Możliwości współczesnej fotogrametrii w apsekcie rekonstrukcji wypadków samochodowych.pdf

Z PRAKTYKI

Mo¿liwoœci wspó³czesnej fotogrametrii

w aspekcie rekonstrukcji wypadków drogowych

„Jest rzecz¹ zrozumia³¹, ¿e pod-

czas inwentaryzowania œladów pozo-

stawionych w miejscu zaistnia³ej sy-

tuacji zdarza siê, mimo najlepszych

starañ, pomin¹æ pewne szczegó³y

bardzo istotne z punktu widzenia

póŸniejszej rekonstrukcji zdarzenia

(…). Dziêki fotogrametrii mo¿liwe jest

odtworzenie sytuacji w prawdziwych

proporcjach wg œciœle geometrycz-

nych zale¿noœci”. W zacytowanym

zdaniu, pochodz¹cym z rozdzia³u 17

materia³ów szkoleniowych wydanych

w 1995 r. [2], Instytut Ekspertyz S¹-

dowych z Krakowa wskazuje przydat-

noœæ zastosowania fotogrametrii

w analizie zaistnia³ych zdarzeñ kry-

minalnych, tak¿e w rekonstrukcji wy-

padków drogowych. G³ównym zada-

niem fotogrametrii jako dziedziny na-

uk technicznych jest pozyskanie

z obrazów fotograficznych prze-

strzennych informacji geometrycz-

nych, spektralnych i semantycznych.

Poprzez analizê, interpretacjê i czyn-

noœci pomiarowe na poszczególnych

zdjêciach mo¿liwe jest sporz¹dzenie

numerycznego modelu (3D) opraco-

wywanego obiektu. Jego znajomoœæ

otwiera drogê do wiernego odtworze-

nia czêœci przebiegu zdarzenia.

Zalety stosowania fotogrametrii

w kontekœcie kryminalistyki znane s¹

ju¿ przynajmniej od kilku dziesiêcio-

leci. Wykorzystanie fotogrametrii

przez policje poszczególnych krajów

jest zró¿nicowane, nie w pe³ni jed-

nak stosowane. Podobnie jest w Pol-

sce, gdzie fotogrametria nie jest czê-

sto wykorzystywana, mimo ¿e w nie-

których przypadkach jest nawet nie-

zbêdna. Jedn¹ z przyczyn takiego

stanu rzeczy s¹ ograniczenia uwa-

runkowañ technicznych oraz pozor-

nie wysokie koszty, z jakimi stosowa-

nie fotogrametrii jest kojarzone.

Opracowana przez Komendê G³ów-

n¹ Policji Strategia Rozwoju Policji

na lata 2005–2010 zawiera komplek-

sowe rozwi¹zania usprawniaj¹ce

pracê Policji, wzmacniaj¹ce jej po-

tencja³ wykonawczy i umo¿liwiaj¹ce

znacz¹c¹ poprawê efektywnoœci

dzia³añ. Zgodnie z t¹ strategi¹ Poli-

cja mo¿e osi¹gn¹æ wy¿sz¹ skutecz-

noœæ dziêki wykorzystaniu m.in. naj-

nowszych zdobyczy nauki i techniki,

a poprawa jakoœci wykonywanych

przez Policjê czynnoœci dochodze-

niowo-œledczych, szczególnie na

miejscach zdarzeñ, mo¿e nast¹piæ

tak¿e poprzez sprawn¹ realizacjê

ekspertyz kryminalistycznych. Wska-

zane cele mog¹ zostaæ osi¹gniête

nie tylko samymi si³ami Policji, co

wynika z ww. strategii, ale tak¿e po-

przez wykorzystanie potencja³u ludz-

kiego z cywilnych wy¿szych uczelni

lub jednostek badawczych. W ra-

mach wspó³pracy z tymi jednostkami

struktury Policji mog¹ podnieœæ swo-

j¹ efektywnoœæ i jakoœæ wykonywa-

nych zadañ.

Fotogrametria by³a wykorzystywa-

na w Policji sporadycznie, ale coraz

czêœciej jej zalety zostaj¹ docenione

w pracy ekspertów kryminalistyki

z zakresu badañ wypadków drogo-

wych. Choæ zasady fotogrametrycz-

ne s¹ niezmienne, to pojawiaj¹ siê

nowe mo¿liwoœci sprzêtowe oraz no-

we mo¿liwoœci „obróbki” materia³u

wyjœciowego.

Jak zmieni³a siê sytuacja w tej

dziedzinie na przestrzeni lat i jakie s¹

mo¿liwoœci wykorzystania wspó³cze-

snej fotogrametrii w kryminalistyce?

Jakie przynosi ona korzyœci? Próba

odpowiedzi na te pytania zawarta zo-

sta³a w pracy dyplomowej [4], przy-

gotowanej przez dyplomanta Uniwer-

sytetu Warmiñsko-Mazurskiego

w Olsztynie przy wspó³pracy Central-

nego Laboratorium Kryminalistyczne-

mo¿liwe by³oby okreœlenie prêd-

koœci pojazdu w momencie kolizji –

na podstawie fotogrametrycznego

badania deformacji geometrii pojaz-

du powypadkowego,

mo¿liwa by³aby fotogrametrycz-

na inwentaryzacja miejsca zdarzenia

z odtworzeniem wzajemnych relacji

geometrycznych miêdzy wszystkimi

istotnymi szczegó³ami sytuacyjnymi,

uwidocznionymi na zdjêciach.

W niniejszym artykule opisano je-

dynie mo¿liwoœæ okreœlenia i pomiaru

strefy uszkodzenia samochodu w ce-

lu oszacowania straty prêdkoœci pod-

czas zderzenia.

Wspó³czesna fotogrametria

i jej mo¿liwoœci

Istota stosowania fotogrametrii

Uniwersalnoœæ fotogrametrii pole-

ga na mo¿liwoœci pozyskania ze

zdjêæ zale¿noœci matematycznych

pomiêdzy widocznymi œladami nieza-

le¿nie od czasu, jaki dzieli czynnoœci

procesowe od danego zdarzenia.

Kompletna informacja geometryczna

w postaci danych 3D (wspó³rzêdne x,

y, z dla ka¿dego punktu na stereo-

gramie obrazów) pozwala na pe³n¹

analizê przestrzenn¹. Trójwymiarowe

odwzorowanie znacznie podnosi do-

k³adnoœæ i obiektywnoœæ opracowa-

nia, eliminuj¹c m.in. b³êdy wynikaj¹-

ce z miar ukoœnych, za jakie nale¿y

uwa¿aæ wartoœci uzyskane w wyniku

standardowego pomiaru bezpoœred-

niego. Fotogrametria jest równie¿

sprzymierzeñcem kryminalistyki ze

wzglêdu na mo¿liwoœæ skrócenia

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 253/06

go Komendy G³ównej Policji w War-

szawie.

W trakcie badañ przeprowadzono

dwa kluczowe eksperymenty, dziêki

którym:

Z PRAKTYKI

czasu pomiarów bezpoœrednio na

miejscu zdarzenia. Ogranicza siê ona

bowiem do okreœlenia pozycji mini-

mum kilku punktów na obiekcie (w

zale¿noœci od zastosowanej metody

i charakterystyki obiektu, np. tylko

3 punkty dla pary zdjêæ). Punkty te s¹

niezbêdne do odtworzenia parame-

trów orientacji geometrycznej apara-

tu fotograficznego wzglêdem uk³adu

odniesienia oraz skalowania modelu.

Resztê czynnoœci wykonuje siê ju¿

tylko przy komputerze.

numerycznych [3]. W konsekwencji

nowoczesne wizyjne systemy pomia-

rowe bazuj¹ wy³¹cznie na technice

cyfrowej. Charakteryzuje je uniwer-

salnoœæ zastosowañ, zaawansowany

stopieñ automatyzacji pomiarów, wy-

soka dok³adnoœæ i wiarygodnoœæ wy-

ników opracowania. Moc obliczenio-

wa wspó³czesnych komputerów

otwiera nowe mo¿liwoœci. Praktycz-

nie nie ma ograniczeñ w zakresie

konfiguracji zdjêæ opracowywanego

obiektu. Mo¿liwe jest wykorzystanie

kamer niemetrycznych, których zale-

t¹ s¹ niskie koszty, gdy¿ s¹ to zwyk³e

aparaty fotograficzne z elementami

orientacji wewnêtrznej czêœciowo lub

ca³kowicie nieznanymi i czêsto nie-

stabilnymi, ale s¹ one powszechnie

stosowane do celów komercyjnych.

Autografy analogowe i analityczne

wyparte zosta³y przez specjalistycz-

ne oprogramowanie, które czyni

z ka¿dego komputera autograf cyfro-

wy. Obecnie na rynku dostêpnych

jest wiele propozycji oprogramowa-

nia fotogrametrycznego, którego pro-

ducenci deklaruj¹ ukierunkowanie na

wykorzystanie w kryminalistyce, np.

RolleiMetric CDW, Photomodeler,

PC-Rect, Phidias, Elcovision i inne.

Do wykonania pomiaru metodami

wspó³czesnej fotogrametrii niezbêd-

ne jest jednak uzyskanie zdjêæ w for-

macie cyfrowym. Uzyskuje siê to za

pomoc¹ dwóch metod. Mo¿na albo

zeskanowaæ tradycyjn¹ analogow¹

fotografiê b¹dŸ uzyskaæ obraz przez

bezpoœredni¹ rejestracjê, z u¿yciem

zwyk³ego fotograficznego aparatu cy-

frowego. W realizacji eksperymentów

opisanych we wczeœniej przytaczanej

pracy [4] wykorzystano amatorski

aparat cyfrowy Kodak DC 4800

o œredniej rozdzielczoœci 3,1 mega-

piksela. Uzyskane dok³adnoœci z te-

go aparatu by³y nawet wy¿sze ni¿

wymagane dla opisywanych celów.

Niezale¿nie jednak od wybranego

rozwi¹zania sprzêtowego nale¿y

uwzglêdniæ fakt, ¿e zdjêcia musz¹

odpowiadaæ pewnym kryteriom tech-

nicznym.

Technika wykonywania zdjêæ

Zdjêcia obiektu nale¿y wykonywaæ

co najmniej z dwóch ró¿nych stano-

wisk, uzyskuj¹c obszar wspólnego

pokrycia zdjêæ. Powinien on wynosiæ

w przybli¿eniu od 70% do 90%. Sta-

nowi to podstawê geometryczn¹ do

okreœlania pozycji nowo wyznacza-

nych punktów. Stanowiska fotografo-

wania musz¹ byæ w miarê mo¿liwoœci

w jednakowej odleg³oœci od obiektu,

tak aby skala zdjêæ by³a zbli¿ona.

Dziêki zachowaniu przy tym odpo-

wiednich proporcji odleg³oœci fotogra-

fowania Y F do bazy B (odleg³oœæ

miêdzy lewym i prawym stanowi-

skiem) oraz zbli¿onych wartoœci k¹to-

wych elementów orientacji zewnêtrz-

nej, uzyskuje siê efekt stereoskopo-

wego widzenia. Umo¿liwia to po

wstêpnym opracowaniu zdjêæ prze-

strzenn¹ obserwacjê obiektu, a wy-

konan¹ w ten sposób parê obrazów

nazywa siê stereogramem. Bior¹c

pod uwagê parametry techniczne

w³asnego aparatu oraz oczekiwan¹

dok³adnoœæ opracowania, osoba spo-

rz¹dzaj¹ca dokumentacjê fotogra-

ficzn¹ miejsca oglêdzin jest w stanie

sporz¹dziæ projekt wykonania zdjêæ.

Proces ten jest opisany w wiêkszoœci

podrêczników poœwiêconych oma-

wianej tematyce. Jednym ze sta³ych

warunków jest zale¿noœæ, ¿e baza

nie mo¿e byæ d³u¿sza ni¿ 0,25 odle-

g³oœci fotografowania: B max = Y F /4.

Spe³nienie opisanych kryteriów

pozwala na rozpoczêcie opracowa-

nia zdjêæ metodami fotogrametrycz-

nymi.

Wp³yw rozwoju techniki

na wspó³czesne mo¿liwoœci

fotogrametrii

O wykorzystywaniu fotogrametrii

w kryminalistyce w wybranych kra-

jach œwiata mo¿emy dowiedzieæ siê

z publikacji wydanej ju¿ w 1974 r. pt.

„Fotogrametria naziemna i specjalna”

[1]. Dowiadujemy siê z niej, ¿e w ta-

kich pañstwach jak Szwajcaria, RFN,

W³ochy czy Japonia metody fotogra-

metryczne s¹ podstawowymi i nie-

omal wy³¹cznymi metodami przy

sporz¹dzaniu dokumentacji wypad-

ków drogowych. Technika tamtego

okresu wymaga³a jednak stosowania

profesjonalnych, a co za tym idzie –

kosztownych kamer stereometrycz-

nych. W RFN policja drogowa wypo-

sa¿ona by³a w specjalne mikrobusy

(ambulanse kryminalistyczne) ada-

ptowane do celów fotogrametrycz-

nych. Do opracowania uzyskanych

w ten sposób zdjêæ niezbêdne by³o

zastosowanie zbudowanych do tych

celów autografów, np.: Wild A-4

i A-40 (precyzyjne instrumenty

optyczno-mechaniczne) [1, 5].

Dzisiaj takie oblicze fotogrametrii

niewiele ma wspólnego z rzeczywi-

stoœci¹. Obecny zakres i dok³adnoœæ

fotogrametrycznych metod pomiaru

3D w bliskim zasiêgu s¹ wynikiem

dynamicznego rozwoju optyczno-ele-

ktronicznych sensorów obrazowania,

techniki komputerowej oraz postêpu

w technikach akwizycji, pomiarów ob-

razów cyfrowych i metodach obliczeñ

Przyk³ad

fotogrametrycznego badania

deformacji geometrii pojazdu

powypadkowego

Burzliwy rozwój przemys³u moto-

ryzacyjnego przyczyni³ siê do skom-

plikowania rekonstrukcji wypadków

drogowych. Zastosowanie np. kom-

puterowo-mechanicznego systemu

zapobiegania blokowaniu kó³ pojaz-

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 253/06

Z PRAKTYKI

dów podczas hamowania (uk³ad

ABS) uniemo¿liwi³o interpretacjê

oraz wykorzystanie œladów hamowa-

nia kó³ pojazdu jako dowodu mate-

rialnego do okreœlenia prêdkoœci po-

jazdu tu¿ przed kolizj¹. Do okreœlenia

prêdkoœci samochodu w momencie

zderzenia z przeszkod¹ mo¿e s³u¿yæ

strata energii samochodu, a wiêc

strata prêdkoœci na skutek zderzenia.

Do oszacowania prêdkoœci samocho-

du straconej w momencie kolizji mo-

¿e s³u¿yæ zakres strefy deformacji sa-

mochodu jako wynik zderzenia.

Punktem wyjœcia do okreœlenia prêd-

koœci kolizyjnej z wykorzystaniem

metod fotogrametrii mo¿e byæ wiêc

deformacja geometrii pojazdu jako

obiektywnego œladu wypadku, wystê-

puj¹cego w ka¿dej kolizji. W publika-

cji pt: „Odtwarzanie i analiza przebie-

gu wypadku drogowego” W. Koñczy-

kowskiego wydanej w 1993 r. przez

Stowarzyszenie Rzeczoznawców

Techniki Samochodowej i Ruchu Dro-

gowego bezpoœrednio wskazano:

„Je¿eli okreœlone zostan¹ wymiary

odkszta³ceñ geometrii pojazdu, to

mo¿na orientacyjnie wyznaczyæ

prêdkoœæ, jak¹ rozwija³ samochód

w chwili uderzenia”.

Poprzez fotogrametryczny pomiar

odkszta³ceñ uzyskuje siê przewagê

nad stosowanymi bezpoœrednimi po-

miarami, które nie daj¹ ani jednoli-

tych wyników, ani takiej dok³adnoœci.

Dostêp do samochodu rozbitego nie

zawsze jest mo¿liwy, zw³aszcza gdy

zachodzi koniecznoœæ dokonania do-

datkowych oglêdzin po pewnym cza-

sie od zdarzenia w celu ponownej

weryfikacji danych. Zdjêcia fotogra-

metryczne maj¹ natomiast charakter

dokumentalny i pozwalaj¹ na analizê

geometryczn¹ w dowolnym czasie.

Za³o¿eniem mo¿liwoœci wykorzy-

stania metody w prezentowanym

przyk³adzie by³o zastosowanie mini-

malnych informacji zawartych w ma-

teria³ach dowodowych, w dokumen-

tacji wypadku lub kolizji. Proces wy-

znaczenia deformacji pojazdu spro-

wadza siê do koniecznoœci posiada-

nia jedynie stereogramów zdjêæ auta

powypadkowego, bez znajomoœci ja-

kichkolwiek punktów fotografowane-

go obiektu.

Konieczne jest posiadanie geo-

metrycznych informacji o pojeŸdzie

nieuszkodzonym jako modelu wzor-

cowym. Sposób ich uzyskania mo¿e

byæ ró¿ny, np. mog¹ one pochodziæ

od producenta pojazdu lub zostaæ

ustalone na podstawie zdjêæ kon-

kretnej marki i typu pojazdu, i pozo-

staje kwesti¹ otwart¹. Ze wzglêdu

jednak na fakt, ¿e opracowany spo-

sób pomiaru zak³ada³ pe³n¹ nieza-

le¿noœæ, numeryczny model wzorco-

wy opracowano indywidualnie, na

podstawie fotografii samochodu. Wy-

znaczone w ten sposób wspó³rzêdne

punktów odpowiada³y nieuszkodzo-

nym elementom pojazdu rozbitego

i pozwala³y na obliczenie wszystkich

niewiadomych i pomiar odkszta³ceñ

nadwozia.

W opisywanym eksperymencie

wykorzystano powypadkowy samo-

chód marki Fiat Cinquecento (ryc. 1)

oraz identyczny pojazd jako model

wzorcowy (ryc. 2). Pozwoli³o to na

opracowanie trójwymiarowej mapy

samochodu powypadkowego oraz

nieuszkodzonego.

Ryc. 1. Pojazd powypadkowy

Fig. 1. Post-accident vehicle

Ryc. 2. Pojazd, model wzorcowy

Fig. 2. Model vehicle

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 253/06

Z PRAKTYKI

P OSZCZEGÓLNE ETAPY W WYZNACZANIU

ZAKRESU USZKODZEÑ SAMOCHODU

wadzenia odpowiadaj¹cych im

wspó³rzêdnych z modelu wzorcowe-

go. Punkty te musz¹ le¿eæ w miej-

scach nieuszkodzonego nadwozia

i musz¹ swym zasiêgiem obejmowaæ

mo¿liwie du¿¹ czêœæ stereogramu

zdjêæ. Proces ten trwa kilka minut

i jest bardzo wygodny, poniewa¿ wy-

maga posiadania jedynie zdjêæ

obiektu. Jest to mo¿liwe dziêki wpro-

wadzanym wspó³rzêdnym pojazdu

wzorcowego.

wzorcowego w pe³ni kartometryczna

mapa opracowywanego obiektu

(ryc. 5) z mo¿liwoœci¹ od³¹czania po-

szczególnych warstw przyporz¹dko-

wanych elementom samochodu. Po-

miar deformacji mo¿na wykonywaæ

bezpoœrednio ze wspó³rzêdnych, co

u³atwia oprogramowanie typu CAD

(ryc. 6).

Zaprezentowane rozwi¹zanie jest

szybkim i ³atwym procesem, niewy-

magaj¹cym g³êbokiej znajomoœci za-

gadnieñ fotogrametrii. Jego efektem

jest wyznaczona deformacja z do-

k³adnoœci¹ do 1 cm. Wiêksz¹ dok³ad-

noœæ mo¿na uzyskaæ, zmniejszaj¹c

odleg³oœæ fotografowania b¹dŸ stosu-

j¹c aparat o wy¿szej rozdzielczoœci.

Wykonanie zdjêæ

Przeprowadzenie tego etapu musi

odpowiadaæ za³o¿eniom wczeœniej

opisanym. Do przedstawienia uszko-

dzeñ w tym przypadku wykorzystano

pojazd powypadkowy sfotografowany

wg zasad przedstawionych na ryc. 3.

W dalszym etapie

wykonuje siê proces

stereodigitalizacji,

którego efekt pre-

zentuje ryc. 4 (czer-

wone linie). Jego za-

daniem jest zareje-

strowanie odkszta³-

ceñ geometrii oraz

pomiar dowolnych

elementów, bêd¹-

cych przedmiotem

zainteresowania.

201

P OSZCZEGÓLNE ETAPY OPRACOWANIA

POJAZDU WZORCOWEGO

( DO BAZY POJAZDÓW WZORCOWYCH )

202

– stereogram

– zdjêcie pojedyncze

Posiadanie geometrycznych infor-

macji o pojazdach nieuszkodzonych

jako modelach wzorcowych zgroma-

dzonych w stworzonej bazie danych

Ryc. 3. Konfiguracja zdjêæ w stosunku do pojazdu uszkodzonego

Fig. 3. Photo configuration in relation to damaged vehicle

Proces orientacji zdjêæ oraz ste-

reodigitalizacja uszkodzeñ

Kiedy ma siê zdjêcia, mo¿na przy-

st¹piæ do ich opracowywania. Orien-

tacja zdjêæ mo¿e byæ wykonywana

ró¿nymi metodami. Prezentowany

sposób opiera siê na bezpoœredniej

transformacji liniowej DLT. Po jej wy-

konaniu zdjêcia s¹ ju¿ w pe³ni zorien-

towane. Mo¿liwa jest obserwacja ste-

reoskopowa oraz pomiar dowolnych

punktów w uk³adzie wspó³rzêdnych

modelu wzorcowego. Jest ona bar-

dzo wygodna ze wzglêdu na mo¿li-

woœæ stosowania zdjêæ niemetrycz-

nych, czyli w sytuacji, gdy nie mamy

informacji o wewnêtrznej geometrii

aparatu ani o cechach jego obiekty-

wu. Praktyczne jej wykorzystanie

sprowadza siê do wskazania mini-

mum 6 punktów na stereogramie

zdjêæ pojazdu rozbitego (ich ozna-

czenia widoczne w kolorze czerwo-

nym wskazano na ryc. 4) i do wpro-

Ryc. 4. Zorientowana para zdjêæ wraz z wykonan¹ stereodigitalizacj¹ uszkodzeñ pojazdu

Fig. 4. Aligned photos with stereodigitalisation of vehicle damages

Tworzenie kartometrycznej ma-

py samochodu

pozwoli w przysz³oœci na natychmia-

stow¹ ocenê uszkodzeñ na podsta-

wie wykonanych zdjêæ.

W prezentowanym przyk³adzie

proces opracowania modelu wzorco-

wego przedstawiony zosta³ skrótowo,

Z utworzonego w wy¿ej opisany

sposób pliku grafiki wektorowej po-

wstaje po scaleniu z plikiem pojazdu

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 253/06

Z PRAKTYKI

Ryc. 5. Mapa pojazdu wzorcowego z naniesionymi odkszta³ceniami pojazdu

powypadkowego (widok izometryczny)

Fig. 5. Map of model vehicle with imposed post-accident damages (isometric view)

Ryc. 6. Miara (odleg³oœæ) wskazanego wczeœniej elementu

Fig. 6. Measure (distance) of element indicated previously

schematycznie. Tworzenie modelu

wzorcowego pojazdu sk³ada siê z na-

stêpuj¹cych etapów:

Wyniki stereodigitalizacji samo-

chodu zaprezentowano na ryc. 10.

Scalenie wszystkich rysunków

formatu *.dxf

Scalenie polega na po³¹czeniu ry-

sunków wektorowych poszczegól-

nych stereogramów w jeden plik

umo¿liwiaj¹cy analizê ca³ej bry³y po-

jazdu.

Wykonana w ten sposób nume-

ryczna mapa (3D) pojazdu, modelu

wzorcowego, mo¿e byæ wykorzysty-

wana w wyznaczaniu uszkodzeñ ka¿-

dego auta marki Fiat Cinquecento.

Ryc. 7. Szkic osnowy

geodezyjnej

Fig. 7. Geodetic frame

Podsumowanie

Zaprezentowane w niniejszym ar-

tykule rozwi¹zania s¹ gotowymi na-

rzêdziami mo¿liwymi

do zastosowania

w kryminalistyce,

zw³aszcza przez eks-

pertów w zakresie

badañ wypadków

drogowych. Wykorzy-

stanie fotogrametrii

jest celowe w ka¿dej

sytuacji, w której zna-

jomoœæ usytuowania

elementów przek³ada

siê na mo¿liwoœæ

ustalenia prawdy

obiektywnej. Policja

polska jest w znacz-

nej czêœci przygoto-

wana sprzêtowo (cy-

frowe aparaty foto-

Za³o¿enie osnowy geodezyjnej

Za³o¿enie oœmiopunktowej osno-

wy geodezyjnej o rozmieszczeniu

przedstawionym na ryc. 7.

Rozwi¹zanie przestrzenne sieci

zdjêæ

Fotogrametryczne zagêszczenie

osnowy w procesie terratriangulacji

metod¹ wi¹zek

Proces ten przedstawiono na ryc. 9.

Wykonanie stereodigitalizacji

obiektu

Ryc. 8. Konfiguracja zdjêæ przy opracowywaniu modelu wzorcowego

Fig. 8. Photo configuration while developing reference model

PROBLEMY KRYMINALISTYKI 253/06

Wykonanie zdjêæ w konfiguracji

normalnej oraz zbie¿nej

Sposób wykonania zdjêæ obiektu

(samochodu) przedstawiono na ryc. 8.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: