Niezwykłości w świecie zwierząt.pdf

Niezwykłości w świecie zwierząt

Ssaki

Arni – bawół indyjski – przodek bydła domowego jest prawdopodobnie z tej grupy

największym zwierzęciem, może mieć do 2 m wysokości w kłębie, ważyć do 1200 kg, a

jego rogi mogą osiągnąć do 1,8 m długości.

Badylarka – żyje w rytmie 3–godzinnym. Obojętnie, czy jest dzień czy noc, co trzecią

godzinę pożywia się przez pół godziny, następnie 2,5 godziny przesypia.

Bassenji – jest afrykańskim psem gończym, posiada niezwykłą cechę – nie potrafi

szczekać.

Dujker – jedna z najmniejszych gazel (mniejsza od zająca) o krótkich rogach u obu płci,

zamieszkuje puszcze afrykańskie.

Gepard – osiąga największą szybkość, na krótkim odcinku do 95–105 km/godz.

Kaszalot – potwal – jest największym drapieżnikiem współczesnego świata. Jako ssak

oddychający płucami potrafi się zanurzyć na głębokość 1100 m. Jest jedynym

wielorybem, którego zwłoki nie toną, ze względu na potężny zbiornik olbrotu i

spermacetu w przedniej części głowy. Osiąga do 30 m długości i 100 ton wagi.

Koty – bez ogonów żyją na wyspie Man, leżącej na Morzu Irlandzkim. Ich tylne łapy są

nieco dłuższe od przednich, co powoduje króliczy chód.

Lampart – jest nielicznym gatunkiem drapieżników, który swoje ofiary (przekraczające

nieraz jego wagę) wciąga na drzewo i umieszcza wśród konarów, zabezpieczając swoją

zdobycz tylko dla siebie.

Leniwiec – jest zwierzęciem, które może obrócić łeb o prawie 360 o bez poruszania

reszty ciała.

Manat – jak na razie jest jedynym ssakiem, który posiada sześć kręgów szyjnych.

Mastiff – pies angielski może osiągnąć do 100 cm wysokości w kłębie, 2,5 m długości i

wagę do 150 kg.

Mustela – żyjąca na Syberii jest najmniejszym drapieżnikiem do 190 mm długości i 70 g

wagi.

Niedźwiedź biały – jego włosy mają kształt rurki, są puste w środku.

Nietoperz – jeden z gatunków nietoperzy żyjący w dorzeczu Amazonki potrafi

zlokalizować rybę tuż pod powierzchnią wody, chwyta ją ostrymi pazurkami w locie jak

również w locie ją spożywa.

Nietoperze jaskiniowe – z Tajlandii mają 160 mm rozpiętości skrzydeł i ważą 2 g.

Nocek duży – nietoperz wysyłający serie pisków z częstotliwością do 300 na sekundę.

W odległości 10 cm od jego pyszczka głośność tego dźwięku przekracza 100 fonów.

Piski nocka mogą się wznosić do 100 000 drgań na sek (100 kHz).

Nosorożec – jego róg, choć niezwykle twardy, składa się ze zbitych razem włókien

włosowych, wyrastających ze skóry. Róg ten nie posiada żadnego związku z kośćmi

czaszki nosorożca.

Opos – cały miot samicy oposa można zmieścić tuż po urodzeniu w łyżeczce do

herbaty.

Płetwal błękitny – wieloryb, jest największym obecnie ssakiem. Może osiągnąc do 33 m

długości i 200 ton wagi. Serce w takim układzie może ważyć do 700 kg.

Renifer – należy do jeleniowatych, których samice nie posiadają poroża, wyjątkiem jest

samica renifera, która to poroże posiada.

Ryjówka etruska – jest jednym z najmniejszych żyjących dziś ssaków. Osiąga długość

3,6–5,2 cm i waży 1,5–2 g.

Skunks – jego wydzielina obronna jest tak ostra, że człowiek wyczuje ją gdy do nozdrzy

trafi 0,000 000 000 002 grama.

Słoń – jego ciosy mogą osiągnąć do 110 kg wagi jednej sztuki.

Tupaj – małpa zamieszkująca Malezję, jest najmniejszą z naczelnych, osiąga wagę do

50 gramów.

Wielbłąd – może utracić do ok. 40% wody, inne ssaki do 20%.

Wyjec – kilkukilogramowa małpa szerokonosa z rodziny płaksowatych, zamieszkująca

puszcze Ameryki Południowej, wydaje najgłośniejsze dźwięki, jakie na Ziemi potrafi

wydać żywa istota.

Żyrafa – mimo znacznej długości szyi ma w niej mniej kręgów niż ptaki. Wróbel ma ich

14, kaczka 16, łabędź 23, a żyrafa tylko 7. Jest najwyższym zwierzęciem lądowym do 6

m wysokości.

Latające ssaki

Lotokot zamieszkujący Indonezję i Filipiny może pokonać w powietrzu odległość ponad

100 m.

Wolatucha zamieszkująca lasy Australii jest największym szybownikiem wśród ssaków.

Skacząc z wysokich drzew może przelecieć w powietrzu 110–130 m.

Dość dobrymi szybownikami są polatucha zamieszkująca Skandynawię oraz taguan z

płd.–wsch. Azji – mogą wykonać loty do 50 m.

Karłowata mysz latająca z Australii wykonuje loty na 30–40 m.

Ponadto niezłymi szybownikami są lotopałanka z Australii, wiewiórolotka z Afryki

Zachodniej oraz małpy sifaka i szatanka z puszcz brazylijskich. Zwierzęta te mogą

latać na kilkanaście metrów.

Wszystkie latające ssaki charakteryzują się posiadaniem pomiędzy podbrzuszem a

łapami charakterystycznych fałd skórnych, które rozciągają się przy wyciągniętych

nogach w czasie skoku.

Ptaki

Albatros wędrowny – ma rozpiętość skrzydeł do 3,5 m, a proporcja ich szerokości do

rozpiętości dochodzi od 1:20 do 1:25.

Ani – kleszczojad – jest ptakiem, który żyje w komunie czyli gromadnie. Kilka samic

składa jaja do wspólnie zbudowanego gniazda, nawet do 30 sztuk. Karmienie też

odbywa się wspólnie.

Batalion – bojownik – łowny ptak, nie spotyka się dwóch jednakowo upierzonych

samców.

Indyk – w Wielkiej Brytanii zjada się w czasie Bożego Narodzenia przeciętnie od 7 do 8

mln indyków, stanowiących tradycyjne świąteczne danie Brytyjczyków.

Koliber – najmniejszy ptak świata, może latać we wszystkich kierunkach, czyli; w dół, do

góry, na boki, w przód i do tyłu, przy czym nie zmienia pozycji w jakiej się znajduje.

Największe kolibry mogą osiągnąć do 1800 uderzeń skrzydeł na minutę, średnie 2000 –

3000 uderzeń/min, małe do 6000 uderzeń/min, w locie godowym nawet do 12 000

uderzeń na minutę. Serce kolibra bije przeciętnie w tempie 1000 razy na minutę. Koliber

bez pokarmu może przeżyć 3 godziny, a w przypadku jego braku zapada w sen

letargowy na około 3 doby.

Kondor wielki – osiąga długość około 130 cm.

Kukabura – leśny ptak australijski wydaje głos do złudzenia przypominający donośny

śmiech ludzki.

Lelek zimodrętw – jest jednym z nielicznych ptaków zapadających w okresie zimowym

w stan hibernacji na okres 3 miesięcy. Żyje na pustyniach afrykańskich.

Miodowody – afrykańskie ptaki, które po zauważeniu w puszczy człowieka głosno

ćwierkając prowadzą go do miejsca, gdzie znajduje się gniazdo pszczół. Po wybraniu

miodu przez człowieka, pożywiają się pozostawionymi resztkami plastrów z wosku.

Wytwarzają specjalny enzym, który rozpuszcza wosk w żołądku. Na gniazdo pszczół

naprowadzają też ratela (drapieżnik w rodzaju łasicowatych), którego ulubionym

przysmakiem jest miód, przez co zwany jest miodożerem lub miodojadem.

Nogale – z rzędu kuraków, zamieszkują Australię, budują jedno z największych gniazd

służących jako inkubatory. Gniazda nierzadko mają 5 m średnicy, do 2 m wysokości i

składa się na nie kilkanaście m sześciennych budulca.

Papuga – górna połowa dzioba papugi jest ruchoma i porusza się niezależnie od dolnej

połowy.

Pelikan kędzierzawy – może osiągnąć rozpiętość skrzydeł do 5 metrów, albatros tylko

4,3 m.

Potoo – to kreolska nazwa ptaków z Ameryki Południowej, które łowią owady w nocy i w

locie prawdopodobnie posługując się przy tym echolokacją jak nietoperze.

Puchacz – należy do grupy ptaków długowiecznych i może żyć nawet 60 lat.

Rybitwa popielata – mieszkanka zimnych krain biegunowych jest zaprzysiężonym

miłośnikiem jasnego dnia, w związku z czym w pogoni za słońcem dwa razy w roku

pokonuje trasę od bieguna do bieguna.

Salangana – jest gatunkiem ptaka z rodziny jerzykowatych. Żyje w Azji, a swoje gniazdo

buduje wyłącznie ze śliny. Gniazda te są bardzo cenionym produktem na zupę –

zwłaszcza w Chinach.

Struś – najwyższy ptak – osiąga do 2,75 m wysokości, 150 kg wagi, jego jajo może mieć

15–20 cm długości, 10–15 cm szerokości i 1,6–1,8 kg wagi. Skorupa jaja może mieć do

1,5 mm grubości i może wytrzymać nacisk do 125 kg.

Szydłodziobek – jest jedynym ptakiem na świecie, który posiada dziób zakrzywiony w

bok, a zamieszkuje Nową Zelandię.

Tłuszczak Humboldta – nocny ptak, podobny do gołębia wydaje w czasie lotu piski o

częstotliwości 7000 drgań na sekundę i trają one około jednej milisekundy.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: