„Co możemy otrzymać od Boga na podstawie naszej wiary?” Oczywiście można by prostacko odpowiedzieć na to pytanie jednym zdaniem – wiara daje nam zbawienie, gdyż dzięki wierze otrzymujemy od Boga łaskę usprawiedliwiającą, która jest niezbędna do zbawienia. 8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: 9 nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Ef 2 16 Bo ja nie wstydzę się Ewangelii, jest bowiem ona mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka. 17 W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: a sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Rz 1 4 Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności». Ha 2 [i]16 Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. J 3 24 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.[/i] J 5 Jednak czym jest wiara w ogóle? Jakimś towarem w sklepie? Może jakąś wiedzą, którą dzięki solidnej pracy można zdobyć? Otóż nie. Gdy staramy się zrozumieć, czym jest wiara, łatwo spostrzegamy jej dwie cechy: z jednej strony jest ona wiedzą na temat tego, co nie jest nam dane bezpośrednio w doświadczeniu, z drugiej jest to wiedza oparta na zaufaniu do świadka. 5 Z całego serca Bogu zaufaj, nie polegaj na swoim rozsądku, 6 myśl o Nim na każdej drodze, a On twe ścieżki wyrówna. Prz 3 Tak, jak ufamy lekarzowi zażywając leki, które nam zalecił, poprzez zaufanie jego wiedzy, mamy udział w tej wiedzy i korzystamy z owoców tej wiedzy – uleczenia. Tak też ufając Bogu, mamy udział w Jego wiedzy i korzystamy z owoców tej wiedzy – doznajemy pokoju wewnętrznego stosując się do rad Bożych zawartych w Ewangeliach. Stajemy się wolni od naszych żądz, instynktów, pokus, które właśnie zaburzają nasz pokój wewnętrzny. Wiara jest też naszym błogosławieństwem na podstawie słów Jezusa Zmartwychwstałego wyrzeczonych wobec niedowierzającego apostoła Tomasza: J, 20 24 Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. 25 Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». 26 A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» 27 Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» 28 Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» 29 Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». 9 I dlatego tylko ci, którzy polegają na wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze. Ga 3 7 Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. 8 Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, skoro przyjdzie upał, bo utrzyma zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców. Wiara jest wydłużeniem spojrzenia, pozwala dostrzec głębszy wymiar życia, ten pozaempiryczny, pozazmysłowy, gdyż Bóg wierzącego człowieka obdarza ogromną intuicją w widzeniu dobra i zła. Dlatego Jezus stawia apostołom za przykład wiary dziecko, które nie ma wiedzy ani doświadczeń, a kieruje się jedynie „przeczuciem”, a więc głosem Bożym, odczuwanym w sobie. Pomijając już nawet aspekt wiedzy ziemskiej, którą nabywamy zazwyczaj, aby dogodzić swoim potrzebom ciała, to może ona zakłócać naturalną relację z Bogiem, tę ufną, dziecięcą. Reasumując Bóg dla wiary daje nam oświecenie. Zaufanie Bogu, czyli wiara, daje nam także możliwość doświadczenia nadprzyrodzonych darów, nadzwyczajnej realizacji pragnień serca – doświadczył tego Abraham, gdy sam będąc leciwym starcem, z bezpłodną żoną otrzymuje syna Izaaka. Bóg realizuje z powodu jego wiary i zaufania wszystkie jego marzenia: daje ziemię, której nie miał, a pragnął posiadać, daje syna, którego pragnął nad wszystko i daje obietnicę zrodzenia z niego narodu, tak licznego jak gwiazdy na niebie, która się zrealizowała w następnych pokoleniach. Rdz 15, 6 Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę. 1 Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Hbr 11 8 Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie. 9 Przez wiarę przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. 10 Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg. 11 Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. 12 Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne, jak gwiazdy niebieskie, jak niezliczony piasek, który jest nad brzegiem morskim. 13 W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi. Hbr 11 25 A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele przecierpiała od różnych lekarzy 26 i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej. 27 Słyszała ona o Jezusie, więc przyszła od tyłu, między tłumem, i dotknęła się Jego płaszcza. 28 Mówiła bowiem: «Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa». 29 Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w ciele, że jest uzdrowiona z dolegliwości. 30 A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego[…] 33 Wtedy kobieta przyszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, upadła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę. 34 On zaś rzekł do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości!». Mk 5 6 Jezus przeto wybrał się z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: «Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. 7 I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony. 8 Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: "Idź!" - a idzie; drugiemu: "Chodź!" - a przychodzi; a mojemu słudze: "Zrób to!" - a robi». 9 Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i zwracając się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: «Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu». 10 A gdy wysłani wrócili do domu zastali sługę zdrowego. Łk 7 Przez wiarę nawet ludzie są w stanie dokonywać cudów. Doświadczył tego Piotr i inni apostołowie. 12 Wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludu. Trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona. 13 A z obcych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał. 14 Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. 15 Wynoszono też chorych na ulicę i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. 16 Także z miast sąsiednich zbiegało się mnóstwo ludu do Jerozolimy, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia. Dz 5 I my doznajemy dzięki bezgranicznej wierze i modlitwie cudownych uzdrowień, a także spotykamy ludzi, którzy przez moc swej wiary uzdrawiają. Można śmiało rzec, że od intensywności wiary, a więc od siły wiary człowieka zależą bezpośrednio dary, którymi człowieka obsypuje Bóg. Potwierdzają to słowa Jezusa: 19 Wtedy uczniowie zbliżyli się do Jezusa na osobności i pytali: «Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić?» 20 On zaś im rzekł: «Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: "Przesuń się stąd tam!", a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was. Mt 17 W podanych wyżej cytatach widzimy jasno, że wielka moc wiary wierzącego sprawia, że nawet przedmioty związane z wierzącym mają moc uzdrawiania: płaszcz Jezusa, cień Piotra, a także chusta ap. Pawła, którego to cudu już nie cytuję. Wiara może ocalić nawet niewierzących najbliższych osobie wierzącej. Tak się stało z bliskimi Rachab i o tym mówi ap. Paweł. Joz 6:25 BT Nierządnicę Rachab, dom jej ojca i wszystkich, którzy do niej należeli, pozostawił Jozue przy życiu. Zamieszkała ona wśród Izraela aż po dzień dzisiejszy ponieważ ukryła wywiadowców, których wysłał Jozue, by wybadali Jerycho. 12 Pozostałym zaś mówię ja, nie Pan: Jeśli któryś z braci ma żonę niewierzącą i ta chce razem z nim mieszkać, niech jej nie oddala! 13 Podobnie jeśli jakaś żona ma niewierzącego męża i ten chce razem z nią mieszkać, niech się z nim nie rozstaje! 14 Uświęca się bowiem mąż niewierzący dzięki swej żonie, podobnie jak świętość osiągnie niewierząca żona przez "brata". W przeciwnym wypadku dzieci wasze byłyby nieczyste, teraz zaś są święte. 1 Kor 7 A więc wierzący współmałżonek uświęca żonę/męża i swoje dzieci. No i na końcu najcenniejszy dar Boży wynikający z wiary – miłość. 1 Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził, i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, który życie od Niego otrzymał. 2 Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, 3 albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. 1 J 5 Tak więc Bóg daje miłość i uczy miłości bliźniego dzięki wierze. A od czego zależy nasza wiara? Jest prosta odpowiedź, od naszego otwarcia się na Boga, od wsłuchania się w Jego Słowo, ale nie zawsze się tak dzieje, czasem Bóg „zatwardza” serca ludzkie. Taki przypadek odnajdujemy w ks. Wyjścia, gdzie Bóg zatwardził serce faraona i taki przypadek jest opisany w Ewangelii: 37 Chociaż jednak uczynił On przed nimi tak wielkie znaki, nie uwierzyli w Niego, 38 aby się spełniło słowo proroka Izajasza, który rzekł: Panie, któż uwierzył naszemu głosowi? A ramię Pańskie komu zostało objawione? 39 Dlatego nie mogli uwierzyć, ponieważ znów rzekł Izajasz: 40 Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił. J 12 Podsumowanie Tak więc wiara także jest łaską Bożą, darem Bożym, bez którego nie można osiągnąć: 1. zbawienia, 2. miłości, 3. oświecenia, 4. wolności, 5. pokoju wewnętrznego, 6. błogosławieństwa Bożego, 7. nadzwyczajnej realizacji pragnień ludzkich serc, 8. doświadczyć cudów, 9. czynić cuda, 10. uświęcenia rodziny To daje Bóg wierzącym w Niego.
abracham12