Powrót Rebeli - Allston Aaron.pdf - ebooki Gwiezdne wojny - kobazyl

A ARON A LLSTON

P OWRÓT REBELII

C YKL : S TAR W ARS TOM L INIE WROGA TOM I

T YTUŁ ORYGINAŁU ENEMY LINES I. REBEL DREAM

Moim Przyjaciołom

ROZDZIAŁ 1

System Pyria, okupacja Borleias, dzień pierwszy

- Bóg nie może umrzeć - oświadczył Charat Kraal. - Dlatego też nie może obawiać się śmierci.

Kto zatem jest dzielniejszy, człowiek czy bóg?

Charat Kraal był yuuzhańskim pilotem - humanoidalnym, nieco powyżej dwóch metrów wzrostu.

Jego skóra w miejscach, gdzie nie pokrywały jej geometryczne tatuaże, była blada i poznaczona

bielszymi, lekko połyskującymi kreskami dawnych blizn. Przed wielu laty jakaś katastrofa wyżarła

m u środek twarzy, łącznie z maleńkim nosem, charakterystycznym dla Yuuzhan Vongów,

pozostawiając jedynie pokryte brązową skorupą pasma ścięgien i dwa poziome otwory zatok. Czoło

opadało ku łukom brwiowym mniej stromo niż u innych przedstawicieli gatunku, przez co

przypominało czoło człowieka. Dwaj wojownicy próbowali z tego zadrwić, lecz zginęli za swój żart.

Ukrywał ten szczegół tak starannie, jak to było możliwe, wyrywając resztki włosów znad czoła i

ozdabiając je tatuażami, które odciągały spojrzenie w bok i ku górze, z dala od wstydliwego

zniekształcenia. Pewnego dnia zasłuży na implant, który jeszcze lepiej ukryje ten defekt i tym samym

zakończy jego cierpienia.

Miał na sobie okrywacz ooglith, przezroczysty kombinezon yuuzhańskich pilotów, a pod nim

prostą przepaskę biodrową . Obie części garderoby były żywymi stworzeniami, wymyślonymi i

hodowanymi po to, aby spełniały jedynie tę funkcję, której od nich wymagano - wspomagały Yuuzhan

Vongów w ich drodze ku chwale.

Siedział w kabinie skoczka koralowego, nieregularnego w kształcie, podobnego do skały statku

bojowego swojego ludu, lecz na razie nie włożył jeszcze kaptura świadomości. Podobna do maski

istota utrzymująca kontakt umysłowy pomiędzy nim a statkiem, pozwalająca mu odczuwać doznania

skoczka własnymi zmysłami i pilotować go zręcznością myśli raczej, niż sił ą mięśni i szybkością

reakcji, spoczywała z boku, zbędna, póki koralowy skoczek przemierzał przestrzeń w rutynowym

locie patrolowym.

Pilot i jego partner, Penzak Kraal, znajdowali się na odległej orbicie ponad światem Borleias.

Planetę niedawno dopiero wydarto z rąk niewiernych tubylców tej galaktyki, aby stała się teatrem

przygotowań do ataku Yuuzhan Vongów na Coruscant. Borleias by ł zielonym, przyjemnym światem,

nie przeładowanym martwymi, suchymi domostwami niewiernych, nieskażonym nienaturalnymi

urządzeniami technicznymi - jedynie baza wojskowa, obecnie zrównana z ziemią obrażała Yuuzhan

Vongów świadectwem okupacji przez niewiernych.

Głos Penzaka Kraala rozlegał się z małego villipa w kształcie głowy, zamontowanego w ścianie

kabiny tuż pod sklepieniem. Większoś ć skoczków koralowych nie była wyposażona w villipy,

działając jedynie w oparciu o telepatyczne sygnały koordynatorów wojennych, yammosków.

Długodystansowy statek patrolowy wymagał jednak bardziej bezpośredniej formy porozumiewania

się.

- Nie bądź idiotą. Jeśli bóg jest bogiem odwagi, to znaczy, że z definicji musi być dzielniejszy od

każdego Yuuzhanina, od każdej żywej istoty.

- Sam nie wiem. Powiedzmy, że mógłbyś stać się nieśmiertelny jak bogowie i nigdy nie umrzeć,

ale pozostać jednym z Yuuzhan Vongów. Mógłbyś wtedy być równie dzielny jak Yuuzhanie? Mógłbyś

zabijać przez cał ą wieczność, nigdy jednak nie ryzykując śmiercią nie patrząc jej w twarz, nie

wybierając miejsca i czasu własnego zgonu? Co jest lepsze, być dzielnym przez całe życie, czy

zabijać przez wieczność?

- A kogo to obchodzi? Wybór nie należy do nas. Gdybym jednak miał wybierać , sądzę, że

wybrałbym nieśmiertelność. Żyć doś ć długo, by znów się nauczyć , jak zostać odważnym niczym

Yuuzhanin. Zabijać dość długo, aby nauczyć się zabijać gwiazdy.

Charat Kraal spoważniał.

- Słyszałem...

- Co?

- Że niewierni to umieli. Nauczyli się zabijać gwiazdy.

Usłyszał syk irytacji Penzaka Kraala, a villip ukazał mu niesymetryczne rysy twarzy partnera,

zniekształcone jeszcze bardziej przez usta wydęte w grymasie pogardy.

- No i co z tego? Zabili ją w niewłaściwy sposób, wypaczonymi umysłami i bluźnierczymi

urządzeniami. I, jak idioci, postradali tę tajemnicę. Inaczej niszczyliby światostatki jeden po drugim.

- Słyszałem także... - Charat Kraal zniżył głos; właściwie bez sensu, bo tylko Penzak Kraal mógł

go usłyszeć - ...że bogowie mogą się do nich uśmiechnąć. Do niewiernych.

- Idiotyczne.

- Możesz przeniknąć umysły bogów?

- Nie mogę poznać ich umysłów, ale mogę wezwać statek bojowy wroga, aby niszczył na moją

własną chwałę.

Daleko, wiele kilometrów od Borleias i skoczka w przestrzeni pojawił się statek bojowy

nieprzyjaciela kierując dziób w ich stronę. Statek gnał pełną mocą rósł w oczach, zbliżając się ku

nim i ku Borleias.

- Penzak, ty durniu!

- Moje słowa go nie sprowadziły, idioto. - Oblicze villipa zaćmiło się i poruszyło,

odzwierciedlając zmianę wyrazu twarzy Penzaka, który włożył kaptur świadomości. Charat uczynił to

samo. Wnętrze kabiny stało się nagle przejrzyste, dając mu obraz otoczenia we wszystkich kierunkach

poprzez zmysły skoczka koralowego; zobaczył pędzący statek nieprzyjaciela z dokładnością

zapierającą dech w piersi.

Powrót Rebeli - Allston Aaron.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: