Krąg tematyczny styczeń (3)..doc

Krąg tematyczny: Kocham babcię, kocham dziadka, bycie z nimi to jest gratka

86. Przodkowie

Zapis w dzienniku:

I. „Koniki” – zabawa ruchowa. „Moi przodkowie” – oglądanie albumów ze zdjęciami rodzin dzieci, roz­poznawanie postaci, nazywanie ich. „Moja babcia..., Mój dziadek...” – przedstawienie imion babć i dziadków.

II. „Moja rodzina” – tworzenie schematów rodzinnych – drzew genealogicznych, zwrócenie uwagi na ukazanie pokoleniowości, stopnie pokrewieństwa itp. (z dużą pomocą nauczyciela).

III. „Jaworowi ludzie” – zabawy ruchowe z czasów dzieciństwa dziadków. „Czego brakuje?” – zabawa ćwicząca spo­strzegawczość; odgadywanie nazwy brakującego przedmiotu.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        naśladuję ruchy konika,

·        rozpoznaję członków mojej rodziny na zdjęciach,

·        przedstawiam moją rodzinę innym dzieciom,

·        interesuję się historią mojej rodziny,

·        dowiaduję się, czym jest drzewo genealogicz­ne, i wykonuję je,

·        bawię się tak, jak dawniej moi rodzice i dziad­kowie,

·        doskonalę swoją spostrzegawczość.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

·        „Koniki” – zabawa bieżna według K. Wlaźnik. Na polecenie nauczyciela koniki wybiegają ze stajni, biegną kłusem – dzieci biegną szybko na palcach, idą stępa – powoli, z podnoszeniem wysoko kolan, galopem – z odbijaniem się kolejno jednej i drugiej nogi, po piaszczystej drodze - cichutko, po drewnianym moście - głośno. Na sygnał wracają do stajni.

·        „Moi przodkowie” – oglądanie albumów ze zdjęciami rodzin dzieci, roz­poznawanie postaci, nazywanie ich. Swobodne rozmowy dzieci o swoich bliskich.

Dzieci z pomocą nauczyciela ustalają, kto jest kim w rodzinie – kto czyim jest dzieckiem, rodzicami, bratem czy siostrą w trzech kolejnych pokoleniach. Np. babcia to mama mamy lub taty.

Nauczyciel wyjaśnia dzieciom pojęcia typu: wujek (brat mamy lub taty), ciotka (siostra mamy lub taty), cioteczne rodzeństwo (dzieci ciotki lub wujka) itp. Dzieci przedstawiają członków swoich rodzin na fotografiach z rodzinnych albumów ze wskazaniem na pokrewieństwo. Np. to moja ciocia, siostra mojego taty i moja babcia, mama mojego taty.

·        „Moja babcia..., Mój dziadek...” – przedstawienie imion babć i dziadków. Utrwalanie imion swoich najbliższych. Dzieci siedzą w kole i po kolei mówią imię swojej babci lub dziadka, starając się przedstawić pełne pokrewieństwo. Nauczyciel pomaga dzieciom, zadając pomocnicze pytania:

– Babcia (imię) jest mamą taty czy mamy?

– Dziadek (imię) jest tatą mamy czy taty?

II. Zajęcia główne

·        „Moja rodzina” – tworzenie schematów rodzinnych – drzew genealogicznych, zwrócenie uwagi na ukazanie pokoleniowości, stopnie pokrewieństwa itp. (z dużą pomocą nauczyciela lub jako zajęcia otwarte dla rodziców). Dziecko stara się przedstawić przynajmniej trzy pokolenia w swojej rodzinie.

Każde dziecko dostaje przygotowany przez nauczyciela szablon drzewa, na którym zaznaczone są miejsca na wklejenie przyniesionych wcześniej przez dzieci zdjęć. Dzieci farbami lub kredkami ozdabiają drzewo, następnie z pomocą nauczyciela umieszczają w odpowiednich miejscach zdjęcia swoich bliskich. Zdjęcia możemy również przykleić na wcześniej przegotowanych szablonach w kształcie liści, kwiatów, gwiazdek lub serc, a następnie umocować na drzewie (nauczyciel musi być przygotowany na to, że niektóre z dzieci będą miały zdjęcia prababci lub pradziadka).

III. Zajęcia popołudniowe

·        „Jaworowi ludzie” – zabawy ruchowe z dzieciństwa dziadków.

Jawor, jawor

Jawor, jawor,

jaworowi ludzie,

co wy tu robicie?

Budujemy mosty

dla pana starosty.

Tysiąc koni przepuszczamy,

a jednego zatrzymamy.

Dwoje dzieci staje naprzeciwko siebie, podnoszą w górę ramiona i chwytają się za ręce. Pod ich uniesionymi rękoma przechodzą parami pozostali uczestnicy zabawy.

Przy słowach: ...a jednego zatrzymamy – dzieci opuszczają ręce, łapiąc jedną z par.

Złapane osoby tworzą nowy „most”.

·        „Czego brakuje?” – zabawa ćwicząca spo­strzegawczość; odgadywanie nazwy brakującego przedmiotu. Dzieci tworzą koło. W środku nauczyciel układa 5 różnych zabawek (lub więcej, w zależności od możliwości grupy). Dzieci przyglądają się zabawkom, następnie kładą się na plecach, a nauczyciel chowa jedną zabawkę. Na znak nauczyciela dzieci siadają i odgadują, czego brakuje.

87. Z dziadkiem nigdy nie jest nudno

Zapis w dzienniku:

I. „Dziadek i wnuczek” – zabawa ruchowa. „Dziadek” – wysłuchanie wiersza Bożeny Piergi, poszukiwanie od­powiedzi na pytania: „Jaki jest mój dziadek?”, „Czy pasuje do opisu zawartego w wierszu?”.

II.                     „Portret dziadka” – rysowanie portretu dziadka na małej kartce pasującej do ramki na prezent (realizacja scenariusza ze „Wspomagania rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków” Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej). „W ogródku pana Jordana” – zestaw ćwiczeń i zabaw gimnastycznych. „Dobrze mi u dziadków” – nauka piosenki.

III.                  „Od największej do najmniejszej” – układanie zabawek w kąciku lalek według wskazanej cechy. „Pomagamy dziadko­wi” – zabawa naśladowcza.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·                    uważnie słucham poleceń nauczyciela,

·                    uważnie słucham wiersza,

·                    próbuję porównać mojego dziadka z postacią z wiersza,

·                    rysuję portret dziadka,

·                    dbam o szczegóły podczas rysowania portretu,

·                    ćwiczę sprawność i zwinność,

·                    poznaję słowa i melodię piosenki,

·                    układam przedmioty według cechy podanej przez nauczyciela,

·                    naśladuję określone czynności.

Przebieg dnia:

I....