209. Kendrick Sharon - Bransoletka z brylantami.pdf - Harlequin Światowe Życie - chmielewska1983

Sharon Kendrick

Bransoletka z brylantami

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Madonna mia !

Dwa słowa, gorzkie jak cytryny z Sycylii i mocne jak tamtejsze wino,

zabrzmiały niemal jak przekleństwo. Zaintrygowały wprawdzie Jessicę, ale nie

oderwały jej od wykonywanego zajęcia. Pozostała jej do umycia cała podłoga i

toaleta zarządu.

Wolała nie patrzeć na szefa. Rozpraszał ją sam widok przystojnego

Sycylijczyka. Czołowy przedstawiciel możnego sycylijskiego rodu, właściciel

firmy Cardini Industries, odznaczał się władczym sposobem bycia, po-

wszechnie znaną arogancją i zapalczywością. Trudny charakter nie zrażał do

niego jednak przedstawicielek płci pięknej. Nieprzeciętnie atrakcyjny wygląd i

bajeczna fortuna zapewniały mu wielkie powodzenie.

Odkąd przyleciał do Londynu, by osobiście zarządzać tutejszą filią

przedsiębiorstwa, niejedna piękność wypatrywała za nim oczy. Plotka głosiła,

że miał wiele romansów.

Jessica również skrycie do niego wzdychała, tyle że nie robiła sobie

najmniejszych złudzeń, że kiedykolwiek zaszczyci ją odrobiną

zainteresowania.

- Co te baby sobie wyobrażają?! - wyrzekał dalej Salvatore Cardini. Brak

odzewu ze strony szczupłej, niepozornej dziewczyny w kącie jeszcze bardziej

go zdenerwował. - Jessico!

Krótki okrzyk zmusił ją wreszcie do odstawienia wiadra.

- Słucham pana? - odpowiedziała uprzejmie, choć onieśmielało ją twarde

spojrzenie zimnych niebieskich oczu.

- Nie słyszałaś, że do ciebie mówię?

- Myślałam, że do siebie.

- Chyba nie trzeba wielkiej przenikliwości, by zauważyć, że nie mam

takiego zwyczaju.

Drwiący ton nie pozostawiał wątpliwości, że nie posądza jej o nadmiar

inteligencji. Nie musiał dodawać, że gdyby ją posiadała, nie uprawiałaby

takiego zawodu. Na szczęście w ciągu kilku miesięcy, odkąd przyleciał z

rodzinnej Sycylii, Jessica nauczyła się przechodzić do porządku dziennego nad

jego napadami złego humoru. Powiedziała sobie, że skoro szef postanowił coś

jej zakomunikować, podłoga musi zaczekać.

- Przepraszam pana. W czym mogę pomóc?

- Chyba w niczym - mruknął Cardini, patrząc z kwaśną miną na ekran

komputera. - Właśnie otrzymałem zaproszenie na biznesową kolację.

- To miłe.

- Jak dla kogo. Wy, Anglicy, wszystko określacie jako „miłe", czasami

wbrew prawdzie. Dla mnie to tylko obowiązek. Muszę podtrzymywać kontakty

z odpowiednimi ludźmi - wyjaśnił nienaganną angielszczyzną.

- Przykro mi, ale chyba nie rozumiem, w czym problem - przyznała

nieśmiało Jessica.

- W tym, że mój partner w interesach ma żonę, niestety dość wścibską.

Sama zobacz. - Wskazał ruchem głowy zapisaną na ekranie wiadomość:

Amy nie może się doczekać spotkania, podobnie jak jej przyjaciółki,

niektóre naprawdę warte grzechu. Nie martw się, Salvatore. Zaręczymy cię

jeszcze przed końcem roku.

- No i co w tym złego? - spytała Jessica, przemocą tłumiąc uczucie

zazdrości.

- To, że ludzie uwielbiają włazić z butami w cudze życie! Skąd im

przyszło do głowy, że szukam żony?

Jessica tylko wzruszyła ramionami. Uznała pytanie za retoryczne. Nie

ulegało wątpliwości, że to raczej niezamężne koleżanki gospodyni polują na

zamożnego, przystojnego męża z odpowiednimi koneksjami. Sama widziała,

jak sekretarki i urzędniczki po kryjomu wodzą oczami za oszałamiająco

przystojnym szefem. Nic dziwnego. Wysoki, wysportowany, z szerokim

torsem, kruczoczarnymi włosami i piękną oliwkową cerą przyciągał za-

chwycone spojrzenia. Wprawdzie na zmysłowych ustach bardzo rzadko gościł

uśmiech, ale nawet srogi wyraz twarzy nie zrażał rzeszy wielbicielek.

Najbardziej zdumiewały nietypowe dla Włocha niebieskie oczy. Mimo że ich

lodowate spojrzenie przerażało Jessicę, tonęła w ich błękicie.

Teraz jednak szybko musiała wymyślić jakąś logiczną odpowiedź.

Zmarszczone, kruczoczarne brwi wyraźnie świadczyły o tym, że Cardini jej

oczekuje.

- Chyba pańscy przyjaciele uznali, że osiągnął pan odpowiedni wiek do

założenia rodziny - podsunęła nieśmiało.

- Ty też tak sądzisz?

- Właściwie nie... To znaczy, nie zastanawiałam się nad pana prywatnym

życiem - wybrnęła wreszcie z niezręcznej sytuacji. - Ale wie pan, jak to jest,

przynajmniej u nas. Kiedy mężczyzna przekroczy trzydziestkę, natychmiast

zaczynają go swatać.

- Tak samo w moim kraju - westchnął ciężko Salvatore, gładząc

bezwiednie świeży zarost na mocno zarysowanej szczęce.

Na Sycylii wszyscy się znali, przynajmniej wszyscy, którzy coś znaczyli.

Kwestia, kogo poślubi najstarszy dziedzic fortuny Cardinich, zaprzątała zbyt

wiele umysłów. Wystarczyło, że zamienił z dziewczyną kilka zdań, a jej

209. Kendrick Sharon - Bransoletka z brylantami.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: