Szepczacy Wiatr (F. Forsyth).pdf

Friderick Forsyth

Szepczący wiatr

Tłumaczył Piotr Art

2003

Jest rok 1876

W południowej Motanie toczą się krwawe walki między

Indianami a białymi osadnikami prącymi na Zachód.

Szepczący Wiatr to najpiękniejsza kobieta, jaką zdarzyło się

Benowi Craigowi kiedykolwiek widzieć. Tyle, że ona jest

Czejenką a on Amerykaninem, zwiadowcą służącym w armii

generała Custera. Wydaje się, że ich związek nie ma

najmniejszych szans.

Jednak niektóre uczucia są na tyle silne, by przetrwać do

końca życia, a nawet dłużej.

Legenda głosiła,

że z masakry żołnierzy

generała Custera nad rzeką Little Big Horn

25 czerwca 1876 roku nie uszedł z życiem żaden biały.

To nie do końca prawda. Przeżył j a jeden człowiek.

Był nim dwudziestoczteroletni zwiadowca Ben Craig.

Oto jego historia.

Lekką woń dymu z ogniska, niesioną wiatrem wiejącym nad

prerią, pierwszy wychwycił zwiadowca. Pełnił rolę czujki

wystawionej dwadzieścia metrów przed dziesięcioma

kawalerzystami, którzy tworzyli straż przednią głównej kolumny

wojsk poruszającej się wzdłuż zachodniego brzegu rzeki

Rosebud.

Nie odwracając się, zwiadowca uniósł prawą dłoń i ściągnął

cugle. Jadący za nim sierżant i dziewięciu żołnierzy poszło w jego

ślad. Zwiadowca zeskoczył z konia, który spokojnie zaczął gryźć

trawę, po czym pochylony ruszył truchtem w kierunku

niewysokiego pagórka oddzielającego ich od brzegu rzeki. Tam

padł na ziemię, doczołgał się do szczytu wzniesienia i leżąc w

wysokiej trawie, uniósł nieco głowę.

Rozłożyli się obozem między wzniesieniem a rzeczką. Był

to niewielki obóz, nie więcej niż pięć szałasów. Najwyraźniej

jedna wielopokoleniowa rodzina. Sądząc po kształcie tipi, byli to

Czejenowie Północni. Zwiadowca znał ich doskonale. Namioty

Siuksów były wysokie i wąskie, natomiast tipi Czejenów szersze

u podstawy, bardziej przysadziste. Sceny łowieckie zdobiły boki

pięciu namiotów. To również był element charakterystyczny dla

Czejenów.

Zwiadowca ocenił, że w całym obozie może być około

dwudziestu pięciu osób, z czego mniej więcej dziesięciu

mężczyzn. Ci jednak z pewnością byli akurat na polowaniu. W

pobliżu namiotów pasło się tylko siedem wierzchowców. Ażeby

przenieść taki obóz z kobietami i dziećmi, zwiniętymi namiotami

i resztą dobytku na toboganach, Indianie potrzebowali blisko

dwudziestu koni.

Zwiadowca usłyszał, że sierżant czołga się w jego kierunku.

Dał mu znak, by przypadkiem nie uniósł głowy. Po chwili kątem

oka dojrzał obok siebie granatowy rękaw munduru z trzema

skrzydełkami - oznaką stopnia wojskowego.

- Jaka sytuacja? - dobiegł go chropawy szept.

Była dopiero dziewiąta rano, ale już panował okropny upał.

Byli w drodze od trzech godzin. Generał Custer lubił zwijać obóz

bardzo wcześnie. Mimo to zwiadowca poczuł od przyczajonego

obok mężczyzny woń kiepskiej whisky. Była ostra i

nieprzyjemna, silniejsza od aromatu dzikich śliw, wiśni i pnących

dzikich róż, którym rzeczka zawdzięczała swoją nazwę.

- Pięć tipi. Czejenowie. W obozie są tylko kobiety i dzieci.

Mężczyźni pojechali na łowy na drugi brzeg.

Sierżant Braddock nie spytał nawet, skąd zwiadowca może

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: