Zawistowska Kazimiera.pdf

Kazimiera Zawistowska

* * *

Kocham Ciebie, bo wracasz ty mi wiosnę złotą

Mej młodości i jasne powracasz miraże.

Twój cień trwa przy mnie, jakby wierne straże,

Twój cień, mej duszy przywołan tęsknotą.

Niech więc ramiona mię Twoje oplotą -

Zasłoń oczy - dziś w przyszłość nie chcę patrzeć ciemną,

Chcę zapomnieć, że życie za mną i przede mną -

Chcę zapomnieć o wszystkim, co nie jest pieszczotą.

Tak dziś ciemno i zimno... Daj mi Twoje oczy!

Twoje oczy rozświetlą marzenia ogrody...

Tam dźwięk - złoto - purpura - alabastrów schody -

I korowód weselny barwi się tęczowo.

Tak dziś ciemno i zimno... a nad moją głową

Sny majaczą złowrogie... Daj mi Twoje oczy!...

Zwiastowanie

Zdrowaś Maryjo! W blasków powodzi

Goniec niebieski w Twe wrota wchodzi

I oblubieniec płaszczem purpury

Okrywa białość syjońskiej Córy.

Zdrowaś Maryjo!... O, lutnio w śnieniu!

Rozgraj swą duszę na łask promieniu,

Bij wonnościami jak cedr w świątyni,

Bo Pan w Twej duszy złoty siew czyni!...

Zdrowaś Mario! W blasków powodzi

Moc Najwyższego w Twe łono wchodzi

I pierś dziewicza pod lilią białą

Kwiat duszy swojej przemienia w ciało.