Tondi Alighiero - Kartki z pamiętnika byłego jezuity.pdf

(769 KB) Pobierz
26762638 UNPDF
ALIGHIERO TONDI
prof. Papieskiego Uniwersytetu Gregoria ń skiego
w Rzymie
KARTKI Z PAMI Ę TNIKA
BYŁEGO JEZUITY
KSI Ąś KA I WIEDZA
WARSZAWA 1952
26762638.001.png
Tłumaczył z j ę zyka włoskiego G. Zborsztyn
Redaktor odpowiedzialny J. Guranowski
"Ksi ąŜ ka i Wiedza", Warszawa, Grudzie ń 1952 r,
Tłoczono 15 000 + 208 egz. Dom Słowa Polskiego w Warszawie
Obj. ark. wydawn. 2,7. Nr Zam. 3803, druk. uko ń . dn. 5 XII. 52.
Pap. druk. sat. kl. V 70 g. f. 6lx86. Obj. ark. druk. 3,5
3-B-52375
PRZEDMOWA
Jezuita ksi ą dz Tondi, wicedyrektor Instytutu Wy Ŝ szej Kultury Religijnej w
Papieskim Uniwersytecie Gregoria ń skim otrzymał od władz ko ś cielnych zadanie
po ś redniczenia w kontaktach mi ę dzy Watykanem i Akcj ą Katolick ą a ró Ŝ nymi
o ś rodkami włoskiego neofaszyzmu.
Osobisty udział w wyst ę pnych konszachtach maj ą cych na celu przy ś pieszenie
ponownej faszyzacji Włoch doprowadził ksi ę dza Tondi do przekonania, Ŝ e polityka
Watykanu Jest sprzeczna z interesami narodu włoskiego, Ŝ e stanowi ona powa Ŝ ne
niebezpiecze ń stwo dla pokoju.
Ksi ą dz Tondi znalazł w sobie do ść odwagi cywilnej, by przyzna ć si ę publicznie, Ŝ e
słu Ŝ ył złej sprawie, w które uwikłał go Watykan: 21 kwietnia 1952 r. wyst ą pił z
zakonu jezuitów i rozpocz ą ł publikowanie na łamach demokratycznej prasy włoskiej
własnych notatek - fragmentów prowadzonego przez siebie od dłu Ŝ szego czasu
pami ę tnika.
Rzecz zrozumiała, Watykan próbował wszystkiemu zaprzeczy ć . Ale ksi ą dz Tondi
obok własnych notatek posiadał w r ę ku przygwa Ŝ d Ŝ aj ą ce dokumenty — fotokopie
korespondencji pomi ę dzy dygnitarzami hierarchii watyka ń skiej a faszystowskimi
zbrodniarzami wojennymi, dzi ś przywódcami odradzaj ą cych si ę pod opiek ą
imperialistów ameryka ń skich ugrupowa ń neofaszystowskich. Tre ść tej
korespondencji demaskuje Watykan jako pomocnika ameryka ń skich pod Ŝ egaczy
wojennych w ich zbrodniczym spisku przeciw wolno ś ci i bezpiecze ń stwu narodu
włoskiego.
Konszachty Watykanu z neofaszystami s ą kontynuacj ą jego haniebnej współpracy z
faszystami niemieckimi i włoskimi w okresie przedwojennym i w czasie wojny. S ą
one — w ramach obecnego podporz ą dkowania polityki Watykanu interesom
ameryka ń skich imperialistów — jednym z przejawów ameryka ń sko-watyka ń skich
przygotowa ń do wojny.
Zaanga Ŝ owanie si ę Watykanu po stronie najciemniejszych sił reakcji
mi ę dzynarodowej w ich walce przeciw obozowi demokracji i socjalizmu, przeciw
niezawisło ś ci i pokojowi narodów wi ąŜ e si ę ś ci ś le z klasow ą rol ą papiestwa jako
obro ń cy wyzysku obszarniczego i kapitalistycznego, z jego nienawi ś ci ą do
wszystkiego, co post ę powe, demokratyczne, co ś luzy sprawie wyzwolenia człowieka
z jarzma panowania wyzyskiwaczy i gn ę bicieli.
W czasach feudalizmu był Watykan, sam wielki feudalny obszarnik, obro ń c ą
" ś wi ę tego" prawa panów do wyzyskiwania chłopów pa ń szczy ź nianych. Pó ź niej w
okresie rewolucji bur Ŝ uazyjnych, gdy młoda bur Ŝ uazja walczyła o wolno ś ci
demokratyczne, Watykan stan ą ł w szeregach obro ń ców starego porz ą dku
błogosławi ą c i wysługuj ą c si ę " ś wi ę temu przymierzu" carów i cesarzy
zagradzaj ą cych Ŝ ołdackim bagnetem drog ę ludom do wolno ś ci.
Od chwili gdy bur Ŝ uazja realizuj ą c swoje klasowe cele od Ŝ egnała si ę od haseł
własnej rewolucyjnej młodo ś ci, uprawiaj ą cy ju Ŝ od dawna obok wyzysku feudalnego
wyzysk kapitalistyczny Watykan stal si ę z kolei wiern ą podpor ą ustroju
kapitalistycznego. Jako jeden z rzeczników porozumienia i współpracy wszystkich
wyzyskiwaczy przeciw d ąŜ eniom wyzwole ń czym ludu pracuj ą cego. Kiedy w okresie
imperializmu, w warunkach gnicia kapitalizmu i ogromnego zaostrzenia jego
sprzeczno ś ci wewn ę trznych, dla bezwzgl ę dnego podporz ą dkowania i ujarzmienia
całego ludu reakcja ucieka si ę do metod jawnego terroru, Watykan dostarcza jej
broni "ideologicznej" w postaci encyklik Leona XIII i pó ź niejszych papie Ŝ y.
Jednocze ś nie Watykan udziela poparcia wszystkim ugrupowaniom faszystowskim,
we Włoszech, w Niemczech, w Austrii, w Hiszpanii i w innych krajach, pomagaj ą c
im bardzo wydatnie w doj ś ciu do władzy i w organizowaniu mi ę dzynarodowego
bloku faszystów do walki z ruchem robotniczym i Zwi ą zkiem Radzieckim.
I tak np. ówczesny przewodnicz ą cy chadeckiego klubu poselskiego we Włoszech De
Gasperi (obecny premier) o ś wiadczył 2 listopada 1922 roku, Ŝ e ministrowie
chadeccy, którzy weszli w skład rz ą du Mussoliniego, mog ą liczy ć na całkowite i
"jak najbardziej szczere poparcie" chadeckiej frakcji poselskiej (popolarów). Partia
popolarów została przez Watykan rozwi ą zana, aby członkowie jej mogli masowo
wst ę powa ć do partii faszystowskiej.
11 lutego 1929 roku Watykan zawarł z rz ą dem faszystowskim oficjalny sojusz
polityczny. 29 czerwca 1931 roku papie Ŝ Pius XI wydał encyklik ę "Non abbiamo
bisogno", w której jest mowa o wdzi ę czno ś ci ko ś cioła i religii dla faszyzmu za to, Ŝ e
zlikwidował on "naszego wroga, socjalizm", o "wiecznej wdzi ę czno ś ci za to, co
zostało uczynione we Włoszech (przez faszyzm) dla religii", a tak Ŝ e o tym, Ŝ e
poparcie Watykanu przynosi faszyzmowi wielkie korzy ś ci polityczne. W imi ę tych
korzy ś ci Watykan poparł napa ść faszystów włoskich na Abisyni ę , republik ę
hiszpa ń sk ą i Albani ę oraz udział Włoch w II wojnie ś wiatowej po stronie Niemiec
hitlerowskich.
W pa ź dzierniku 1930 roku Watykan polecił Br ü ningowi i innym przywódcom
katolickiej partii "Centrum" w Niemczech nawi ą za ć stały kontakt polityczny z
Hitlerem. W pierwszych dniach stycznia 1933 roku jezuicki wychowanek i agent
Watykanu von Papen poinformował Hitlera, Ŝ e sytuacja dojrzała ju Ŝ do obj ę cia przez
niego władzy i Ŝ e Watykan gotów Jest udzieli ć Hitlerowi politycznego poparcia. 30
stycznia 1933 roku Hitler został kanclerzem, a von Papen — wicekanclerzem.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin