

kroić w plasterki albo kosteczki. Za go-

tować wodę (dużo ilość wody), odsta-

wić tą wodę na jeden dzien. Wtedy

delikatnie dolewać wodę do drugiego

garnka, i po solić dobrze. I w tym

garnku przekładamy buraki na spod,

i wtedy czosnek, koper, i seler, jesz-

cze można skórę różowego chleba do-

dać ale chleb ma być związany w ga-

zie. Wtedy garnek zostawić w ciepłym

miejscu dopóki sie zakisi”. To prze-

pis na kiszenie barszczu czerwone-

go. A przepis na „Lek Z Maliny”?

Podwładni Rydzyka radzą, aby

„w słoiku dać kilogram maliny.

Wlać 1/2 litra spiritus lub 1/2 litra czy-

stej wódki. Wtedy w ciemny i w chłod-

nym pomieszczeniu zostawić słoik

dla 6 tygodni. Za 6 tygodni przeląc

do drugiego słoika i można dodać wy-

szkę miodu i trochę rodzynek i niech

postoi jeszcze tydzień”. ASz

Instytut badania opinii społecz-

nej Homo Homini zapytał Polaków,

kogo uważają za polityka najbar-

dziej szkodzącego Polsce.60 pro-

cent respondentów wskazało na Ja-

rosława Kaczyńskiego , po 11 pro-

cent na Tuska i Niesiołowskie-

go ,9 na Palikota i... 1 na Napie-

ralskiego . Charakterystyczna jest

ponad pięciokrotna przewaga Ka-

czyńskiego nad kolejnym w sonda-

żu Tuskiem. Czyżby naród powoli

trzeźwiał?

w propagowaniu zabobonów dzien-

nik „Fakt” opisał to zdarzenie ja-

ko cud – robotnik mógł przecież

zginąć!

ASz

prasie oraz 5 tys. zł na cele społecz-

ne. Konfrontacji prawdopodobnie

nie będzie, bo katolik Legutko rę-

kawicy podejmować nie zamierza

– skrył się za immunitetem posel-

skim i żąda zawieszenia postępo-

wania. To obrzydliwe nadużycie.

16 listopada Sąd Okręgowy w Kra-

kowie zdecyduje o losach postępo-

wania.

KRZYŻ

WYPROWADZIĆ

MaK

ZNIEWOLENIE JPII

SPECJALISTKA TATY

Podobno dni papieskie w tym

roku już za nami. Okazuje się, że

tylko pozornie. Te akademickie od-

będą się 3–5 listopada w Krako-

wie z inicjatywy krakowskich i ma-

łopolskich uczelni. Głównym orga-

nizatorem akcji jest Akademia Gór-

niczo-Hutnicza w Krakowie. Im-

prezie przyświeca hasło „Wolność”,

zaś celem tegoż ważnego akade-

mickiego wydarzenia ma być „in-

spirowanie badań naukowych

nad dziedzictwem JPII” . W pro-

gramie zaplanowano m.in. sesję

„Wielki Orędownik Wolności” i wy-

stawę „Śladami pielgrzymek Ja-

na Pawła II” w Akademii Górni-

czo-Hutniczej, sesję „Muzyka wo-

bec poezji i nauczania Karola Woj-

tyły i Jana Pawła II” i wystawę

„Kompozytorzy – Janowi Pawłowi”

– w Akademii Muzycznej, spotka-

nie na temat „Wolność gwarancją

rozwoju gospodarczego” na Uni-

wersytecie Ekonomicznym oraz

warsztaty naukowe „Oblicza wol-

ności” na Uniwersytecie Rolniczym.

Papieskim wykładom na szacow-

nych krakowskich uczelniach towa-

rzyszyć ma szereg nie mniej pa-

pieskich imprez, jak choćby spek-

takl zatytułowany nomen omen

„Zniewolenie”, przygotowany spe-

cjalnie na tę okazję przez studen-

tów Państwowej Wyższej Szkoły Te-

atralnej w Krakowie. AK

Maja Rostowska (zbieżność

nazwisk ze znanym ministrem nie

jest przypadkowa), 23-letnia ab-

solwentka studiów bez doświad-

czenia zawodowego, pracuje w pol-

skim Ministerstwie Spraw Zagra-

nicznych jako jeden z trzech... do-

radców szefa resortu. Fakt, że nie-

pracująca dotąd nigdzie córka mi-

nistra jest zatrudniona w gabine-

cie jego kolegi, nie zaniepokoił

dotąd CBA ani Julii Pitery , spe-

cjalistki od tropienia korupcji i ne-

potyzmu. Nas nieodmiennie wzru-

sza deklarowane przez Rostow-

skiego przywiązanie do wysokich

standardów moralnych, które nie

pozwala mu głosować za in vitro.

No cóż, minister wie, że dzieci to

nie tylko pociecha, ale i zgryzota

– tak trudno im znaleźć dobrą

robotę...

Ze szczytu Rysów w Tatrach

usunięto metalowy krzyż oraz inne

przedmioty pozostawione tam bez

zgody władz Tatrzańskiego Parku

Narodowego. Co charakterystyczne

– dyrektor TPN Paweł Skawiński

zaznaczył, że krzyż postawiono „bez

zgody Parku Narodowego i Kościo-

ła”. Jak widać, na Podhalu o legal-

ności przedsięwzięć musi decydo-

wać zarówno aprobata władzy świec-

kiej, jak i duchownej. MaK

KRZYŻ ZNÓW DZIELI

W kantonie Lucerna skandal.

Jedna z rodzin we wsi Triengen

domagała się, zgodnie z prawem fe-

deralnym, usunięcia katolickich kru-

cyfiksów ze ścian szkoły publicznej.

Usunięto je, ale rychło zastąpiono

prostymi drewnianymi krzyżami. Ro-

dzina, która domagała się świecko-

ści, spotkała się z nagonką katolic-

kich aktywistów. Na to zwolennicy

świeckości w trosce o bezpieczeń-

stwo rodziny podjęli decyzję o... emi-

gracji. Szwajcaria słynęła dotąd z by-

cia przystanią dla emigrantów i prze-

śladowanych.

MARYJNE

GOTOWANIE

Radio Maryja to nie tylko mo-

dlitwy i „Rozmowy niedokończone”.

Pełno w nim innych niezwykłych au-

dycji. Należą do nich z pewnością

„Porady kulinarne”, które są pro-

wadzone również na internetowej

stronie RM. Problem polega na tym,

że przepisy serwowane na maryjnym

MaK

ALE CYKOR!

KURIA MAĆ

O wrocławskich maturzystach

– Zuzannie Niemier , Tomaszu

Chabince i Arkadiuszu Szadur-

skim – pisaliśmy tuż po tym, jak

powołując się na wyrok Europej-

skiego Trybunału Praw Człowieka

w Strasburgu ( „nie można tworzyć

sytuacji, w której uczeń zmuszony jest

wbrew woli uczyć się w obecności

krzyża” ), poprosili Marka Łaźnia-

ka , dyrektora swojego liceum, aby

ze ścian klas szkolnych zdjął zdo-

biące je krzyże (por. „FiM” 50/2009).

– Walczymy wyłącznie o przestrze-

ganie praw zapisanych w konstytu-

cji i o zachowanie neutralności przez

instytucje publiczne – motywował

Arek Szadurski. Burzy, jaką wywo-

łała ich petycja, z pewnością się

nie spodziewali. „Tak naprawdę cho-

dzi o zadymę. Rozpuszczeni smar-

kacze czują się kompletnie bezkar-

ni. To jest typowa szczeniacka za-

dyma. Przy czym za zadymę to czło-

wiek bywa – jak chodzi do szkoły

i szkoła jest dobra – karany. Czyli

ponosi konsekwencje. Natomiast oni

są kompletnie bezkarni, ponieważ

cała tzw. postępowa opinia publicz-

na będzie za nimi” – zdiagnozował

sytuację europoseł Ryszard Legut-

ko , były minister edukacji.

Za „rozpuszczonych smarkaczy”

maturzyści pozwali pana posła

do sądu o naruszenie dóbr osobi-

stych. Chcą przeprosin w lokalnej

Tarnowska kuria rozesłała

do parafii okólnik, w którym odno-

towano, jak lokalni posłowie do Sej-

mu głosowali w sprawie ubiegłorocz-

nego całkowitego zakazu in vitro.

Stał się on już przedmiotem kazań

w diecezji. Duchowni twierdzą, że

nazwiska posłów będą wyczytywane

także w kontekście najbliższych gło-

sowań w sprawie ustawy bioetycz-

nej. Niech czują wybrańcy oddech

Kościoła na plecach! MaK

MaK

WYPOMINKOWE

ZALECANKI

CUD JEZUSA

Wspominki, wypominki, zalec-

ki... „Przyjęło się, że ofiara za wspo-

minki roczne jest zbliżona do ofia-

ry za jedną Mszę świętą (a warto za-

uważyć, że tych mszy odprawia się

w ciągu roku aż 12), natomiast

za wspominki jednorazowe wierni

składają mniejszą ofiarę (...). Bóg

zna wszystkich swoich zmarłych. Pro-

szę jednak zwrócić uwagę na siłę

przyzwyczajenia, na tradycję (...). Jest

to potrzebne żyjącym, którzy uczest-

niczą w nabożeństwach wspomin-

kowych, nie zaś zmarłym” – mobi-

lizuje swoje owieczki proboszcz pa-

rafii Wniebowzięcia NMP w Białej

Podlaskiej. „Zbliżają się dni mo-

dlitw za zmarłych, tzw. Zaduszki (...).

Niech nikt z naszych bliskich nie zo-

stanie pominięty i zapomniany w tej

modlitwie (...). Ofiara na wspominki

Próba założenia głowy olbrzy-

miemu świebodzińskiemu Jezuso-

wi mogła skończyć się tragicznie.

Na życzenie pomysłodawców po-

mnika zamówiono specjalny dźwig,

który rzeczoną głowę miał umieścić

na cokole. Okazało się, że nawet

tak potężna maszyna nie jest w sta-

nie podnieść wielotonowej konstruk-

cji (nie jest znana jej masa, o czym

pisaliśmy – „FiM” 41/2010). Kiedy

kolejna próba uniesienia głowy

Chrystusa zakończyła się niepowo-

dzeniem, robotnicy postanowili zde-

montować olbrzymi żuraw. Podczas

akcji element dźwigu spadł wprost

na nogę 26-letniego robotnika. Męż-

czyznę z kompletnie zmiażdżoną

stopą z placu budowy do szpitala

zabrał helikopter. Niestrudzony

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: