Cartland_Barbara_Pachnacy_kwiat.pdf

BARBARA CARTLAND

PACHNĄCY

KWIAT

Tytuł oryginału

The Fragrant Flower

Przekład

Krzysztof Dębnicki

Poświęcam tę książkę moim przyjaciołom z

Hongkongu, szczególnie zaś George’owi Wrightowi

Nooth, wieloletniemu zastępcy naczelnika policji,

który pokazał mi Nowe Terytoria oraz zawiózł aż

na samą granicę komunistycznych Chin.

Poświęcam ją także hotelowi Mandaryn, który

moim zdaniem jest nie tylko najbardziej uroczym

hotelem na świecie, ale ma również najlepszą

obsługę oraz Kai–In Lo, asystentce naczelnego

dyrektora, która przedstawiła mnie swojej

przemiłej rodzinie, dzięki czemu miałam szansę

posmakowania nadzwyczajnej kuchni chińskiej

takiej jaką naprawdę znaleźć można tylko w

prywatnym domu.

OD AUTORKI

Kontrowersje wokół orkiestry pułkowej w Hongkongu istotnie

miały miejsce w 1880 roku. Opisy zatruwania chleba i sposobu, w

jaki złodzieje wykorzystywali kanały odwadniające, są również

autentyczne.

Izba Lordów wysłuchała 21 czerwca 1880 roku

wyczerpującego raportu na temat chińskiego niewolnictwa i

systemu poddaństwa domowego w Hongkongu. Ustalono, że

prokurator generalny mylnie zinterpretował instrukcje dotyczące

tych spraw, z drugiej zaś strony przewodniczący trybunału mocno

przesadził w swojej prezentacji.

Sir John Pope–Hennessey był pierwszym gubernatorem

Hongkongu, który traktował Chińczyków po partnersku. Jako

pierwszy postanowił też skończyć z polityką dyskryminacji

rasowej nowe zasady trafiły do instrukcji, którą kazał przygotować

w 1886 roku.

Pomimo że jego oświecone poglądy wyprzedzały swoje czasy,

jednocześnie był niezbyt dobrym administratorem i człowiekiem,

z którym trudno się pracowało. Był skłócony ze wszystkimi

podwładnymi i Ministerstwo Kolonii nie darzyło go zaufaniem.

W marcu 1892 roku został gubernatorem na wyspie Mauritius,

gdzie, jak wcześniej w Hongkongu, wzbudził w stosunku do

siebie uczucie silnej niechęci. Miał dobre pomysły, ale nie potrafił

wprowadzać ich w życie we właściwy sposób.