Koran.pdf

Tłumaczenie znaczenia Świętego Koranu

według Jana Murzy Tarak Buczackiego [źródło: nakładem Aleksandra Nowoleckiego,

Warszawa 1858]

1. Surah al-Fâtiha

[OTWIERAJĄCA, objawiona w Mekce]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Niech będzie chwała Bogu, władcy światów.

2. On jest miłosierny i dobrotliwy.

3. On jest królem dnia sądnego.

4. Ciebie Panie czcimy, i Twej opieki wzywamy,

5. Prowadź nas drogą zbawienia,

6. Drogą tych, których obsypałeś Twemi dobrodziejstwy;

7. A nie tych, którzy na Twój gniew zasłużyli i w błąd popadli.

2. Surah al-Baqarah

[KROWA, objawiona w Medynie]

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. A. L. M.

Nie ma żadnej wątpliwości o tej księdze; ona jest przewodnikiem dla tych, którzy są przejęci

bojaźnią Bożą,.

2. Dla tych: którzy wierze w prawdy Wysokie (ukryte) modlą się, i czynią ofiary uboższym z

dobra, któreśmy im dali.

3. dla tych: którzy wierzą w naukę z Nieba zesłaną tobie i przed tobą, i w bytność życia

przyszłego.

4. Pan będzie ich przewodnikiem a szczęście udziałem.

5. Co do niewiernych: czy im będziesz opowiadał Islam lub nie, zarówno w swem zaślepieniu

zostaną.

6. Bóg na ich sercach pieczęć położył, ich oczy, uszy okryte są zasłoną: bo oni na srogie

męczarnie przeznaczeni zostali.

7. Są tacy, którzy mówią: my wierzymy w Boga i w dzień ostateczny, a jednak nie mają

wiary.

8. Chcą tem zwieść Boga i wiernych, lecz tylko siebie oszukują, a tego nie rozumieją.

9. Serce ich jest zepsute, Bóg w niem powiększy ranę. boleść pożerająca będzie ich niewiary

nagrodą.

10. Gdy im kto powie: nie róbcie zgorszenia na ziemi, oni odpowiedzą, że ich życie jest

przykładnem.

11. Oni są występnemi, lecz tego niepojmują,

12. Gdy im kto powie: wierzcie w to, w co wierzy tylu innych odpowiedzą: czyż mamy

wierzyć wiarą bezrozumnych; a sami są takimi i to jest dla nich niepojętem.

13. W obliczu wiernych mówią; my wyznajemy tę samą co i wy wiarę; a przed sprzyjającymi

ich odszczepieństwu inaczej mówią, oświadczają się że są z ich strony i najgrawają się z

wiernych.

14. Bóg z nich najgrawać się będzie, pomnoży ich błędy i pozostaną w obłąkaniu.

15. Zamiast prawdy posiedli fałsz, jakiż pożytek odnieśli? nie poszli dobrą drogą!

16. Podobni do tych, którzy rozniecili ogień; jeżeli Bóg zagasi płomień oświecający,

pogrążeni będą. w ciemności i widzieć nie potrafią,

17. Głusi, niemi i ślepi nie nawrócą się.

18. Podobni są do tych, którzy gdy z niebios burza z błyskawicą i piorunami spada, przerażeni

widokiem śmierci, by niesłyszeć głosu grzmotów, palcami uszy zatykają; lecz Wszechmocny

zawsze otacza i niewiernych.

19. Piorun o mało nie pozbawił ich wzroku; gdy błyśnie, oni idą za światłem błyskawicy, a

gdy światło zniknie, wstrzymują się pośród ciemności. Gdyby chciał Przedwieczny odjąłby

im słuch i wzrok, bowiem jest Wszechmocny. O ludzie! chwalcie Pana, który stworzył was i

waszych ojców, abyście Go czcili.

20. Bóg, dał wam ziemię za siedlisko a niebo za dach, za Jego wolą spada woda z nieba, aby

ożywiała ziemię, aby ta wydawała owoce, któremi się karmicie; nie ważcie się nikogo z

Wszechmogącym porównywać. Rozumiecie?

21. Jeżeli macie jaką wątpliwość o księdze, któreśmy zesłali słudze naszemu, pokażcie gdzie

indziej zdania podobne tym, jakie w niej są zawarte; powiedzcież: czy możecie wezwać tu

świadectwa kogo innego prócz Boga?

22. Jeżeliście dotychczas tego nie mogli uczynić, to i nigdy nie uczynicie; lękajcie się więc

ognia, który ludzi i kamienie pożerać będzie, ognia przygotowanego na niewiernych.

23. Oznajm tym, którzy wierze i którzy dobrze czynią, iż mieszkać będą w ogrodach gdzie

rzeki płyną.; gdy skosztują owoców, które tam rosną, powiedzą: oto są owoce, któremi

żywiliśmy się na ziemi; lecz te tylko pozór tamtych mieć będą; znajdą tam niewiasty

niepokalane i to miejsce będzie wiecznem ich mieszkaniem.

24. Bóg może swe wysokie prawdy wystawić w postaci motyla lub jakiej innej;-wierzący

przeczują, że to są prawdy zesłane od Boga, niewierni zaś powiedzą: dla czegóż Pan objawia

nam swe prawdy w przenośniach? Tak to Bóg jednych zaślepia, drugich oświeca; lecz

zaślepia tylko bezbożnych i niewierzących.

25. Ci, którzy zrywają przymierze z Bogiem, którzy gwałcą prawa i oddają się skażeniu,

zostaną policzeni między odrzuconych.

26. Dla czego niewierzycie w Boga? Byliście umarli, on wam dał życie; zgasi dni wasze i

napowrót ich płomień roznieci, i znów powrócicie do Pana.

27. Dla was na pożytek stworzył to wszystko, co macie na ziemi; spojrzał w koło i siedmioro

niebios utworzył. Jego to mądrość cały świat ogarnia.

28. Gdy Bóg powiedział Aniołom: poszlę na ziemię mojego Namiestnika; czyż poślesz,

odpowiedzieli duchowie niebiescy, człowieka któren się odda nieprawości i krew rozlewać

będzie wtenczas gdy my głosimy Twoją chwałę: kiedy Ciebie wielbimy! Wszystko to wiem,

odpowiedział Pan, czego wy nie rozumiecie.

29. Bóg opowiedział Adamowi nazwiska wszystkich stworzeń, a wskazując je Aniołom, rzekł

do nich: nazwijcie je, jeżeli prawda jest wam znaną?

30. Niech będzie chwała Imięniu Twojemu, odpowiedzieli aniołowie niebiescy, od Ciebie

tylko pochodzą nasze wiadomości; nauka i mądrość Twoim są udziałem.

31. Bóg rzekł do Adama: wymień im wszystkie nazwiska jestestw stworzonych, a gdy

wymienił. Pan powiedział: niepowiadałemże wam, iż wiem wszystkie skrytości Nieba i ziemi.

Wasze czynności, skryte i jawne, są wiadome oczom moim.

32. Rozkazaliśmy Aniołom pokłonić się Adamowi, wszyscy byli posłuszni, prócz

pyszniącego się Iblisa (Eblis), który nie usłuchał, i za to został policzony między niewiernych.

33. Powiedzieliśmy Adamowi: mieszkaj w raju z twoją małżonką,używaj owoców które tam

rosną, wszelkich uciech sobie dozwalaj, lecz nie zbliżaj się do tego drzewa i strzeż się, aby to

niebyło zgubnem dla ciebie.

34. Szatan przywiódł ich do niebezpieczeństwa i pozbawił błogiego stanu w którym żyli;

powiedzieliśmy im: wyjdźcie, bo staliście się nieprzyjaciółmi samych siebie, ziemia będzie

waszem mieszkaniem i waszem doczesnem dziedzictwem.

35. Adam nauczył się od Pana słów modlitwy, Bóg wrócił się do niego, bo chętnie zwraca się

do człowieka żałującego. Bóg jest miłosierny.

36. Powiedzieliśmy im: wyjdźcie wszyscy z raju, pokażemy wam drogę zbawienia; kto nią iść

będzie, uwolnień zostanie od bojaźni i smutku.

37. Lecz niewierni i ci, którzy naukę naszą fałszem być mienią; oddani zostaną wiecznemu

ogniowi.

38. Synowie Izraela! pomnijcie na dobrodziejstwa któremi was osypałem, bądźcie wierni

mojemu przymierzu, a ja waszego dochowam; czcijcie mnie, wierzcie w księgę którą wam

posłałem, ona sprostuje wasze pisma; nie bądźcie pierwszymi do odmawiania jej wiary i

niekaźcie dla nikczemnych interesów mojej nauki. Bójcie się mnie.

39. Nie okrywajcie prawdy kłamstwem, nie osłaniajcie jej gdy ją pojmujecie.

40. Odprawiajcie modlitwy, dawajcie jałmużny, kłaniajcie się wraz z czcicielami moimi.

41. Głoście sprawiedliwość, i wykonywajcie; ją czytacie pisma, czyż ich nierozumiecie?

42. Cierpliwością i modlitwa wzywaj pomocy, nie są one ciężarem dla pokornych.

43. I dla tych, którzy myślą, iż przyjdzie kiedyś stanąć przed sąd Boga.

44. Synowie Izraela! pomnijcie na dobrodziejstwa któremi was obsypałem; pomnijcie, żem

was wyniósł nad inne narody.

45. Pomnijcie o dniu: w którym jedna dusza drugiej nie zastąpi; w którym ani przyczynienia

się z nikąd, ani wynagrodzenia win, ani ratunku nie będzie.

46. Uwolniłem was od rodu Faraona i od nędzy która was uciskała; zabijano synów waszych,

córkom tylko przebaczając; wasze wyzwolenie jest widoczną łaska niebios.

47. Wody i morza roztwarłem dla was, wybawiłem z ich przepaści, i widzieliście, jak się w

nich ród Faraona zatopił.

48. Kiedym zawierał przymierze z Mojżeszem przez czterdzieści nocy, kłanialiście się

cielcowi i byliście przeniewiercami.

49. Przebaczyłem wam, abyście mnie cześć powinną, oddawali.

50. I dałem Mojżeszowi księgę, iżby była prawidłem spraw waszych.

51. Mojżesz rzekł Izraelitom: Ludu mój! dla czegóż cześć dla owego cielca doprowadziła was

do bezbożności? wracajcie do swojego Stwórcy, albo odbierzcie sobie życie, będzie to dla

Niego większa ofiara. On wam przebaczy bo jest pobłażający i miłosierny.

52. Odpowiedzieliście Mojżeszowi: Nie będziemy wierzyć, dopóki nie ujrzymy

objawiającego się nam Boga; wówczas was grom uderzył, i oświetlił nieszczęścia wasze,

których sami byliście przyczyną.

53. Wskrzesiłem was, abyście byli wdzięczni.

54. Spuściłem obłoki, by was swym cieniem osłaniały; zrzucałem wam mannę i przepiórki,

mówiąc: pożywajcie dary które wam zsyłam; a szemrania wasze stały się wam szkodliwemi.

55. Powiedziałem ludowi Izraelskiemu; wnijdź do tego miasta, używaj dostatków które tam w

obfitości znajdziesz, lecz wchodząc oddaj cześć Panu, mówiąc: Błagamy przebaczenia;

grzechy wasze odpuszczone zostaną, a sprawiedliwi zostaną osypani mojemi dobrodziejstwy.

56. Ale złośliwi przekręcili te słowa; spuściliśmy na nich zemstę niebios, gdyż zbrodnię

popełnili.

57. Mojżesz, prosił o wodę dla napojenia ludu swego; rozkazałem mu uderzyć laska o skałę, i

wytrysnęło dwanaście źródeł, każde pokolenie poznało miejsce, gdzie miało nasycić

pragnienie. Powiedziałem do Izraelitów: jedzcie i pijcie, to wszystko co wam sprawiedliwość

Boska daje, nie bądźcie przewrotni i nie kalajcie ziemi występkami waszemi.

58. Wtedy lud zawołał: Mojżeszu! jeden pokarm nie wystarczy nam, proś Pana, iżby wydał z

ziemi: oliwę, ogórki, czosnek, soczewicę i cebulę. Mojżesz odpowiedział: chcecie

pomyślniejszego losu? powróćcie do Egiptu, tam znajdziecie to czego żądacie; ubóstwo i

poniżenie było ich udziałem, gniew niebios uderzył na nich, bo niewierzyli w Jego cuda,

pozabijali niesprawiedliwie proroków i byli przewrotnymi buntownikami.

59. Muzułmanie, Żydzi, Chrzcścianie, Sabejczykowie, którzy wierzyć będą w Boga i w dzień

sadu, oraz dobrze czynić będą, otrzymają za to nagrodę z rąk Jego i wolni będą od mąk i

bojaźni.

60. Gdym przyjął wasze przymierze i kiedym nad głowy wasze podniósł górę Synai, rzekłem

do was: przyjmijcie moje przykazania z wdzięcznością, zachowajcie je w pamięci i trwajcie w

bojaźni Bożej.

61. Wkrótce powróciliście do waszych błędów, i gdyby miłosierdzie Boże nic czuwało nad

wami, wasza zguba byłaby nieuchronną; znacie tych z pomiędzy was, którzy przestąpili dzień

sobotni, przemieniłem ich w nikczemne stworzenia.

62. Zrobiłem tak, by to było przykładem dla współczesnych, potomnych i bojących się.

63. Mojżesz rzekł do Izraelitów: Bóg rozkazuje abyście Mu krowę zabili. Chceszże

nadużywać łatwowierności naszej? Odpowiedzieli. Niechże mnie Pan strzeże, żebym miał do

liczby bezrozumnych należeć, powiedział Mojżesz.-Proś Boga odpowiedzieli, aby nam

pokazał jaką krowę mamy Mu poświęcić.-Niech nie będzie ni stara ni młoda, odpowiedział

prorok, lecz średniego wieku, czyńcie co wam rozkazuję.

64. Proś Pana odpowiedział lud, iżby nam wskazał jakiego ma być koloru?-Swiatło-żółta,

iżby swoja barwa oko patrzącego rozweselała.

65. Proś Pana, iżby swa wolę względem ofiary której żąda, jaśniej i szczegółowiej oznaczył,

albowiem krowy nasze są sobie podobne, jeśli Bóg zechce, kierować będzie naszym

wyborem.

66. Niech nie zna nigdy pługa, ani żadnej pracy, niech będzie taka, do której nigdy samiec nie

zbliżył się i na której żadnej plamy niewidać: taka jest wola Pana. Teraz zawołał lud,

powiedziałeś nam prawdę; i ofiarowali krowę, a przedtem, o mało niedopuścili się

nieposłuszeństwa.

67. Gdyście zabili jednego z pomiędzy was człowieka i gdy to było powodem do waszych

sporów, Bóg wydał na jaw to, coście ukrywali.

68. Kazał dotknąć umarłego jednym członkiem krowy, i ożył. Tak to Bóg wskrzesza umarłych

i ożywia w waszych oczach swą mocą, abyście Go pojmowali.

69. Po tym cudzie, uporne wasze serca stały się twardsze niż kamienie; na głos Najwyższego

skały kamieniste rozstępują się i z otworów wytryskują strumienie. Wszechmocny ma oko na

sprawy wasze.

70. Mniemacie Muzułmanie, że Żydzi przyjmą, waszą, wiarę? Wtenczas, gdy jedni słuchają

słów Pańskich, drudzy zrozumiawszy je, ich znacznie przewracają, wiedząc o tem dobrze.

71. Spotkawszy się z wiernymi, mówią: wierzymy; lecz powróciwszy do swoich, powiadają:

czyż mamy opowiadać Muzułmanom to, co nam Bóg objawił, ażeby sprzeczali się z nami w

Jego obliczu, czyż nieprzewidujemy, do czego by to doprowadziło?

72. Nie wiedzą, że Najwyższy zna równie to co ukrywają, jak to co jawnie głoszą.

73. Pospólstwo między nimi zna pięć ksiąg Mojżesza tylko z podania i ślepo w nie wierzy,

lecz biada tym którzy je napisali ręką przewrotną i dla nędznej zapłaty. Powiadają: oto księga

Boska, lecz biada im! za to co napisali i za co brali zapłaty.

74. Mówią: my tylko na czas jakiś oddani będziemy płomieniom. Powiedz im: Czy to Bóg

wam to obiecał i nieodwoła nigdy? Czy też obiecujecie sobie to o czem nie wiecie?

75. Przeciwnie, ci którzy pogrążyli się w grzechach oddani zostaną ogniowi wiecznemu.

76. Wierni zaś, którzy się dobrze sprawowali, żyć będą wiecznie w raju.

77. Gdym zawarł przymierze z synami Izraela, rzekłem do nich: jednego tylko Boga czcijcie,

bądźcie dobroczynni dla rodziców, krewnych, sierot i ubogich; ludzkość zachowajcie ku

wszystkim ludziom; odprawiajcie modlitwy, dawajcie jałmużny, a jednak wyjąwszy niewielu,

nie zachowaliście tych przykazań i postępowaliście dalej w grzechu.

78. Kiedym zawarł z wami umowę: aby krew braci nie przelewała się i aby własności ich były

szanowane, nienaruszone, wyście ją przyjęli i świadkami jej samiście byli.

79. Potem jednak pozabijaliście braci waszych, powyganialiście z ich dzierżaw, a w ich

ustronia ponieśliście wojnę i niesprawiedliwość; ale gdy się wam zdarzy spotkać niewolnika,

wykupujecie go. Lecz wiedzcie, że przed wszystkiem zabroniono wam obchodzić się z

bliźnim po nieprzyjacielsku. Wierzycie w jedne- część prawa, wtenczas, gdy drugą

odrzucacie. Jakiejże spodziewać się możecie nagrody za takie postępowanie? Pohańbienia na

tym świecie, a w dzień sądu, okropności mąk, gdyż Bóg nie obojętnem okiem patrzy na

sprawy wasze.

80. Są. tacy, co poświęcili życie przyszłe doczesnemu, kara czekająca ich nie będzie

złagodzoną i żadnej dla nich nadziei nie będzie.

81. Dałem pięć ksiąg Mojżeszowi, i kazałem posłańcom Pańskim aby Mu towarzyszyli;

udzieliłem Jezusowi, Synowi Marji, moc czynienia cudów, umocniłem go duchem świętości.

Ale ilekroć posłańcy Najwyższego przyniosą wam naukę, wasze zepsute serca ją odrzucają,

zarzucacie im kłamstwo albo ich zabijacie:

82. A oni mówią, serca nasze są nieoczyszczone. O bezwątpienia złorzeczył im Bóg za ich

przewrotność. Ach! jak liczba wiernych jest mała.

83. Gdy Pan Bóg, dla potwierdzenia pism zesłał Koran, gdyż wzywali pomocy Nieba przeciw

niewiernym, oni przyjąwszy tę przepowiedziana księgę, nie chcieli w nią wierzyć, i Bóg

rzucił klątwę na niewiernych,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: