00:00:00:www.napiprojekt.pl - nowa jakoć napisów.|Napisy zostały specjalnie dopasowane do Twojej wersji filmu. 00:00:04:Więc spotkalimy się już, 00:00:06:gdy bylimy jeszcze dziećmi. 00:00:10:Wiedziała od samego poczštku,|kim jestem, prawda? 00:00:13:Dlaczego mi o tym nie powiedziała? 00:00:15:Gdy przychodziłe do biblioteki,|byłam bardzo szczęliwa. 00:00:22:Cieszyłam się, że znów mogę ujrzeć|chłopca z tamtych dni. 00:00:27:Jednak wkrótce po tym uwiadomiłam sobie,|że w ogóle mnie nie pamiętasz. 00:00:33:Lecz ponownie stałe się|moim przyjacielem. 00:00:37:Traktowałe mnie tak samo|czule jak kiedy. 00:00:41:Dzięki tobie poznałam też|wielu nowych przyjaciół. 00:00:46:Ale póniej nie wiedziałam,|co zrobić. 00:00:48:Nie wiedziałam, czy chcę, aby|sobie mnie przypomniał, 00:00:54:czy pozostał niewiadomy|naszej przeszłoci. 00:00:59:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}Miałam krystalicznie czysty sen. 00:01:06:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}Zdawał się być dla mnie wiecznociš. 00:01:12:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}Głos łagodny niczym lekki wiatr, 00:01:19:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}wezwał mnie z wysokiego nieba. 00:01:26:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}Gdybym mogła wznieć się w przestworza... 00:01:32:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}Mogłabym wyruszyć gdziekolwiek zechcę... 00:01:39:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}Gdy przez złšczenie naszych dłoni, 00:01:46:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}moglibymy ujrzeć choćby fragment|naszej przyszłoci, 00:01:52:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}wówczas wszystkie nasze słowa i uczucia, 00:01:59:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}rozbłysłyby swym cudownym wiatłem. 00:02:05:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}miało przejdę przez wszystkie trudnoci 00:02:12:{C:$FF0099}{F:Monotype Corsiva}{S:30}i nigdy cię nie opuszczę... 00:02:28:{F:Book Antiqua}Odcinek 13 - Ogród pełen wspomnień 00:02:33:{Y:i}"Ten, kto docieka prawdy,|nie może być zarozumiały". 00:02:38:{Y:i}"Nie możemy lekceważyć cudów tylko dlatego,|że nie sš udowodnione naukowo". 00:02:44:{Y:i}"Nie możemy także zaprzeczać swoim|własnym pragnieniom". 00:02:49:{Y:i}To słowa mojego taty. 00:02:52:Dlaczego zostałam nazwana Kotomi? 00:02:57:Spójrz tam, Kotomi. 00:03:01:Ten wiat składa się z niezliczonych harf, których|nie można dostrzec ludzkim okiem. 00:03:07:Dlatego nazywamy je "Koto".|{c:$A8A8A8}{s:20}Koto to tradycyjny japoński instrument muzyczny, należšcy do grupy|{c:$A8A8A8}{s:20}chordofonów szarpanych, rodzaj cytry, narodowy instrument Japonii. 00:03:10:Od tego wzięło się moje imię? 00:03:13:Każda z tych harf wygrywa|zupełnie inny dwięk. 00:03:20:Wszystkie te dwięki łšczš się ze sobš, tworzšc|jedynš w swoim rodzaju melodię. 00:03:26:Dlatego włanie wiat|jest taki piękny. 00:03:30:To już nawyk taty, aby wyrażać|się tak elokwentnie. 00:03:34:Najważniejsze rzeczy w życiu sš|bardzo proste. 00:03:38:Masz na imię Kotomi. 00:03:40:Składa się ono z trzech prostych sylab. 00:03:45:Jeste naszym najukochańszym skarbem. 00:03:51:{Y:i}Mój dom, ogród, mama i tata... 00:03:56:{Y:i}Z tego włanie składał się|mój wiat. 00:04:18:Kim jeste? 00:04:21:Co tutaj robisz? 00:04:23:Bawiłem się i przez przypadek trafiłem tutaj. 00:04:26:A ty kim jeste? 00:04:27:Kotomi. 00:04:29:To imię składa się z trzech|sylab w hiraganie. 00:04:31:Mów mi Kotomi. 00:04:33:Och, widzę, że mamy gocia. 00:04:39:{Y:i}W szkole czułam się samotna, 00:04:42:{Y:i}gdyż czytałam bardzo dużo ksišżek i nikt|nie dzielił moich zainteresowań. 00:04:48:{Y:i}Jednak on, Okazaki Tomoya, wydawał się być|inny od moich kolegów z klasy. 00:04:56:Pluszowy mi? 00:04:58:Tak, chciałabym dostać|misia na urodziny. 00:05:01:Rozumiem, dobrze, dostaniesz|najpiękniejszego misia na wiecie! 00:05:06:{Y:i}Szczerze mówišc, nie było dla|mnie ważne, co dostanę. 00:05:10:{Y:i}W ksišżkach napisano, że małe dzięwczynki zazwyczaj|pragnš mieć dużo maskotek, więc o niš poprosiłam. 00:05:18:{Y:i}Jednak... 00:05:22:Co? Praca? 00:05:24:Niespodziewanie wypadła nam|ważna podróż służbowa. 00:05:27:Nie będzie nas przez jaki czas. 00:05:31:Ale obiecalicie mi! Obiecalicie,|że spędzimy razem moje urodziny! 00:05:37:Nawet Tomoya ma tutaj przyjć. 00:05:39:Powiedział, że przyprowadzi|swoich przyjaciół. 00:05:42:Smakołyki na twoje urodziny|zostały już przygotowane. 00:05:45:Kiedy Tomoya przyjdzie wraz z przyjaciółmi,|będziecie mogli je razem zjeć. 00:05:49:Okłamalicie mnie! 00:05:51:Nienawidzę was! 00:05:52:Kotomi. 00:05:53:Wiem! Kupimy ci misia podczas|naszej podróży. 00:05:57:Naprawdę wielkiego misia. 00:05:59:Wylemy go do ciebie, dobrze? 00:06:02:Nie chcę go! 00:06:04:Nienawidzę was! 00:06:08:Nienawidzę! 00:06:12:{Y:i}W końcu nikt nie przyszedł|na moje urodziny. 00:06:15:{Y:i}Nasza pokojówka się rozchorowała,|więc byłam sama. 00:06:20:{Y:i}Tomoya również się nie pojawił. 00:06:36:Czy mogę wejć? 00:06:40:Nie wolno mi wpuszczać|obcych do domu. 00:06:43:Jeszcze nie słyszała, co stało się|twoim rodzicom? 00:06:49:{Y:i}Powiedział mi o wszystkim. 00:06:52:{Y:i}Samolot, którym lecieli moi rodzice, był uszkodzony|i podczas lotu runšł w głębię oceanu, 00:06:58:{Y:i}a pewien bardzo ważny dokument|utonšł razem z nimi. 00:07:03:{Y:i}I że gdzie w domu może znajdować się|kopia tych dokumentów. 00:07:08:{Y:i}Był to bardzo ważny dokument, dlatego|musiał zostać odnaleziony. 00:07:15:Odejd stšd! Odejd stšd! 00:07:18:{Y:i}Ta osoba musiała być|złym człowiekiem. 00:07:21:{Y:i}Przyszła zabrać co bardzo|drogiego mojemu ojcu. 00:07:25:{Y:i}Przynajmniej tak mylałam. 00:07:29:Będę od teraz bardzo grzeczna. 00:07:32:Nigdy już nie będę samolubna. 00:07:34:Będę także przykładać się do nauki. 00:07:37:Będę dużo czytać i stanę się tak|samo mšdra, jak moi rodzice. 00:07:40:Więc błagam cię, panie Boże. 00:07:43:Zwróć mi mamusię i tatusia. 00:07:48:Błagam, zwróć mi ich... 00:07:54:{c:$A8A8A8}{s:20}Wypadek miał miejsce w trakcie lotu do|{c:$A8A8A8}{s:20}USA na ważnš konferencję naukowš. 00:08:00:{c:$A8A8A8}{s:20}Na miejsce wypadku wysłano|{c:$A8A8A8}{s:20}ekipy ratownicze, 00:08:02:{c:$A8A8A8}{s:20}jednak szanse na przeżycie|{c:$A8A8A8}{s:20}kogokolwiek sš bardzo nikłe. 00:08:08:Tato! 00:08:10:Mamo, gdzie jeste?! 00:08:15:Tato! 00:08:16:Mamo! 00:08:18:Będę już grzecznš dziewczynkš... 00:08:23:Będę już grzeczna... 00:08:27:Będę już grzeczna... 00:08:30:{Y:i}Gabinet ojca był ostatnim miejscem,|do którego poszłam. 00:08:34:{Y:i}Nie wolno było mi tam wchodzić, ale było to ostatnie|miejsce, w którym starałam się ich znaleć. 00:08:45:{Y:i}Zrozumiałam, że to musi być ten ważny dokument,|o którym mówił ten zły człowiek. 00:08:51:{Y:i}Byłam pewna, że to włanie przez ten dokument|zginęli moi rodzice. 00:08:57:{Y:i}Wiedziałam, że le postępuję,|niszczšc co tak ważnego. 00:09:01:{Y:i}Jednak nie przejmowałam się innymi. 00:09:06:{Y:i}Pragnęłam tylko, aby wrócili|do mnie moi rodzice. 00:09:36:Dlaczego to zrobiła? 00:09:38:Nie wiem. 00:09:41:To artykuły o tym wypadku? 00:09:44:Sšdzę, że to moja pokuta za grzechy. 00:09:48:Zaczęłam zbierać wszystkie artykuły, w których|napisano o mierci moich rodziców. 00:09:56:Jednak czułam, że to za mało, i zaczęłam wycinać także|fragmenty ksišżek, w których o nich wspominano. 00:10:05:Póniej zaczęłam się dużo uczyć, 00:10:09:ponieważ chciałam podšżać|ladami moich rodziców. 00:10:15:Rodzice starali się wyrażać prawdę o tym|wiecie, używajšc pięknych słów. 00:10:22:Chcieli przekazać tę prawdę wszystkim|ludziom na Ziemi. 00:10:26:Nikt inny nie byłby w stanie|tego skopiować. 00:10:30:Nawet ja. 00:10:32:Jednak jeli tego nie zrobię, Bóg nigdy mi|nie wybaczy, że spaliłam ten dokument... 00:10:43:Kotomi... 00:10:44:Nie chcę znów dowiadczać|przykrych rzeczy. 00:10:48:Nie chcę znów stracić kogo,|kogo kocham. 00:10:53:Proszę, id już do domu. 00:10:58:Rozumiem, już wiesz o wszystkim. 00:11:00:Nauczycielko, czy Kotomi jest dzisiaj w szkole? 00:11:03:Dzwoniła do mnie i mówiła,|że nie będzie jej przez kilka dni. 00:11:08:Okazaki, słyszałe, że Ichinose dostała|propozycję nauki zagranicš? 00:11:13:Zagranicš? 00:11:15:To program umożliwiajšcy uczniom z wysokimi|wynikami naukę na uniwersytecie w USA. 00:11:21:Póniej można zdecydować, czy chce się|wrócić do Japonii, czy tam zostać. 00:11:24:Nie była zbytnio podekscytowana,|gdy się o tym dowiedziała, 00:11:28:ale powiedziała, że zadzwoni póniej,|by przyjšć tę ofertę. 00:11:35:Więc Kotomi cały czas cię pamiętała. 00:11:40:Tak, za to ja mam luki w pamięci. 00:11:45:Pójdę znów jš odwiedzić. 00:11:48:Pójdę z tobš. 00:11:50:Powinna pójć na lekcje. 00:11:52:Przekaż to, co ci powiedziałem,|Kyo i Fujibayashi. 00:11:57:Okazaki... 00:12:06:Kotomi... 00:12:38:Okazaki! 00:12:43:Mówiłem ci, aby poszła na lekcje. 00:12:45:Nauczyciel musiał pilnie wyjć i zostawił|nam temat do opracowania. 00:12:48:Poza tym martwiłam się o niš. 00:12:51:Grabisz ogród? 00:12:53:Tak, chcę zrobić dla niej,|co tylko mogę. 00:12:57:Kyo i Ryo powiedziały to samo. 00:13:00:"Zrobimy dla niej wszystko,|co tylko możemy". 00:13:03:Co one planujš? 00:13:05:To sekret. 00:13:07:Może jaka podpowied? 00:13:08:Urodziny. 00:13:10:Rozumiem. 00:13:12:Czy była zbyt łatwa? 00:13:15:Urodziny Kotomi sš w tę sobotę, prawda? 00:13:18:Tak, dzisiaj jest wtorek,|więc jeszcze cztery dni. 00:13:22:Przekaż tym dwóm: "Dajcie z siebie wszystko". 00:13:26:Dobrze. 00:13:29:Ale uważam, że jeste jedynš osobš, która może|sprawić, że Kotomi wróci do szkoły. 00:13:36:Znów zbytnio dramatyzujesz. 00:13:38:To nieprawda! 00:13:41:Napisy wykonała grupa|Kuruoshii Anime|Tłumaczenie: Deshirey|Korekta: DUDi i Zjadacz 00:14:01:W tym tempie nigdy tego|nie skończę. 00:14:06:Przydałyby mi się jakie narzędzia. 00:14:09:Dokończę to jutro. 00:14:13:{Y:i}Dobrano...
atimaniac