Doping to sztuczne zwiększanie sprawności organizmu za pomocą środków farmakologicznych.
Podział dopingu:
I. środki pobudzające (stymulatory),
II. narkotyczne środki przeciwbólowe,
III. środki moczopędne (diuretyki),
IV. środki anaboliczne (sterydy),
V. hormony peptydowe – amfetamina najbardziej popularne.
Narkotyczne środki przeciwbólowe np. morfina obniżają reakcję organizmu, osłabionego, uzależniają psychicznie.
Środki moczopędne – niebezpieczne środki, podaje się je jak ktoś ma problemy z krążkiem, które odwadniają. Sportowcy to biorą przed zawodami by być lekkim, np. w zapasach i po to by nikt nie wykrył, że ktoś brał inne środki dopingowe.
Sterydy – zabijają agresją w zawodniku i wpływają na sylwetkę, są niebezpieczne, powodują takie zmiany (kobiety, mężczyźni) jak:
- patologiczny wzrost agresji,
- zaburzenia psychiczne,
- choroby wątroby,
- zatory w układzie krwionośnym, wylewy krwi do mózgu, zmiany na skórze, zawały.
Zmiany u kobiet:
- zanikają gruczoły sutkowe,
- zanika owulacja,
- zaburzenia w
- męska barwa głosu,
- męski zarost,
- przerost łechtaczki,
- męska sylwetka.
Zmiany u mężczyzn:
- zanik jąder,
- zaburzenia zaniku plemników,
- powiększenie sutków,
- impotencja.
Hormony peptydowe – mają podobne działanie jak sterydy. Inne metody peptydowe. Zawodnicy wyjeżdżali np. do Meksyku wchodzili na wysoką gore na okres ok. 2tyg. W ciele produkuje się więcej orytocytów (są ich nawet miliony). Potem wracają, pobiera im się krew, przechowuje się w banku krwi i przed zawodami dostają ja z powrotem podczas transfuzji. Mają więcej czerwonych krwinek WRND pływaczki żeby dla wydolności, zachodziły w ciąże i na krotki czas potem ja usuwali żeby dochodziło do zmian fizjologicznych w organizmie.
Drogi oddechowe narządy pomocnicze płuca
- jama nosowa, - przepona,
- gardło, - mięśnie międzyżebrowe.
- krtań,
- tchawica,
- oskrzela.
W drogach oddechowych występuje nabłonek migawkowy, którego zadaniem jest zatrzymanie zanieczyszczeń.
Krtań – jest narządem glosotwórczym znajdują się w niej fałdy zwane strunami głosowymi. Krtań dysponuje możliwością otwierania się lub zamykania. Do zamykania wlotu do krtani służy chrząstka zwana nagłośnią. W momencie zamykania kęsów pokarmów nagłośnia zamyka wejście do dróg oddechowych. Jeżeli z jakiś powodów tak się nie stanie może dojść do zadławienia.
Płuca są narządem parzystym o gąbczastej strukturze. Najdrobniejszym elementem składowym płuc są pęcherzyki płucne w którym odbywa się wymiana gazowa. Płuco lewe jest mniejsze od prawego ma dwa płaty, prawy ma trzy płaty ze względu na ułożenie serca.
Procesy zachodzące w układzie oddechowym i tkankach:
- wentylacja płuc,
- wymiana gazowa,
- oddychanie (wewnątrz komórkowe).
Wentylacja płuc: wdech i wydech.
Czynna – wymaga energii do skurczu mięśni.
Bierna – nie wymaga energii.
Kurczą się – unoszą klatkę piersiową.
Rozliżniają się – klatka piersiowa opada.
Kurczy się – przemieszcza w dół.
Rozluźnia się i przemieszcza się ku górze.
C – pojemność zalegająca to powietrze które nigdy w życiu z nas nie wyjdzie, powietrze zalega sprawia, ze płuca nie odpadają, mieszają się z powietrzem wydychanym, nagrzewa go, nawilża.
B – pojemność życiowa ile w twoich płucach może się znaleźć przy maksymalnym wdech i wydechu. Ok. 4200cm 3 powietrza.
A – pojemność oddechowa pomiędzy spokojnym wdechem, a wydechem to około pół litra.
Powietrze wdychane
Powietrze wydychane
21%
~ 17%
Dwutlenek węgla
0,04%
4%
Wymiana gazowa:
Atmosfera naczynie krwionośne tkanki
W tkankach tlenu jest mało, wiec na zasadzie dyfuzji przenikanie do tkanki. Produktem gzowym jest dwutlenek węgla.
W mechanicznym procesie wydech CO2 będzie wyrzucony do atmosfery. Wymiana gazowa zachodzi w dwóch miejscach:
a) między pęcherzykami płucnymi a krwią,
b) między krwią a tkankami.
Oddychanie.
Substratem oddychania jest C6H12O6 w spalaniu zawsze będzie podlegała glukoza. Jako produkty uboczne tego procesu powstanie CO2, H2O i energia.
C6H12O6 + 6O2 -> 6CO2 + 6H2O
Glukoza energia
Oddychanie tlenowe
Substratem oddychania wewnątrzkomórkowego jest glukoza. W procesie utlenowania daje ona energie, a produktem ubocznym jest CO2 wydalany przez drogi oddechowe. Może również zdarzyć się tzw. oddychanie beztlenowe. W przypadku deficytu tlenu glukoza przekształca się w kwas mlekowy, który wywołuje w mięśniach tzw. zakwasy.
· serce,
· naczynia krwionośne,
· krew.
Mięsień sercowy jest odżywiany przez naczynia wieńcowe.
Fazy pracy serca:
I. skurcz przedsionków przy otwartych zastawkach przedsionkowo – komorowych.
II. Skurcz komór przy zamkniętych zastawkach przedsionkowo – komorowych i otwartych zastawkach komorowo – tętniczych.
III. Wypoczynek – krew napływa do przedsionka.
Naczynia krwionośne:
· tętnice – wyprowadzają krew z serca,
· żyły – doprowadzają krew do serca.
Duży obieg krwi:
Lewa komora -> aorta -> tętnice w całym ciele -> naczynia włosowate narządu -> żyły w całym ciele -> żyły główne -> prawy przedsionek
Mały obieg krwi:
Prawa komora -> pień płucny -> tętnice płucne -> naczynia włosowate pęcherzyków płucnych -> żyły płucne -> lewy przedsionek
Parametry przy pracy serca badane w diagnostyce:
- tętno (tętnice promieniowe-u zdrowego człowieka, szyjne u człowieka po wypadku).
Tętno – reakcja ścian tętnic na fale krwi wyrzucone przez komorę serca. Norma 75-80 uderzeń na min. 120 u niemowlaka.
Ciśnienie tętnicze:
- 120/80 mmHg – książkowa norma,
- 140 – nadciśnienie tętnicze.
W szpitalu:
- EKG,
- UKG.
Osocze elementy morfotyczne
Związki związki erytrocyty leukocyty trombocyty
Nieorganiczne organicz...
xXxxRuudaaxxXx