Krupnik.pdf

Krupnik

Krupnik jest zupą smaczną, sycącą,

pożywną i zdrową, a w dodatku mało

kłopotliwą w przygotowaniu. Wystarczy

kupić kilka kostek wieprzowych (najlepiej

schabowych), zieleninę i włoszczyznę.

Ziemniaki, cebula, sól, pieprz, liście laurowe,

maggi, a nawet grzybki suszone i kasza na

ogół są w każdym domu. Sprawdźmy jednak

na wszelki wypadek, czy mamy kaszę, którą

polecamy do prawdziwego krupniku:

jęczmienną wiejską, perłową albo mazurską.

Różnią się one stopniem rozdrobnienia, ale

wszystkie doskonale nadają się na krupnik.

Do garnka o pojemności około 3 litrów

wkładamy wypłukane pod bieżącą wodą

kostki schabowe, garść wypłukanych

suszonych grzybów, kilka ziaren pieprzu,

liść laurowy i wsypujemy pół szklanki kaszy,

czyli - jak dawniej mówiono - krup (stąd

nazwa zupy). Zalewamy to wszystko mniej

więcej dwoma litrami zimnej wody i stawiamy garnek na niewielkim ogniu. Obieramy

włoszczyznę (bez kapusty) i dwa, trzy ziemniaki. Jedną marchewkę, jedną pietruszkę,

kawałek selera i całą duszoną cebulę, najlepiej opaloną nad płomykiem gazu, wkładamy

od razu do garnka (niech kasza nasiąka smakiem!). Dodajemy odrobinę soli.

Woda w garnku zaczyna wrzeć. Zdejmijmy łyżką cedzakową szumowinę z powierzchni.

Róbmy to uważnie, bo łatwo przy okazji zgarnąć przyprawy i grzybki. Woda bowiem

zmętniała, zszarzała i nic dziwnego: to krupy pęcznieją, rozkleja się zawarta w nich

skrobia.

Przez najbliższe 40 minut możemy zajmować się czymś innym, od czasu do czasu

zaglądajmy jednak pod pokrywkę i mieszajmy drewnianą łyżką zawartość garnka.

Pęczniejąca kasza może przywierać do dna, a stąd już tylko krok do przypalenia.

Minęło 40 minut. Teraz ucieramy na tarce o dużych oczkach drugą marchewkę i

pietruszkę. Ziemniaki kroimy w dość dużą kostkę. Wsypujemy to do garnka. Niech zupa -

już ze wszystkimi składnikami w komplecie - gotuje się jeszcze z 15 minut. Gasimy gaz

pod garnkiem i łyżką cedzakową wyławiamy z zupy całą cebulę i kości. Z kości

prawdopodobnie odpadły już resztki mięsa - i dobrze. Jeśli nie odpadły, zgarniamy je

nożem i wkładamy z powrotem do zupy. Cebulę i kości wyrzucamy. Siekamy drobniutko

zieloną pietruszkę i koperek. Część wsypujemy do garnka, mieszamy zawartość.

Kosztujemy i doprawiamy zupę dość obficie maggi - specjalnie jej nie dosalaliśmy na

początku. Krupnik lubi maggi. Rozlewając zupę na talerze, zadbajmy o to, żeby

sprawiedliwie rozdzielić grzybki i kawałeczki mięsa. Cała marchewkę też możemy

podzielić łyżką na kawałki i - dla koloru - włożyć na talerze. Posypujemy zupę resztką

zieleniny.

Na koniec parę uwag i jedno ostrzeżenie:

Krupnik możemy doprawić kwaśną śmietaną. Najlepiej postawmy ją na stole - kto

zechce, wleje sobie łyżkę na talerz i rozmiesza.

Można zrobić krupnik jarski. Dodajemy wtedy zamiast kości więcej magii lub

kostkę bulionu warzywnego. Albo więcej grzybów.

Krupnik można ugotować też z innych kasz.

Jeśli lubimy twardszą kaszę, wrzucamy krupy do wrzącej wody.

Ale nigdy niech nie skusi nas wziąć więcej niż pół szklanki kaszy na 2 litry wody.

Pamiętajmy, że kasza puchnie, a część wody się wygotuje. Zrazu zupa wyda nam się

rzadka, ale bądźmy cierpliwi, zgęstnieje. Jeśli dodamy więcej kaszy, zamiast zupy

ugotujemy breję.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: