Terroryści w teatrze.pdf

Terroryści w teatrze

Anna Niwczyk

Michał Piekarski

TERRORYŚCI W TEATRZE

W pierwszej dekadzie kwietnia na poligonie w Pstrążu niedaleko Żagania

odbyły się ćwiczenia zorganizowane przez Samodzielny Pododdział

Antyterrorystyczny Policji z Wrocławia. Zaznaczyć trzeba, iż nie jest to pierwsze tak

duże przedsięwzięcie, które zostało zrealizowane przez wrocławski SPAP czyli

wiodącą jednostkę tego typu w Polsce (więcej na temat poprzednich ćwiczeń - MMS

Komandos 2/2007).

W odróżnieniu od poprzednich szkoleń, tym razem scenariusz przewidywał

odbicie zakładników przetrzymywanych przez terrorystów w teatrze. Zaznaczyć

trzeba, iż do udziału w zajęciach zgłosiło się 110 przedstawicieli różnych jednostek

m.in.: Policji (SPAP-y między innymi z Łodzi, Katowic, Szczecina, Wydział

Realizacyjny Komendy Stołecznej), wojska (6 i 18 Bataliony Desantowo – Szturmowe

6 BDsz, 25 BKPow, 10 Brygada Kawalerii Pancernej, komandosi z Lublińca, a także

JW2305 oraz żandarmi ze wszystkich Oddziałów Specjalnych), Straży Granicznej

(m.in plutony specjalne z Lubuskiego i Łużyckiego Oddziałów SG), Służby Więziennej,

Straży Ochrony Kolei, Biura Ochrony Rządu, a nawet funkcjonariusze niemieckiego

Spezialeinsatzkommando (SEK).

Kwietniowe ćwiczenie, podobnie jak poprzednie szkolenia, zostało podzielone

na dwie części – teoretyczną oraz praktyczną. Pierwsza z nich zakładała

przedstawienie głównych założeń dotyczących m.in. wejścia do teatru, odbicia

zakładników, przeprowadzenia ewakuacji oraz udzielenia pomocy rannym. Podczas

odprawy przybyłych uczestników podzielono na pięć grup w celu sprawnego

przeprowadzenia wyżej wymienionych zadań. Każda z nich składała się z

przedstawicieli różnych jednostek oraz z funkcjonariusza wrocławskiego SPAP-u,

Terroryści w teatrze

który pełnił funkcję „team leadera”. Po zasadniczej odprawie, w poszczególnych

grupach rozpoczęło się omawianie szczegółów dotyczących realizacji szturmu,

procedur oraz ewakuacji, a także warunków bezpieczeństwa. Na zakończenie odbył

się pokaz sprzętu taktycznego oraz medycznego używanego m.in. w czerwonej

taktyce.

Ponadto spotkanie w jednym miejscu funkcjonariuszy reprezentujących różne

resorty oraz siły i służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo było świetną okazją do

zapoznania się z różnego rodzaju uzbrojeniem. Szczególną uwagę autorów

niniejszego artykułu zwrócił kbk AKMS z szynami MIL-STD 1913 z dwójnogiem,

oświetleniem taktycznym, chwytem przednim, kompensatorem od SWD, używany

jako broń wsparcia, strzelba Mossberg M500 ATP6C z oświetleniem taktycznym i

przednim chwytem pistoletowym do szybkiego przeładowania, a także PM-98 z szyną

Weavera (tzw. Nosorożec) wraz z kolbą zmodyfikowaną do długości pośredniej

(zablokowaną za pomocą śruby).

Natomiast druga część zakładała przeprowadzenie ćwiczenia. Miało ono

miejsce dzień później na poradzieckim poligonie. Obiekt ten jest idealny do

prowadzenia ćwiczeń czy szkoleń, gdyż w jego skład wchodzą bloki mieszkalne,

szkoła, teatr, a także sieć dróg i linia kolejowa.

W budynku – którego skomplikowany układ pomieszczeń stanowił dodatkowe

utrudnienie – znaleźli się funkcjonariusze służby kandydackiej Oddziału Prewencji

Policji Dolnośląskiej KWP, w liczbie 80, odgrywający rolę zakładników. Wyposażono

ich w niezbędne środki ochrony osobistej (hełmy oraz kamizelki). Zaś rolę

„terrorystów” odgrywały zarówno tarcze zamocowane do kulochwytów, jak i żywi

pozoranci. W pobliżu miejsca szturmu ulokowano również punkt medyczny,

rozmieszczono strażaków oraz ratowników. Podstawowym założeniem ćwiczeń było

zastosowanie w praktyce procedur, które umożliwiły by prowadzenie działań podczas

incydentu o charakterze zakładniczym. Warto podkreślić, iż wcześniej nie było

możliwości przeszkolenia poszczególnych elementów „na sucho” - jedynie odprawa,

podział na zespoły i realizacja wyznaczonych zadań. Jedyną różnicą w stosunku do

prawdopodobnej realnej operacji było to, że z kilkunastu różnych jednostek przybyły

małe grupy, w prawdziwej sytuacji ciężar zadania spocząłby na kilku jednostkach w

pełnym składzie.

Terroryści w teatrze

Stoimy daleko od teatru, poza granicą strefy zero. Wieje lekki wiatr, świeci

słońce, atmosfera jest idealna na piknik. O tym że nie jest to rozrywka, przypominają

nam stojące w pobliżu samochody jednej z grup szturmowych. Czekamy. Wydaje się

że strasznie długo. Ile? Pół godziny, trzy kwadranse...jeśli tak odczuwa się tak krótki

okres, to jak się odczuwa czas przy prawdziwym ataku? Na Dubrowce nie minęły 72

godziny od początku do szturmu. W Waco kilka tygodni. W Limie kilka miesięcy. Z

daleka słychać śmigłowiec. Po chwili naszym oczom ukazuje się policyjny PZL Mi-2.

Krąży nad teatrem. Następnie w oddali dobiega odgłos silnika wozu bojowego

piechoty BWP-1 z 10. Brygady Kawalerii Pancernej ze Świętoszowa. To grupa

pozoracyjna, której zadaniem było odwrócenie uwagi terrorystów. Słychać strzały.

Tam używa się tylko ślepej amunicji i FX-ów. Szkoda, że z miejsca dla obserwatorów

tego nie widać. Z „naszej” strony pojawia się policyjny BTR-60. Pod jego osłoną idzie

grupa szturmowa. Podchodzą, zakładają ładunki wybuchowe. Chwila oczekiwania.

Słychać potężny wybuch. Grupa wchodzi do środka przez wybite przejście. Rozlegają

się kolejne strzały. Widać jak do innego miejsca podchodzi następna grupa. Znów

ładunki wybuchowe. Strzały. Kolejny wybuch.

Grupy weszły do środka, już tylko po częstotliwości strzałów można ocenić co

się tam dzieje. Następuje przeczesanie obiektu. Przez wybite przejście, które

umożliwiło wejście do środka pierwszej grupie, wychodzi rząd zakładników.

Komandosi odprowadzają ich do autobusu, gdzie znajduje się pierwszy filtr mający

na celu wychwycenie ewentualnych terrorystów. Zakładnicy zostają policzeni,

przeszukani i przewiezieni do punktu medycznego. Do akcji wkraczają ratownicy oraz

strażacy – tak jak w prawdziwej operacji, jeszcze trwa szturm, jeszcze padają strzały,

a już zaczynają się działania ratownicze.

Dla przećwiczenia specyficznych elementów wykorzystano żywych pozorantów,

grających „zabitych” lub „rannych” terrorystów. W pierwszej kolejności zostają oni

unieszkodliwieni przez komandosów, a dopiero potem udziela im się pomocy

medycznej, jeżeli istnieje taka potrzeba.

Tymczasem autobus podjeżdża do punktu medycznego, gdzie znajduje się

drugi filtr, zakładnicy znów zostają dokładnie przeszukani i policzeni. Dla pewności

zakładnicy wraz z autobusem są pod ochroną. Kolejnym etapem jest sprawdzenie

pojazdu przez pirotechników. Następnie przeprowadzana jest selekcja medyczna – ze

Terroryści w teatrze

względu na charakter obrażeń. W namiocie paramedycy wykonują czynności

ratownicze. W realnej akcji osoby ciężko ranne zostałyby odtransportowane do

szpitali.

Groźba skomplikowanych sytuacji zakładniczych, realna w naszym kraju mimo

że nieczęsto poruszana w analizach, wymusza posiadanie sił oraz środków

umożliwiających podjęcie skomplikowanej operacji ratowania zakładników. Podkreślić

przy tym należy, że sprawcami wyżej wymienionych działań wcale nie muszą być

terroryści, lecz zwykli przestępcy, a sytuacja o charakterze zakładniczym może

zaistnieć w różnego typu obiektach użyteczności publicznej. Dlatego za cenny należy

uznać udział przedstawicieli różnych formacji, gdyż takie ćwiczenia pozwalają na

poznanie specyfiki działania oraz dogranie służb w razie zaistnienia takiego incydentu

na obszarze podległym ich kompetencjom. Drugim ważnym elementem jest

możliwość ujednolicenia taktyki i procedur stosowanych przez jednostki z różnych

resortów, które mogą wspólnie prowadzić działania bojowe w razie zaistnienia takiej

sytuacji.

Ćwiczenia należy ocenić jako bardzo udane. Z jednej strony pokazały one,

podobnie jak np. szturm na autobus w Wędrzynie, możliwość oraz potrzebę

organizacji realistycznych zajęć zgrywających różne jednostki specjalne, nawet przy

ograniczonych środkach. Z drugiej strony, cenną lekcją jest konieczność

uwzględniania – w sposób realistyczny – całego zestawu środków wspomagających

działania sił szturmowych. Pokazały one także że polskie pododdziały specjalne są

bardzo dobrze wyszkolone i mogą sprawnie wykonywac postawione przed nimi

zadania. Również uczestnicy szkolenia wykazali sie wysokim poziomem wyszkolenia i

zaangażowania, dzięki czemu ćwiczenia przebiegły sprawnie, bezpiecznie i

zakończyły się sukcesem.

Na zakończenie trzeba stwierdzić, że organizatorzy tego dużego

przedsięwzięcia po raz kolejny wykazali się wysokim stopniem profesjonalizmu.

Świadczyć o tym może liczna obecność przedstawicieli tak wielu sił i służb

odpowiedzialnych za bezpieczeństwo naszego kraju, a także świetna organizacja,

która niewątpliwie pozwoliła na wymianę cennych doświadczeń.

Terroryści w teatrze

Powstanie tego artykuły było by niemożliwe bez ogromnej życzliwości i gościnności

okazanej przez organizatorów i pozostałych uczestników szkolenia. Wszystkim

serdecznie dziękujemy

Artykuł opublikowany w miesięczniku „Komandos” nr. 6/2007

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: