Wybory prezydenckie 1995r.doc

Wybory prezydenckie 1995r.

Okres poprzedzający wybory był stabilny, gospodarka charakteryzowała się wzrostem produkcji, spadkiem inflacji                          i bezrobocia

Kandydaci:

Ø      inicjatywa „wspólnego prezydenta” lansowana przez W. Cimoszewicza i A. Michnika à sugerowano:                          Tad. Zielińskiego lub J. Kuronia

Ø      najpewniejszym kandydatem A. Kwaśniewski (l. 41) à red. naczelny studenckiego „itd.” ; „Sztandaru Młodych”; minister w rządzie Messnera i Rakowskiego ß 13 V 1995r. na II Konwencji SdRP uzyskał 296/300 głosów i został kandydatem SdRP na prezydenta

Ø      W. Pawlak (l.36) jego kontrkandydatem był J. Zych; po wewnętrznych wyborach za drugim razem z przewagą                  1 glosa został wybrany Pawlaka na kandydata na najwyższy urząd

Ø      Kwaśniewski, Pawlak, Olszewski (l.65), J. Korwin – Mikke (l.53), A. Lepper (l.41) to kandydaci naturalni

Ø      kandydatem UW był J. Kuroń (l.61) ledwo udało mu się pokonać J. Onyszkiewicza w IV 1995r.

Ø      H. Gronkiewicz – Waltz (l.43) jej kandydaturę zgłosił lider ZChN Ryszard Czarnecki;

·         opowiedziały się za nią: ChDSP[1], PK, SLCh[2], Stowarzyszenie Rodzin Katolickich ;

·         oficjalne zgłoszenie nastąpiło 26 IX.

Ø      T. Zieliński (l.69) był RPO; UP wysunęła jego kandydaturę

W październiku 1993r. J. Kaczyński stworzył Sekretariat Ugrupowań Centroprawicowych (RdR + inni); w listopadzie powstało Porozumienie 11 Listopada (chadecy + konserwatyści); w maju 1994r. powstało Przymierze dla Polski (PC, ZChN, konserwatyści)

Ø      L. Wałęsa (l.52), próbę wybrania go na kandydata podjęto na Konwencie św. Katarzyny – od XI do VIII’95r. uzgadniał kandydaturę;

·         11 września zarejestrowano go jako pierwszego;

·         został poparty przez: BBWR, Pcha, RdR, Stronnictwo Narodowo – Demokratyczne oraz 44 działaczy ZChN.

Wałęsa pod koniec 1994r. mianował H. Goryszewskiego przedstawiciela władz ZChN, szefem Biura Bezp. Narodowego; zdymisjonował swego ministra Wachowskiego, który kompromitował się w rządzie

Ø      chciał kandydować A. Strzembosz, ale zrezygnował 16 września i wzywał do poparcia H. Gronkiewicz – Waltz

Ø      swą wolę kandydowania przedstawili także:

·         L. Kaczyński (PC),

·         M. Markiewicz (Partia Republikańska)

·         Leszek Moczulski (KPN), ale po kilku tygodniach bezowocnej kampanii się wycofali:

- pierwszy L. Kaczyński (30X) i poparł J. Olszewskiego;

- drugi M. Markiewicz,

- ostatni Moczulski (2XI), który poparł Wałęsę

Ø      Kandydowali także:

·         L. Bubel à poseł I kadencji PPPP ; lider Forum do Walki z Bezprawiem

·         Bohdan Pawłowski à wiceprzewodniczący Unii Wielkopolan – zrezygnował przed I tura i poparł Wałęsę

·         Kazimierz Piotrowicz

·         Tadeusz Koźluk – były oficer LWP, rektor prywatnej uczelni

·         J. Pietrzak

Ø      wszyscy kandydaci musieli zebrać 100 tys. podpisów z poparciem; 12 osób nie zdołało tego progu pokonać                 (m.in. St. Tymiński)

Sejm wniósł poprawki do ustawy o wyborze Prezydenta RP:

a)      kompetencja rozstrzygnięcia ważności wyborów ze Zgromadzenia Narodowego na Sąd Najwyższy

b)      w przypadku rezygnacji jednego kandydata miedzy I a II turą, do II tury dopuszcza się kolejnego kandydata, który uzyskał największą liczbę głosów; wtedy odraczano II turę o 14 dni

Ø      Sondaże dzieliły kandydatów na 3 grupy:

·         ci, którzy na pewno nie znajdą się w II turze: J. Korwin Mikke, A. Lepper, + 5 apolitycznych kandydatów

·         ci, którzy nie liczyli na II turę, ale chcieli wypromować swoja partie lub siebie: najsłabiej wypadał W. Pawlak

·         ci którzy liczyli na II turę

Kampania wyborcza:

Ø      J. Kuroń

·         jego notowania w czerwcu ok. 15%

·         zorganizował akcje „Napisz do J. Kuronia”

·         „Raport o stanie państwa” dla elit

·         Program: „Kontrakt dla Polski – moje zobowiązanie”; zapowiedział wiele paktów „na rzecz…”

·         przed I tura poparcie na poziomie 6%

·         hasło: Kandyduje, bo zmiany są konieczne

Ø      H. Gronkiewicz Waltz

·         podkreślała swe związki z religia i Kościołem

·         notowania spadły do ok. 5%

·         hasło: Zaopiekujmy się Polską

Ø      T. Zieliński

·         miał poparcie członków UP

·         hasło: Rzecznik twoich praw, twoim prezydentem ; Praca – Prawo – Sprawiedliwość

Ø      J. Olszewski

·         zaplecze jako obóz niepodległościowo – ludowy

·         przedstawiał się jako człowiek o czystych rekach

·         program „Naprawy Państwa” à zasady nowej polityki ekonomicznej

·         hasło: Polska równych Szans

Ø      Kwaśniewski

·         był w lepszej sytuacji, bo nie musiał wygrać

·         jego negatywny elektorat stanowił spora część wyborców Olszewskiego i Kuronia

·         hasło: Wybierzmy przyszłość ; Wspólna Polska

·         miał największe szanse wygrać z Wałęsą w II turze

·         doradzał mu francuz J. Seguel

·         jeździł specjalnym autobusem KWAKIEM (KW A. Kwaśniewskiego)

·         promował swa osoba piosenką „Ole Olek” w stylu disco polo

·         po I turze zaangażował do swej kampanii byłych działaczy opozycji: Drawicza, Labude i Milewskiego

·         kompromitacja z wykształceniem i zakupem przez Jolkę akcji „Polisa” po preferencyjnych cenach

·         atak na Wałęsę dot. sprawy Pastwy (min., który wykorzystał sprzęt Komendy Stołecznej Policji do celów kampanii wyborczej) i kwestii podatku, którego Wałęsa nie zapłacił od nagrody, która otrzymał od wytworni filmowej

Ø      Wałęsa

·         najwięcej wizyt w Polsce płd. – wsch.

·         plakaty Inicjatywy ¾ à „STOP! Dla lewej….nogi”

Ø      Prawybory we Wrześni 15 października: Kwaśniewski 48,8%; Wałęsa 12,2%

Wyniki:

Ø      frekwencja w I turze wyniosła 64,7%

Ø      zwycięzcą został Kwaśniewski (6 275 670 głosów), Wałęsa (5 917 ...